Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, november 16, 2009

Gevangenis

Even tussendoor: dit is precies m'n 2.121 ste logje sinds ik begon te bloggen met kerst 2002

Terwijl het besef dat ik nooit meer met m'n kinderen zal kunnen rondrennen door het park langzaam bezinkt loop ik wat te snotteren. Misschien een allergische reaktie na het schoonmaken in huis, gisteren. Misschien een verkoudheidje. M'n peetzoon ligt thuis bij zijn moeder met Mexicaanse griep-verschijnselen maar is aan de beterende hand. Mijn zoon verheugt zich zowaar op een proefwerk Latijn dat hij donderdag heeft en wilde zich vanmiddag door mij laten overhoren.

Zijn tussenrapport was al heel erg goed maar hij wil graag met hogere cijfers het einde van het jaar halen.

Ruim anderhalf jaar nadat het rapport werd uitgebracht waaruit bleek hoe groot het probleem was biedt de Australische regering excuses aan. Een groep van ruim 1000 slachtoffers was er getuige van dat hun vreselijke verleden werd erkend. Ongeveer in de tijd dat een zekere Adolf aan zijn opmars begon die zou leiden tot één van de grootste moordpartijen uit de geschiedenis, werd bijna een half miljoen kinderen in Australië verwaarloosd, vernederd, afgebeuld en misbruikt door priesters, sociaal werkers en andere "hulpverleners".

Het ging om kinderen die eenvoudigweg bij hun ouders vandaan waren gerukt omdat de overheid hen wilde "beschermen" tegen vermeende wantoestanden thuis zoals armoede en alcoholgebruik. Decennialang heeft de regering van Australië de zaak gebagatelliseerd en vaak zelfs ontkent. Maar nu zijn er dan eindelijk officieel excuses. De verloren kinderen van Australië zijn thuis.

Het lijkt wel of men vrede zoekt. U weet wel: zoals iemand na jaren een conflict bijlegt omdat-ie z'n einde voelt naderen. Vorig jaar al had de Australische regering excuses aangeboden aan (de nazaten van) Aboriginals voor het weghalen van kinderen bij hun biologische ouders om ze onder te brengen bij blanke gezinnen "zodat ze een beter leven krijgen" want "zwartjes kunnen geen kinderen opvoeden dus wij verlenen ze een gunst." Ook dit verhaal werd jarenlang ontkent.

Nog even en de maffia biedt excuses aan voor het jarenlang terroriseren, onderdrukken, oplichten en vermoorden van onschuldigen. Alleen maar omdat Domenico Raccuglia, de tweede man van de Cosa Nostra is opgepakt en deze tak van de maffia nu haar einde ziet naderen.

Zou dat de reden zijn dat Barack Obama en Hu Jintao de aanstaande klimaatbesprekingen in Kopenhagen voorbij laten gaan zonder hun aanwezigheid? Vermoedelijk zijn Amerika en China er nog lang niet aan toe om zich te verontschuldigen voor het feit dat hun landen het sterkst bijdragen aan de opwarming van de aarde.

De planeet is van ons allemaal hoor jongens! Jullie kunnen er niet meer de ogen voor sluiten dat de twee meest geïndustrialiseerde landen ter wereld gewoon keihard schuldig zijn.

Helaas voor jullie: de oude tactiek van "ontken iets maar vaak genoeg want op een gegeven moment gaat men je geloven" werkt niet meer. En volgens mij geloven jullie dat nu zelf ook.

Hoeveel zullen daadwerkelijk geloven dat de beveiliging van Paleis Noordeinde wordt verscherpt? Alleen wanneer er TV-camera's in de buurt zijn zal er een exra mannetje rondlopen bij het hek. Over een paar weken kunnen Alberto Stegeman en z'n team weer gewoon Bonito aaien. Het gaat namelijk niet om hoeveel mensen er bij de hekken staan. Als die namelijk allemaal rondlopen met de houding:"Ja, dat lijkt wel op een paspoort dus rijdt U maar door" dan nog blijft het werkpaleis van onze vorstin zo lek als een Belgische gevangenis.

De link van vandaag is naar een website (Engels) die vol staat met dingen die mensen zoal bezig houden. Een soort van Twitter maar dan met stukjes waarover is nagedacht én de moeite van het lezen waard zijn.