Aangekondigd (Een verhaaltje)

Het was niet direct duidelijk waar het gezang vandaan kwam
 maar drie of vier jonge vrouwenstemmen zongen 'Happy Birthday'
 in een taal die hij niet verstond. Keurig. In canon.

 Al snel waren de stemmen vervaagd en hoorde hij alleen nog maar
 het gehuil van de luchtsirenes door het halfopen raam van zijn sportwagen.

 Hij was onderweg naar de bomvrije schuilkelder die hij voor zichzelf
 en zijn vrouw en kinderen had laten bouwen.
 Hij hoopte maar dat zij er al waren maar verwachtte zelf te laat te zijn.

 Nu pas besefte hij hoe nutteloos een schuilplaats is
 wanneer die op een uur rijden afstand ligt van je huis.

 De meeste rampen worden namelijk niet aangekondigd.

 =================

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Belonen werkt beter dan straffen

Zojuist kwam ik thuis van de Wallen waar een aardige dame mij een vrijkaartje bood voor een fetisj feestje komend weekend. Maar wij gaan al naar een lezing van Robbert Dijkgraaf en zo langzamerhand heb ik het wel gezien: duizenden zwetende (half)naakte mensen. En niet alleen omdat zij dansen. Maar ook omdat het in de betreffende club vrij warm kan zijn.

Vanmorgen kwam ik wat moeizaam op gang maar een half uurtje zweten op een paar apparaten bij de fysio doet wonderen voor het wakker worden. Daarna mocht ik lekker een paar uurtjes op kantoor zitten en ontdekte bijvoorbeeld dat er een paar honderd (...) facturen vorig jaar (toen ik er nog niet werkte) geschreven en verstuurd hadden moeten worden maar dat niet lijkt te zijn gebeurd. Dat verklaart het gat in de begroting van de stichting...

Een collega van mij is niet zo handig met computers. Moet er een regel worden toegevoegd in Excel dan wordt eerst een uitdraai gemaakt van het bestand, dan gaat daar met de hand de nieuwe regel bij en vervolgens wordt een nieuw bestand gestart maar nu met de nieuwe regel erbij op de juiste plek. Terwijl 'sorteren'  zo'n handige functie is! Bij het vergelijken van verschillende printers ging de collega wekenlang diverse winkels langs om uiteindelijk met een goed model te komen maar voor een redelijk hoge prijs. Minder dan vijf minuten rondwandelen op http://www.vergelijk.nl had niet alleen uren aan tijd bespaard maar ook zeventig euro. Een briefje maken in Word met de mededeling 'Vandaag gesloten' kost de betreffende collega bijna een uur aan tijd. Tot zover.

Dat iemand iets niet begrijpt begrijp ik nog maar dat mensen iets niet wíllen begrijpen (en mij daarmee lastigvallen) begrijp ik niet. Mensen bellen mij doodleuk met de vraag: 'Hoi! Vorig jaar stonden mijn naam en adres in een krant en die krant is ook online gezet. Kun jij mijn gegevens daar even uit verwijderen?'  Buiten het feit dat dat niet zomaar gaat (Bij een oplage van 20.000 stuks ben je even zoet met iedereen opsporen die er misschien nog eentje heeft en de redactie zal niet blij zijn met je verzoek om met terugwerkende kracht een tekst aan te passen, ook al is dat technisch mogelijk) is het natuurlijk ook een beetje onhandig om met je voor- en achternaam pontificaal in een krant te gaan staan en dan glashard te beweren dat je je zorgen maakt over je privacy. En over privacy gesproken:

Een voormalig medewerker kwam doodleuk mijn kantoor binnenstappen met een vriend en de mededeling: 'Wij komen hier even vergaderen en de computer gebruiken.' Hij reageerde verbaasd op mijn antwoord: 'Nee hoor, dat kom je niet want je hebt het én niet aangekondigd én de computer is in gebruik én je gedraagt je onbeleefd én wij zullen eerdaags de sloten veranderen want blijkbaar heb jij nog steeds de sleutels.' Vreemd genoeg vond hij dat niet leuk. Jammer dan.

Mensen die voordringen zijn uitschot maar zelf voordringen wanneer je haast hebt is natuurlijk prima. Er zijn natuurlijk gedragsregels en sommigen daarvan heten 'wetten' maar het is al lang duidelijk dat mensen (en de maatschappij) niet beter worden van (gevangenis)straf.

Gedragsonderzoeker B.F. Skinner wist het al in de jaren '60: mensen die voor bepaald gedrag beloond worden zullen dat gedrag vaker vertonen. Ofwel: je kinderen, je buren, landen of bevolkingsgroepen straffen werkt niet! Maar waarmee beloon je (ex-)collega's?

In de serie onbekende helden vandaag Kevin Doe, een jongeman die weigert te geloven in 'dat kan helemaal niet'  (Engels, zonder NL ondertiteling.)

Welke groep mensen is de volgende 'schuldige'?

Vanmorgen haalde ik mijn maandelijkse anti-allergie prik, liet ik een en ander aan kleding achter bij een kleermaker ter vermaak om daarna een paar uur op kantoor te zitten. En voor vanavond had ik een etentje staan (omdat ik dat soms leuk vind en ook het onderhouden van de vriendinkring - in mijn ogen - tot het normale takenpakket van een mens behoord. Nee, ik verveel mij nog steeds niet. Ter illustratie bij deze mijn huidige takenlijstje:

Werken aan verhalenbundel
XPeria Chips installeren
Anti-diefstal
Barbie zar
Basja kostuum
Bladblazers
Conny: riemen
DB voorbereiden
Gympen
HIOB anbi
Hans contract
Hester: afspreken
Ipad connector
Jessica: afspreken
Kleermaker
Mail Han Ubbink
Mail geld
Meterstanden
Neusspray
Pieter
Prikken
Stel dat:  broccoli sap en Afganistan
Stoppenkast
Stukje Amsterdam Centraal
Tamron bellen
Verslag vergadering

Dat is dus niet voor deze maand en zelfs niet voor deze week maar was voor vandaag. Noodgedwongen zijn sommige taken doorgeschoven naar later datum; ik kom er gewoon niet aan toe. En toch zijn er mensen die mij vragen dingen voor hen te doen die zij makkelijk zelf kunnen maar niet willen doen 'omdat zij daar geen tijd voor hebben'. Zo langzamerhand heb ik daar toch wel een hekel aan gekregen. En dat is helaas niet het enige.

Als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel van ten onrechte ergens van beschuldigd te worden. Ook vind ik het vervelend om gestoord te worden nadat ik heb aangegeven niet gestoord te willen worden. Het wordt erger als mensen dan zeggen: 'Omdat ik wist dat je niet gestoord wilde worden stelde ik maar één klein vraagje. En nog fluisterend ook! Waarom raak je nu geïrriteerd? Ik stoorde je toch maar eventjes?' Ook nepvegetariërs storen mij. Dat zijn die mensen die geen vlees eten 'uit medelijden voor arme dieren' maar dan wel vis eten en blijkbaar nog nooit in een forellenkwekerij zijn geweest. Vissenvlees noemen zij 'vis' maar koeienvlees heet 'vlees', gewoon ter voorkoming van een schuldgevoel. En muggen en spinnen mogen natuurlijk allemaal dood want alleen dieren die er niet eng of vies uitzien verdienen het om te leven.

Dan is het maar goed dat pasgeboren mensenbaby's er (doorgaans pas na een paar uur maar toch) zo ontzettend schattig uit zien. Zij kunnen niet voor zichzelf zorgen en dus heeft de natuur ervoor gezorgd dat zij er dusdanig leuk uitzien dat wij voor hen willen zorgen. Zie bijvoorbeeld ook pandaberen: eigenlijk ontzettend domme (en wilde! Dus niet knuffelen!) dieren die nauwelijks voor zichzelf kunnen zorgen maar die door mensen vertroeteld en beschermd worden met als enige reden: 'Zij zien er zo schattig uit!'.

Het figuur 'Zwarte Piet' ziet er niet schattig uit en daar is een reden voor: van oudsher zijn de Sint en zijn hulp (Oorspronkelijk was er volgens de Nederlandse folklore maar één Zwarte Piet) bedoeld om kinderen wijs te maken dat zij braaf moeten zijn of anders straf krijgen. Dat heeft echt helemaal niets met racisme te maken maar met het feit dat men donker gekleurde mensen vroeger eng vond.

PVV-stemmers zijn daar een beetje dubbel in: zij vinden dat Zwarte Piet een toonbeeld van racisme is (Vooral omdat hun Grote Geblondeerde Gedoger dat zegt en niet omdat zij zelf nadenken) maar leren tegelijkertijd hun kinderen dat die bang moeten zijn voor iedereen die feitelijk een dief, moordenaar en verkrachter is zoals Turken, Marokkanen, Antillianen, Joden, Roemenen, zigeuners, Polen en homo's. 

Of nee, Joden natuurlijk niet meer: die waren alleen maar slecht in de jaren '30 van de vorige eeuw. En sinds de jaren '80 mag je ook niet meer zeggen dat alle homo's slecht zijn.

Zelf ben ik nu al benieuwd welke groep als volgende uit het rijtje wordt gehaald en welke groep zal worden toegevoegd. Ik hoop niet het volk der Belgen want dat zijn doorgaans aardige lui.

Waarom vertrouwen wij anderen zo slecht?

Vanmorgen had ik kunnen lesgeven maar ik had al afgesproken met mijn vriendin en schoonmoeder om te gaan shoppen. Vanmiddag zat ik weer een paar uurtjes op kantoor waar het er minder hectisch aan toe ging dan gisteren (terwijl ik nog spierpijn had van de fysio-behandeling die morgen) en gisteravond mocht ik weer een biertje drinken in 'mijn' loge en er lustig op los filosoferen met een stel interessante heren.

Vrijdag wat aan mijn boek gewerkt en onderhandeld over nieuwe opdrachten. Zaterdagavond hoorde ik (weer) dat een al bevestigde entertainment-opdracht tóch maar niet doorging. Wat is dat toch dat mensen daar zo makkelijk over doen? Denken zij nu echt dat entertainers alles maar leuk moeten vinden en geen beleg op hun brood willen of huur hoeven te betalen? En waarom behandelen zij entertainers niet zoals zij zelf behandeld willen worden? Uiteraard ga ik alsnog een vergoeding vragen.

Een booking is tenslotte een booking. Ja mensen, in tegenstelling tot wat velen blijkbaar denken verveel ik mij niet. Zo onderhandelde ik ook over een booking voor Oud & Nieuw. Uiteindelijk waren wij het eens over de gage, de handelingen en de secundaire arbeidsvoorwaarden en pas toen men mijn foto zag en een kopie van mijn paspoort (inderdaad, om vanuit Istanbul voor mij een vlucht te boeken...) zag men er van af om mij in te huren.

Wanneer je een klus niet krijgt omdat je huid te donker is kun je naar het Meldpunt Discriminatie stappen en zelfs naar het Ministerie van Justitie. Krijg je een baan niet puur vanwege het feit dat je vrouw bent dan zal een rechter je genoegdoening schenken via de Wet Gelijke Behandeling. Maar waar moet je terecht als je wordt afgewezen omdat je te groot bent? Dat is er hier namelijk gebeurd. En blijkbaar is dat ontzettend komisch want mensen die ik dat vertel weten doorgaans dat ik slechts 1,40m ben en blijkbaar is het heel erg grappig wanneer ík word gediscrimineerd en is het huis te klein als het anderen overkomt. En waarom? Vertelt u mij dat maar.

Maar inmiddels kent u mij en weet u dat ik de zonnige kant inzie van veel dingen. Zoals ook van deze situatie. Ik besefte opeens dat ik met Oud & Nieuw niet mijn geliefden hoef te missen maar gewoon bij hen kan zijn en 1 januari mij half dronken en uitgeput in de armen van mijn aanstaande vrouw kan laten zakken.

En ik blijf gewoon leuke dingen doen!

Zo was ik zaterdag met de kinderen de Jordaan in voor een kattenspeeltje en pyjama's en zondag gaven wij mijn zoon zijn verjaarscadeau: (Behalve heerlijke zelfgebakken taart, een graphic novel van The Walking Dead en een etentje) een vliegles in een heuse Cessna! Hij mocht zijn liefhebbende vader mee de lucht in nemen als passagier en/of zijn beste vriend maar de nu 18-jarige man wilde dolgraag zijn zusjes mee hebben. Lief, niet? En ook wel emotioneel om mijn eerstgeborene vrijwel letterlijk zijn vleugels te zien uitslaan...

Zaterdag was het verder nog gezellig met twee vrienden op visite en een potje Yahtzee. Voor televisie kijken bleef gewoon geen tijd over! :-)

 'Ja maar, als jij zo weinig televisie kijkt, wat doe jij dan voor ontspanning?' Meestal gebruik ik daarvoor de ouderwetse methode 'slapen'. Maar ook lees ik graag en zie ik strijken als manier om tot rust te komen:

Het resultaat:

Als iemand met een strijkplank op de rug een berg beklimt en op de top een overhemd gaat staan strijken heet dat 'extreme ironing' en noemen mensen dat dapper, gewaagd, stoer en gedurfd. Als ik zeg dat ik lesgeef, een tiener opvoed, kantoorwerk verricht, in nachtclubs sta, vier boeken tegelijk lees en vijf boeken tegelijk schrijf, maakt men zich acuut zorgen om mijn geestesgesteldheid. Maar waarom is mijn gedrag 'afwijkend' en dat van bijvoorbeeld een bergbeklimmer niet?

Als ik al televisie kijk dan kijk ik graag naar Undercover Boss. In dit programma gaat de directeur van een groot bedrijf als werknemer rondlopen op de werkvloer. Vaak voor het eerst in zijn leven! Hij of zij ervaart dan hoe het is om vaak onder slechte omstandigheden tegen slechte betaling te werken. Pas wanneer men aan den lijve ondervindt hoe slecht anderen het hebben is men bereid daar iets aan te doen. Waarom geloven wij mensen niet wanneer zij ons zeggen dat zij het niet goed hebben? Vertrouwen wij anderen net zoveel als dat zij ons kunnen vertrouwen?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Doris Lessing

Geboren

Vandaag precies 18 jaar geleden is mijn zoon geboren!

Broccoli-sap (Een verhaaltje)

Wat niemand voor mogelijk had gehouden was nu dan toch gebeurd: een dictatoriale partij had Nederland overgenomen en vanuit het Torentje in Den Haag werd bepaald dat vrouwen geen kiesrecht meer hadden, meisjes geen broeken meer mochten dragen en geen enkele vorm van cultuur - behalve voetbal - nog subsidie kreeg. Het onderwijs en de media waren voortaan in handen van het Ministerie van Educatie en kritische denkers als dichters, wetenschappers en journalisten begonnen te verdwijnen. Al dan niet vrijwillig.

Voor buitenlanders veranderde er niets. Net als in de eeuwen ervoor werden zij vooral gezien als goedkope arbeidskrachten en als schuldigen aan alles wat mis was aan het land.

Gelukkig was Nederland de grootste exporteur van Broccoli-sap ter wereld dus stond binnen de kortste keren een land waarvan de economie draaide op de veelgevraagde 'groene energie' aan de grenzen om de bevolking van Nederland te steunen. Natuurlijk had men zes goed getrainde mensen kunnen sturen om de leider van de Staats Populi Geweldige Volk Vertegenwoordigings Partij (de SPGVVP) uit te schakelen. Maar dat zou zonde zijn van al die mooie bommen die anders maar in enorme opslagplaatsen stof lagen te vangen.

Een paar daarvan werden uiteraard op de militaire vliegbasis Volkel geworpen. Althans, dat was de bedoeling. Maar de piloten in kwestie raakten - ondanks hun dure training en nog duurdere apparatuur alleen maar een paar dorpen in de omgeving. En Eindhoven.

Overlevenden werden kwaad op de vliegeniers en haalden een helikopter neer met een luchtdrukpistool en een paar stenen. Waarom schreven ze niet gewoon een boze brief naar de VN? Dan had uiteindelijk vast wel de een of andere minister sorry gezegd. Dat waren dus terroristen want alleen terroristen bestrijden degenen die niets anders willen doen dan hen bevrijden. In overleg met de nieuw gevormde regering (voor 90% bestaande uit leden van de voormalige SPGVVP) werden heropvoedingskampen gebouwd.

De nieuw opgelegde wetten over vrouwenkiesrecht en dergelijke bleven natuurlijk van kracht want de wet is de wet en je mag je als vreemde mogendheid natuurlijk niet bemoeien met de interne cultuur van een land. Dat zou wat zijn, zeg!

De opbrengst van de verkoop van Broccoli-sap ging voortaan naar de broer en enkele vrienden van de voormalige leider (die nu comfortabel leefde op het grondgebied van de bevrijder terwijl één van zijn dubbelgangers aan het volk was getoond. In delen.) terwijl het sap zelf tegen een gereduceerde prijs en als beloning werd verkocht aan de leiding van het land dat op zo'n glorieuze wijze Nederland had bevrijd.

============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Op wie lijkt u graag? En waarom?

Op de oprichtingsvergadering van de bewonerscommissie gisteren is besloten dat ik de penningmeester ben. Ach, ik verveelde mij toch al...;-) Ik weet nog niet wat er wordt besloten op de vergadering van het Bewonersplatform vanavond maar dat leest u misschien morgen wel...

Vanmorgen kwam een timmerman ervoor zorgen dat slakken en regenwater voortaan niet zomaar naar binnen lopen via mijn keukendeur. En dat maar zes maandjes nadat ik een dorpel had aangevraagd via de woningbouw! Snel, hè? ;-) Ook de algemene voordeur sluit weer goed. Nu nog de buren zodanig opvoeden dat zij niet weer de dranger saboteren alleen maar zodat zij bij thuiskomst de voordeur lekker makkelijk met hun schouder kunnen openduwen. Je zal toch maar tijd kwijt raken aan het pakken van je huissleutels! Bij zoveel luiheid en egocentrisch gedrag ('Toch niet mijn probleem dat een junk op jouw berging inbreekt omdat ik de deur altijd open laat staan?') krijg ik wel eens de neiging tot het gebruik van geweld.

En daarover gesproken: bij mijn stukje van gisteren reageerde iemand die vindt dat criminelen in Nederland er vaak maar met een taakstraf vanaf komen en weinig in de gevangenis terecht komen. Die persoon laat zich helaas niet hinderen door enige feitenkennis. Naast Frankrijk kent Nederland namelijk de zwaarste gevangenisstraffen van Europa! En dat is gewoon echt waar en geen bericht 'van die linkse media die altijd maar op de hand van moslims en andere Roemenen en uitkeringstrekkers is.' http://www.nrc.nl/rechtenbestuur/2010/11/05/nederland-heeft-relatief-streng-strafklimaat-binnen-west-europa/

is het trouwens iets van de laatste tijd dat mensen zich vaak zo asociaal gedragen of kwam dat 'vroeger' net zo veel voor?

Als je vroeger iemand belde en die persoon zei: 'Sorry, het komt nu even niet uit.', dan antwoordde je: ‘Excuus, ik zal je niet langer van je werk houden en later terugbellen.’ Tegenwoordig is het heel normaal dat mensen doen alsof ze niet hebben gehoord dat je nu niet kan bellen en steken gewoon hun verhaal af. Sommigen noemen dat ‘de moderne tijd’. Ik noem het ‘onbeschoft’. Ongetwijfeld zullen sommige van mijn lezers nu de beschuldigende vinger wijzen naar jongeren. Dat zou ten onrechte zijn want ook mensen van boven de zestig maken zich schuldig aan deze praktijken.

Hoe zou dat komen dat wij er bijna automatisch van uitgaan dat alleen jongeren niet zouden weten hoe zij zich dienen te gedragen in de openbare ruimte? Waarom hoeven ouderen zich niet respectvol op te stellen naar jongeren toe maar eisen zij het omgekeerde? En waarom denken mensen vaak dat mensen met een donkere huidskleur geen racist kunnen zijn? Ik denk graag na over dat soort vraagstukken. Gewoon omdat ik dat interessant vind. Daarom lees ik niet alleen krantenkoppen maar hele artikelen en vaak zoek ik even op de naam van de universiteit of andere bron waaruit het betreffende artikel is gedistilleerd.

Ik lees niet alleen graag wat ik interessant vind maar ik lees ook graag wat anderen interessant vinden. Bijvoorbeeld over de fascinatie van veel mensen met bekende personen. Waarom is het belangrijk te weten waar Justin Bieber zijn haar laat doen? Waarom willen mensen dezelfde teenslippers als Chantal Jansen? Reclame makers geven miljoenen euro's aan beroemdheden als die dan maar een bepaald product gebruiken. Zij weten namelijk dat daardoor miljoenen mensen datzelfde product willen kopen. Om één of andere reden willen mensen - mijn geachte lezers natuurlijk uitgezonderd - heel graag op een zanger of presentatrice lijken.

En u? Op wie wilt u graag lijken?

Waar bent u bang voor?

Vanmorgen de noodzakelijke huishoudelijke karweitjes verricht en daarna een paar uurtjes op kantoor gewerkt. Vanavond mag ik aanwezig zijn bij de oprichtingsvergadering van de lokale bewonerscommissie. Hopelijk een betere manier van communiceren tussen huurders en woningbouwcorporatie. Wie weet misschien wel een nieuw begin!?

De laatste tijd zijn er diverse TV-series die het thema 'einde der tijden' behandelen. Een beetje zoals in de filmserie Mad Max die er feitelijk om draaide dat de olie op was. Binnen enkele maanden verviel de wereld in complete anarchie: regeringen vielen en mensen vielen terug op hun dierlijke basisbehoeftes: eten, onderdak en seks. Zo ook in de TV-serie Revolution dat gaat over hoe men zal reageren als er van het ene op het andere moment geen elektriciteit meer is; niet uit het stopcontact maar ook niet meer uit batterijen. Dan is er nog onze favoriete serie van het moment: The Walking Dead. Dat gaat over de uitbraak van een virus dat de helft van de mensheid acuut in zombies verandert. Hoe reageren de overlevers? Zal men dan nog steeds bang zijn voor homo's, pedo's, terroristen, moslims of communisten? Nee, men zal bang zijn voor mensen met wapens want die zijn écht gevaarlijk.

Voelen wij ons veiliger wanneer criminelen zitten opgesloten? Uit onderzoek blijkt van niet. Dertig jaar geleden namelijk zaten onze gevangenissen veel voller dan nu maar toch voelden wij ons toen veiliger. Op straat zowel als in onze woningen.

Met andere woorden: angst bestaat vooral omdat die ons wordt aangepraat.

En u? Waar bent u bang voor?

Als extra'tje vandaag het goede nieuws dat het team van Monty Python weer bij elkaar is. Om het te vieren een klassieke scène:

Heeft u wel eens geweld gebruikt?

Vandaag was ik in Tilburg voor een fotoshoot.  Best ver weg voor een Amsterdammer en even had ik de neiging te controleren of mijn paspoort nog wel in mijn binnenzak zit. Maar goed, het was gezellig en ook al is Tilburg ver weg,  het ligt nog steeds in Europa... ;-) 

Het Europese Hof van justitie heeft geoordeeld dat de opslag van vingerafdrukken illegaal is.
http://webwereld.nl/beveiliging/79714-opslag-van-vingerafdrukken-is-illegaal--zegt-eu-hof#close-cookie-bar Ik ben benieuwd of de Nederlandse overheid nu nóg volhoudt dat men van iedereen in Nederland die ouder is dan 12 vingerafdrukken bewaard met als voornaamste doel het tegengaan van geweld door terrorisme.

Er zijn heel veel mensen die geloven dat het gebruik van geweld de beste manier is om een einde te maken aan geweld. Die aanname kan heel eenvoudig worden bewezen want als geweld daadwerkelijk de beste manier was om een einde te maken aan geweld dan zou er geen geweld meer zijn!

Heeft u wel eens geweld gebruikt? En was dat terecht?

Moeten wij niet bang zijn voor onszelf?

Vandaag weer ouderwets gezellig staan kletsen met een paar buurvrouwen. Winonah en Angélique dit maal. Tsja, tegenwoordig vertoef ik regelmatig elders dus zie ik hen niet zoveel...

Ben nog niet helemaal lekker en dat was ook vanmorgen duidelijk toen ik zweetdruppels achterliet op diverse apparaten in de lokale sportschool waar ik onder begeleiding van een fysiotherapeut vooral mijn linkerheup sterker en soepeler maak. Dus misschien ga ik vanavond geen boeiend ritueel bijwonen maar lekker vroeg naar bed, even lezen en dan goed slapen.

Gek met Geld van Jaap van Ginneken is boek nummer 21 van dit jaar en wijst ons erop hoe gek wij eigenlijk zijn wanneer het geld betreft. Wanneer wij aandelenkoersen zien stijgen gaan wij er automatisch van uit dat zij dat zullen blijven doen terwijl dat helemaal niet vanzelfsprekend is. Als wij gokken en verliezen gaan wij er van uit dat onze volgende gok winst zal opleveren. Decennialang ging het goed met de economie en dat vonden wij heel normaal. Nu het even iets minder goed gaat raken wij massaal in paniek. Ja, zeker wat geld betreft zijn wij geen rationele wezens.

Mensen blijven maar denken dat mijn was zichzelf doet, dat mijn zoon zichzelf opvoed, dat weekendvader zijn van twee meiden alleen maar leuk is en rust brengt, dat mijn koelkast zichzelf vult en dat ik weinig anders doe dan naar het plafond staren terwijl de opdrachten en het geld vanzelf binnen stromen. 'Ja maar, je hebt nooit haast!' En: 'Ja maar, je vindt je werk toch leuk?'

Blijkbaar is men gewend dat uitsluitend mensen die in hun zelf opgelegde 'haast' anderen onbeschoft behandelen een vol leven hebben. En alleen mensen die hun werk verschrikkelijk vinden zouden blijkbaar nuttig zijn. Mijn theorie is dat juist die mensen geen bijdrage leveren aan de maatschappij maar er uitsluitend op uit zijn zichzelf in het middelpunt van de belangstelling te zetten. 

Het is heel normaal om te denken dat het universum uitsluitend om jou draait want die instelling heeft ons doen overleven. Maar na enkele tienduizenden jaren is er het een en ander veranderd en nu zijn wij 'beschaafd'. Bovendien zijn wij nu met zoveel mensen samen op dezelfde planeet dat wij wel moeten samenwerken om verder te komen. Toch zijn wij liever bang voor elkaar dan dat wij elkaar helpen. Sterker nog:

Meer mensen plegen zelfmoord dan er worden vermoord dus waarom zijn wij bang voor vreemden en zelden voor onszelf?

Moeten wij alles verbieden wat eng is?

Straks komen de medeleden van de kaartclub en gaan wij ons weer wagen aan een potje Magic: the Gathering. Altijd weer gezellig! Al ben ik dan een beetje brak van het op de markt staan met mijn vriendin en haar Rataplan Design. Leuk was dat mijn dochter mee was als kassadame en dat ik mijn vroegere docent Engels tegen het lijf liep. Hij herkende mij onmiddellijk! Dat heeft vast te maken met mijn sprekende ogen...

Zaterdag waren wij met de kinderen naar het Tropenmuseum voor de tentoonstelling Zwart/Wit; indringende rapportages over het Nederlandse verleden als slavendrijvers. Onze regering heeft toch echt wel verschrikkelijke dingen gedaan, dan wel goedgekeurd! Wel apart dat blanke Hollanders meer moeite hebben met alles wat maar lijkt op racisme dan donkere mensen. En trouwens: ook mensen met een donkere huid kunnen zich racistisch uitlaten, hoor! En als iemand met een licht getinte huid voel ik mij slecht op mijn gemak in een café dat uitsluitend wordt bevolkt door mannen van Surinaamse en Antilliaanse komaf! Bij het drankje na afloop vroeg ik mijn kinderen: 'En, wat vond jij het leukste aan slavernij?' Natuurlijk niet te beantwoorden, die vraag terwijl het toch vrij normaal is om na een rondleiding zo'n vraag voor de kiezen te krijgen.

Ook de tentoonstelling Escher meets Islamic Art liep - tot mijn niet geringe vreugde - nog in het Tropenmuseum. Erg interessant hoe de wereldberoemde graficus zich liet beïnvloeden door eeuwenoude islamitische kunst! Een feestje voor mijn hart en ziel en inspiratie voor nieuwe weblogstukjes. Hoezo waren en zijn moslims 'barbaren' en 'heidenen' die 'onze kunst' komen verpesten? Wat een fantastische cultuur! En vrijwel alles wat wij weten van wiskunde en astronomie hebben wij aan Arabieren te danken! Na ons bezoek aan KIT (Koninklijk Instituut voor de Tropen) haalden wij een frietje op de Dappermarkt en 's avonds genoten wij van zelfgebakken pannekoeken.

Vrijdag deed ik het rustig aan.

Donderdag begon met nieuwe oefeningen bij fysiotherapie, ging verder met een paar uren op kantoor zitten en eindigde met het presenteren van een thema-avond in de psychiatrie. De documentaire 'Dwaas en Deskundig' werd vertoond en in het nagesprek met de maker, Professor psychiater Jim van Os, kwamen mooie dingen naar voren. Men kwam tot nieuwe inzichten, leerde van elkaar, liet elkaar uitspreken en klaagde massaal over zorgverzekeraars; omdat die alles in een hokje willen plaatsen worden geen behandelingen en medicijnen meer vergoed waarvan niet 100 procent zekerheid vaststaat dat die bij alle patiënten werken. Niet iedere ziekte en niet ieder persoon valt nu eenmaal in een hokje te plaatsen en mijns inziens was het dus terecht dat men daarover klaagde.

Er zijn ouders die hebben geklaagd over verkleedde figuren die rondliepen in een winkelcentrum. Met Halloween. Hun kinderen schrokken van de 'engerds'.  Het management van het winkelcentrum heeft excuses aangeboden en beloofd dat het nooit meer zal voorkomen dat er enge types rondlopen in het mooie glimmende winkelcentrum. Geldt dat verbod dan ook voor die ouders? Want die zijn pas écht eng! Vind ik.  Eigenlijk wil ik ook een verbod op posters en muziek van Gers Pardoel want ik en honderden - zo niet duizenden! - krijgen de rillingen van die - ongetwijfeld ontzettend aardige -  volkszanger.

Kinderen zijn prima in staat om hun eigen keuzes te maken. Als je ze maar de tijd geeft. Een volwassene geeft zichzelf gemiddeld twee dagen om een nieuwe trui uit te zoeken. Hun kinderen geven zij gemiddeld 20 minuten in een speelgoedwinkel om een stuk speelgoed uit te zoeken. Ik vind dat niet eerlijk. Zouden zij zelf tevreden zijn met twintig minuten voor het uitzoeken van een nieuwe auto of een nieuw mobieltje? Ik denk van niet…

Huidskleur (Een verhaaltje)

Wat begon als een doodgewone avond eindigde ook zo.

Hij en zijn liefje hadden een pizza gegeten en waren daarna naar de film geweest.

Een romantische komedie want dat wilde zij zo graag.

Hij was meer van de actiefilms maar meer nog dan van knokfilms hield hij van haar.

Zoals altijd bracht hij haar netjes voor middernacht thuis naar haar ouders en hij vond het ook dit keer weer lastig om hen in de ogen te kijken want zij (en zijn verloofde) hadden een andere huidskleur dan hij en hij kon er maar moeilijk aan wennen.  Hij was nu eenmaal opgevoed met het idee dat mensen met zijn huidskleur superieur waren aan anderen maar hij deed zijn best zich over zijn vooroordelen heen te zetten.

Zijn vriendin vroeg hem op het aankomende sinterklaasfeest Zwarte Piet te spelen voor haar vier-jarig nichtje en toen hij de pretlichtjes zag in de ogen van zijn schoonmoeder kon hij al niet meer weigeren.

Met één onderdeel aan het feest zou hij weinig moeite hebben: hij hoefde zich niet te schminken want hij hád al een zwarte huidskleur.

========================

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel 

Het ene waarderen wij en het andere nemen wij voor lief. Waarom?

Er worden brunches georganiseerd voor alleenstaande moeders, er bestaat fietsles voor alleenstaande vrouwen, computerles voor tienermeisjes en de jaarlijkse ladybikeride is uitsluitend beschikbaar voor vrouwen. Er zijn zelfs cafés waar alleen maar vrouwen naar binnen mogen! Er zijn zelfs aparte demonstraties voor geweld tegen vrouwen. Blijkbaar vindt men geweld tegen mannen dus heel normaal. Maar waarom vinden mensen het discriminatie dat vrijmetselaars alleen maar mannen toelaten?

Men vraagt mij regelmatig - en terecht - waarom vrouwen geen lid mogen worden van de Vrijmetselarij. De vrijmetselarij is ontstaan als praatclub van mensen die vaak jarenlang als collega's aan dezelfde kerk of cathedraal bouwden. Na werktijd kwamen zij bij elkaar in hutten (of 'lodges', vandaar ons woord 'loges') en aangezien er in die tijd geen vrouwen in de bouw werkten (nog steeds word ik als man niet vaak nagefloten door vrouwelijke bouwvakkers. Wel soms door mannelijke. Maar dat terzijde.) zaten er dus geen vrouwen in die eerste clubjes. En dat is grotendeels zo gebleven. Natuurlijk zijn de tijden veranderd en daarom zijn er gemengde loges gekomen (le Droit Humain: http://www.droit-humain.org/paysbas/) en loges waar alleen maar vrouwen lid van kunnen zijn (Vita Feminea Textura http://www.ordevanweefsters.nl/). 'Ja maar, waarom willen jullie er geen vrouwen bij hebben?'

Tsja, waarom zijn mannen niet welkom op een 'girls night out'? Waarom zijn er nauwelijks mannen te vinden bij de opleiding tot vroedvrouw bij het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis? Kunnen mannen dan geen medische handelingen verrichten of mensen troosten? 'Ja maar, vrouwen voelen zich vaak comfortabeler als er alleen maar vrouwen in de buurt zijn!' Precies! En soms voelen mannen zich prettiger in gezelschap van alleen maar mannen. Maar het staat u vrij om zich beledigd te voelen. Als u dat zo voelt kan niets wat ik schrijf daar wat aan veranderen.

Maar ik hoop dat u mijn uitleg waardeert.

Mensen kunnen ook een mooi schilderij waarderen, of een goed geschreven artikel of een prachtig uitgevoerd muziekstuk. Maar in al mijn (ruim 15) jaren als boekhouder heeft nooit iemand mij een schouderklopje gegeven en gezegd: 'Goh, wat heb je die cijfers mooi opgeteld vandaag!' Als artiest, als leraar, als vader en als schrijver krijg ik echter wél vaak complimenten.

Wat is dat toch, dat wij sommige zaken waarderen en anderen maar gewoon voor lief nemen?

Het pleonasme van de dag is: oude bejaarde.

Waaraan besteedt u uw tijd?

Een vers stukje van mijn hand is gisteren gepubliceerd op opiniesite Amsterdam Centraal: http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2013/11/12/hermitage Ditmaal schreef ik over de nieuwste Amsterdamse publiekstrekker: de Hermitage aan de Amstel. Er is onder meer een doorlopende voorstelling over mannetjesputter Peter de Grote, het grote voorbeeld van Vladimir Poetin. Zelf voel ik mij iets minder sterk dan deze heren.

Al een paar dagen voel ik mij wat zwak; hoofdpijn, verstopte neus...Daarom deed ik bij de sportschool (verbonden aan de fysiotherapie) setjes van tien in plaats van twaalf en op kantoor stopte ik op de eindtijd in plaats van vrijwillig een half uurtje te blijven om dingen nog even af te maken. Een buurtbijeenkomst gisteravond liet ik schieten ten faveure van wat eerder naar bed gaan.

En nu weet de NSA dat ook...;-)

Vrijwel dagelijks komen berichten naar voren over wie er door de NSA is afgeluisterd en om een of andere reden proberen de regeringen van Amerika en Groot-Brittannië het hele verhaal in de doofpot te stoppen maar de geest is uit de fles. Maar is het niet veel handiger als The Guardian en de andere kranten die over de papieren van Edward Snowden bezitten een lijst zouden publiceren met namen van mensen en overheden die níet door de NSA zijn bespioneerd? Dat scheelt inkt en is dus beter voor het milieu.

Vindt u het niet vreemd dat de NSA geen excuses heeft aangeboden voor de illegale acties die men blijkbaar al jarenlang uitvoert? Maar ja, misschien heeft men daar 'geen tijd' voor. Zoals zelfs gewone burgers nergens meer tijd voor lijken te hebben. Echt heel veel tijd kost het toch niet om 'Goedemorgen!' te zeggen tegen een buschauffeur? Of 'Dankjewel!' als iemand zojuist je drankje voor je heeft betaald? Of een deur open te houden voor iemand met een boodschappentas aan de ene arm en een kind aan de andere? Of een deur zachtjes achter je dicht te trekken? Al die acties kosten per stuk niet meer dan een halve tot enkele seconden maar toch zeggen mensen dat ze er 'geen tijd' voor hebben (En ja, ik heb de tijd genomen dat aan mensen te vragen.) 

Maar waar is men dan zo druk mee bezig? Werk kost ongeveer negen uren per dag. Slapen acht en huishouden twee. Ruim genomen. Blijven er vijf uren per dag over. En inderdaad: onderzoek toont aan dat mensen - in Nederland althans - gemiddeld drie uren per dag televisie kijken en twee uren internetten. Logisch dan ook dat men 'geen tijd' heeft om vrienden te bellen. Toch zonde van die zes reclameblokken van 7 minuten.

De cijfers zijn natuurlijk fictief want verreweg de meeste Nederlanders werken minder dan 40 uren per dag en besteden hooguit een uur per dag aan het huishouden. In de praktijk heeft men dus nog ruim twee uren per dag aan tijd over. Genoeg tijd om de winkeljuffrouw in de ogen te kijken bij het afrekenen zou je denken. Maar nee, de consument houdt de ogen gericht op het scherm van de smartphone en telt de 'likes' bij die ontzettend leuke foto van hun ondeugende kat want 'likes' hebben is belangrijker dan je sociaal te gedragen. En u, waar besteedt u uw tijd het liefste aan?

Kunnen kinderen verleiding weerstaan?

The Big Trip Up Yonder van Kurt Vonnegut is boek nummer 20 van dit jaar en het eerste dat ik las op mijn eerste eigenste e-reader. Even wennen natuurlijk en een 'echt' boek in handen hebben voelt toch prettiger maar het scheelt enorm veel ruimte in huis en ook dat is wat waard.

Oudste dochter zit sinds een paar maanden op de middelbare school en ook dat is natuurlijk even wennen.

Mijn dochter en haar klasgenoten in de eerste klas van de middelbare school zijn verplicht een tablet te gebruiken voor hun huiswerk. Aan de ene kant handig want het scheelt een hele hoop gezeul met boeken. Anderzijds worden kinderen zo in de verleiding gebracht om voor, tijdens, na of in plaats van het leren 'nog even' op Facebook te kijken, hun e-mail te checken, een spelletje te spelen, te chatten of dat ene moeilijke woord even op te zoeken en een half uur later pas te bedenken dat ze ook nog huiswerk hebben. Als de leraar merkt dat je niet met huiswerk bezig bent in de klas krijg je straf.

Het is een beetje als een snoepje neerleggen naast de voederbak van de kat en die vertellen dat-ie het snoepje pas mag als zijn etensbakje leeg is gegeten. En hem dan straf geven als-ie tóch het snoepje pakt voordat het mag. Als volwassene heeft u natuurlijk voldoende discipline om niet toe te geven aan verleiding (en daarom heeft u ook geen overbodige spullen in huis én heel veel vrije tijd omdat u nooit nodeloos rondsurft op internet en nooit TV kijkt terwijl u eigenlijk de afwas nog moet doen of een kastje in elkaar moet timmeren) maar kinderen van nog geen veertien jaren jong?

De basisschool van mijn zoon had een tijdje geleden een mooie opdracht voor de jongelui. De kinderen werden meegenomen naar een pleintje met een schetsblok en een potlood en de opdracht: 'Kijk goed om je heen en teken wat je belangrijk vindt.' Sowieso een leuke opdracht maar ook een leuke manier om de ouders achter het kind te leren kennen. Het ene kind tekende namelijk een boom terwijl het andere kind een klasgenoot natekende. Weer een ander kind tekende een wolk en een ander tekende een geparkeerde Mercedes...

Zo ziet u maar: iedereen vindt wat anders belangrijk. Zo roept de één dat er geen cent meer mag worden uitgegeven aan cultuur en de ander dat voetbal behouden moet blijven als onderdeel van de Nederlandse cultuur. Of eigenlijk worden die twee uitspraken voornamelijk gedaan door één en dezelfde groep personen. Diezelfde personen zien ook niet dat hun uitspraken in tegenspraak zijn met elkaar.

Waar gelooft u in?

Vanmorgen bij de fysiotherapeut mocht ik mijn beenspieren rond mijn nieuwe heup versterken op de Adduction:

Door mij ook wel het Famke Janssen apparaat genoemd. In haar rol van Xenia in een James Bond film vermoordde zij mannen door hen te pletten met haar dijen...

Bij een storm in Nederland onlangs werden diverse mensen geplet door bomen. Verschrikkelijk natuurlijk en het leed voor de nabestaanden is onbeschrijfelijk. Laat staan als niet enkele tientallen maar enkele miljoenen mensen slachtoffer worden van noodweer.

Ruim 4,5 miljoen mensen op de Filipijnen zijn getroffen door orkaan Hayian. Ik kan mij niet voorstellen hoe massaal de ontreddering moet zijn. Persoonlijk denk ik dat het sturen van hulpgoederen en het herstellen van de infrastructuur beter werkt dan bidden.

Heb mij als kind altijd afgevraagd: als priesters geen seks mogen hebben, hoe komen er dan nieuwe priestertjes? Welnu: het antwoord is duidelijk. Dat deden ze gewoon stiekem. Nonnen die zwanger raakten waren 'bezocht door de duivel' maar in werkelijkheid door vader pastoor of een monnik.

Als mensen troost vinden in een geloof is dat natuurlijk prima. Allemaal hebben wij een houvast nodig in het leven. Anders dolen wij maar een beetje stuurloos rond. Van partner naar partner, van fles naar fles of van shot naar shot. De ene gelooft in God (in andere talen ook wel Allah of Jaweh) en de ander gelooft dat de iPhone het beste is dat de mensheid ooit is overkomen en weer een ander gelooft heilig dat de wetenschap alles wel zal oplossen. Zelf geloof ik graag in de goedheid van de medemens.

In de loop der jaren is mij het een en ander duidelijk geworden met betrekking tot de mensheid. Zelf kent u natuurlijk voldoende voorbeelden maar ter illustratie geef ik u hierbij de link naar een filmpje dat direct twee van de grootste problemen toont die de wereld kent: http://www.liveleak.com/view?i=f9b_1380313509 (Waarschuwing: NIET geschikt voor mensen met een zwakke maag en kinderen mogen van mij alleen maar kijken onder supervisie van een verantwoordelijke volwassene). 

Natuurlijk zijn er nog veel meer problemen in de wereld maar die worden veelal veroorzaakt door de grote vier: hebzucht, egoïsme, verveling en onnadenkendheid.

Opvallend vaak zijn die gelinkt aan dé gadget van de moderne tijd: de smartphone. Het grootste deel van de zondag bracht ik door zonder het ding op zak. Per ongeluk omdat-ie thuis nog aan de oplader zat maar toch. En wat een rust geeft dat! Afijn, kijkt u maar even naar dit filmpje om te begrijpen wat ik bedoel
: 

Het pleonasme van vandaag is: een grote reus

Ooit wel eens 'sorry' gezegd tegen uw kind?

Vorige maand ontving ik 1956 e-mails en verzond ik er 208. Toch maar wat nieuwsbrieven opzeggen en zo want troep die je ziet gaat - al dan niet bewust - ook in je hoofd zitten. Overigens stonden er 82 items in mijn agenda. Goed voor 194 uren aan (werk)afspraken. En natuurlijk schrijf ik niet elke afspraak op. Dat zou een dagtaak worden...;-) Ook ontving ik vrijdag een spambericht per SMS. Bijzonder onbeleefd en na een korte zoekactie op internet vond ik de eigenaar van het betreffende bedrijf die ik liet weten dat zijn actie niet zal leiden tot meer omzet en dat ook spelfouten in spam-berichten niet bijdragen in serieus worden genomen als eenmansbedrijf. Ik zal u verder niet lastig vallen met wat ik nog meer deed buiten mijn takenlijstje om, maar wel heb ik voor u mijn takenlijstje van die dag:

Stukje AC (Een column over de Hermitage voor de website Amsterdam Centraal)
KOBO (Mijn pas aangeschafte e-reader installeren en lekker mee spelen!)
e-mail (Een paar mailtjes beantwoorden en heel veel weggooien)
Foto's (Foto's op de computer sorteren en ook durven weggooien)
Was (Draaien, strijken, weg vouwen)
Broek (Bloedvlekken van mijn bloedneus verwijderen)
Boodschappen (Vuilniszakken, toiletpapier, eten, u kent dat wel)
MTV (Onderhandelen over mogelijke opdracht)
Bord (Letterlijk een bord vol diverse troepjes uit sorteren)
Nagels (Teen- en vingernagels knippen)
Aantekeningen (Verwerken tot verhaaltjes en weblogstukjes)
Verhaaltje (Bedenken, schrijven en publiceren want het was weer vrijdag)
Twitter (Mijn volgerslijstjes bij drie accounts bijwerken en opschonen)
Kasboek (Bijwerken en eventueel budget aanpassen)
Bladblazers (Brief schrijven aan de gemeente over het gebruik van die ondingen: http://vragen.blogspot.com)
Redigeren (Verder aan mijn roman en twee verhalenbundels klaarmaken voor publicatie)
Oven (vooral de kookplaat was erg vies)

Sommige taken blijven terugkomen op het lijstje. Zo kost een roman redigeren meer dan twee uurtjes. Maar toch aardig wat kunnen doen. Zo begon ik vandaag met de onderhandelingen over werken op een feestje met Oud & Nieuw. In Istanbul. Het liefst ben ik op die feestavond met mijn gezin (hoewel ik nog nooit de jaarwisseling heb meegemaakt in bijzijn van mijn dochters) maar als het geld goed is of de locatie is een droom...tjsa, dan moeten de principes even wijken...;-)

Dit weekend zat vol voor mijn zoon: zaterdag was hij met zijn klas bij de herdenking van de Eerste Wereldoorlog in het Belgische Ieper. Daar kun je natuurlijk veel over lezen maar dat is toch anders dan daar daadwerkelijk rond te lopen. Daar waar zovelen het leven lieten in verschrikkelijke omstandigheden. De jongelui zullen hun ervaringen verwerken in een tentoonstelling op school. Vandaag bezocht hij zijn moeder in de instelling waar zij verblijft en vanavond vervult hij het eerbare beroep van vakkenvuller. Mijn vriendin en ik waren zaterdag bij een etentje (Lamsbout! Mjammie!) en vandaag deden wij het nog rustig aan vanwege verkoudheid en zo.

Ik breng graag tijd door met mijn aanstaande vrouw, op wie ik nog immer verliefd ben!

Mensen raken verliefd, beginnen een relatie en in ongeveer één op de drie gevallen gaat het mis en gaat men uit elkaar. Vervelend. Niet leuk. Nog minder leuk is het voor de kinderen. Vaak hebben die het gevoel dat het hun schuld is dat papa en mama niet meer bij elkaar zijn. Zij denken soms dat het door hen komt dat papa en mama ruzie maken. En vaak zijn ze in conflict: 'Als ik mama zeg dat ik van haar hou dan doe ik papa pijn maar als ik papa zeg dat ik van hém hou is dat niet leuk voor mama.' Helaas hebben kinderen dan vaak het idee dat zij niet mogen zeggen wat zij voelen want omdat ze kind zijn worden zij vaak niet serieus genomen. 

Natuurlijk zijn er ouders die naar hun kinderen luisteren maar helaas vaak alleen maar uit beleefdheid 'want papa en mama weten het toch altijd beter.' Dat is natuurlijk niet zo want ook papa's en mama's zijn mensen en maken dus ook fouten. Wordt het niet tijd dat wij onze trots opzij zetten en onze kinderen onze excuses aanbieden voor de fouten die wij hebben gemaakt? En vertel er dan meteen bij dat het niet hun schuld is dat de ouders uit elkaar gaan, dat papa en mama allebei van hem of haar houden, dat het niet erg is om van beide ouders te houden en dat het in orde is om boos te zijn. Je voelt nu eenmaal wat je voelt. Ook als kind. Onderdruk die emoties niet maar ervaar ze. Je hoeft ook geen meditatiecursus te volgen om al die gevoelens en emoties te verwerken. Laat maar gewoon komen. Je zult zien dat ze op den duur dan ook weer verdwijnen.

Als ik met bovenstaande raad mensen kan helpen is dat toch weer mooi meegenomen, niet? Vaste lezers weten dat ik graag mensen help. Maar als mensen redelijk eenvoudig zichzelf kunnen helpen maar tóch mijn hulp vragen zeg ik tegenwoordig nee; ik besteed mijn tijd nu liever aan het helpen van mensen die het écht nodig hebben maar in de eerste plaats aan mijn vriendin en mijn kinderen. Ik heb namelijk van dichtbij gezien wat het met een gezin doet als een vader of moeder zich met hart en ziel inzet voor de gemeenschap maar daarbij het eigen gezin uit het oog verliest. Dat zal mij niet gebeuren.

Gezocht (Een verhaaltje)

Het was weliswaar redelijk laat in het jaar maar het was prima - zij het ietwat fris - terrasweer. 
Lunchtijd naderde met rasse schreden en hij zocht en vond een broodjeszaak. 

De jongedame die er bediende bracht hem de menukaart 
en na enig zoeken en twijfelen koos hij een pistoletje ham/ei. 

Dit verbaasde de studente die hier enkele uren per week bijverdiende. 
Zij vertelde hem dat zij wel een broodje ei kon maken en ook een broodje ham 
maar dat een broodje ham/ei haar vermogens te boven ging. 

Een paar dagen later liep hij toevallig weer langs dezelfde lunchroom. 

Waar nu een bord buiten stond met het opschrift: 'Serveerster gezocht'.

====================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Is het glas half vol of half leeg? En waarom?

Na het trainen onder begeleiding van een fysiotherapeute vanmorgen zat ik later op de dag met spierpijn op kantoor. En met dorst.

Voor sommigen is het glas half vol met water en voor anderen is het glas half leeg. Maar waarom vraagt men zo weinig: 'Waar is de kraan?' Voor de beantwoording van dat soort vragen volg ik graag de colleges van de Universiteit van Nederland http://www.universiteitvannederland.nl .
Voordeel ten opzichte van de welbekende Ted Talks http://www.youtube.com/user/TEDtalksDirector is dat de lezingen worden gegeven in het Nederlands. http://ow.ly/qptb2

Omdat ik mij graag dingen afvraag is het maandblad KIJK http://www.kijkmagazine.nl/ mijn favoriete tijdschrift. Al sinds het nog een weekblad was. Maar uitgever Sanoma wil alleen nog maar bladen uitbrengen die veel geld opbrengen. Zoals de Margriet en de Libelle.

Zelf spreekt Sanoma liever van het behoud van de 'kwaliteitsbladen'. Maar goed, wat is 'kwaliteit' voor een bedrijf dat uitsluitend gericht is op winst produceren en niet op het leveren van service waarbij men voorbijgaat aan de wensen van minderheden? Jammer hoor, maar blijkbaar vinden de meeste mensen in Nederland het belangrijker te weten welke kleur slippers komende zomer hip zijn in Zandvoort dan waarom het onzin is dat er een uiterste houdbaarheidsdatum staat op een fles zonnebrandolie.

Ik hou van het verzamelen van feitjes en dat is al zo zo lang ik mij kan herinneren. Misschien dat ik daarom wel zo graag kijk naar The Big Bang Theory: ik herken mijzelf in de 'nerdy' karakters in deze populaire TV-serie en vaak weet ik zelfs waar hun gesprekken over gaan! Het gebeurt niet vaak dat ik hardop lach wanneer ik alleen thuis ben maar voor deze serie maak ik vanzelf een uitzondering.

Hoe help je iemand die geen hulp wil?

Als je als Amsterdammer in Rotterdam in een elektronicazaak staat, wat doe je dan? Je stelt de homepage van een tablet in op de Amsterdamse nieuwszender AT5.nl...

Wij waren er voor de première van een film waar een vriendin van ons in speelt: Het Geheim van Sophia. Niet geproduceerd door het indertijd in Amsterdam opgestarte Emma kinder TV maar door Sophia TV. Zeer vermakelijk en Hitchcock en Van Warmerdam zijn maar amateurs vergeleken bij deze productie! Vanavond gaat in elk geval mijn vriendin vroeg naar bed want de jetlag houdt haar op de verkeerde tijden wakker.

In Amerika worden mensen wakker. Er gaan zelfs stemmen op om wapens te zien als auto's: iedereen die er eentje wil moet met theorie- en praktijkles bewijzen om te kunnen gaan met de verantwoordelijkheid die hoort bij het bezit. Mensen die tegen dit voorstel zijn bewijzen daarmee - in mijn ogen - dat zij psychisch te labiel zijn om een dodelijk wapen te bezitten.

Wij kunnen er lang en breed over discussiëren maar denken dat je met meer geweld een einde maakt aan geweld is gewoon dom. Net als bellen in plaats van opletten in het verkeer. Alleen al in Nederland worden duizenden ongelukken (gelukkig niet allemaal met dodelijke afloop) per jaar veroorzaakt door mensen die denken dat zij goed zijn in multitasken. Terwijl - volgens recent onderzoek - maar 12 procent van de mensen daar goed in is. Dat zijn dan vooral vrouwen. Niet zozeer omdat hun hersenen beter zijn afgestemd op meerdere dingen tegelijk doen maar vooral omdat zij er meer ervaring in hebben. 

Echt niemand kan alles alleen, laat staan tegelijkertijd. Waar het kan biedt ik mijn hulp aan.

Sommige mensen zijn lastig te helpen: biedt je hen hulp aan dan ben je hen aan het kleineren ('Waarom denk je dat ik het zelf niet kan!?') maar doe je dat niet dan schreeuwen ze uit dat niemand hen wil helpen. Voor mij houdt het dan op. 

Hoort u graag de keiharde waarheid?

Vanmorgen was ik even duizelig en misselijk na het halen van mijn maandelijkse anti-allergie prikken en laat in de middag vergaderde ik mee met het bestuur van http://www.sbow.nl. Altijd leuk maar niet zo leuk als je partner weer zien na afwezigheid...

Het was natuurlijk een fijn weerzien met de CEO van Rataplan Design https://www.facebook.com/RataplanDesign?ref=ts&fref=ts, gisteravond op Schiphol! En ja, wij hadden elkaar heel wat te vertellen maar het meeste daarvan is privé...;-)

Sommigen roepen dat alles transparant moet zijn, dat geen enkele organisatie of persoon geheimen mag hebben. Nou, sorry, maar ik hoef echt niet te weten wat bijvoorbeeld zangeres Anouk doet in het privé-gedeelte van haar leven en wellicht zijn er dingen uit het verleden van mijn vriendin die ik liever niet weet. Ik hou van haar om wie zij is en wat zij misschien ooit gedaan heeft (en met wie) doet voor mij niet ter zake. Zo vindt ik dat Anouk gewoon goede liedjes moet produceren. Haar mening over Zwarte Piet is voor mij niet van belang. Amerikanen (met name want ook Nederlanders zijn soms zo) denken daar heel anders over. Zo werd 'The Science Guy' in Texas weggehoond omdat hij het waagde te verkondigen dat de maan zonlicht reflecteert en niet van zichzelf licht uitzend. Ofwel: tegenstanders van Bill Nye hebben blijkbaar recht op vrijheid van meningsuiting maar de entertainer zelf niet...http://www.thinkatheist.com/profiles/blogs/bill-nye-bood-in-texas-for

Sommigen zeggen alles wat zij willen onder het mom van vrije meningsuiting. Zelf zie ik het als een teken van beschaving wanneer mensen er in slagen hun mening voor zich te houden. Mensen zeggen bijvoorbeeld: 'Wat een waardeloos stuk zeg,  wat je laatst schreef! Maar dat is natuurlijk alleen maar mijn mening. Ik bedoel er verder niets mee, hoor en wil jou als goede vriend zeker niet kwetsen!' Dan behoor je dat - als goede vriend - blijkbaar lijdzaam aan te horen, het hoofd te buigen in deemoed en die goede vriend te bedanken voor zijn eerlijkheid. Je mag absoluut niet reageren met: 'Dankjewel voor je opmerking. Mag ik daaraan toevoegen dat je beter kunt stoppen met vioolles? Want die klanken die jij produceert doen niets anders dan alle katten uit de buurt wegjagen! En dat zeg ik natuurlijk als vriend en zeker niet omdat ik je wil afkraken.' Uiteraard krijg je dan de wind van voren. En terecht. Je dient kritiek nu eenmaal op een beschaafde manier te uiten want geen van allen houden wij van de keiharde waarheid.

Vandaag neem ik u mee naar mijn jeugd. Naar mijn tienerjaren. De tijd dat ik nog vol hoop en idealen zat. En eigenlijk heb ik die nog steeds. Wellicht dat daarom mensen zeggen dat ik nooit volwassen ben geworden. Als het echt zo is dat je je idealen overboord moet gooien om jezelf 'volwassen' te mogen noemen...nou, laat mij dan maar lekker jong blijven! Hoe dan ook: ik kwam toen via een klasgenoot in contact met bands als Slauerhoff en Weekend at Waikiki. Onlangs had ik contact met een platenverkoper die mij wellicht in bezit kan brengen van de betreffende geluidsdragers! Hier een voorproefje: ik nodig u uit om op deze link http://www.weekendatwaikiki.com/muziek_mp3_weekendatwaikiki.htm te klikken, het eerste album uit te zoeken en dan te kiezen voor 'No way to go', één van de favoriete muziekstukken uit mijn tienertijd.

Op gitaar speelde indertijd ene Tom Holkenberg. De wereld zou hem later leren kennen als Junkie XL. Nou, vooruit, omdat u er op aandringt nog een stukje muziek van Weekend at Waikiki:

Klagen helpt! Maar alleen gericht.

Vandaag had ik naar een concert van Nick Cave kunnen gaan. Ik had ook kunnen filosoferen met een dozijn wijze mannen. In plaats daarvan besloot ik de avond door te brengen met mijn aanstaande vrouw die na een werkverblijf van ruim twee weken in China vast mooie verhalen heeft te vertellen. En daar ga ik natuurlijk naar luisteren! Zo ontdek ik misschien of het al dan niet klopt dat Chinezen steeds rijker worden en wij in het 'Westen' steeds armer.

Ja, zelfs mensen met een inkomen van tweemaal modaal of meer hebben last van de kredietcrisis. Gingen zij er de laatste jaren elk jaar ongeveer 7 procent in koopkracht op vooruit, het afgelopen jaar was dat 'maar' 3 procent! En ook mensen die gewend waren driemaal per jaar op vakantie te gaan voelen de economische malaise in de portemonnee; zij kunnen nog maar tweemaal per jaar op vakantie! Och heden! Het is toch verschrikkelijk, niet? Mensen die in hun eigen taal niet eens een woord voor 'vakantie' hebben hebben het eigenlijk veel makkelijker want wat je nooit gekend hebt kun je ook nooit missen. Toch?

Natuurlijk mag men klagen en ook ik maak mij daar regelmatig schuldig aan. Maar laten we het dan alsjeblieft écht ergens over hebben en niet meer zo veel over trivialiteiten. Natuurlijk is klagen een prima tijdverdrijf maar anderen helpen is vele malen nuttiger. Met een gerichte klacht als 'Waarom worden bladblazers met benzinemotoren ingezet om in de herfst voetpaden bladvrij te maken? De natuur doet die actie binnen enkele minuten teniet en velen hebben last van het lawaai en de betreffende medewerker voelt zich volslagen nutteloos.' kan men veel meer bereiken. 

Door deze bezigheid af te schaffen kan men in één klap velen tevreden maken. Zelf vroeg ik mijn woningbouwcorporatie dit bericht door te geven aan hun vaste hovenier. En men luisterde! De hovenier is verzocht dat áls er blaadjes moeten worden verwijderd (ze laten liggen is meestal beter; de rottende blaadjes zijn een prima voedingsstof voor de bomen, bloemen en planten in de algemene binnentuin!) dat men dat weer zal doen met hark en bezem. Zeer effectief, een goede lichaamsbeweging én minder slecht voor het milieu.

Met de algemene klacht 'waarom doet niemand er wat aan?' kan geen enkele instantie iets aanvangen. Behalve misschien een centrum voor psychotherapie. Althans, dat is mijn mening.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Leen Timp

Wat zijn uw redenen om wel of niet mee te doen met Movember?

Zondag ging ik samen  met broer en zus lunchen bij hun oma en daarna gingen wij even naar de Sunday Market. Daar stond niet mijn vriendin met haar bedrijf Rataplan Design https://www.facebook.com/RataplanDesign maar wel een vriendin van ons met haar stand met zeer originele sieraden: https://www.facebook.com/schakel.sieraden

 Bij de man die bekend staat als Ray LP scoorde ik een Amsterdamse gouwe ouwe:

Zaterdag deed ik een poging tot macarons bakken met mijn dochter. Dat viel nog niet mee, zeg!

's Avonds trokken wij traditiegetrouw een 'Eigenwijsje', een kaart uit een pak met daarop een positieve boodschap voor het slapen gaan. Altijd goed. Wat ik ook altijd zo goed vind is dat mijn zoon zijn zus zo graag helpt met haar huiswerk. Sterker nog: zij begrijpt dankzij hem meer van de Oude Grieken en in plaats van de kille cijfers heeft zij nu mooie verhalen in haar hoofd. Het rekenen met breuken werd aanschouwelijk toen zij 50 gram boter moest toevoegen aan het macaron-mengsel: 'Het pakje weegt 250 gram; welk deel van het pakje moet dan in de beslagkom?'

Vrijdag deed ik het rustig aan: formulieren invullen, onderhandelen over een nieuwe opdracht, plantjes water geven, e-mails beantwoorden, aantekeningen verwerken, een nieuwe versie van LibreOffice installeren... en zomaar opeens was de dag voorbij. De dag waarop het precies 23 maanden geleden was dat mijn aanstaande vrouw en ik voor het eerst een nacht samen waren. Voor elke dag dat ik haar tijdens haar zakenreis moest missen (morgen komt zij terug!) liet zij een kaart voor mij achter met een persoonlijk boodschap op de achterkant. Deze is van 1 november:

Het is weer november en dus laten veel mannen hun snor staan in het kader van Movember http://nl.movember.com/: jezelf laten sponsoren om een hele maand de snor te laten staan en de opbrengst te storten op een rekeningnummer van een organisatie die prostaatkanker bestrijdt. Dames kunnen meedoen door hun haar te doneren voor pruiken voor kankerpatiëntjes. Een prima initiatief hoor maar ik doe niet mee. Vooral omdat ik er belachelijk uit zie met een snor (ja, ik heb die wel eens laten staan. Verschrikkelijk!) maar ook omdat ik zelf vindt dat je niet per sé in het openbaar met een actie hoef mee te doen om een goed doel te steunen. Dat kan ook prima in stilte. Anderzijds is het natuurlijk prima om even bewust stil te staan bij mensen die het minder fijn hebben dan wij. Er zijn mensen die bewust meedoen 'omdat dat hip is, om erbij te horen'. Er zijn ook mensen die bewust niet mee doen 'omdat dat hip is, om erbij te horen'. Zij horen dus bij de grote groep die iets alleen maar niet doet 'omdat iedereen dat doet.' En ook dat is een manier om erbij te horen natuurlijk. Maar laten wij elkaar gewoon elkaars mening gunnen en elkaar niet afrekenen op één enkele mening over één enkel onderwerp. Iedereen doet nu eenmaal de dingen die men doet om hem of haar moverende (...) redenen.

Ik waagde het laatst om te zeggen bewust niet mee te doen aan Movember en werd spontaan voor 'fascist' uitgemaakt omdat ik dús niet tegen kanker zou zijn. Ik bedoel maar.

Voor sommigen zijn fascisten mensen die (indertijd) aanhanger waren van het systeem dat de Italiaanse dictator Benito Mussolini gebruikte om zijn volk te onderdrukken. Anderen kwalificeren 'fascisten' als 'iedereen die het niet voor de volle honderd procent met mij eens is.' In een recent debat noemde iemand mij een 'hoer' en een 'crypto-fascist'. Dat zijn dusdanig 'moeilijke' woorden dat ik vermoed dat de anonieme persoon (onder hun eigen naam iemand uitschelden vinden mensen echt heel erg moeilijk!) stemt op de Partij van de Vrijheid van Geert Wilders.

Gek is dat ook, als ik mensen vraag waarom zij PVV stemmen zij uitzonderlijk boos reageren maar vraag ik mensen waarom zij bijvoorbeeld PvdA of SP stemmen dan proberen zij mij dat met argumenten uit te leggen. Zou het zo zijn dat PVV-stemmers meer moeite hebben met nadenken? Vraag hen maar eens om drie standpunten van de PVV te noemen waar zij het mee eens zijn en waarom en vraag hen maar om één wapenfeit dat dankzij de PVV tot stand is gekomen.

Uit onderzoek bleek al eerder dat mensen die de denkbeelden van Geert Wilders aanhangen gemiddeld tien punten lager scoren op een IQ-test dan weldenkende mensen. De vraag rijst dan: worden mensen minder slim door naar de Grote Geblondeerde Gedoger te luisteren of luisteren zij naar hem omdát zij behept zijn met een lager IQ?