Er was ooit een wethouder die dacht de wetten van de zwaartekracht te kunnen negeren. Hij gaf opdracht tot het verwijderen van tonnen aan zand onder Amsterdamse huizen vandaan en was verbaasd toen deze inzakten.
Inmiddels zijn wij jaaaaaren verder en is de Noord-Zuidlijn nog steeds een nachtmerrie zonder einde. Wat de wethouder had nagelaten heeft de SP inmiddels gedaan: een bureau inhuren om alternatieven te onderzoeken. Het alternatieve plan ligt nu op tafel en heet premetro. Het is een tram die deels ondergronds gaat door reeds gebouwde tunnels maar geen nieuwe tunnels nodig heeft om toch het Noorden van de stad met het Zuiden te verbinden. De ondernemer zit namelijk betaald niets te doen in afwachting van de ontdekking van nieuwe graaftechnieken. Op deze manier is de ondernemer verplicht wat te doen voor z'n salaris. Dat zal even tegenvallen maar dat is dan zijn probleem.
Ongetwijfeld zal de hoofdstedelijke coalitie van PVDA en GroenLinks dit plan afkeuren omdat het veel te weinig belastinggeld kost want in Amsterdam lijkt de regel te zijn: Het maakt niet uit om wat voor project het gaat zolang het maar belachelijk veel geld kost en er ontzettend veel ambtenaren mee aan het werk worden gehouden. Uit onderzoek blijkt dat minstens een derde van alle ambtenaren volstrekt nutteloos werk doet. Ofwel: ambtenaren werken dan misschien wel maar vooral aan het laag houden van de werkloosheidscijfers.
Misschien moest er maar eens een boeddhistische wethouder komen want boeddhisten kijken meer naar mate van tevredenheid dan naar geld. Hoewel...
Toffe gast die Dalai Lama maar zonder stresskippen in de wereld zouden alle wereldburgers rondlopen in een oranje jurk op sandalen en met een gelukzalig glimlach op het gelaat rondlopen. Niet mijn ideale wereld.
Dat was die van het afgelopen weekend wel. Het meiden-weekend werd besloten met een spelletje Annemaria Koekoek met m'n zoon, de meiden en hun moeder. De avond was voor de Magic-kaartclub.