De week voorbij

Je kunt hopen dat je de loterij wint maar als je geen lot koopt zal het zeker niet gebeuren. Je kunt hopen dat je de liefde van je leven in een kroeg tegen het lijf zal lopen maar als je niet naar de kroeg gaat zal het zeker niet gebeuren. Je kunt hopen dat je binnenkort werkt in de voor jou perfecte baan maar als je niet solliciteert zal het zeker niet gebeuren. Kortom: hopen alleen is niet voldoende. Hoop heeft een zetje nodig. Van degene die hoopt.

Waar hoopt u zoal op en hoe helpt u die hoop een handje?

Maandagochtend bracht ik slapend door nadat ik de voorafgaande nacht had gewerkt op een studentenfeest in Utrecht.

Erg gezellig maar ook wel een beetje vermoeiend. Na het wakker worden eerst even douchen om de glitters te verwijderen die na het douchen bij thuiskomst op mijn lichaam waren achtergebleven. In de binnentuin dronk ik thee met een buurvrouw en samen werkten wij een beetje in de gemeenschappelijke binnentuin.

Zij had een pannetje eten geregeld dat ik later op de dag samen met een andere buurvrouw leegat. Na de gezamenlijke thee bracht ik wat boeken uit mijn collectie naar een lokale boekenruilkast.

Zonder daar boeken uit te pakken. Al is het maar omdat het mijn bedoeling is ruimte te scheppen in huis. Onderweg babbelde ik wat met een paar buren die mij toevallig tegemoet liepen.

's Avonds laat was het heerlijk weer en samen wandelden een buurvrouw en ik  langs de waterkant.

Waar wij in gesprek raakten met een vriend en voor je het weet is de dag afgelopen en de nacht begonnen. 'Tijdverspilling!' zouden sommigen misschien zeggen maar tijd kun je helemaal niet verspillen. Als je tijd gebruikt om in bed liggend tot rust te komen, op de bank zittend met een krat bier en een zak emoties, een bioscoopfilm kijkt waarin superhelden onmogelijke dingen doen of elke avond de lotgevallen van verzonnen mensen op televisie volgt of misschien zelfs wel werkt in ruil voor geld, tijd kán eenvoudigweg niet verspild worden. Hooguit op een manier die je zelf achteraf gezien minder verstandig vindt.

Dinsdag verder waar ik maandag gebleven was: dozen vol krantenknipsels en andere fysieke herinneringen werden uitgeplozen terwijl muziek van Eels uit mijn speakers weerklonk. Ik dronk koffie met een buurvrouw maar ook diende er een factuur te worden opgesteld, was er een moment om een komende entertainmentopdracht voor te bereiden, mailtjes werden verstuurd vanuit mijn taak als Secretaris en nog zo wat.

In de tuin genoten van de zon (na maanden hopen dat de zon komt om vervolgens te klagen dat-ie er is en de zon ontwijken vind ik persoonlijk best wel raar) en een stripboek.

's Avonds in de koelte nog even een wandeling gemaakt voor het slapengaan.

Woensdag zou ik in eerste instantie bij een vriend langsgaan maar die afspraak ging niet door. Vervolgens werd ik gevraagd voor een entertainmentklus maar ook die ging die dag niet door. Zomaar opeens wat extra vrije tijd dus! Het was warm (de warmste temperatuur ooit in Nederland gemeten werd deze dag bereikt: 39,3 graden Celsius) dus ik deed rustig aan. Beetje van dit, beetje van dat. Eten bij een vriend en kletsen met de nieuwste buurvrouw en haar moeder. Uiteraard heb ik hen beiden uitgenodigd voor een potje thee maar de nieuwe buurvrouw wilde - heel begrijpelijk - nog een en ander in orde maken voordat zij voor het eerst slaapt in haar nieuwe woning.

Had 's avonds trek in een banaan maar de twee bananen die ik nog had liggen waren ogenschijnlijk bevangen door de hitte. En zijn dus door mij verwerkt tot pisang goreng!

Want 'bakken is beter dan weggooien' of zo.

Donderdag draaide de airconditioning in de bus op volle toeren dus de hitte sloeg mij tegemoet toen ik bij het werk uitstapte. De molen van de buren stond er prachtig bij

en op kantoor was het lekker koel. Na een kort overleg met mijn leidinggevende nam ik weer plaats achter de heerlijk nieuwe laptop. Mijn collega's en ik riepen de baas op tot het geven van ijsvrij: een paar vrije uren om een ijsje te eten. Een compromis werd gevonden in het iets vroeger beëindigen van de werkdag om een biertje te drinken.

Omdat het erg gezellig werd miste ik mijn bus maar een collega was zo vriendelijk mij een slinger naar huis te geven.

Deze dag werd het warmterecord van de dag eerder verbroken: voor het eerst sinds de temperatuur wordt gemeten kwam het kwik boven de 40 graden-lijn. Het nieuwe record staat nu op 40.7 graden Celsius. Ook 's nachts werd het warm met voor het eerst in de bekende geschiedenis om twee uur 's nachts een temperatuur van 30 graden. Dat weet ik uit persoonlijke ondervinding want ik zat even bij de waterkant.

Het was deze dag zó warm dat ik maar één buurvrouw sprak. En de moeder van een andere.

Vrijdag een tikje moe door slecht slapen wakker geworden maar toch met frisse moed aan het werk getogen. Ik had er zin in! Misschien is het de nieuwe laptop, misschien de belofte aan mijzelf voor ik ging slapen om voortaan minder te klagen en wat meer tevreden te zijn met wat ik heb en kan: fijne vrienden, een dak boven mijn hoofd, voldoende te eten, een baan, een redelijk goede gezondheid, kinderen die het goed doen in het leven, leuke buren...Een iets hoger inkomen zou fijn zijn zodat ik weer een beetje kan sparen om volgend jaar mijn woning een opknapbeurt te geven en wie weet weer eens op vakantie te gaan.

Na het eten zat ik even aan de waterkant

(Tip: mijn verhalenbundels zijn gewoon te koop via Bol.com (klik))

om mij voor te bereiden op die avond: in een etablissement om de hoek mocht ik voordragen uit eigen werk. Een lieve tante van mij kwam kijken en luisteren en verbaasde zich over de diversiteit en de hoge kwaliteit van de mensen die die avond optraden: van singer/songwriters via stand up comedy naar een heus dameskoor en gedichten.

Het werd een bijzonder relaxte avond en tevreden lag ik tegen middernacht in bed.

Zaterdag begon zo'n beetje met koffiedrinken met een buurvrouw. Maar voor zij bij mij was had ik al een en ander gedaan in het huishouden want ik was vroeg op, vermoedelijk omdat het nog erg warm was. 27 Graden in mijn woning. Maar goed dat mijn lieve moeder niet meer leeft want deze temperaturen had zij bestorven. Maar ook al is het extreem warm of erg nat of koud, uren lang in mijn eentje thuis zitten vind ik helemaal niks. Deze middag was er het Amsterdams Bodypaint Art Festival op het Museumplein.

Prachtige kleurrijke (in meerdere opzichten) mensen waren er te zien!

Ook tijdens de Pridewalk, zo zag ik later op het journaal. Dit keer was die opgedragen aan Jelena Grigorjeva (klik), een Russische activiste die opkwam voor homorechten en een week eerder was neergestoken en gewurgd. Terwijl een kleurrijke stoet door Amsterdam liep probeerden duizenden Moskovaren echte verkiezingen af te dwingen. De partij van de heer Poetin heeft namelijk besloten dat er 'vrije' gemeenteraadsverkiezingen komen. Hartstikke tof, niet? Jammer alleen dat het de oppositie gewoonweg verboden is mee te doen. Deed mij denken aan dictator Khadaffi (of was het Noriega?) die de wereld liet weten dat ook hij aan democratie deed door  vrije verkiezingen uit te schrijven. Hij verloor die verkiezingen met grote cijfers en besloot dan maar de verkiezingen ongeldig te verklaren waardoor hij kon aanblijven. Handig!

Deze dag sprak ik ook even met de allernieuwste buurvrouw (en diens moeder) en met een andere buurvrouw. Op straat sprak ik eventjes met een buurman van iets verderop (ik reken mensen tot buren wanneer zij in een straal van zo'n 100 meter van mijn woning vandaan wonen.) en diens hele jonge (en überschattige) dochtertje.

Het was goed te doen aan de waterkant, eind van de middag dus ik lag daar twee uurtjes lang (in mijn eentje!) te chillen en te lezen. Zo werd 'Motel of the Mysteries' van David Macaulay boek nummer tien van dit jaar:

een hilarisch verslag van een archeoloog, zo'n tweeduizend jaar na ons leven die resten van onze maatschappij ontdekt en als hij niet weet waar een voorwerp toe diende bedenkt dat het dus vast wel afgoderij zal betreffen.

Een echte aanrader en een vette knipoog naar von Däniken en archeologen die bijvoorbeeld een beeldje van een vrouw met een bijzonder groot achterwerk en dito borsten vinden in een eeuwenoude akker. 'Dat was om de zegen af te roepen van de godin van de vruchtbaarheid voor een goede oogst.' zegt men met enige overtuiging. Maar is dat wel zo? Was dat niet gewoon het toenmalige pornoboekje of schunnige website van de zoon des huizes in die tijd?

Tussen de bedrijven door maakte ik de wastafel schoon en hing ik de eerder die dag gedraaide was op. O ja, ook zag ik Ajax de wedstrijd tegen PSV om de Johan Cruijffschaal winnen.

Zondag nam ik wat tijd voor zelfverzorging. Geen buurvrouwen op de thee of koffie dus wat meer tijd dan anders over voor andere zaken. Beetje schoonmaken en opruimen, mailtjes versturen, kostuum bij elkaar zoeken voor een komende entertainment opdracht en 's middags naar een prachtige plek voor de jaarlijkse zomerbijeenkomst voor de Broeders van mijn vrijmetselaarsloge waar traditioneel ook een aantal partners komt opdagen.

Het was in een inspirerende ruimte met letterlijk ruimte voor creativiteit. De kunst is geproduceerd door het collectief Wagenaar van Co (klik). Net als de lekkere hapjes en drankjes, trouwens.

Opvallend: deze week werd mij op twee verschillende gelegenheden door twee verschillende mensen gevraagd 'Waarom word jij geen stand up comedian?'

Een korte babbel met een buurvrouw voor ik ging strijken en op pad ging naar de rust van de nacht.

Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/07/fight-socialism-no-taxes-for-benefits.html

De muziek van deze week wordt u geleverd door The Dead South. Hier is In Hell I'll be in good Company:



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Rutger Hauer en Humphrey Mijnals

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/