Punt is dat ik tijdens het werken (waarbij ik dus soms liever niet gestoord word) bereikbaar wil blijven voor noodgevallen. Een dergelijke situatie heeft zich inmiddels een paar keer voorgedaan (ik was blij dat ik bereikbaar was toen een verpleegster belde om te zeggen dat mijn (toen doodzieke en niet veel later overleden) moeder mij wilde zien, bijvoorbeeld.). Maar als mensen misbruik maken van mijn bereikbaarheid met appjes of telefoontjes als: 'Je bent toch altijd bereikbaar dus ik kan je toch altijd even bellen wanneer ik mij verveel?' stel ik bijvoorbeeld als wedervraag -'Verveel jij je liever thuis of op een Eerste Hulp post?'
(Leuk: ik zal hier vaker antwoorden op interessante vragen en opmerkingen. Of niet.)
Alcoholvrij bier bestaat niet. Dat is niet 'maar een mening' maar een gegeven. Volgens de definitie (klik) is bier namelijk 'een alcoholhoudende drank'. Ergo: als er geen alcohol in zit kan het geen bier zijn. Tenzij men de term in overdrachtelijke zin bezigt als in 'Een harteloos mens'.
Gaat u bij het duiden van zaken uit van een definitie of van wat 'uw gevoel' (lees: de media, uw omgeving) zegt?
Voor ik zondag ging slapen keek ik nog even (online) naar een aflevering van Zondag met Lubach. Hij heeft een manier van het nieuws presenteren die mij wel aanstaat. Neem nu dit item over het 'foutje' van de Belastingdienst waardoor duizenden burgers in zware financiële problemen terecht kwamen:
Grapjes als: 'Een ton moeten betalen! Tsjonge, daar moet Klaas Dijkhoff bijna vier jaar lang keihard voor wachten!', over het wachtgeld dat een politicus ontvangt uit een eerdere betrekking die hij maar een paar maanden vervulde maar daarnaast ook gewoon zijn huidige salaris ontvangt. Tikje hypocriet vooral want zijn VVD wil dat iedereen die geld van de overheid ontvangt de bedragen inzichtelijk maakt, de uitgaven verantwoord én er een tegenprestatie voor levert.
Zelfs hardcore VVD-stemmers ('Ik heb een koophuis en een leasebak dus ik stem VVD.' Zoals mensen ooit PvdA stemden: 'Ik ben ambtenaar en stem dus PvdA.' of Centrum Democraten: 'Ik ben werkloos en heb dus een bloedhekel aan buitenlanders die mijn baantje inpikken en te lui zijn om te werken en stem dus op Janmaat.') spreken een schande van zijn gedrag en dreigen hun lidmaatschap op te zeggen en/of hun stemgedrag aan te passen.
Inmiddels heeft de betreffende politicus ('Goh, men zei dat ik €4000 per maand kreeg aan wachtgeld. Dus ik ging eens kijken in mijn bankafschriften en toen bleek dat zo te zijn. Was mij nog nooit opgevallen!') afgezien van toekomstig ontvangen van zijn toeslag (...) (klik). Zou hij al een vordering van de Belastingdienst (klik) hebben ontvangen?
Maandag met het een en ander aan werk aan de slag gegaan en niet heel veel spannends te melden over welke computersystemen ik daarbij gebruikte en welke handelingen ik zoal verrichtte. Maar het was een goede werkdag, dát kan ik u melden.
Een Broeder kwam eten en samen togen wij naar de Loge voor weer een interessante avond.
'Schoonheid zit in imperfectie' en 'Wat is er na het leven?' dat werd gezet tegenover de vraag: 'Wat is er tijdens het leven?' Bij toiletbezoek ontdekte ik dat ook Broeders blijkbaar mensen zijn:
Niet alleen tieners hebben er moeite mee
om en toiletrol te wisselen
en daarmee rekening te houden met wie na hen komt.
Bij mij thuis boomden wij nog even door. Hartstikke fijn, interessante gesprekken voeren maar jammer dat het ten koste gaat van de nachtrust.
Dinsdag zag ik de molen van de buren er weer prachtig bij staan:
Op kantoor probeerde ik weer collega's ervan te overtuigen dat het volgen van de afgesproken procedures best handig kan zijn. Deels was ik daarin succesvol dus het was een goede werkdag. Nog flink wat werk (debiteurenbeheer) kunnen verrichten ook!
De lunchpauze gebruikte ik voor overleg met diverse mensen over diverse onderwerpen, al dan niet werk gerelateerd.
Thuis trof ik een slapende vriend en een hongerige kat aan. De eerste liet ik even slapen, de tweede voorzag ik van kattenvoer. En een knuffel. Daarna even een uurtje aan het werk als Secretaris van de geheime jongensclub waarna ik mij tevreden aan de dis mocht zetten.
Maar niet voor ik reparatiewerk aan mijn blog had verricht: om een of andere reden waren de foto's verdwenen uit het weekoverzicht van vorige week. Kijkt u hier maar even (klik) of ze er weer staan. Foto's maken de lange lappen tekst toch iets smeuïger, niet?
Een vriend at gezellig mee en met zijn drietjes maakten wij het laat. Hier het resultaat van dat avondje:
Woensdag besloot ik een kwartiertje langer in bed te blijven liggen en even te genieten van het uitzicht bij de bushalte.
Koffie drinken op kantoor dus waar ik achterstallige klusjes aanpakte. Met nauwelijks voldoende tijd voor de dagelijkse administratie is er feitelijk geen tijd voor extra's als het oplossen van openstaande posten (verkeerd factuurnummer op een bankafschrift, wijziging contactpersoon leveranciers, collega's achter de kont aan zitten voor bonnen en declaraties, wachtwoorden achterhalen die collega's al dan niet per ongeluk ('Ik wist het wachtwoord niet meer dus heb het maar even veranderd maar weet niet meer wat het nu ook alweer is.' -'Je weet dat je collega's nu ook niet meer dat systeem in kunnen?' -'Ja, natuurlijk. Regel jij het 'even'? Weer dat 'even'; aanpassen voorraadadministratie aan daadwerkelijke voorraad, papieren zoeken die collega's zijn 'vergeten' netjes op te bergen na gebruik, et cetera.). Kortom: opvoeden is best vermoeiend soms. Niet alleen tieners 'vergeten' hun keurige opvoeding maar ook volwassen collega's laten lades open staan en 'vergeten' dozen op te bergen:
En oké, een paar dagen achter elkaar vier a vijf uren slapen per nacht is niet handig.
Ik was een beetje kribbig waardoor mijn grappen niet hun reguliere niveau haalden en besloot een rondje te lopen in mijn lunchpauze.
Dat hielp!
Die avond stond het eten bij en met een vriend op het programma, in de supermarkt was kattenvoer (Billy's op twee na favoriete brokjes!) in de aanbieding, op straat stond ik tien minuutjes met een buurvrouw te babbelen, thuis ging ik aan de afwas van de nacht ervoor en even vegen en zwabberen en de huisdieren van binnen verzorgen, daarna naar een buurvrouw voor het terugbrengen van de bakjes waarin zij het eten had gestopt dat zij in mijn koelkast had gelegd. Maar niet leeg want ik had er chocolaatjes in gedaan als dankjewel.
Inmiddels was het half acht, maakte ik het een en ander administratief in orde voor 'de club', haalde even diep adem en deed de deur open voor een vriend die kwam thee drinken en babbelen. Was stiekem een beetje opgelucht toen hij aangaf tijdig op huis uit te gaan om zijn oppashond uit te laten want ik had nu geen excuus meer om mijn vermoeide (en inmiddels ook vermoeiende) lichaam en geest bijtijds tussen Hypnos en diens zoon Morpheus te schurken.
Donderdag, na het een nacht lang imiteren van een biels op de rails bij een minstens 75 jaar geleden verlaten klein treinstation (heerlijk geslapen dus), thuis aan het werk, als betaald ZZP'er voor een vereniging als Kwartiermaker en voor de Loge vanuit mijn functie als Secretaris én als zelfstandig entertainer. Een buurvrouw was zo lief mij op de lunch te trakteren tijdens een bezoek (met koffie en heerlijk bananenbrood) aan een nieuwe koffiezaak in de buurt.
Daar maakte ik een praatje met de aanwezige eigenaar en flirtte er met een Engels sprekende mevrouw. Daar kan ik niets aan doen. Gaat vanzelf.
Bij thuiskomst ontdekte ik dat de wasmachine z'n best had gedaan mij te voorzien van schone kleding en beddengoed. Erg fijn, zo'n was/droog combinatie! Het wachten is op een was/droog/strijk combinatie. Of een nieuwe levenspartner. ;-) Gelukkig vind ik strijken helemaal niet erg om te doen. Mij geeft het rust. Is soms wel eens nodig, een beetje rust nemen.
Vrijdag miste ik 's ochtend mijn bus aansluiting omdat het toilet een grotere aantrekkingskracht op mij uitoefende dan gebruikelijk. Maar niet getreurd want door het missen van de bus zag ik na jaren een oud-collega van wie ik een fijne warme knuffel ontving. Enig kletsen bracht aan het licht dat zij tevens een vroegere bekende was van mijn werkgever bij de brouwerij. Overkomt mij anders noooooit, dit soort toevalligheden.
Heerlijk hard gewerkt, ondanks wat lichte griepverschijnselen en 's middags prettig les gekregen in en veel geleerd van boekhouden. Een biertje hoort erbij natuurlijk
en 's avonds thuis deed ik wat Secretaris dingetjes terwijl ik anticipeerde op de komst van een vriend.
Het werd een hele prettige avond. 'Chill!' zegt men dan heden ten dage. Lekkere whisky erbij!
Bijtijds gaan slapen ook nog.
Zaterdag gezellig samen ontbeten
waarna wij ieder ons weegs gingen. Voor mij betekende dat onder meer de nieuwste 'De Rode Ridder' halen: stripverhalen waaruit blijkt dat een echte ridder zich niet alleen op het strijdveld als een held gedraagt maar ook wanneer hij niet vecht strijdt tegen onrecht en zichzelf als mens probeert te blijven verbeteren.
's Middags op de koffie bij een buurvrouw die ik vanwege haar recente verjaring een cadeautje bracht.
Daarna thuis aan de slag met schoonmaken (onder meer het aquarium) en opruimen en werken voor de Loge. Tussendoor deed ik een dutje. Omdat ik moe was. Beetje televisiekijken (een film met veel boemexplosies en bewegende beelden) terwijl een stapel papieren door mij werd gesorteerd
en helemaal vanzelf werd het bedtijd.
Zondag wat verkouden bij het wakker worden dus besloten binnenshuis te blijven. Er moest het een en ander aan werk worden voorbereid dus dit was een mooie gelegenheid. Tussendoor verder gegaan met de papiermassa en het sorteren van jarenlang opgespaarde kantoorartikelen: erg handig hoor, 14 rolletjes plakband in huis...
Een vriend kwam zijn vriendin aan mij voorstellen en twee uurtjes later werden wij bij het theedrinken bijgestaan door een buurvrouw. Die later op de avond even samen met haar vriend op visite was. Tussendoor even staan kletsen met diverse andere buren. Reuzegezellig allemaal maar intussen diende er wel gewerkt te worden. Ik hou wel van uitstelsmoesjes maar op gegeven moment is uitstellen van werk echt niet de meest praktische methode om zaken gedaan te krijgen. Voor wie het echt wil weten: ik redigeerde een paar verhaaltjes voor mijn nieuwe verhalenalbum, regelde een en ander voor de TC, voor de BC, voor een overkoepelend orgaan van BC, voor de CvO van de VM, schreef een verslag van de C, plande een entertainment-opdracht, reageerde op een paar uitnodigingen voor verjaardagen, andere feestjes en een mogelijke korte vakantie en smeedde een plan. Tussendoor speelde ik een spelletje op mijn mobiel, maakte grapjes met een vriend en keek een X-Men film op televisie. Kopje thee en naar bed.
In de serie 'Onbekende Helden' vandaag Heather L. Sheppard (klik), een game designer, die ontdekte dat louche types geld verdienen aan het stelen van andermans ontwerpen door die - met hulp van 'bots' die de ontwerpen van internet plukken - via webwinkels te verkopen zonder zelfs maar een verwijzing naar de oorspronkelijke artiest. Zij wist de oplichters een komische loer te draaien. Zodoende dat u bij een aantal webwinkels t-shirts kunt kopen met teksten als 'Koop niets van deze oplichters want zij stelen andermans werk'.
Staat u mij toe u kennis te laten nemen van een muziekstijl die ik pas onlangs dankzij een vriend ontdekte. Het gaat om een mengvorm van Blue Grass and Gangsta Rap. Toepasselijk noemt de band in kwestie zich Gangstagrass. Hier is Gunslinging Rambler:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van René Auberjonois
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
