Terrebel

Leuke zoekopdrachten geven mensen heden ten dage op.
Wat bijvoorbeeld te denken van "dromen over ex vriendjes"?
"Meneer, u speelde erg goed.""Wat een gaaf toneelstuk!" Even een greep uit de reakties van
met name kinderen op het toneelstuk dat een meisje uit mijn groep had geschreven, geregisseerd
en waarin zij ook de hoofdrol vertolkte. Ik mocht ook meedoen en vooral mijn sterfscène
schijnt indruk te hebben gemaakt getuige deze verklaring:"Ik dacht dat je echt dood ging!"
Weer een heerlijke kampdag achter de rug en weer geen zin om te koken.
Bij de snackbar zag ik Eva nog, de jongedame met wie ik ooit een paar nachten lang een hotelkamer
in Parijs heb mogen delen, lang voordat zij een buurvrouw werd...
Over Eva gesproken: Kreeg vandaag een mailtje van de Eva die de Mentos-promotie-klusjes
organiseert met daarin de details voor morgen.
Zoals reeds vermoed wordt het de Arena en dus...Sensation.
Nu schijnt het zo dat op dezelfde avond een zomerkamp-collega daar ook werkt.
Wat een toeval, niet? (Kan ik nu eindelijk eens ophouden dat woord te gebruiken?)
Nu we't toch over Eva's hebben: Dit weekend zou weer Eva-weekend zijn.
U weet wel: de zus van Ferdinand en tevens mijn dochter.
Omadt ik had aangegeven dat ik zaterdag moet werken ging buurvrouw M ervanuit
dat ik vandaag ook geen logeetje kon herbergen...
Aangezien ik de avond verders vrij ben ga ik me maar bezatten. Met wat hulp van
een aantal mede-kampleiders m'n soldij (want zo voelt dat!) er doorheen jassen...
Ontving gisteren een leuke reaktie op dit blog van meester Floris.
Helemaal vanuit New York had-ie de moeite genomen een stukje te lezen
en daarop te reageren. Tof, niet?
Ook tof was het dat ik van de moeder van één van "mijn" kinderen naast een fles wijn
ook een kus mocht ontvangen.
Toen ik vertelde dat ik vaak moeite had een oppas te krijgen vroeg een jongen:
"Past je vrouw dan niet op?" Ik vertelde hem dat we uit elkaar zijn waarop hij
z'n hand op m'n schouder legde, me ernstig aankeek en zei:"
't Spijt me voor je, man. 'k Wou dat ik iets voor je kon doen..."
Het leven is zo slecht nog niet.
Al geeft't je te denken dat een kind met pijn en moeite 8 euro bij elkaar
spaart om iets voor zijn broertje te kunnen kopen terwijl een ander kind doodleuk
verklaart meer dan 1000 euro te bezitten...
Ach, onder onze kleren zijn wij allen naakt, zullen we maar zeggen.
Maar toch he, maar toch...
Lechaïm!