So you think you have a life?

Gisteren gezellig op de koffie geweest bij een buurvrouw en daarna wezen lunchen bij m'n moeder. Intussen zet m'n zoon een week lang de wekker een half uurtje vroeger om de kat van een andere buurvrouw te verzorgen. 's Avonds gaat hij ook nog even met het beestje knuffelen. Het is een goed joch, Griet. En dat is-ie.

Wij zijn toch maar bevoorrechte mensen. Wij leven in een tijd dat het mogelijk is geworden TV-programma's tijdens het kijken op pauze te zetten, kijken 3D-films in de bioscoop en binnenkort gewoon thuis, lezen in de krant over de eerste geslaagde proef van de LHC op zoek naar ondermeer het "god-deeltje", zien op tv mensen openlijk uitkomen voor hun homosexualiteit zonder dat iemand daar lacherig of denigrerend over doet. In hartje winter kunnen wij verse aardbeien eten en in vrijwel elk huishouden staat wel een (spel)computer. Er zijn bijna geen Nederlanders die in de afgelopen twee jaar niet minimaal één keer op vakantie zijn geweest terwijl er nog steeds mensen in landen wonen waar in de lokale taal geen woord voor ΅vakantie" is te ontdekken.

Toch klagen mensen en zijn er die zeggen terug te willen naar een tijd van betere normen en waarden "zoals die in de jaren '50 heersten". Die mensen hebben dus geen idee van wat zij zeggen. Of zouden ze écht terug willen naar de tijd dat vrouwen en kinderen niets te vertellen hadden, verstoken van internet en televisie terwijl je niet werd geacht je als een individu te gedragen?

Misschien vinden zij het wel prettig om gewoon te doen wat de baas van je vraagt zonder zelf te hoeven nadenken. Misschien verlangen zij naar een overheid die alle beslissingen neemt voor de burger.

Uiteindelijk hoeft die burger alleen nog maar 4 uren per dag te werken, vier uren per dag het sociale netwerk via internet te onderhouden, op vrijdag een biertje te drinken met de collega's, op zaterdag met vrouw en kinderen boodschappen te halen bij de Makro, op zondagmorgen de auto te wassen en op zondagmiddag naar de Ikea.

Intussen laat hij (vrouwen zitten alleen nog maar thuis, doen het huishouden en voeren de kinderen...weet U nog?) zich vermaken met een abonnement op Playboy, het voetballen op TV en het wekelijkse hoogtepunt dat met het hele gezin wordt bekeken: "So you think you have a life?"

Geld

Boek nummer 7 van dit jaar is "Free" van Chris Anderson, hoofdredacteur van Wired. Het behandelt de verschillende invalshoeken van het concept "gratis" in de economie en de marketing. Zo blijkt dat je geld kunt verdienen door dingen gratis weg te geven maar wordt ook duidelijk dat prijzen niet altijd in geld zijn uit te drukken. Neem bijvoorbeeld de populariteit van een artiest. Hoe meer mensen een artiest kennen, hoe meer mensen naar het concert gaan. Dankzij de gratis verspreiding van muziek is het aantal concert-gangers enorm toegenomen.

In Zwitserland steeg vandaag het energieverbruik met een hoeveelheid die niet teniet kon worden gedaan door het recente "Earthour".

Als U dit kunt lezen is het niet mis gegaan vandaag bij Cern met de Large Hadron Collider (LHC). Niet heel erg mis, in elk geval. En dat is fijn, toch? Dan kunnen we met z'n allen rustig doorgaan met het uitputten van onze planeet en elkaar het leven zuur maken. Bij velen begint het gelukkig al te dagen dat het veel leuker is om elkaar niet dwars te zitten en aardig te zijn voor moeder aarde. Dat komt dus wel goed.

Gitaarles gaat ook vrij goed en elke week leer ik weer een beetje bij. Het spelen en zingen van Kiss From a Rose is eigenlijk best moeilijk. Maar als je je voorstelt dat je het nummer aan iemand opdraagt gaat het opeens makkelijker, vertelde ook de gitaarleraar. Bij het betreffende nummer is indertijd een vriendin van mij begraven en vandaar natuurlijk ook dat het mij altijd weer even aangrijpt. Ik ga lekker nog meer oefenen. Al is het maar omdat het gewoon leuk is.

Het Amsterdamse bedrijf Bizon vindt het allemaal ook gewoon leuk. Het wordt regelmatig ingehuurd om illegaal aangeplakte posters (U kent ze wel: met die dames in weinig verhullende kledij die mensen oproepen 30 euro te betalen om naar een opslagruimte te komen waar hun oren zullen worden geteisterd en waar je voor de prijs van drie biertjes in de supermarkt een krat kunt kopen.)

Nu wil het feit dat een dochteronderneming van Bizon kan worden ingehuurd voor de verspreiding van die illegale aanplakbiljetten. Het gaat om het bedrijf Reality dat normaal gesproken gewoon een telefoontje krijgt van Bizon waarin hen gevraagd wordt om ergens niet te plakken...Een knap stukje ondernemingskunst. Vergelijkbaar met dat Duitse bedrijf indertijd dat onderdelen voor gifgas verkocht aan de Palestijnen en onderdelen voor gasmaskers aan de Israeliërs. Best wel geniaal eigenlijk.

Net als vliegmaatschappijen die mensen voor maar een paar tientjes meenemen maar ze dan wel twee euro voor een glaasje water aan boord laten aanrekenen. Zou het daarom zijn dat je geen vloeistoffen mag meenemen in de handbagage?

Mensen zijn alweer bezig met het boeken van hun zomervakanite, kredietcrisis of niet. Sommige hopen dat op een of ander buitenlands strand hun relatie een nieuwe impuls krijgt. Zij zullen bedrogen uitkomen. Relatieproblemen zitten namelijk in je hoofd en je hart en liggen niet op het strand. Een reis "naar binnen toe" zal doorgaans meer zoden aan de dijk zetten. Natuurlijk kun je ook aan je innerlijk werken in het buitenland maar waarom zou je dat doen? Dat kost namelijk alleen maar meer tijd en geld.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Vasili Smyslov

Henk Hofland

Ter informatie: tijdelijk worden in Blogger geen plaatjes weergegeven. geen idee waarom maar het komt vast wel goed. Veel van mijn foto's (waaronder die van gisteren) kunt U echter ook vinden op mijn Flickr-pagina.

Het CDA wil weer niet dat er wordt getornd aan de hypotheekrente-aftreklasten én het aantal minsiteries verkleinen. Iets waar het CDA in 2007 nog rigoreus tegen was, toen ene Wouter Bos dat voorstelde. Verder wil het CDA lastenverlichtingen voor de minima én bezuinigen op zorg, ondermeer met een verhoging van de eigen bijdrage. Dat is toch echt tegenswtrijdig, jongens.

Zo wil de VVD bezuinigen op onderwijs en het geld dat met die aktie vrijkomt steken in...het onderwijs. Jawel. Waarschijnlijk denken ze dan ook nog dat kiezers dit bedrog niet doorhebben. Helaas hebben ze waarschijnlijk nog gelijk ook.

Inmiddels zouden ook kiezers moeten weten dat een belofte van een politicus net zo nuttig is als een airbag in een helicopter.

Er zijn landen waar je voor dit soort opruiende taal kunt worden vervolgd. Gelukkig kennen wij vrijheid van meningsuiting. Die geldt blijkbaar ook voor de Paus en zijn kornuiten. Zo was er die katholieke meneer die vindt dat de Holocaust nooit heeft plaatsgevonden. Benedictus vindt dat goed. Het was tenslotte maar een mening. (Waar hebben wij dat eerder gehoord? O ja, de reaktie van Balkenende toen de Commissie Davids had verklaard dat onze premier had gelogen.)

Diezelfde Benedictus noemt de praatjes als dat diverse geestelijken zich vergrepen zouden hebben aan kinderen maar "banaal geroddel". Natuurlijk, mijnheer de Paus. Die kinderen overdrijven allemaal. En trouwens, wat is er nu mis mee om de Heilige Roede af en toe ergens in te steken? Mensen moeten maar gewoon begrijpen dat de druk van het celibaat sommigen af en toe te veel wordt.

Al dat geklets over vrijheid van meningsuiting vind ik zo langzamerhand te veel. Het is namelijk een illusie. Probeer maar eens de koningin, de partijleider van de PVV of de paus in het openbaar uit te maken voor oelewapper, maar dan in iets sterkere bewoordingen.

Henk Hofland zou op 4 mei een toespraak houden over vrijheid van meningsuiting en hen eren die ons die vrijheid hebben bezorgd en daarvoor betaald hebben met hun leven. Hij heeft echter bedankt voor de eer toen hij hoorde dat het Comité 4 mei eerst zijn tekst wil lezen voordat hij die mag voordragen. Vrijheid van meningsuiting geldt dus niet voor Henk Hofland.

Vandaag staan wij stil bij de slachtoffers van de metro-aanslagen in Moskou. En ook bij de ruim 38.000 mensen die wereldwijd ook vandaag weer gewoon zijn omgekomen van de honger.

Gaaf weekend

Het was een gaaf weekend dat begon met vriendin Melissa die kwam koken en eten (Klepon en Chicken Vindaloo!). Op zaterdag was ik met de kinderen bij het 5-jarig bestaan van IKEA-Haarlem, ondermeer om een eigen boekenkastje voor de meiden te scoren. Op zondag mocht ik mijn oudste dochter leren breien en hielp oma haar daarbij tijdens de lunch bij haar thuis. Zondagmiddag waren wij naar de kermis in het Westerpark. Er was dus weer eens sprake van een bijzonder geslaagd weekend. Hieronder vindt U een foto- en video-verslag.

Fox Nieuws Nederland

Ben een heerlijk weekend aan het hebben met m'n kinderen en heb zelfs wat foto's kunnen maken. Daarover morgen meer...;-)

Afgelopen week staan kletsen met buurvrouwen Winonah, Linda, Rinie en Beppie. Daarnaast nog met anderen bekenden die ik tegenkwam in supermarkt en op straat. Tsja, ik hou nu eenmaal van kletsen. Misschien ook maar goed dat ik niet nog steeds contact heb met iedereen waarmee ik ooit in contact kwam. Meestal gaat dat op volstrekt natuuurlijke wijze en soms door een of ander stom misverstand. Soms begrijpen mensen elkaar niet goed en soms zegt of doet iemand iets wat hij of zij beter niet had kunnen doen of zeggen. Ook ik heb daar natuurlijk wel eens last van, als mens zijnde maar heb gelukkig ook door de jaren heen gemerkt dat de meesten zeer vergevings-gezind zijn. En waarom zou je ook boos blijven? Doorgaans is dat alleen maar vermoeiend en irritant.

Bijna als de zich almaar opstapelende excuses van de Katholieke kerk...

Misschien was het wel een ándere kardinaal Ratzinger die in de jaren '70 besloot om de zaak van de priester-en-de-200-dove-kinderpiemels in de doofpot te stoppen maar het was zéker niet de huidige paus Benedictus. De paus wist pas in 1996 van het kindermisbruik door katholieke priesters en besloot dus tóen pas de zaak in de doofpot te stoppen...Van Luyn wist er al lang van maar besloot opzettelijk om het neit naar buiten te brengen. Nou, weten we dat ook weer.

De hypocrysie viert weer hoog tij, dezer dagen. Zo spreekt men er schande van dat de directeur van een regerings-kritische zender in Venezuela is gearresteerd "wegens belediging van de president". Zoiets zouden we hier nooit doen, natuurlijk. Wij doen het liever in het geniep en doen niets terwijl "men" regerings-kritische programma's als Nova en Netwerk van de buis haalt (en ondermeer wil laten vervangen door een "nieuws"-programma van PowNed, dat wordt aangedreven door De Telegraaf). Officieel "omdat het tijd is voor wat anders" of zoiets vaags. De programma's worden weliswaar door veel mensen bekeken en scoren zelfs internationaal hoge ogen maar het is blijkbaar tijd dat De Telegraaf gaat bepalen waar achtergrond-nieuws uit bestaat.

Momenteel worden er in een uur al vier achtergrond-verhalen geperst. Het is al niet veel, 15 minuten om een diepgaand item voor het voetlicht te werpen maar als het aan de overheid ligt hebben we straks programma's à la The Late Show met David Letterman waarin het drie kwartier gaat over de publiekelijk ontblote tepel van Patty Brard (mijn excuses voor dit beeld op Uw netvlies), één of andere zangeres haar nieuwste CD komt promoten en Matthijs van Nieuwkerk in plaats van vier ton straks het dubbele ontvangt om in vijf minuten tijd een "grappige" samenvatting van het 8 uur-journaal via teleprompter te brengen.

Vast een heel aardige jongen hoor (al heb ik persoonlijk liever -vooral vanuit hormonale overwegingen- Claudia de Breij) maar niet in bovengeschetste context.

Ik zal vast spoken zien, maar zo zie ik de nabije toekomst. Nog even en wij krijgen hier FNN: Fox Nieuws Nederland.

144 Condooms (Een Verhaaltje)

De verkoopster vroeg het nog maar eens voor de zekerheid: "Weet U zeker dat U dat wilt hebben?" "Jazeker", antwoordde hij "Maar het is niet alleen voor mijzelf hoor. Ik deel het met de buurvrouw." De andere klanten staakten hun gesprekken om het zijne te kunnen volgen. -"Zal ik het dan voor U inpakken?" -"Nee hoor, bedankt. Als ik straks thuiskom gaat de doos meteen open. Bovendien scheelt het voor het milieu."

"Wilt U er nog iets bij misschien?" -"Nu U het zegt...". Hij draaide zich om naar de rekken achter hem, pakte twee verschillende items en legde die met een glimlach op de toonbank. "Ah, U houdt van pinguins?"-"Inderdaad." -"En dat andere is om...eh...". -"Inderdaad. Dat andere is om...eh..." antwoordde hij geduldig en nog steeds glimlachend.

Hij betaalde het gevraagde bedrag waarbij hij nog een beetje kwantum-korting wist te bedingen en liep naar de uitgang. Bij de deur kon hij zich niet bedwingen en voelde de binnenpret al opborrelen. Hij glimlachte nog even extra vriendelijk naar de jongedame achter de toonbank en riep op joviale toon:"Tot volgende week!"

De verkoopster, haar collega en de andere klanten keken elkaar met open mond aan en zagen hem richting bushalte lopen met onder zijn arm een niet-ingepakte doos met 144 condooms.

Zucht

Ik ben voor zwaardere straffen. Maar alleen voor mensen die dat verdienen. Dus niet -zoals de PVV voorstelt- iemand levenslang geven na drie keer fout inparkeren maar straffen die er écht voor zorgen dat de maatschappij er als geheel op vooruit gaat. Kijk, de val van Srebenica (al dan niet veroorzaakt door Hollandse homo's...) is natuurlijk stukken ernstiger dan de Val van Sneijder. Maar Sneijder verpest met opzet het spelletje dat voetbal heet. Met zijn overdreven gekerm en gekreun in het strafschopgebied van de tegenpartij maakt hij het spel niet attractiever. Sterker nog: andere voetballers nemen zijn "acteerprestaties" over.

In plaats van dat de aanhang roept:"Wesley, je bent een watje! Opstaan en doorspelen!" roepen ze "Scheids, dat is een zuivere pienàltie. Ben je blind ofzow, homo!?" Gewoon voor het leven schorsen, die "voetballers" en een jaarsalaris (Ze hebben vaak tientallen miljoenen op de bankrekening staan, dus 2 of 3 miljoen kunnen ze best missen) laten storten in het landelijk sportfonds zodat kinderen weer lekker kunnen sporten. Liefst onder toezicht van coaches die over didactische kwaliteiten beschikken.

Mensen die op het Amsterdamse Rembrandtplein gaan wonen boven een kroeg om vervolgens te klagen over geluidsoverlast van dronken mensen mogen van mij op kosten van de gemeente hun geluk beproeven in Almere. Geef ze maar een éénmalige verhuisbonus ofwel een -zoals Hans Janmaat dat noemde- oprotpremie.

Domme mensen zijn dat ook, die naast Schiphol gaan wonen en dan verbaasd hun beklag gaan doen over de geluidsoverlast van vliegtuigen. Als ze zegegn dat ze vantevoren niet wisten dat hun nieuwe woonstek Zwanenburg naast Schiphol ligt, dan liegen ze.

"Ik wist niets van dat misbruik maar bij mij persoonlijk waren tien gevallen bekend", liegt kardinaal Simonis er op los. Onvoorstelbaar! Is die man nu heus zo dom?

Maar liefst één op de drie ouders is dom. Dat wil zeggen: Eén op de drie papa's en mama's in Nederland is bang dat hun kroost besmet zal raken als een klasgenoot HIV-positief is. Voor leraren geldt dat "maar" één op de tien geen collega met HIV wil, uit angst voor besmetting. Zo langzamerhand zouden mensen toch moeten weten dat je geen AIDS kunt krijgen als je naast iemand zit die HIV-positief is. Niet dus. Ach ja, in een ideale wereld lezen mensen niet alleen de krantenkoppen maar ook de artikelen.

Idealisme reikt doorgaans tot aan de portemonnee. Dat blijkt ook in de zaak Google versus China. De Chinezen eisen van Google dat de zoekresultaten worden gecensureerd. Een filter moet ervoor zorgen dat Chinese burgers geen "Westerse propaganda" onder ogen krijgen. Nu Google zich daar niet aan houdt moet het het land uit. Vreemd genoeg mag de advertentie-devisie van Google wél blijven. Dat een aanzienlijk deel van de omzet van dat bedrijf in de Chinese staatskas vloeit heeft daar uiteraard niets mee te maken...

Geld is er ook de belangrijkste oorzaak van dat Eimert van Middelkoop wil dat "onze" jongens en meisjes in Uruzgan blijven. Een simpel rekensommetje leert namelijk dat teruggaan naar Nederland geld kost en blijven bijna alleen maar mensenlevens. En wat is er nu volgens onze "christelijke" minister van Defensie belangrijker: geld of mensenlevens? Juist. Overigens staat een back-up plan al gereed; Om zich aan hun belofte te houden zal de regering de soldaten voor het einde van dit jaar naar huis sturen. Op tijd voor de kerst. En vervolgens worden ze in januari doodleuk teruggestuurd. Iedereen blij...

Moet weer denken aan die arme soldaat in Srebenica die hordes gewapende mensen op zich af zag komen maar geen aktie mocht ondernemen tot de minister en zijn gevolg over toekomstige stappen hadden vergadert. De volgende dag. Ze hadden het namelijk zo druk met hun werk dat ze geen tijd hadden om hun werk te doen. Och, och, och, wat werkten ze toch hard. Aan het verhogen van hun eigen jaarlijkse bonus.

Iedereen heeft het "druk" maar als het belangrijk genoeg is máák je er maar tijd voor.

Kijk naar mijn beruchte collega-uit-Almere (Dit plaatste ik eerder als reactie onder een stukje van Sillyme):"O, ik heb zo'n drukke week want ik moet naar het postkantoor en m'n moeder komt eten." Ik: "Klinkt als een gezellig dagje en wat doe je de rest van de week?" -"Nou, dat is het. Ik moet dus helemaal m'n moeder bellen om te vragen wat ze wil eten en dan moet ik natuurlijk boodschappen doen en stel dat ze het bij mijn supermarkt niet allemaal hebben, dan moet ik helemaal naar een andere. En dan moet ik ook nog op de kaart opzoeken welke tram ik moet hebben om vanaf het werk bij het postkantoor te komen en vanaf daar weer naar huis. Nou, druk zat hoor!" Ik: *ZUCHT*

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Robert Culp

Reisverslag Tsjechië 2010

DAG 1

De nieuwe gezichten dragen bij aan de vakantievreugd en een paar oude gezichten worden gemist. M'n zoon en ik hebben gisteren nog even onze pool-kwaliteiten aangescherpt en vertellen dat de lachende pool-genoten van vorig jaar. Zoals elk jaar staat ook ditmaal m'n moeder ons uit te zwaaien en even na zessen rijden we Amsterdam uit. Eerst worden vooral dutjes gedaan maar al gauw ook plasjes en spelletjes.

Dankzij de TomTom komen we een uurtje te laat aan in het hotel waar het eten al urenlang opgewarmd staat te wezen en er te weinig bedden zijn voor de groep.

DAG 2

De koude mistflarden die om het hotel boven in het Reuzengebergte hangen maken het onmogelijk om te bepalen wat voor weer het is...;-) Bij het ontbijt is nog niet iedereen aanspreekbaar terwijl het nieuws ons bereikt dat Mark Tuitert goud heeft gewonnen op de 1500 meter langebaanschaatsen. Wij zien er geen beelden van want de Tsjechische televisie heeft vooral oog voor ijs-hockey en het dames-curling.

Even na negenen is het weer iets opgeklaard en wordt weer duidelijk dat Spindleruv Mlyn een fenomenaal uitzicht kent. Ons deel van de groep staat om elf uur bij de piste Svaty Petr. Dat niet iedereen een leuk einde van de ski-vakantie kent wordt duidelijk wanneer een helicopter een zwaargewonde (niet uit onze groep, hoor!) van de piste verwijdert.

Sauna en zwembad werden goed gebruikt en het avondeten was goed verzorgd en welkom. Wie het ervoor over had zag later die nacht Ireen Wüst en lokale heldin Martina Sablikova respectievelijk goud en zilver winnen.

DAG 3

Geen mist! En vanuit ons torenkamertje genieten m'n zoon en ik van een winterlandschap dat Bob Ross niet had kunnen verzinnen. Aan de piste schijnt de zon. Fel. M'n camera heeft gewoon last van de schittering en het tegenlicht. Toch zijn er foto's gemaakt van lessende kinderen en zittende volwassenen. Het is zowaar warm, Een lekker zonnetje en verse sneeuw...wat kan een wintersporter zich meer wensen? Een glaasje glühwein wellicht?

Boven aan de berg bij het hotel blijkt het flink te stormen. Samen blijken m'n zoon en ik sterker dan de wind in de strijd om het open houden van de deur van het taxibusje.

Het is duidelijk waarom dit gebied dunbevolkt is...

De 2-mans band zet in met "Angels" van Robin Williams terwijl sommigen nog genieten van het avondmaal. Een paar nummers later spelen en zingen Paula & George "Another Brick in the Wall" van Pink Floyd. Een heus fuifnummer.

Een reisgenoot bevreemdt het dat mijn ruim vier jaar oude mobieltje niet is uitgerust met touch-screen functionaliteit en de Tsjechen zijn uitgelaten over de bronzen plak van Sablikova.

DAG 4

De mensen die 's morgens nog klaagden over de warmte op de piste krijgen hun bekomst; Tegen het einde van de dag daalt de temperatuur en zijn de gezichten nat van de regen en niet van het zweet. 's Ochtends even het dorp in geweest en gewaar geworden dat sommige winkeliers zich mij nog herinnerden van vorig jaar. Ook verschillende obers aan de hotelbar herkenden mij en één van hen schenkt mij een Becherovka in. Om de bacterieën in mijn zere keel te doden uiteraard...

In afwachting van de verrichtingen van Sven Kramer gebruiken wij het avondmaal. Aan het voeteneind van een rustbed in de sauna ligt een handdoek. Omdat ik niemand in de buurt zie ga ik liggen. Na een kwartiertje komt een vrouw woest op mij af. Zij blijkt die handdoek daar de vorige dag te hebben neergelegd en "dus" is het haar rustbed. Ook in Tsjechische sauna's kom je blijkbaar Duitsers uit het voormalig Pruisen tegen van het soort dat graag kuilen graaft in Zandvoort...

In het hotel rekent men de drankjes af per tafel en niet meer per kamernummer. Niet handig, want mensen in een grote groep wisselen regelmatig van gesprekspartner. En dus van tafel. Met een potje poolen klaart een aantal ontevreden gezichten weer op.

DAG 5

Met reisgenotes Eva & Renée gingen m'n zoone n ik voor een dagje naar Praag. De buschauffeur én de kaartverkoopster kunnen wij niet om informatie vragen want de buschauffeur rijdt de bus en de kaartverkoopster verkoopt de kaartjes. Vandaag is er niemand om informatie te geven en dus krijgen wij die niet.

Helaas hebben wij de bus gemist en ondanks het feit dat op het informatie-bord staat aangegeven dat de eerstvolgende een half uur later gaat moeten we daar nog twee uren bij optellen. Uiteindelijk staan we dan toch in Praag. Daar maken we vlug wat foto's en maken we twee tieners blij met een tussenstop bij een lokaal filiaal van een grote fastfoodgigant. We besluiten deze trip te zien als "verkenningsmissie" om volgend jaar met een grotere groep naar Praag te gaan.

Terug in het hotel merken wij dat de ziekenboeg wat voller is gelopen. Eigenlijk niet zo raar op een gezelschap van 57 mensen. Ik genoot weer van de enorme badkuip, behorend bij de kamer die ook vorig jaar aan mij en Ferdinand was toegewezen.

DAG 6

Wilde mij eigenlijk nog even scheren maar het scheermes wilde niet gevonden worden. Sleetje rijden staat vandaag op het programma maar ik doe niet mee. Het verdient namelijk de voorkeur om met beide benen te kunnen remmen en vanwege m'n versleten heup is dat voor mij lastig. Helaas wordt niemand bereid gevonden om speciaal voor de foto om te kukelen met de slee of tegen een boom op te knallen...flauw hoor, mensen! ;-)

Bij de winkels in het dorp werden goede zaken gedaan en de piste lag er waarlijk schitterend bij: Lekker zonnetje, vrolijke mensen...

De avond was wederom voor het duo Paula en George en hun versies van bekende hits.

Het notitieblokje met daarin mijn aantekeningen van de reis is even zoek maar als het later gevonden is blijk ik errug op dreef met poolen...

DAG 7

Met de bus van 9 uur naar het dorp om nog zo lang mogelijk te genieten. Terwijl m'n zoon de latten weer onder bindt doe ik nog even wat laatste boodschappen. Ook schiet ik her en der nog wat plaatjes. In een internet-café ontdek ik dat mń twitter-account is gehackt.

Op de piste is de dooi ingetreden en valt er een typisch Hollands regenbuitje. Langzaam taait men af naar het hotel.

De grap van de avond is "Hoe noem je een hamster in een g-string? Een hamstring!" maar de flauwigheid is vooral te wijten aan de drank.

Die laatste avond ga ik als laatste van de groep naar m'n kamer omdat ik nog even afscheid wil nemen van de serveersters het hotelpersoneel.

DAG 8

De hotelpasjes zijn ingeleverd en de kronen in de portemonnee's maken weer plaats voor Euro's. Een redelijk uitgeslapen groep vertrekt iets na acht uur vanuit Hotel Spindlerova Bouda. Het voelt alsof we een weekje naar Amsterdam gaan met z'n allen...

Onderweg worden de organiserende dames Hendrien en Mariëlle nog even in het zonnetje gezet en bestuurder Bert loodst ons veilig door een prachtig landschap.

Voor bijbehorende foto's (gemaakt met de Nokia N93 mobiele telefoon en met de nieuwe Canon EOS 450D) kunt U op deze link klikken.

Vakantie-plannen

Op station Utrecht was een burger opgepakt door de politie omdat hij het waagde wat rotzooi op te ruimen die stakende schoonmakers hadden laten liggen. Wat een heerlijk land is dit geworden. Hij staat nu geboekt als "stakingsbreker" en blijkbaar is dat strafbaar. Onlangs werd een groepje SP'ers opgepakt omdat ze op Amsterdam Centraal folders liepen te verspreiden uit solidariteit met de stakende schoonmakers. Dus ook uitingen van solidariteit zijn inmiddels verboden in onze "heilstaat".

Intussen gaat men in Amerika steeds meer richting de situatie waarin wij tien jaar geleden verkeerden; Het gebruik van cannabis is op een aantal plaatsen inmiddels gelegaliseerd en ruim 30 miljoen voorheen onverzekerde Amerikanen stappen eerdaags in het nieuwe goedkopere ziekenfonds-stelsel. Uit berekeningen van de Amerikaanse variant van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt zelfs dat het nieuwe programma helpt om het begrotingstekort te verlagen! Tegenstanders van Obama's hervorming van het Zorgplan claimden dat er "moordcommissies" zouden ontstaan die per individu zouden bepalen of iemand al dan niet in aanmerking komt voor een operatie. Het aardige is nudat Sarah Palin (want zij was het ondermeer) daarmee het oude stelsel omschreef. Daarin bepaalde een dure particuliere verzekeraar per klant of die al dan niet geholpen mocht worden door het ziekenhuis.

Nu roepen er mensen dat de regering "moord op ongeboren kinderen" propageert omdat onder bepaalde omstandigheden abortus nu ook in het ziekenfondspakket zit. Helaas voor hen: het zorgplan is erdoor!

Intussen wordt het zorgstelsel in Nederland steeds verder afgebroken en moeten burgers nu ondermeer zelf de thuishulp betalen. Nog even en wij moeten het uurloon betalen van de mensen van de "Soos" die onaangekondigd langskomen om tandenborstels te tellen. Maar zo ver is het gelukkig nog niet.

Gistermorgen was ik op het kantoor van het DWI om te vertellen over mijn thuissituatie en om een overzicht te geven van mijn bezittingen. Een uur later kwam de aardige meneer even een kijkje nemen bij mij thuis. Uiteraard verleende ik geheel en al vrijwilig mijn medewerking. Dat "vrijwillig" moet eigenlijk tussen aanhalingstekens omdat men -indien je de controleur niet binnenlaat- een fraude-onderzoek start en je gehele doopceel licht.

Misschien maar goed dat ze hier de dag ervoor niet waren want dan hadden ze gezien dat de kinderen van de buurvrouw hier waren en had ik moeten uitleggen dat ze hier niet wonen. Een hoop gedoe allemaal en je kunt je afvragen of het efficiënt is.

Neem supermarkten die de goederen die worden gejat door (in volgorde van ernst) bijstandsmoeders, bejaarden en schooljeugd gewoon doorberekenen aan de betalende klant en geen miljoenen steken in diefstal-preventie. Het is gewoon zo: een relatief kleine hoeveelheid mensen neemt het niet zo nauw met de wet en welke maatregelen je ook neemt, men vindt altijd een manier om te stelen en te frauderen. Je kunt je ook afvragen of het goed is dat bijstandsouders en ouderen blijkbaar zo'n laag inkomen hebben dat zij zich tot stelen verplicht voelen. Bij schooljeugd is het vooral verveling en stoerdoenerij. Misschien moest een supermarkt-managager eens bij een school langsgaan en van die jongeren stelen. Kijken of ze stelen dan nog steeds zo "stoer" vinden. Maar ach, veel tieners is nog nooit verteld dat er een groot verschil is tussen "stoer" en "dom".

Misschien is het een idee als de Sociale Dienst meer geld en mankracht steekt in het ondersteunen van welwillende klanten en minder in frauderende. Maar ja, dan moet eerst de wil er zijn.

Mijn geweldige zoon heeft gelukkig de wil om te leren en sociaal te zijn. Zo was hij afgelopen weekend bij zijn oma en ging hij zondag met zijn mentor en een vriend een collega-pupil opzoeken voor het maken van vakantie-plannen.

De link van vandaag is naar een alternatieve (engelstalige) encyclopedie

Verkeerd

Zolang er mensen zijn als oud-generaal Sheehan (die de val van Srebenica weet aan het feit dat er homosexuele soldaten zijn in het Nederlandse leger) en mensen als huisjesmelker-van-het-jaar Wim Bulten (Die studentes die een kamer wilden liet strippen om een kans te maken op een door hem verhuurde kamer) is er nog veel te doen voor mensen die strijden tegen onrecht.

Om mij heen zie ik mensen die strijd opgeven "omdat het toch niets uithaalt". Maar dat is niet waar. Zo besloot bijvoorbeeld staatssecretaris Jelle Klijnsma van Sociale Zaken om de AOW-partnertoeslag te handhaven. Maar pas toen duizenden AOW'ers hadden geprotesteerd tegen deze vorm van pensioendiefstal.

Protesteren kan weken, maanden en zelfs jaren duren maar sommige mensen geven niet op! Zo zijn er nog steeds vrouwen te vinden die denken dat op een dag hun man echt zal luisteren en een weloverwogen antwoord zal geven als zij hem een vraag stelt terwijl hij voetbal kijkt. Ongelooflijk maar waar! ;-)

U kent ze wel: van die dames die met een schaal vol bitterballen voor de TV gaan staan. Lekker hoor, die bitterballen maar GA NIET VOOR HET BEELD STAAN!

Persoonlijk heb ik al gegeten en gedronken als ik mensen weer eens hoor oreren over "het behoud van de Nederlandse cultuur". Ze spreken dan al snel in hoofdletters wanneer ze het hebben over de VERLOEDERING daarvan. Volgens mij weten ze niet eens wat die Nederlandse cultuur dan zoal inhoudt. Hoe zouden wij ons leven leiden zonder importprodukten als de Indische rijsttafel en Ibrahim Affelay?

Een broodje frikandel wordt als iets typisch Nederlands gezien. Onzin. Het komt van het Duitse Frikadelle, een soort platte gehaktbal. Het was wel een Nederlander die er de vorm van een worstje aan gaf maar het waren Amerikanen die het ding echt glad, lang en lekker maakten. En het broodje? Gerezen brood hebben wij te danken aan de oude Egyptenaren. En dan zijn er Hollanders die de nazaten van de uitvinders van ons meest gegeten ontbijt het land uit willen jagen "omdat zij de Nederlandse cultuur beïnvloeden"...

Dan moet ik weer denken aan die vroegere collega die niet meewilde naar de Surinamer voor een broodje Roti omdat zij niets moest hebben van "die buitenlandse troep". Nee, zij ging liever naar de bedrijfskantine voor een broodje saté. Echt waar gebeurd, hoe verschrikkelijk ook.

Wat ik ook verschrikkelijk vind is dat blijkbaar een heleboel mensen wisten dat Sander V. als puber al gewelddadig en sexueel agressief was maar dat nooit en te nimmer wie dan ook de moeite heeft genomen met die jongen te praten. Niemand die hem ooit heeft geholpen terwijl bij familie en vrienden bekend was dat hij sexueel was misbruikt. Uiteindelijk leidde het er toe dat hij zijn buurmeisje heeft vermoord. Natuurlijk moet hij boeten maar eigenlijk zijn al die mensen die hem vroeger niet hielpen maar wel de kans daartoe hadden ook een beetje schuldig.

Diverse instanties hadden ook hier preventief kunnen ingrijpen maar hadden het ongetwijfeld "te druk". Waarmee dan, als het niet met hun werk was?

Onbegrijpelijk dat mensen "werkdruk" aangeven om hun werk niet te doen. Met name de politie hoort preventief te werken en niet achteraf de rotzooi op te ruimen. Of denk ik dat verkeerd?

Iedereen zegt dat iemand er wat aan moet doen maar niemand wil iemand zijn.

De link van vandaag is naar een site waar U Uw favoriete merk kun (laten) beoordelen op dier-, mens- en milieuvriendelijkheid.

Gegeten

Handig hoor, dat EPD. Maar dan moeten wel af en toe de gegevens worden bijgewerkt. Mijn huisarts had een recept verzonden aan m'n vroegere apotheek terwijl ik toch echt al een paar jaar bij eentje in m'n huidige buurt zit. Zal wel te maken hebben met de werkdruk of zo...Die is ook groot bij het DWI maar niet zo groot dat ze mensen kunnen langssturen bij werklozen om te onderzoeken of die wel écht werkloos zijn.

Vrijdag was men bij mij aan de deur. Maar ik was er niet. Maandag moet ik mij melden bij de Stasi bij het Partijburo bij de Inquisitie en verklaren hoe ik het in godsnaam in mijn hoofd haalde om een vriend en m'n moeder te helpen terwijl ik zielig werkloos thuis hoor te zitten in afwachting van een telefoontje van het DWI dat men een geschikte baan voor mij gevonden heeft. Dat ik al part-time freelance werk en vanaf oktober fulltime maakt niets uit.

Ik ga er dus maar gewoon heen en zal die jongens en meisjes maar even leren relativeren. Er zijn namelijk ergere dingen dan werklozen op de vingers tikken voor het niet thuis lijdzaam zitten afwachten. Zo verloren twee mensen in mijn netwerk onlangs hun respectievelijke vaders. Het viel het mij op dat condoleance-kaartjes niet erg met hun tijd zijn meegegaan. Sinds de jaren '70 lijkt er op dat gebied weinig veranderd.

Nog steeds zijn ze vooral beige en staat er in zilveren of gouden sierletters iets op als "Met oprechte deelneming". Misschien maar even de makers van Fokke & Sukke vragen kaartjes te ontwerpen met teksten als "Lullig voor je, joh."

Volgens mij is dat een gat in de markt.

Net als de steeds populairder wordende kledingruil-feestjes. Gisteren mocht ik er zelf één hosten. Samen met vijf dames heb ik zodoende zitten grabbelen en graaien in een stapel kleren. Voor mezelf twee rokken, een bloes en een jasje gescoord en voor m'n dochters een regenjack, een t-hempie en een spijkerbroek. Voor m'n zoon zat er niet veel tussen maar wel zijn wij niet meer passende kleren van hem kwijtgeraakt aan anderen die er nog wat aan hebben. Het was niet alleen nuttig maar ook baie gezellig!

Dat was het ook met vriend Georges, woensdag. Samen met buurvrouw Winonah proefde hij nog wat van de Kip Vindaloo die ik voor mij en de Ferman had bereid maar helaas hadden zij beiden al gegeten.

Uit de oude doos heb ik een clipje voor U. Driemaal raden wie er op het einde tussen de kussens ligt en zich druiven laat voeren door bevallige jongedames...;-)

Nergens (Een verhaaltje)

Vrijwel elk telefoontje komt onverwacht maar deze ontving hij op het werk.

Het was een haperende mededeling.

Zijn collega's zagen hoe zijn gezicht betrok, hoe hij zonder groet de hoorn er weer oplegde,

langzaam opstond en naar de kantine ging voor een kop koffie en enige momenten van rust.

De anecdotes waarin zij figureerde buitelden over elkaar heen.

Hij hoorde haar stem lachend zeggen dat het wel goed was zo.

Hij zag weer voor zich hoe zij op het rand van het balkon zat

en omlaag keek zonder te zien.

Stiekem had hij gehoopt dat zij nooit de daad bij het woord zou voegen. Maar nu was het dan toch zover.

Op haar nachtkastje vond men een briefje.

De volgende dag lachten, rookten, huilden en dronken haar vrienden bij haar graf.

Haar ouders waren er niet bij.

Die avond schreef hij een gedichtje met haar in gedachten:

Als de Tijd

zo sta ik stil

bij jouw woorden en jouw graf

die ik beide met mij meedraag

op de eindeloze weg

naar nergens

Milly Boele

Was vandaag naar de apotheek om nieuwe medicijnen tegen arthrose te halen. Bleek dat de huisarts per abuis het recept had gestuurd naar m'n vroegere apotheek. Tsja, ik ben pas een jaar of vier geleden overgestapt. Dat is inderdaad niet veel tijd om het een en ander aan te passen in mijn elektronisch dossier. Blijkbaar. Verder gewoon wat huishoudelijke dingetjes gedaan (wasje draaien, lakens wisselen, combi-oven schoonmaken...dat soort dingen. U kent het wel.) en wat zitten klooien met de foto's op m'n Flickr-account. Natuurlijk ook weer zitten kletsen met de sigarenman en eenbuurvrouw. Vandaag was het buurvrouw Rinie die ik tegen het lijf liep. Ook nog een praatje aangeknoopt met onze goudvissen, Toos & Moos. Kan heel verhelderend werken, dat praten zonder tegengesproken te worden. Heerlijk anti-deprimerend...;-)

Soms best een deprimerende tijd, die jaren '80. In de zomervakanties stond ik aan de lopende band. Voor 3,70 gulden per uur. Toen een singeltje duurder was dan een uurloon. Af en toe moesten we het pand uit omdat er collega's flauwvielen door de giftige dampen die er in de fabriek hingen. Na een uur mochten we meestal weer naar binnen. Uiteraard werd dat uur ingehouden van je loon want je had tenslotte niet gewerkt?

Indertijd leken mensen ook nog gewoon tijd te hebben. Nodigde je 20 mensen uit voor je feestje, dan belde er eentje af en bleek er een ander in het ziekenhuis te liggen. Als je tegenwoordig mensen uitnodigt is het maar de vraag hoeveel van je lijstje er komen want bijna allemaal hebben ze het "te druk" om op de uitnodiging te reageren. Natuurlijk: mensen kijken drie uren per dag televisie en zijn bijna net zo lang bezig met internetten, tel daar tien uren bij op voor werken en "onderweg zijn" en acht voor slapen en er blijft geen tijd over voor het beantwoorden van e-mail of bellen...Waar gebruiken mensen dan hun mobieltje voor en wat doen ze eigenlijk als ze internetten?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Milly Boele

Morele Steun

"Undercover bij de PVV van Karen Geurtsen en Boudewijn Geels is boek nummer 6 van dit jaar. Het boek geeft een kijkje in een fractiekamer en laat zien dat politici wel eens worstelen met hun eigen standpunten en die van de partij. Verder wordt duidelijk dat de PVV geen al te hoge dunk heeft van de eigen achterban en dingen vooral in het openbaar zegt om te shockeren en de pers te halen. En ja, er worden in fractiekamers (en ongetwijfeld niet alleen bij de PVV) dingen gezegd die men liever niet in het openbaar heeft. Eigenlijk voegt het boek dus weinig toe aan wat we al wisten. Maar vermakelijk is het wel.

Nu leest mijn zoon het. Knap dat hij daar de tijd voor kan vinden. Naast zijn huiswerk en het onderhouden van sociale contacten, naar school gaan, sporte, z'n folderwijkie en oma helpen.

Ik benijd ze niet, die jeugd van tegenwoordig. Er is ontzettend veel afleiding tegenwoordig. Meer dan 50 TV-zenders om uit te kiezen, computers, internet, spelcomputers...Nee, dan hadden wij het vroeger toch makkelijker. Er waren maar twee TV-zenders. Drie, als je meetelde dat we op heldere dagen wel eens BBC-programma's konden ontvangen. Er was geen internet of spelconsole. Je ging dus maar lezen, ganzenborden of blikkie-trap spelen. Voor de lol nog wel eens een werkstuk gemaakt. Tsja, op vakantie gaan was nog niet zo heel normaal en als het regende in de zomervakantie moest je toch wat?

Op school hoefde je niet te participeren in anti-faalangst cursussen. Er waren geen anti-pest protocollen waar je je aan moest houden. Ging het even wat minder goed dan was er wel een juf, vader of buurman die zei:"Kom op joh, je kan't!" of "Hee, hoe zou je het zelf vinden als er iemand aan jouw haren trok?"

Niet dat vroeger alles beter was maar omdat mensen kinderen zijn gaan voorbereiden op "die harde buitenwereld" zijn kinderen harder geworden. Met alle gevolgen van dien. Laten we kinderen dus gewoon weer leren dat het "cool" is om zachtaardig en vriendelijk te zijn en de wereld verandert mee...

Vandaag ook weer een hoop aardige mensen ontmoet. Neem nu de aardige jongeman die onmiddellijk een ambulance belde toen hij mijn moeder in elkaar zag zakken op de tramhalte. Een andere jongeman ondersteunde mij bij het eerste hulp verlenen. Speciaal voor meelezende (potentiële) PVV-stemmers: het betrof heren van respectievelijk Marokkaanse en Antiliaanse komaf. Terwijl een Hollandse oudere dame een andere kant opkeek en deed alsof er niets gebeurd was en een ouder Hollands heerschap nog maar eens een shaggie rolde en een stapje achteruit deed om het schouwspel beter te kunen overzien werd mijn zorgtaak (Binnen drie minuten!) overgenomen door kundig en vriendelijk ambulancepersoneel. Een politie-agent kwam nog even checken of alles onder controle was. Hij belde mij zelfs nog maar enkele minuten geleden om te vragen hoe het was afgelopen. Errug netjes!

Terwijl de ziekenwagen naar het ziekenhuis reed met m'n moeder en mij erin begon zij al praatjes te krijgen. In het ziekenhuis kwamen de artsen en co-assistenten er al snel achter dat het vermoedelijk een zogeheten tia betrof, een soort van mini-herseninfarct als ik het goed begrepen heb. Het was niet voor de eerste keer dat het haar overkwam en dus kon mijn moeder aardig verwoorden wat zij voelde. Zij vertelde zelfs een stagiair wat die precies moest doen! Wij hebben er dus alle hoop op dat het snel weer goed komt.

Ik zou vandaag naar de Ikea gaan met m'n zoon en naar de sauna met een vriendin maar in plaats daarvan wachten wij liever op bericht vanuit het ziekenhuis. Een buurvrouw komt straks langs voor morele steun.

De link van vandaag is naar een discussie tussen ondergetekende en een 16-jarige VMBO-scholier.

Update: M'n moeder is thuis en een buurvrouw is nu bij haar. Zij heeft een afspraak met een neuroloog die gaat onderzoeken wat er precies aan de hand is. Opluchting heerscht! Bedankt voor de blijken van medeleven!

Knuffel

Jaarlijk is elke politieke partij verplicht om het jaarverslag te tonen aan de leden. Daarin moet ondermeer staan welke instelling er 4537 euro of meer heeft gestort in de partijkas. Ook de PVV houdt zich netjes aan die regel. Met dien verstande dat de PVV maar één lid heeft. U mag raden wie dat is. De vraag blijft dus..."Hoe komt Geert aan zijn geld?"

Het is misschien een beetje een flauwe vraag maar soms vraag ik het mij gewoon af.

De afgelopen paar dagen heb ik meerdere mensen horen verkondigen het "flauw" te vinden van Wouter Bos en Camiel Eurlings dat zij voor hun gezin kiezen en de politiek even voor gezien houden. "Wat een watjes zijn die kerels die niet eens willen werken om hun gezin te onderhouden" hoorde ik zelfs van feministes.

Diezelfde feministes vonden nog maar kort geleden dat mannen meer zorgtaken in het gezin op zich moeten nemen en zich minder moeten gedragen als mannetjeputters die geobsedeerd zijn door hun werk. Dus wat willen die feministes nu eigenlijk? En weten ze dat zelf nog wel? *Zucht* Ook "feministes" blijken dus gewoon maar vrouwen te zijn: voortdurend radikaal van mening veranderen en ervanuit gaan daarmee weg te komen...;-)

Het was ook een vrouw die mij laatst deze vraag stelde: "Waarom rook je als je daardoor last krijgt van je keel en als je weet dat het slecht is voor je gezondheid?" Ik gaf de dame mijn weerwoord: Waarom loop je op hoge hakken als je daardoor last krijgt van je rug en terwijl je weet dat het slecht is voor je gezondheid? Toen wist zij het even niet meer...Toch rook ik minder dan ik ooit deed en soms zelfs een paar dagen niet. Ook omdat m'n dochter er tegen is...(Maar stoppen is zo moeilijk!)

Mijn dochter van negen slaapt nog graag met een knuffeldoek en in mijn bed liggen diverse knuffels, waaronder eentje uit mijn vroege kinderjaren die gelukkig de grote brand in ons huis, twee jaar terug, overleefd heeft. Om een of andere reden heeft iemand ooit bepaald dat mensen vanaf een bepaalde leeftijd "te groot" zijn voor knuffels. Waarom zou je in hemelsnaam een leeftijdsgrens stellen aan het slapen met knuffels? Omdat dat "kinderachtig" is?

Zelf noem ik het kinderachtig om mensen het plezier van het slapen met knuffels te ontzeggen. Sterker nog: ik durf hier glashard te beweren dat mensen die door zichzelf of door anderen is opgelegd dat zij niet meer met knuffels mogen slapen gefrustreerder en vaker chagrijnig zijn dan anderen.

En U? Slaapt U nog met een knuffel?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Peter Graves

De Geschiedenis van de Liefde

Een heerlijk weekend gehad en veel gelachen met m'n zoon, z'n zusjes en hun moeder. Heerlijk, al die positieve dingen!

U kent ze vast wel, van die mensen die zeggen dat alle negatieve dingen die over Geert worden gezegd gelogen zijn maar alle negatieve dingen die Geert zegt de pure waarheid zijn. Het zijn vaak diezelfde mensen die zich beledigd voelen als zij voor oelewapper worden uitgemaakt. Maar noemen zij iemand oelewapper dan is dat geen belediging maar satire.

Als Geert en z'n vriendjes (Hé, misschien kan Studio 100 daar een kinderserie van maken..."Geert en z'n vriendjes"!) het straks voor het zeggen krijgen worden allochtonen die zich misdragen op transport gezet naar hun land van herkomst. Maar wordt daarmee het land van de vader of dat van de moeder bedoeld? Als dat van de moeder wordt bedoeld zou ik (Bijvoorbeeld vanwege het op de neus meppen van een PVV-stemmer) naar Indonesië worden gestuurd. Geert zelf zou dan ook naar Indonesië worden gestuurd. Zijn moeder komt namelijk uit het grootste islamitische land ter wereld.

En iemand die geboren en getogen is in Gouda en rottigheid uithaalt...waar stuurt Geert die heen? Naar Rotterdam als diens vader daar is geboren of naar Den Haag als des raddraaiers moeder aldaar is geboren?

In kloosters en internaten had je vroeger ook veel raddraaiers. En die moesten natuurlijk gestraft worden. Allerlei klusjes doen hoorde daarbij. En tsja, dan ontstond er wel eens een ongelukje. Een zogeheten bedrijfsongeval...

"Sorry meneer de rechter maar die misdienaar zat naakt op z'n knieën voorovergebogen de vloer te schrobben. Ik gleed uit, verloor m'n balans en opeens zat-ie erin"

Uit piëteit met de slachtoffers zal de Katholieke kerk een aantal slachtoffers van toen een schadeloosstelling aanbieden. Verzekeraar Aegon laat weten al een miljoen euro voor dat doel gereserveerd te hebben. Mits de kerk kan aantonen dat het ging om bedrijfsongevallen. Vandaar bovenstaand voorbeeld. Ruim 200 mensen zijn inmiddels naar voren getreden met hun verhaal. "Wat veel!" zei een woordvoerder. "Normaal krijgen we maar 10 klachten over misbruik per week binnen in Nederland.". Hoezo "maar" tien?

Ongetwijfeld zijn verreweg de meeste nonnen en paters van toen zeer integer. Maar dat doet niets af aan het feit dat de top binnen de diverse genootschappen van de zaken afwist en die bewust in de doofpot heeft willen stoppen. Nou, dat is dus mislukt.

Liever een beetje geld en openbare excuses dan de betreffende paters en nonnen hetzelfde te laten ondergaan als wat zij indertijd de misdienaars en novicen aandeden. Ook uit esthetisch oogpunt, kan ik mij zo voorstellen. Ik zou zelf niet graag kijken naar een man van 87 die naakt de vloer zit te schrobben met z'n billen omhoog en dan [CENSUUR].

Dat zou ongeveer net zo wreed zijn als een fruitschaal geven aan iemand die in het ziekenhuis aan de sonde-voeding ligt.

Had ik een zwak hart gehad, dan had ik wellicht nu zélf in het ziekenhuis gelegen. Was eergisteren namelijk even langsgeweest bij het DWI. Twee keer. En bij het GVB. Twee keer. En bij de NS. Naar het DWI om het een en ander voor elkaar te krijgen betreffende mijn aanvullende vervolg-uitkering en er schande van te spreken dat ik een jaar lang ruim 100 euro per maand te weinig aan toeslag heb ontvangen. "Sorry meneer maar dan had U eerder moeten klagen" -"Dat heb ik gedaan. Kijkt U maar naar de datum van mijn bezwaarschrift." -"Ja, en?"

Bij de NS was ik omdat het GVB mij daar naar toe verwees omdat ik verkeerd had uitgecheckt bij een NS Ov-chip-paal. "Sorry meneer maar het gebeurde 5 dagen geleden en ons systeem gaat maar tot 3 dagen terug en bovendien moet U Uw geld terugvorderen van het GVB."-"Ja maar als ik op de OV-site inlog kan ik m'n reisverleden tot twee weken terug inzien. En waarom vindt U dat ik bij het GVB moet zijn om mijn geld van de NS terug te vorderen?" -"Ik moet U nu verzoeken te gaan want anders roep ik de beveiliging." -"Dan wil ik graag een klachtenformulier"-"Dat hebben wij niet maar U kunt Uw klacht doorgeven via een betaalnummer." -"Dan wil ik Uw naam om te verwerken in mijn klacht.". "Die krijgt U niet en nu wegwezen!". Terug naar de bijzonder aardige juffrouw van het GVB:"Mijn baas vindt het ook een vreemde zaak maar ik kan niets anders doen dan U doorverwijzen naar de NS". Maandag gaat er een lollige klachtenbrief de deur uit. Dat begrijpt U.

Daarna nog even naar de Telecomwinkel voor een nieuwe batterij. Daarna naar Blokker en vervolgens m'n hart luchten bij de kapper. Met hem sprak ik over instanties, vrouwen in het algemeen en zijn ex en de mijnen in het bijzonder. Met de kassadame van de Blokker had ik het over wat er dit weekend voor kinderen te doen is in Amsterdam. Met de man van de AKO op Amsterdam CS had ik het over de PVV en vieze kauwgum. Met de Nokia-man had ik het over "living on the edge" en fotograferen. Met de beveiliger bij het DWI ging het over breien en met de DWI-ambtenaar werd besproken hoe oneerlijk het in Nederland is dat in het geval van scheiding de kinderen per definitie worden toegewezen aan de moeder.

Al die tijd doorbrengen in wachtkamers en rijen zorgde er wel voor dat ik boek nummer 5 van dit jaar uit heb gekregen: Nicole Krauss schreef "De Geschiedenis van de Liefde".

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Hans van Mierlo, Jean Ferrat en Theo van der Rijken.

Waard (Een Verhaaltje)

Haar gedachten dreven weg in een taal die hij niet verstond. En al zóu hij haar gedachten kunnen lezen en al zóu hij haar woorden kunnen verstaan, hij zou ze niet begrijpen.

Wat hij wél begreep was de kus die zij hem gaf. Zij rook en smaakte naar rode wijn, geschonken uit een fles die te lang open had gestaan.

Hij was gelukkig in het moment, beseffend dat het niet lang zou duren.

Daar was haar vriendin al. Met een nieuwe lading drankjes.

Zij leek op een dame die uit een filmposter van een Spaanse culthit was gestapt en hij danste met haar. Met zijn hand om haar middel raakte hij in vervoering. Zij drukte zich tegen hem aan waardoor hij zijn hart warmde aan de zachtheid van haar gemoed.

Zij fluisterde in zijn oor:"Ik heb al twee jaar geen sex gehad. Kom je snel een keer koffiedrinken?"

Een half uur later vertelde een travestiet hem:"Geloof mij, ze is elke cent waard."

Foto's

Update: Toegevoegd aan deze serie, speciaal voor de liefhebbers zoals MrFrancky...de jongedame van de après-ski!

OV-Chipkaart

Vanmorgen met de Ferman naar de tandarts geweest voor de halfjaarlijkse controle. Ben blij dat ik ben geweest want in de stoel lag ik een liedje te hummen terwijl de goede man in mijn mond aan het poeren was. Ik had het liedje al een dag in m'n hoofd zitten. Hij pikte de melodie op en begon een deel van het refrein te zingen. Zo kwam ik er eindelijk achter hoe het heette en wie de uitvoerende artiest was! In mijn hoofd was het iets van "Sweet alligator" of "Strange escalator" maar Godley & Creme zingen "Street alligator" en "Strange apparatus" in het nummer "An Englishman in New York".

Voelde mij ook bijna een vreemdeling toen ik een uurtje later samen met buurvrouw Hetty bij het Ondernemershuis zat in verband met de toekomstplannen voor zonze stichting. U kent dat misschien: Je verstaat de taal maar het is eigenlijk onduidelijk wat er gezegd wordt. Wij werden prima geholpen en zijn weer een stapje dichter bij de realisatie van een ruilwinkel annex sociale ontmoetingsplaats waar mensen terechtkunnen voor gratis en goedkope huisraad. Daarbij kunnen ze adviezen krijgen op het gebied van "de kleine irritaties" (Belastingdienst, administatie, postorderbedrijven, providers, huisvesting, etcetera). Wij hebben al diverse donateurs maar meer zijn welkom. Volgende week gaat de site online. Ik houd U op de hoogte!

Wie vaak uit de hoogte doen zijn politici die van alles beweren maar dat zelden hard kunnen maken. Toch kregen ze het voor elkaar dat je ook in snackbars niet meer mag roken "om de medewerkers te beschermen tegen rook". U weet wel, dat zijn die mensen die de godganse dag boven de grill en de friteuse hangen maar blijkbaar slecht tegen rook kunnen...

Ach, in crematoria mag je ook al niet roken en ook dat is natuurlijk een beetje vreemd. Hoeveel boete moet je nu eigenlijk een lijk opleggen? En waarom zijn crematoria nog niet aangesloten op de stadsverwarming?

Hier thuis brandt de verwarming nog volop, behalve als we niet thuis zijn natuurlijk. Dingen buitenshuis doen levert een aardige energiebesparing op.

In het kader daarvan ging ik vandaag naar het kantoor van het DWI om de jongens en meisjes aldaar uit te leggen wat de procedure is als iemand overgaat van een aanvullende WW-uitkering naar een aanvullende Bijstands-uitkering. De DWI-dame die ik daarover aan de lijn had zei letterlijk:"Ik weet niet hoe de procedure werkt dus komt U maar gewoon langs."

Morgen én overmorgen mag ik terugkomen voor een tweede en derde gesprek.

Ik ging ook nog langs bij het GVB-kantoortje omdat ik geld terugwil dat ik teveel heb betaald met de OV-chip. Bij het Amstelstation had ik per abuis twee maal ingecheckt en nul keren uitgecheckt. Eenmaal voor de metro en eenmaal voor de trein. Tsja, de poortjes staan heel handig naast elkaar op een rijtje zonder dat echt duidelijk is welke voor de metro en welke voor de trein is. Voor beiden ben ik dus het opstaptarief kwijt. Respectievelijk vier en tien euro. Nu kun je dat geld declareren via een formulier. Maar dan moet je eerst een formulier zien te bemachtigen en bovendien moet daar een papieren uitdraai bij van je in- en uitcheck verleden. Laat er nou in bijna heel Amsterdam geen oplaadpunt te vinden zijn waar een bon beschikbaar is? OOk bij het GVB kon men mij niet verder helpen. "U heeft ingecheckt bij een NS-paal en dus moet U het via hun site declareren." -"Ja maar ik heb een probleem met de OV-chipkaart en boven Uw balie staat duidelijk:"OV-Chipkaart." -"Dat klopt meneer en toch moet U bij de NS zijn." *Zucht*.

Mijn lokale sigarenman heeft innmiddels zes keer met het GVB gebeld om het OV-apparaat in zijn zaak van een nieuwe papierrol te laten voorzien maar er is nog niemand geweest!

Dat is lekker verdiend zo..."Tsja, als mensen geen bon inleveren krijgen ze ook geen geld terug. Dus laten wij maar geen bonnen meer verstrekken."

Handig ding hoor, die OV-chipkaart.

De link van vandaag leidt U naar mijn Flickr-fotosite waar binnenkort nog meer foto's op staan van Tsjechië

Scholierenvergoeding

"Boys will be boys". Daar dacht ik aan toen ik een mevrouw hoorde klagen over "die Marokkaanse rotjongeren". Ik vraag mij dan wel eens af: als zo'n dame last heeft van jonge blanke Drentaren die in haar tuintje staan te plassen nadat zij in Amsterdam zijn wezen stappen, zegt zij dan "die Drentse rotjongeren"? Ik denk van niet. Maar die mevrouw denkt er vast anders over en ziet wellicht graag heropvoedingskampen ontstaan waar "kutmarrokanen" en pedofielen gezellig in buiten de samenleving kunnen leven.

Die heropvoedingskampen heetten in de jeugd van de mevrouw in kwestie nog gewoon "concentratiekampen" en waren ook toen bedoeld om ongewenste elementen in op te sluiten en te vernederen. Maar misschien leidt die arme mevrouw aan dementie en heeft haar geheugen nogal te lijden...

Iets gematigder mensen zien graag dat mensen die rotzooi trappen worden weggeborgen in containerdorpen buiten de stad. In wezen hebben die mensen al hun zin gekregen:

In Nederland staat het grootste containerdorp ter wereld. Aan de rand van de hoofdstad, in een industriegebied tussen een psychiatrische inrichting en de bekendste gevangenis van het land proppen wij honderden studenten (en enkele tientallen psychiatrisch patiënten) bij elkaar in verbouwde zeecontainers van 25 vierkante meter. Daar mag de student dan ook nog eens 310 euro per maand voor betalen. Al is dat inclusief gas, electra en internet.

Wij sluiten studenten op in grote metalen bakken, laten ze daar voor betalen en zijn daar nog trots op ook! We zouden ons dood moeten schamen dat de toekomst van het land het studeren onmogelijk wordt gemaakt door ze te dwingen bijbaantjes te nemen zodat er voor studeren geen tijd overblijft als straks de studiefinanciering helemaal wordt afgeschaft. Om ze te belonen voor hun inspanningen helpen wij hen niet eens aan fatsoenlijke huisvesting. Ondertussen staat ruim een miljoen (!) vierkante meter aan kantoorpanden in en rond Amsterdam leeg.

Terwijl er ruim voldoende geld is in Nederland. Vraag maar aan de pensioenfondsen of aan de beheerder van Christie's. Gek eigenlijk: Wil je 5000 euro storten op je eigen bankrekening (bijvoorbeeld omdat je de auto van je partner via contant geld hebt verkocht) dan moet je verantwoorden hoe je aan dat geld komt maar geef je een paar ton uit voor -een paar klodders verf op een stuk linnen- kunst dan gaat men ervanuit dat je op een eerlijke manier aan dat geld bent gekomen. Of niet?

Hoe het ook zij: Gisteren een uurtje Pilates gedaan bij een vriendin en vandaag met m'n moeder op stap geweest. Vandaag de belastingaangifte gedaan en een aanvraag ingediend voor de Scholierenvergoeding.

Voor hen die nog immer wachten op het reisvrslag van onze reis naar Tsjechië nog een warmhoudertje: Mijn zoon op de lange latten.

Heil Schicklgruber

Er zijn mensen die beter kunnen schrijven dan Kluun, beter kunnen schilderen dan Karel Appel, beter kunnen zingen dan Lady Gaga, beter kunnen dansen dan Michael Jackson (Hoewel daar de meningen over verdeeld zijn. Persoonlijk vermoed ik dat zelfs ik met m'n versleten heup beter kan dansen dan iemand die al enkele maanden dood is. Maar dat terzijde.), beter kunnen hardlopen dan Usain Bolt, etcetera...Er zijn vooral andere factoren dan talent die bepalen of je in je vak al dan niet de top haalt.

Komaf, geboorteland, omgeving en zelfs huidskleur of geslacht kunnen bepalend zijn voor iemands toekomst. Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Wereldwijd schaatst er welgeteld één neger op topniveau (Shani Davis), een handjevol vrouwen schaart zich in de wereldtop waar het gaat om schaken en zo verder. Er zijn er die beweren dat negroïde mensen niet kunnen schaatsen en blanken niet lang kunnen hardlopen. In wezen klopt dat natuurlijk maar is dat gewoon verklaarbaar: Hoeveel bevroren water ziet een gemiddelde neger en hoeveel blanken hebben direkte voorouders die dagenlang achter een antilope aanrenden om die uiteindelijk te verschalken voor het avondmaal?

Traditioneel gingen meisjes bij het haardvuur niet schaken met hun vader maar breien met hun moeder. Maar tradities zijn er om doorbroken te worden, pogingen van "cultuurbehouders" ten spijt. Er zijn er die het liefst de oude traditionele patronen hersteld zien: Vrouwen aan het aanrecht, negers op de plantages en in de mijnen, blanke machthebbers in schommelstoelen op veranda's; geestelijk zwakkeren worden uit het zicht gehouden want stel je voor...ja, wat eigenlijk? Er gaan alweer stemmen op om mentaal minder begaafden te steriliseren of zelfs om te brengen. Eén der eersten die dat officieel voorstelde was de toenmalige Engelse minister van Binnenlandse Zaken Winston Churchill. Diezelfde mensen die dat zeggen te willen willen ook "alle buitenlanders het land uit" hebben. En dat alles voor het sterker worden van het Arisch ras. Het "grappige" is dat die mensen helemaal niet weten dat met "Het Arische ras" de Iraanse volkeren en mensen uit Noord-India worden bedoeld. Oorspronkelijk dan. Diezelfde ontevredenen weten waarschijnlijk ook niet dat het concentratiekamp een Engelse uitvinding was. Rond 1900 gebruikten de Engelse overheersers in Zuid-Afrika concentratiekampen om de vrouwen en kinderen van opstandige (blanke!) boeren op te sluiten. Dat nadat hun boerderijen waren platgebrand als uiting van de "tactiek van de verschroeide aarde." Die tactiek was één van de voornaamse redenen van Napoleon´s verlies in Rusland. Maar dat terzijde. ...Onvoorstelbaar dat er mensen zijn die Hitler's gedroomde "heilstaat" werkelijkheid willen zien worden. Even recapituleren: wat wilde Hitler ook alweer? -Elke burger wordt altijd gecontroleerd op "subversieve gedachten" en "afwijkend gedrag". Welnu: er zijn ook in Nederland bedrijven waar je beloond wordt als je een fout van een collega rapporteert aan de baas;

Op bijzonder veel openbare plekken heerst camera-controle;

We kennen een ID-plicht voor mensen vanaf 14 jaar (Stalin was minder streng; hij vond 16 jaar vroeg genoeg);

1 op de 7 telefoongesprekken in Nederland wordt afgetapt door de AIVD;

E-mails worden voortdurend doorgespit op "opruiend taalgebruik" en staat-onvriendelijke opmerkingen. Met name vanaf een groot afluisterstation in Groningen dat een groot deel van Europa in de gaten houdt als onderdeel van het wereldwijde "Echelon"-project. -Elke burger gaat idealiter twee weken per jaar met vakantie en wordt dan in de watten gelegd door jonge fitte mensen in rode t-shirts, opdat den burger de rest van het jaar produktief kan zijn voor de maatschappij. Centerparcs. Say no more. -Kinderen moet groepsgevoel, overwinnings- en competitiedrang worden bijgebracht Waarom zouden voetballen en scouting zo zwaar worden gesubsidieerd? (Niet dat voetballen en scouting zo slecht zijn maar dat is het punt niet.) -Duitsland moest "van vreemde smetten vrij" zijn om de zuiverheid van het Arisch ras te waarborgen. Daarom moesten Joden, zigeuners en zwakzinnigen het veld ruimen. Sommige Nederlanders (volgens Wilders-aanhangers een meerderheid van de bevolking) willen "alle moslims" Nederland uit hebben. Wat is ook alweer precies het verschil met het vroegere "het is allemaal de schuld van de Joden"? Het is maar goed dat Hitler's vader een bastaardkind was en daardoor vernoemd naar diens moeder want anders had men tussen 1940 en 1945 geroepen "Heil Schicklgruber". De link van vandaag laat zien waar U uw boodschappen het goedkoopst kunt doen.

Magic: The Gathering

Het Burlesque feestje vannacht was bijzonder gezellig. Nog even de kleedkamer in geweest om met de artiesten van die avond te praten en op het feestje zelf (ik heb het echt waar geteld!) met 14 bekenden gekletst. Van een voorheen onbekende dame haar visitekaartje "gescoord" en één der bekenden was de dame die 14 jaar geleden mijn make-up deed voor een show.

Vanmorgen een beetje bijtijds op om een beetje op te ruimen in huis, wat formulieren in te vullen en een paar adressen op te zoeken. Vervolgens bij m'n moeder gegeten en vandaaruit met m'n zoon naar het nieuwe verblijf-adres van zijn biologische moeder. Die is enkele maanden terug verhuisd naar een nieuwe instelling voor psychiatrisch patënten die landurig en intensief therapie nodig hebben. Vanaf het instituut heb je uitzicht op een rijtje bomen van minder dan een jaar oud ("bosrijke omgeving" heet dat in de folder) én op de Bijlmerbajes ("Gelegen op een historische lokatie"). Inmiddels is het betreffende instituut voor de derde keer binnen twee jaar tijd van naam verandert. Vermoedelijk omdat de patiënten behoefte hebben aan vastigheid; Men is gewend regelmatig van medicatie of lokatie te veranderen. Als alles twee jaar achtereen hetzelfde zou blijven zou er iets niet kloppen en dan raakt men in de war.

Opvallend was wel dat hier het personeel (althans dat deel dat niet met ziekteverlof is waardoor bijna de helft van de staf bestaat uit uitzendkrachten) zeer gemotiveerd is en vaak zelfs de namen van de patiënten kent! Voormalig buurvrouw Johanna is dan ook zeer tevreden al is er altijd ruimte voor verbetering.

Zij is bijvoorbeeld blij met de muziektherapie: één maal per week op een trommeltje slaan en "oehoehoewambawee!" roepen (Ze zei het zelf. Ik verzin dit niet.). Er zijn mensen die er 200 euro voor over hebben om dat een weekend lang in groepsverband te mogen doen maar in de inrichting is het gratis! Toch zou ik niet graag wonen in een omgeving die zwaarder bewaakt is dan een willekeurige gevangenis en waar het soms niet duidelijk is wie de patiënt is en wie tot het personeel behoort.

Ook bij dit instituut kampt men met een geld- en personeelstekort en daarom zoekt men "ervaringsdeskundigen" om patiënten te begeleiden in hun dagelijkse activiteiten en bezoekers rond te leiden.

Een beetje als Leefbaar Rotterdam eigenlijk. Honderdduizenden mensen roepen dat zij Leefbaar Rotterdam steunen maar slegs een handjevol is bereid om meer voor de partij te doen dan in de kappersstoel en op de markt te roepen dat "het allemaal zakkenvullers zijn", "dat het allemaal de schuld is van die buitenlanders" en "dat het nu eens afgelopen moet zijn". Blijkbaar is men zo druk bezig met klagen dat men geen tijd heeft om in de Raad zitting te nemen. Daarom roept de PVV Leefbaar Rotterdam via advertenties in landelijke media (Blijkbaar hoef je niet eens in Rotterdam te wonen) mensen op om de partij officieel te vertegenwoordigen.

Zo. En dan nog straks even een potje Magic: the Gathering.

Het ritme van de rit (Een verhaaltje)

Door omstandigheden (Had mij vergist in de datum. Onglooflijk, niet?) is het "Verhaaltje op Vrijdag" een dag te laat...Komt-ie!

========================

Het was een galerie-opening zoals zovele andere. Een bekende Nederlander hield een praatje, de gastheer maakte een paar misplaatste grapjes waar slechts een klein deel der genodigden om kon lachen en de lauwe champagne was van een duur maar smakeloos merk.

Hij bleef dan ook niet zo lang maar onderweg naar de garderobe zag hij haar staan. Zij viel op door haar lef. Dat heb je wel nodig om op een black tie-party te verschijnen in blauwe glimmende hotpants. Het viel hem op dat het haar nog stond ook.

Haar gesprekspartner boeide haar blijkbaar niet voldoende want anders zou hij haar niet zijn opgevallen. De flauwe glimlach die zij hem schonk deed hem besluiten op haar af te stappen.

"Ik heb graag een naam bij mijn fantasieën", vertelde hij haar nog zonder zichzelf voor te stellen. De interessant doende man tegenover haar volledig negerend zei zij zich gevleid te voelen en gaf hem haar naam.

Zij sprak. Als het schijnsel van de halve maan in november geluid was zou het zo klinken.

Haar naam paste meer bij een dame van wie je vermoedt dat zij bijverdient door te acteren in films die het label "18+" hebben meegekregen en daarom had hij haar in gedachten een andere naam gegeven.

Regelmatig vergat hij die weer maar heel soms kwam de gedachte aan haar en haar hotpants weer bovendrijven en moest hij glimlachen. Zijn reisgenoten keken hem dan vragend aan maar hij gaf geen antwoord. Dit was zijn persoonlijke binnenpretje.

In plaats van te antwoorden keek hij hoe het landschap aan hem voorbijtrok langs het raam van de trein en moest stilletjes harder lachen toen hij bedacht wat hij en zij samen konden doen op het ritme van de rit.

Zware shag

Rustig dagje vandaag. Beetje foto's sorteren, beetje koelkast schoonmaken, beetje thee drinken met buurvrouw Winonah, beetje werken aan m'n reisverslag (nog even geduld!), de laatste spullen uitpakken van onze skivakantie en op het einde van de dag met m'n zoon naar de film. Het werd Percy & The Olympians: The Lighning Thief.

Zoals verwacht: een flinterdun verhaaltje, veel voorspelbaarheid, een meer dan redelijke hoeveelheid inconsistenties maar een redelijk vermakelijk verhaal over vriendschap, moed en trouw. Althans, naar mijn mening. U kunt er natuurlijk heel anders over denken omdat U een geheel andere smaak heeft dan ik.

Gelukkig maar dat de meesten een andere muzieksmaak hebben dan ik. Onlangs dwong ik mijzelf een middag lang te luisteren naar een hits-programma van TMF. Het kijken naar de clips hield ik al snel voor gezien want na het zien van twee clips kon ik al voorspellen hoe de anderen eruit zouden zien. Met de muziek zelf was het al niet veel anders. Alle deuntjes verliepen volgens exact hetzelfde concept. Bijna alsof er wereldwijd maar één producers-team is dat die muziekjes op de markt brengt.

Natuurlijk is ook muziek slachtoffer van de vrije markt-economie. Marketing-bureaus doen onderzoek naar wat de meeste mensen van de doelgroep willen horen en geeft dat door aan de opdrachtgevers. Die sturen vervolgens scouts naar modellen-bureaus en schoolpleinen. Niet veel later houdt een choreograaf zich bezig met niet al te ingewikkelde danspasjes, werkt een meneer of mevrouw met hulp van een computer het juiste aantal Beats Per Minute uit, wordt een stylist(e) aangetrokken die zich met kapsel en houding bemoeit en bedenkt een image-maker een gimmick.

Intussen is een drukkerij al druk met het maken van agenda's, posters en koffiemokken met daarop de afbeelding van de artiest(en). Binnen een paar maanden ziet het publiek iemand zingen en dansen die het ondergoed aan de buitenkant draagt, zware zwarte oog make-up gebruikt, de spijkerbroek achterstevoren aanheeft, een wangpiercing bezit en/of de linkerschoen aan de rechtervoet draagt en omgekeerd. Of zoiets.

Er zitten ongetwijfeld goede en goedbedoelende artiesten bij maar in vijf uren tijds heb ik er niet eentje voorbij horen komen. Misschien ben ik nu echt oud geworden...

Ouders die hun kind een "opvoedkundige tik" geven bedoelen het ook vast goed en zelf kregen zij die vroeger hoogstwaarschijnlijk ook. Dus zo slecht kan dat toch niet zijn? Natuurlijk niet. Tenminste, als je er geen probleem mee hebt dat je kind iets doet uit angst en niet uit zichzelf. Ongetwijfeld zijn er kinderen bij wie de methode goed werkt.

Zoals er ook mensen te vinden zijn die 100 zijn geworden, al rookten ze vanaf hun vijftiende elke dag een pakje zware shag.

Hierbij een klein voorproefje van de foto's van onze reis naar Tsjechië. Ons uitzicht vanuit het hotelraam.

En zelfs een filmpje. Zo gemaakt dat het lijkt alsof die van de hand komt van de Noor Amundsen...

Verkiezingen

Taal verandert en soms is dat leuk. Zo ontstaan er nieuwe uitdrukkingen als:

"Dat wordt weer smikkelen en smullen" komt uit de Fabeltjeskrant en dan met name uit Het Praathuis en werd regelmatig gebezigd door Bor de Wolf. Doorgaans vervolgde hij met de uitdrukking "Huuu!"

"Dat is toch van de gekke/Dat zijn toch van de gekke" komt uit Pipo de Clown en was onderdeel van het taaltje gesproken door Klukkluk de misschiet-indiaan. Tegenwoordig vinden wij de zin als overcorrect Nederlands terug in raadsstukken van advocaat Gerard Spong als "Het is van der gekke".

"Hetzelfde maar dan anders/Dezelfde maar dan een beetje anders" hebben we te danken aan songfestival-zangeres Maribelle toen haar in een vraaggesprek na de generale repetitie werd gevraagd wat zij tijdens de live-uitzending van de volgende dag aan haar lijf zou dragen.

In beroep-omschrijvingen wordt ontzettend veel met taal gesjoemeld. Vooral om het beroep interessanter te doen klinken.

Waar mensen vroeger onbetaald verlof namen om voor hun stervende moeder te kunnen zorgen en gewoon "lieve kinderen" waren heten zij nu "mantelzorger"; de vroegere secretaresse is tegenwoordig manager frontoffice en de vroegere archivaris mag zich nu data-beheerder noemen.

Eigenlijk wordt het er alleen maar ingewikkelder op want een data-beheerder kan ook iemand zijn die in de ICT werkt en moet zorgen dat de aangevoerde gegegevens kloppen. Een Office-manager kan de vroegere secretaresse zijn maar ook de vertrouwde boekhouder (wat ik zelf was, al noemde men mij dan office-manager, medewerker back-office, creditcontroller, assistent finance manager,...) zelfs degene die de kantoor-inventaris op peil houdt.

Waarom maakt de mens het zichzelf eigenlijk zo ingewikkeld en wat is de omschrijving van Uw beroep en wat doet U dan feitelijk?

Leuk toch, zo'n klein onderzoekje?

Ik zal met mijzelf beginnen: Als Sociaal Raadsman help ik mensen die problemen hebben met hun verzekering, de belastingdienst, de woningbouw of bijvoorbeeld de internet-provider of een postorderbedrijf. Als entertainer vermaak ik mensen door de gasten welkom te heten bij een boekpresentatie, door een paar strip-acts aan elkaar te praten of bijvoorbeeld door de clown uit te hangen in een kraakpand in Leipzig...

Uw beurt!

Als U wilt tenminste en niet al te moe bent omdat U bijvoorbeeld gisteren stembureaulid was en pas half drie 's nachts thuis was nadat U 7 uur des morgens was aangetreden.

Voor mij werd het zo laat omdat je tegenwoordig blijkbaar én voor de gemeenteraads- én voor de deelraadsverkiezingen moet opgeven op welke tijden je met met pauze bent geweest. Blijkbaar zijn er mensen die op de dubbele verkiezingsdag op aparte tijden pauze hebben gehouden voor beide verkiezingen..."Voorzitter, ik ga nu een broodje eten voor de gemeenteraadsverkiezingen en over twee minuten ga ik een blokje om voor de deelraadsverkiezingen." -"Dat staat genoteerd, geacht plaatsvervangend voorzitter annex eerste Lid. Eet smakelijk en waai even lekker uit."

We zijn ook iets strenger geworden. Deden we vroeger niet moeilijk als echtelieden een stemhokje deelden, tegenwoordig wordt men streng gescheiden. Ook werden ooit mensen op hun mooie ogen geloofd maar roepen we tegenwoordig "Ausweis bitte". Ook sturen we nu mensen weg omdat hun paspoort geldig is TOT 3 maart en niet TOT EN MET 3 maart. Want tsja, regels zijn regels en "Ordnung muss sein". De nieuwe handelswijze ontlokte een Pools stel de woorden:"Zijn we hiervoor de dictatuur van het communisme ontvlucht?"

Desondanks geloof ik dat wij ons met onze vrije verkiezingen vooralsnog gelukkig mogen prijzen.

Minder gelukkig is blijkbaar Agnes Kant van de SP want zij stopt er mee. Ook tot groot verdriet van Jan Marijnissen en ander partijgenoten. Nu moet de SP een nieuwe lijsttrekker kiezen voor de volgende verkiezingen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Winston Spencer Churchill

Stembureau

Gisteren en vandaag kwam ik weer diverse bekenden tegen op straat: vroegere schoolmoeders en (ex-)reisgenotes. Vandaag gezellig gekletst met buurvrouwen Hetty en Angela én met de sigarenman. Altijd leuk.

Belastingaangifte doen is zelden leuk maar ik zou het toch maar doen. De Belastingdienst heeft weliswaar duizenden opgeroepen geen aangifte te doen "als er niets in (hun) situatie is veranderd ten opzicht van vorig jaar". Doe het toch maar wél want er zijn wel degelijk zaken veranderd. Die kunnen U 700 tot 1.700 euro belastinggeld-teruggave opleveren! Goh, waarom zou de Belastingdienst daarover zwijgen?

Wie niet zwegen waren de fractie-voorzitters van diverse politieke partijen tijdens een paar interessante debatten.

"Ik vond Geert de beste in het debat want hij zei tenminste waar het op staat". Ik:"Vertel, wat zei hij dan?" -"Nou, dat het allemaal de schuld is van de buitenlanders en zo.". Ik:¨Zinloos geweld bijvoorbeeld?" -"Ja, inderdaad!" Ik:"Maar dan kun je ook stoeptegels de schuld geven want in vrijwel alle gevallen van zinloos geweld waren stoeptegels in de buurt en soms zelfs erbij betrokken!" -"Eh..."

Er zijn mensen die willen betalen om het gezicht te kunnen zien van de gesprekspartner in kwestie!

Als U denkt dat U als gewoon burger al veel moet betalen...Scholieren van het Stedelijk Dalton Lyceum in Dordrecht moeten 500 euro lappen zodat conciërge Richard nog in elk geval dit schooljaar kan blijven.

Dat omdat onze geweldige (momenteel demissionaire) regering heeft besloten conciërges weg te bezuinigen. Docenten moeten voortaan maar de taken overnemen; meer werk voor hetzelfde salaris.

Minister Ter Horst heeft besloten te beknibbelen op het kledingbudget van de politie. Agenten zullen voortaan hun wanten bij Unox moeten halen terwijl de korpschefs hogere bonussen krijgen "omdat ze de crisis zo goed aanpakken." Agenten zijn al niet zo tevreden, minister Ter Horst; kijk maar eens naar dit onderzoek.

Morgen heeft U, den burger, de kans op lokaal niveau iets te veranderen aan het huidig politiek klimaat. Ik mag dan de hele dag achter zo'n tafeltje zitten. Ongeveer van 7 uur des morgens tot elf uur in de avond. Weliswaar met een break van twee uren tussendoor. Maar dan nog...Boek mee, twee tijdschriften en m'n moeder heeft toen ik vanavond bij haar at, broodjes voor me gesmeerd. Lief hè?

Indien U bent gemachtigd door Uw bedlegerige buurvrouw, vergeet U dan niet (een kopietje van) haar ID-bewijs mee te nemen naar het stembureau?

De link van vandaag is naar een onderzoek over RSI onder hangjongeren.