Dit was voor mij altijd goed nieuws in het begin van de jaren'90: wakker worden met Rebecca de Ruvo.
Haar altijd vrolijke ochtendprogramma was voor iedereen. Nu ja, behalve misschien voor liefhebbers van klassieke muziek. Maar zelfs zij zouden vrolijk worden van iemand als Rebecca die hen 's ochtends monter toespreekt. Toch?
Misschien moesten politici de taal van muziek leren spreken want muziek verbindt. Blank en zwart, jong en oud, man en vrouw, he, ho en bi...wie houdt er nu niet van muziek?
Het bericht van het Amerikaans hooggerechtshof dat voortaan in alle staten van de Verenigde Staten ook niet-heteroseksuelen als mens worden erkend klonk velen als muziek in de oren. Mensen die vinden dat homoseksuelen geen mensen zijn, gaan de grote dinosauriërs achterna en zullen binnen enkele generaties niets meer zijn dan een vlekje in een geschiedenisboek. Net als de Texaanse pastor die dreigde zichzelf in brand te steken als het ook voor homoseksuelen en transgenders legaal werd om te trouwen. Uiteraard voegde hij de daad niet bij het woord want rechts extremistische idioten zijn per definitie laffe leugenaars. Vind ik. (Want door 'vind ik' te zeggen wordt het een mening en zelfs idioten zeggen voor vrijheid van meningsuiting te zijn, hoewel dat zij in de praktijk zelden écht zijn.)
Ik eindig dit goed nieuws logje met een liedje uit mijn jeugd:
Over contrasten gesproken
31 minuten geleden