Het jaar voorbij

'Wij zouden veel beter af zijn zonder de overheid!'

Dus dit lijkt je wel wat?

-Werken tot je doodgaat omdat AOW niet bestaat;

-Geen doorbetaling bij ziekte;

-Geen geld voor wie (tijdelijk) werkloos en/of gehandicapt is;

-Wie wegen en bruggen wil gebruiken moet die zelf onderhouden;

-Zelf voor je energie zorgen want er is geen landelijk energienet;

Et cetera.

Klinkt leuk, alles aan het volk zelf overlaten. Persoonlijk zie ik dat ook wel zitten, eigenlijk. Het zal namelijk miljoenen doden tot gevolg hebben en lekker veel ruimte opleveren voor overblijvers. Niet alleen door geweld omdat er geen overheid is om wapenbezit te reguleren maar bijvoorbeeld alleen al omdat miljoenen mensen zullen sterven als de electrische deuren van de supermarkt niet meer open kunnen.

Zou u prettig leven in een land zonder overheid?

Dit jaar gaan uitkeringen en lonen flink omhoog. En er komt een prijsplafond op energieprijzen. Blijkbaar is dat 'niets' want 'de overheid doet niets voor ons!'

===================

Maandag mocht ik weer werken in Den Haag. Of misschien was het wel Scheveningen. Bij de Scheveningse haven in elk geval. Met dezelfde collega (links op de foto) als de dag ervoor 

en een voor mij nieuwe collega. Op deze foto ziet u de kersthulp van de dag ervoor:

Veel gasten wilden graag met ons op de foto. Dat was de voornaamste reden dat wij waren ingehuurd:

Ook deze dag werd de inwendige entertainer zeer goed verzorgd door de opdrachtgever:

Grote groepen mensen kwamen er voor de kerstlunch en voor het kerstdiner kwamen er andere grote groepen mensen. Waaronder opvallend veel jonge kinderen. Ik werd een nieuw fenomeen gewaar: veel van de ouders hadden voor hun kroost geen speeltjes en kleurplaten mee om het vier-gangen menu voor hen wat minder saai te maken, maar een tablet. Waarop ik een van de kleintjes een kleurplaat zag inkleuren. Met de vingers in plaats van met wasco's. Als het werkt, dan werkt het. 

Diverse kleintjes werden - uiteraard - toch wat onrustig dus ik was blij dat een aantal van hen wilde dansen. Een jochie van een jaar of twee had duidelijk 'the moves' en samen met diens trotse vader zag ik het jong lekker bewegen op disco-versies van kerstklassiekers. Leuk!

Leuk was ook het gesprek dat ik op de weg terug naar huis bij Amsterdam Centraal Station voerde met een paar toeristen. 

De ongeplande gezelligheid verkortte de wachttijd van 40 minuten op de nachtbus aanzienlijk!

Bij thuiskomst trof ik een verrassing aan van een van mijn lieve buurvrouwen:

Een kerstkaart en een zakje met een paar kleine presentjes. Lief, niet?

Al met al lag ik - nadat ik om één uur 's middags was vertrokken - al iets na twee uur 's nachts in bed.

Dinsdag was in het nieuws dat de twee autobestuurders die met kerst samen vier mensen doodden teveel alcohol hadden gedronken. Ook raakte een aantal personen zwaar gewond. Onder meer een jongen van 14 stierf omdat een dronken automobilist dacht te kunnen autorijden.

Ondanks alle dodelijke slachtoffers (er komen meer mensen in het ziekenhuis terecht door alcohol dan door vuurwerk), klinkt er geen roep om een alcoholverbod. 

Terwijl in veel gevallen alcohol óók nog eens vaak de oorzaak is van ongelukken met vuurwerk. Bovendien is de productie van alcohol slecht voor het milieu (klik) en kost het goedje bijzonder veel geld. In tegenstelling tot vuurwerk (in Nederland in zwang geraakt aan het begin van de jaren zeventig), is het drinken van alcohol een ècht eeuwenoude traditie. Maar dat iets 'traditie' is, mag geen beletsel zijn om het te verbieden, toch?

Allemaal goede argumenten om alcohol te verbieden, niet? Dus waarom willen dezelfde mensen die een vuurwerkverbod bepleiten geen verbod op het zeer dodelijke, dure en milieu onvriendelijke alcohol?

'Ja maar als je alcohol verbiedt, gaan mensen het wel stiekem drinken!' 'Maar als je vuurwerk verbiedt stopt spontaan het gebruik ervan omdat het verboden is?' 

Na het uitslapen was er niet veel meer van de dag over en iets na zeven uur die avond was ik weer op locatie. Poptempel Paradiso dit maal. Voor een geweldig feest. Voor het juiste effect waren de meeste medewerkers er enkele uren voor openingstijd. Stijlvol een showtrap afdalen dient natuurlijk geoefend te worden en ook is het handig om vooraf te weten of de ter plekke gebouwde 'champagnebar' stevig genoeg is voor drie mensen om bovenop te dansen terwijl er champagne geschonken wordt. Dat soort dingen. 

Misschien heb ik later een paar foto's voor u van mij in actie (ik heb gepaaldanst en ge-crowdsurft!) maar hier heeft u een paar achter-de-schermenfoto's:

Één van de hoogtepunten:

In de gang die de verschillende kleedkamers met elkaar verbindt,

heeft iemand ooit (begin jaren '90?) een piano neergezet:

Het was even zoeken maar ik vond een door een van de gasten gemaakte foto waar ik opsta:

U ziet mij nog steeds niet staan? Dan is hier een close up:

Speciaal voor u zocht en vond ik ook wat bewegende beelden die tijdens het feest waren gemaakt:

Boven: 'Samen zijn is samen lachen...gezongen tijdens het moment waarop ik op het podium mocht staan als 'Lil' Big Kleine'. Naast Marco Masturbato, Glennis Disgrace, Marc Legt'em Overdwars en nog een paar mensen die in 2022 uit de gratie raakten door wangedrag. Matthijs Zit op z'n Knieën in de Nieuwekerk kon helaas niet komen. 

Onder: het podium waar ik op stond met mijn collega's met op de voorgrond de champagnebar waar ik op andere momenten stond te dansen, te paaldansen en waar vanaf ik het publiek in dook om voor het eerst in jaren weer eens te gaan crowsurfen. 

Fijn van Paradiso vind ik altijd de bijzonder prettige, ontspannen en professionele sfeer. Een combinatie die niet overal tot norm is verheven. Ook is het op Manifesto in Paradiso vrij normaal dat de aanwezigen alleen een enkele selfie schieten met hun mobieltje en een enkele foto maken van een hoogtepunt. Een verademing met het werken op feestjes waar je goed moet zoeken om iemand te vinden die geen mobieltje in de hand heeft. Diverse mensen herkenden mij uit diverse tijdperken in mijn leven: 'Hé, leuk je te zien! We waren 25 jaar geleden lid van hetzelfde groepje linkse revolutionairen, weet je nog?' 'Hoi! Ken je mij nog? Ik deed voor een feestje zes jaar geleden jouw make-up!' 'Jij bent ook niets veranderd hè? Weet jij nog dat ik de assistente was toen jij model stond voor een fotograaf in 2006?' Een enkeling wist ik zelfs te herkennen. Maar de meeste van de ongeveer 15 mensen die mij op deze manier begroetten herkende ik in eerste instantie echt niet. Sorry. Om een of andere reden herkennen mensen mij eerder dan ik hen. Het zullen mijn sprekende ogen zijn.

Herkende ook diverse muziekstukken deze nacht. Denk niet dat er momenteel veel clubs zijn waar mensen uit hun dak gaan bij 'Stand By Me' van Ben E. King of nummers van The Alan Parsons Project of Pink Floyd. En dan niet in een remix met een housebeat erbij. Neen, het origineel. 

Verspreid over de nacht mocht ik een paar keer opdraven om het publiek te helpen vermaken. Zelf vermaakte ik mij niet alleen daarmee maar ook met het contact leggen met nieuwe collega's en het voeren van mooie gesprekken over de zin van het leven en zo. Kon mij weer heerlijk laven aan het mij verbinden met zeer diverse mensen. Iets wat ik zeer graag doe.

Rustig de ervaringen op mij in laten werkend, liep ik in iets minder dan veertig minuten naar huis:

Veegde even de meest opvallende lagen make-up van mijn gezicht want ik had geen energie meer voor een grondige wasbeurt. Later.

Woensdag werd duidelijk dat er over een paar maanden verkiezingen zijn. Minister Hugo de Jonge van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening (CDA) verklaarde dat het woningtekort vooral is te wijten aan migratie (klik). De schuld van het Nederlands migratiebeleid legt Hugo de Jonge bij de regeringspartijen VVD en (zijn eigen!) CDA. Het is dus gewoon populistische prietpraat. Vermoedelijk met de intentie stemmen weg te trekken bij kleine rechtse partijtjes als BBB, JA21 en FVD. 'Zie je wel, het komt door de buitenlanders!', is een al eeuwenoude en beproefde methode van populisten om stemmen te halen onder Het Volk. 

Omdat de buurvrouw ziek was, haalde ik niet alleen mijn eigen pakket met bijna-overdatum voedsel

maar ook dat van haar. En bleef meteen maar bij haar een uurtje thee drinken. Ik verzorgde de goudvissen, mijn administratie en waste mijn kostuums, deed een flinke dut en kreeg een tweetal vrienden op visite.

Terwijl ik een aflevering keek van For all Mankind liep mijn badtobbe vol met heerlijk warm water. Ik liet mij daar tevreden in wegzakken en stapte vervolgens dromenland in. Met natte haren en al.

Donderdag las ik dat het misschien toch niet zo'n goed idee was van Elon Musk om als hun nieuwe baas de helft van het personeel van Twitter te ontslaan: er was een grote storing bij het sociale media netwerk dat hem leerde dat kennis van zaken eigenlijk toch wel waardevoller is dan veel geld hebben. Toen de storing eenmaal was verholpen (had Musk een paar ex-werknemers veel geld geboden om alsjeblieft terug naar het werk te komen?) rapporteerde ik een gebruiker. 

Onzin verspreiden is tot daar aan toe. En inderdaad, als je geen vrienden hebt kun je beweren: 'Corona is helemaal niet dodelijk want geen van mijn vrienden is er aan overleden.' Maar als je mensen - uitsluitend omdat zij jouw onzin weerspreken - gaat uitschelden en beledigen, heb je wat mij betreft een grens bereikt. Op mijn verzoek aan hem te stoppen met zijn asociale gedrag, kreeg ik zelf van de anonieme 'trol' (dit soort lieden zijn per definitie laf) een paar scheldwoorden naar mijn virtuele hoofd geslingerd. Dus meldde ik zijn gedrag aan de 'bareigenaar' van de 'kroeg' die 'twitter' heet. Met succes: de trol moet zijn beledigingen intrekken of wordt anders van het platform afgegooid. 

Mooi. Zo blijft het een beetje gezellig op Twitter. Er zijn nog tienduizenden anonieme trollen te gaan maar eentje minder is altijd goed.

Wat mij betreft kan de wereld prima zonder anonieme lafaards. Zoals bijvoorbeeld de 'mensen' die op kerstavond (klik) speelgoed stalen van kinderen die alles zijn kwijtgeraakt in een oorlog. 

Lafaards zoals de Belgische populist Sam van Rooy trek ik ook niet zo goed. Zij polariseren doelbewust. Zo is iets alleen heel erg slecht wanneer iemand met een donkere huidskleur dat gedaan heeft. Neem zijn bericht dat een Zweeds meisje is verkracht en voor dood achtergelaten. Zijn bron (een extreemrechtse franstalige website) meldt dat de dader een 15-jarige immigrant is. Het stuk waar hij naar verwijst is - uiteraard - geschreven onder pseudoniem want de schrijver weet heus wel dat hij een racist is. De originele bronnen schrijven dat de dader 'een jongeman van onder de 15' was. Fdesouche verzon er zelf bij dat hij een donkere huidskleur heeft en immigrant is.

Ook opvallend: volgens Fdesouche overkwam hetzelfde meisje twee keer exact hetzelfde: in juni èn in december.

Beide keren liep zij exact dezelfde verwondingen op en lag zij op exact dezelfde manier in een ziekenhuisbed.

Er zijn nog meer inconsistenties. Zo wordt het verhaal uitsluitend verteld door de tante van Luna, zijn er geen getuigen, kan Luna zelf niet praten door haar verwondingen, legt de tante de schuld bij 'de school en andere volwassenen die op haar hadden moeten letten' maar vertelt (klik) ook doodleuk dat Luna zonder toezicht naar andere steden ging om uit te gaan met vriendinnen. In het originele verhaal staat ook dat de vermeende dader zelf de politie belde om te zeggen dat hij bij het plassen in de bosjes het toegetakelde meisje vond. Zou een dader dat doen? Bovendien is hij zwakbegaafd en een van de weinige kleurlingen in het dorp. Een hoog 'Green Mile' (klik) gehalte dus. Vreemd.

Deze dag leefde ik in energiespaarmodus: kleding wassen, beetje administratie, beetje opruimen, beetje Franse les, beetje computer opschonen, beetje van gedachten wisselen met deze en gene, beetje wandelen:

Vrijdag wachtte ik in spanning op de heren die mijn oude bankstel kwamen ophalen om die te transporteren naar het huis van de dame die de bank van mij overgenomen had. En ze kwamen! Met enige vertraging. Maar toch. Het was even puzzelen en een paar buren stonden geduldig te wachten tot de algemene voordeur weer bereikbaar was maar het lukte!

Even voor de mensen die klagen dat het zo koud is in Nederland 'want vandaag was het maar 7 graden. Gelukkig wordt het volgende week 14. Maar ik vond dat miezerregentje best vervelend, hoor!', is hier een van de vele foto's die laten zien wat het weer in de Verenigde Staten van Amerika momenteel doet:

Omdat mijn kerstmanpak wat was verschoten na veelvuldig gebruik en slechts van vilt was, bestelde ik een nieuwe. Van polyester. Iets betere kwaliteit dus. En iets beter bestand tegen een kleine regenbui. Bovendien - omdat kerst geweest is - met een flinke korting. 

Was gedraaid, beetje gelezen en verder vooral veel gerust. Natuurlijk ook wat gewerkt voor de Geheime Jongensclub en het afronden van mijn eigen jaaradministratie. Want dat hoort er gewoon bij, natuurlijk. Wetend dat ik mijn laatste jaar inga als Secretaris en derhalve vanaf oktober 2023 zo'n acht uren per week overhoud. Kan ik eindelijk eens de series kijken die ik nog graag wil zien. Bijvoorbeeld. En weer wat vaker gitaarspelen, schaken en lezen. Goed voornemen, toch? Heeft u goede voornemens voor het nieuwe jaar?

Zaterdag was het de laatste dag van het jaar. Die gebruikte ik vooral om te rusten. Het zoeken van een paar kostuumonderdelen gaf ik na een kwartiertje op. Niet te doen. 

Voor de laatste keer in 2022 dronk ik thee met een buurvrouw, waarna ik mijn trouwe pinguïnkoffertje 

inpakte om te gaan werken op een feest: een 'Roaring Twenties' feest. 

Daar mocht ik als The Great Gatsby 

de gasten verwelkomen met een drankje en later op de avond een zieke 'stagekitten' (=Persoon in de burlesque scene die op en achter het podium wat voorbereidend werk doet voor de artiesten en hun afgeworpen kledingstukken bijeenraapt) vervangen. Zo improviseerde ik een 'dans met stoffer-en-blik-met-lange-steel', tot jolijt van het publiek. En voor het gemak van de artieste die even later optrad en zich minder zorgen hoefde te maken over het uitglijden over confetti, champagneplasjes, serpentine en glasscherven.

Ook danste en sprak ik met diverse leuke mensen, waaronder een mevrouw in een zitligstoel die weigert zielig thuis te liggen maar gewoon geniet van wat zij ondanks haar zware verlamming allemaal nog wèl kan. Praten via de spraakcomputer die zij met een rietje bedient, bijvoorbeeld. En dansen door haar electrische bed/stoel te bedienen met haar twee nog werkende vingers. Een inspirerende - en gewoon ook hartstikke leuke - vrouw!

Dit was het muziekje dat de meeste mensen aan het dansen kreeg:

Na het proosten op het nieuwe jaar, onder meer met vrienden van mij die er ook waren, ging ik met een groepje even buiten naar het vuurwerk kijken.

Blijft mooi, vuurwerk. Natuurlijk worden huisdieren er bang van, is het duur en slecht voor het milieu. Maar hetzelfde kan worden gezegd van auto's en alcohol. Hoeveel huisdieren worden niet platgetreden door automobilisten of geschopt door dronken baasjes? Voor autorijden moet je een rijbewijs halen 'want niet iedereen kan zomaar omgaan met iets dat potentieel gevaarlijk is'. Zou mijns inziens mooi zijn als ook mensen die alcohol willen drinken en vuurwerk willen afsteken zich aan een test moesten conformeren. Maar nee, elke idioot mag zich lam zuipen en ook mensen zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel mogen vuurwerk afsteken. Vuurwerk en alcohol verbieden werkt net zo goed als het verbieden van harddrugs. Niet dus.

Wat ik zelf het leukste vind aan vuurwerk? Dat Het Volk maar niet kan beslissen of het voor of tegen is.

Had de mazzel dat de dienstdoende dj mij een lift naar huis gaf. Scheelde gedoe met nachtbus of wachten tot de eerste trams weer reden om acht uur. Lag dus al om half zes op bed.

Zondag reageerde ik op diverse nieuwjaarswensen van diverse bekenden en die middag (de ochtend heb ik gemist) dat een onverlaat in Rotterdam vanaf een appartement aan de overkant racistische teksten (klik) projecteerde op de Erasmusbrug. Het ging onder meer om een citaat uit Mein Kampf en tevens een graag gebruikt motto van neo-nazi's. 'Ja maar het zijn maar woorden!', reageerden diverse bekende Nederlandse [racisten] 'opinieleiders'. 

'Sieg Heil!' zijn ook maar woorden. D'oh! Dacht direct weer aan dit satirisch filmpje.

"Hoe durf jij mij een nazi te noemen, alleen maar omdat ik dat ben!?"

Wilde graag de dag beëindigen met het - bijna tradiotioneel - kijken van het WK darten maar dankzij 'het grote geld' was de wedstrijd tussen Michael van Gerwen en Chris Dobey alleen via kijkdiensten van zo'n €15 per maand te bekijken. Ook op de radio was de wedstrijd helaas niet te volgen. 

Dus ik keek maar - met terugwerkende kracht - de oudjaarsconférence van Claudia de Breij

Had u een fijne jaarwisseling?

===========================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

Don't be cruel in de versie van Billy Swan is de muziek van deze week

Extra muziekje vanwege het overleven van weer een kalenderjaar:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Joseph Kittinger, John Leddy, Pelé, Vivian Westwood, Benedictus XVI, Margriet Eshuijs, Barbara Walters, Willem de Ridder en Anita Pointer