Zo zijn er mensen die klagen dat ze geen baan hebben en zijn er werkenden die klagen dat anderen geen baan hebben en "alleen maar" kinderen opvoeden en vrijwilligerswerk doen. Wat ook te denken van de barman die klaagt dat de stripper voor een optreden van twee maal vijf minuutjes hetzelfde bedrag ontvangt als hij die een hele avond staat bier te tappen?
De barman gaat voorbij aan het feit dat die stripper wekenlang een paar uur per dag heeft moeten repeteren voor die ene show en wellicht weken is bezig geweest om net dat ene kledingstuk op de kop te tikken; de man of vrouw met "officiële" baan vergeet dat het land economisch en sociaal gezien instort zonder mensen die voor kun kinderen (de latere pensioen-premiebetalers!) zorgen en/of vrijwilligerswerk doen.
Onlangs hoorde ik zelfs iemand klagen dat z'n favoriete tandpasta uit de handel is genomen en een ander klaagde erover dat de reparateur weigerde in het weekend langs te komen om de motor van zijn automatische zonwering te fixen; nu moest hij het ding twee dagen lang handmatig bedienen...Nu weet ik wel dat klein leed ook leed is maar af en toe bij jezelf stilstaan waarom je eigenlijk klaagt kan in mijn ogen weinig kwaad.
Daartegenover staat bijvoorbeeld een bijzonder levenslustige en intelligente klant van mij die verschrikkelijke dingen (zo lijkt het mij niet echt amusant als je moet toekijken hoe een of andere idioot je moeder's hoofd met een machete doorklieft, om maar iets te noemen) heeft meegemaakt in haar thuisland en hier gedwongen moet zitten luisteren naar een docent die (a 15.000 euro per jaar per leerling) haar en anderen het verschil in gebruik tussen "de" en "het" probeert duidelijk te maken in plaats van haar te leren hoe je je in de supermarkt redt. Bijvoorbeeld.
Als "nieuwe Nederlander" mag je niet zelf op zoek gaan naar een baan maar moet je je inschrijven bij het DWI en alles aan hen overlaten. Nou, ik was gisteren op de banenmiddag op uitnodiging van mijn WW-contactpersoon omdat de nadruk zou liggen op "Kunst en Cultuur". Bij het betreffende marktstalletje (een opklaptafeltje van 1 meter breed met zo'n duf rood/wit gestreept puntdakje erboven) lagen welgeteld twee stapels; één met folders met de titel "Werken in de mode" en de ander bleek een stapeltje sollicitatieformulieren voor één en dezelfde functie: die van coupeuze.
Daarnaast kon men zich inschrijven voor een workshop sollicitatiebrieven schrijven. Inmiddels heb ik dat in m'n leven ruim 150 keer gedaan en weet ik (uit ondervinding...) dat het niet bijster handig is om je entertainment-CV mee te sturen wanneer je solliciteert als Office Manager bij een advocatenbureau. Overigens kreeg ik toen wel een keurige reactie:"Gezien Uw achtergrond en werkervaring denken wij niet dat u zich in ons team thuis zult voelen". Aangezien zeker 1 op de 30 werkgevers totaal niet reageert op sollicitatiebrieven was ik maar wat blij met deze persoonlijk afwijzing! Raar toch, eigenlijk?
Verder waren er vertegenwoordigers van grote supermarkt- en drogisterijketens die mensen met lokmiddelen als lollies en pepermuntjes probeerden te verleiden een baan te accepteren als vakkenvuller.
Niets mis hoor, met dat beroep. Maar tussenkomst van het (van ons belastinggeld kunstmatig in stand gehouden instituut) DWI is heus niet nodig voor wie in die branche aan de slag wil. Volgens het DWI mag en kan ik mij ook niet inschrijven als acteur en/of entertainer, want dat zijn blijkbaar geen beroepen. Kabelsjouwer voor de lokale omroep is dan vreemd genoeg weer wél een eerbaar beroep. Een eigen bedrijf mag ik pas beginnen als de WW-looptijd is verstreken.
Docent is ook een eerbaar beroep, dat staat buiten kijf. Gisteravond zag ik weer een paar hele goede aan het werk, waaronder m'n zoon's klasse-mentor. Ik was daar met Superfer's officieuze mentor, buurman Vincent, om kennis te maken met de ouders van de jongelui uit zijn klas en om te horen wat wij als ouders dit jaar van school kunnen verwachten. Typisch genoeg kwam ik er een buurvrouw tegen, wiens dochter vanaf dit jaar op dezelfde school zit als m'n zoon: het Gymnasium.
De link van vandaag is voor hen die een baan zoeken in Nederland op niet-Nederlands taalgebied.
Posts
