Feitelijk weet ik pas sinds een paar maanden dat het niet normaal is om je hoofd voortdurend gevuld te weten met gedachtes, ideeën, argumenten en oplossingen. Sterker nog: voor verreweg de meeste mensen is het normaal om met een redelijk leeg hoofd een stuk door een natuurgebied te wandelen en af en toe te denken: 'Hé, wat een leuke vogel! Hoe heet die ook alweer?' in plaats van: 'Kijk die vogels eens lekker genieten van hun vrijheid! Zou het niet fijn zijn als de inwoners van Syrië zich ook zo zouden kunnen voelen? Waarom en door wie worden zij eigenlijk zo onderdrukt en waarom doet niemand daar wat aan? En hoe kan ik helpen om het probleem onder de aandacht te brengen? Hoe kan ik überhaupt mensen laten nadenken over oplossingen zodat ook anderen prettiger kunnen leven? Want wij hebben het zo ontzettend goed in het rijke westen. Waarom beseffen zo weinig mensen dat? En wat is nou in hemelsnaam de titel van het liedje waarmee ik vanmorgen in mijn hoofd wakker werd?'
Gevlogen
Intussen zijn de vogels gevlogen en heb ik niet echt van hun vlucht kunnen genieten. En dat is jammer. Dat heb ik wanneer ik loop en wanneer ik bij iemand in de auto zit. Gek genoeg kan ik in de bus, tram en trein wél mijn hoofd leeg krijgen.
Mediteren
De psychologe waar ik een tijdje bij liep heeft mij liever niet aan de medicatie (en daar ben ik het hartgrondig mee eens!) maar zoekt het antwoord naar mijn vraag liever in meditatie of een andere manier van rust vinden. Uw ideeën hierover zijn uiteraard van harte welkom want ik waardeer u zeer!
Het pleonasme van de dag is: een lastig probleem
Posts
Tja, ik vraag het me inderdaad regelmatig af als ik bij je lees, kun je dan nooit van iets genieten zonder er meteen van alles dat in de wereld fout gaat bij te slepen?
BeantwoordenVerwijderenZou dat iémand helpen had het nog nut maar je lijkt erg veel schuldgevoelens te hebben over dingen die prettig zijn of andere mensen als prettig ervaren.
Helaas ben ik géén psycholoog dus zal ik waarschijnlijk niet dé oplossing voor jou in huis hebben.
Wat voor mij werkt is dingen waar ik persoonlijk geen verbetering kan brengen uit m'n hoofd zetten. Waar ik wél iets in kan betekeken, en dat kan héél breed zijn, doe ik wat ik kan!
Filosoferen is een aardige bezigheid maar je kunt jezelf héél makkelijk een diepe put in filosoferen als je niet stevig in je schoenen staat.
Misschien helpt een ritje met de trein door het bos.
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario
o jee aardige Terrebel ik herken het zo! Ik ben een dag en nacht doordenker. En je eigen beleven op een weblog zetten blijft kwetsbaar, daarin bewonder ik je!
BeantwoordenVerwijderenWat een vraag...
BeantwoordenVerwijderenHoop dat het je eens gaat lukken
Met of zonder trein en bus door het bos.
Ja, vroeger... was ik ook zo, tegenwoordig sla ik al vele nieuws over om mijzelf te beschermen, niet dicht, maar gewoon even niet, is een keuze.
BeantwoordenVerwijderenSoms weet ik de dingen als eerste en soms weet ik ze pas later. En ook hier denk ik inderdaad weleens, hoe druk kan je hoofd zijn, was ik nu vroeger ook echt zo? Ja, ooit was ik ook zo, de hele wereld op mijn schouders te dragen, je bent Atlas niet ;-)
WAt Di Mario zegt, hahaha lijkt me een hele goede :D
Tja Ter, Ik ben na mijn auto ongeluk overgevoelig geworden voor prikkels. Dat naast concentratie en geheugen problematiek niet echt jofel.
BeantwoordenVerwijderenIk weet ook pas sinds kort hoe en wat..
Ik wens jou sterkte.
Heel herkenbaar lieve Terrebel, zelf heb ik met hetzelfde probleem te kampen gehad en dat is twee keer tot een zware depressie gekomen. Ik hoop zo dat het jou niet overkomt want een pasklaar antwoord op je vraag is er niet, je zal zelf die déclick moeten vinden die je niet alleen inzicht in jezelf geeft maar je ook vrede laat krijgen met wie je bent en waar je heen gaat...
BeantwoordenVerwijderenOndertussen heel veel sterkte gewenst!
Mijn denken bonkt altijd tegen mijn plafond. Met mediteren heb ik de chaos proberen te temmen. Echt volgehouden heb ik, want als ik iets wil, dan WIL ik het ook...maar mijn gedachten zijn sterker dan ik ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb zitten schuddebuiken om je blog: die herkenning, hè?
Ik had een blogje klaar liggen met een gelijkwaardig onderwerp. Dat zal ik maar eventjes in de koelkast stoppen...
Groetjes Kakel
(via Di Mario kwam ik bij jou. Ik ga je volgen ;-) )