Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Wat ik niet leuk vind aan jou? Dat jij altijd denkt gelijk te hebben!'
'Ja, dat doe ik. En jij? Denk jij altijd ongelijk te hebben?'
Goed nieuws is dat de Belastingdienst pas vanaf 2013 (klik) doelbewust Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet overtreedt. Nou, is dat even fijn nieuws voor al die mensen die in de schulden raakten nadat zij hun eerder toegekende toeslagen (spreek dat eens uit als 'toes-lagen' voor een glimlach) moesten terugbetalen. Daar was geen andere reden voor dan de mogelijke afkomst van de ontvanger van dat geld. Mensen met 'keurige, Nederlandse namen' werden niet aangemerkt als fraudeur. Mensen met een achternaam die doet vermoeden dat hun huidskleur donkerder is dan die van Mark Rutte wél. Keihard racisme dus.
Volgens intern onderzoek van de Belastingdienst, doet de Belastingdienst pas sinds 2013 aan racisme. In werkelijkheid is dat minstens vanaf 2009. De Belastingdienst kan als racistische en liegende organisatie zó de Tweede Kamer in als rechtse splinterpartij en stemmen weghalen bij PVV, FvD en JA21.
Kan wel weer een foto plaatsen van mijn visitepoes maar voor de afwisseling is hier een foto van Poefke, de kat van een vriendin van mij:
Tijden veranderen. Dan kun je politici bij hen thuis gaan bedreigen met een trekker maar dat verandert niets aan het feit dat de agrarische bedrijfsvoering verandert. Dreigden typistes indertijd met het stukslaan van hun typemachines op de hoofden van politici? Dreigden mijnwerkers politici aan te pakken met hun kolenschoppen? Toch was ook toen 'het volk' (vaak is 'het volk' de hardschreeuwende minderheid van 15%. Toevallig heeft 15 procent van de Nederlanders een IQ van onder de 85; technisch gezien 'zwakbegaafd') ervan overtuigd: 'Wij kunnen niet zonder mijnwerkers en zonder kolen gaat Nederland kapot!'
Rijke boeren (het is de beroepsgroep met het hoogste percentage miljonairs; één op de vijf Nederlandse miljonairs is boer) zelf hebben al voor veel werkloosheid gezorgd in hun eigen beroepsgroep door kleinere bedrijven op te kopen en flink te automatiseren. Nu klagen zij daarover. Op zich begrijpelijk maar de realiteit is dat ook het boerenbedrijf flink is veranderd en nu minder werk oplevert voor minder mensen. In plaats van klagen is het pragmatischer om je aan te passen aan een veranderende situatie.
Extra weetje: de gemiddelde boer heeft een jaarinkomen van €78.000. Een kwart daarvan bestaat uit subsidie. Lollig weetje in gesprekken met (fans van) boeren die zeggen tegen 'hand ophouden' te zijn.
Maandag kwam ik met een beetje moeite maar toch tijdig mijn bed uit. Om een paar uurtjes te werken aan de administratie van een vriend voordat hij kwam om samen met mij nog wat benodigde stukken door te nemen. Vind ik leuk, met cijfertjes werken dus het was geen straf. Ook fijn was om te merken dat de betreffende vriend het erg waardeert. Wie vindt het nu niet leuk om gewaardeerd te worden?
Terwijl wij met facturen zaten te stoeien, belde mijn oom uit de VS. Hij zou graag een kopie hebben van het familiewapen van de familie Weijnschenk. In andere landen gespeld als Weynschenk.
Want leg een Engelstalige maar eens uit hoe je 'IJ' dient uit te spreken:
Samen (de vriend en ik dus. Mijn oom bleef in Amerika) brachten wij een bezoek aan een lokale kringloopwinkel. Iets waar wij allebei plezier en inspiratie uit halen. Beiden kochten wij er - dit keer dan - niets maar wel in de supermarkt er tegenover.
Opeens is het dan namiddag en tijd voor een rondje sociale media. Daar kwam ik een bericht tegen van een 'andersdenkende'. Iets van 'Onze Pim zou de boeren zeker ook gesteund hebben!' Waarop iemand dit filmpje plaatste waarin Pim Fortuyn (eigenlijk 'Fortuin' maar dat vond hij niet sjiek genoeg) vertelt dat hij kleinschaliger produceren, biologisch 'boeren' en overstappen op vleesvervangers als oplossing zag voor zaken als mestoverschot:
In contrast is daar die andere held* van boeren en burgers (tip: de naam van een doelgroep in de naam van een politieke partij, zegt niets over voor welke groep die partij opkomt) partij, Caroline van der Plas. Haar oplossing voor het probleem dat er straks mogelijk te weinig voedsel is voor iedereen, is 'minder mensen'. De aanhang van Caroline van der Plas zal het niet leuk vinden dat zij feitelijk hetzelfde zegt als Bill Gates: "Er zijn teveel mensen".
Met de verkiezingen voor Provinciale Staten in maart, gaan wij zien of het gegeven dat Caroline van der Plas koeien en varkens belangrijker vindt dan boeren en burgers, BBB zetels kost of oplevert.
*Zegt een feminist(e) 'held', 'want dat ik vrouw ben is geen reden om woorden een andere uitgang te geven. Ik wil dezelfde behandeling als mannen!' of 'heldin', 'want ik ben vrouw. Dus worden woorden anders vervoegd want ik ben gelijkwaardig aan een man maar niet 'gelijk!'?
In mijn vrijmetselaarsloge zit een aardig percentage 'ouderen met een verzwakte gezondheid'. Daarom besloot ik de kans om hen te infecteren met een virus te verkleinen door niet naar de Loge te gaan die avond. In plaats daarvan keek ik de laatste paar afleveringen van Travelers; een weinig hoopgevende serie over tijdreizigers uit de toekomst die naar 'onze' tijd reizen om te voorkomen dat wij onszelf vernietigen. Zonder succes; het blijft in de toekomst behelpen met een handjevol overlevenden.
Dus zij proberen het opnieuw door een paar decennia verder terug in de tijd te reizen om het nogmaals te proberen. Die luxe hebben wij niet. Het is aan onze leiders en aan onszelf (want wij kiezen onze leiders. En kunnen hen eventueel afzetten door een massale opstand, zoals nu bijvoorbeeld gaande is in Iran. Nee, met 30 mensen op het Museumplein roepen dat het 'allemaal anders!' moet en een zekere minister 'een heks!' noemen vanaf een anoniem account op sociale media, geldt niet als 'massale opstand') om te voorkomen dat de Doomsday Clock (klik) - net als dit jaar - ook volgende jaren vooruit wordt gezet.
Dinsdag was ik weer eens eerder wakker dan mijn ogen. Dus ik bleef nog maar even liggen. In elk geval tot het branderige gevoel uit mijn ogen een beetje was weggetrokken. En na een paar flinke niesbuien. Voor ik mijn bedstee uitklom, beantwoordde ik een aantal gemiste berichten en beantwoordde - heerlijk met gesloten ogen - een telefoontje van een medewerker van het UWV:
'Wij hebben acht maanden geleden verzuimd u te vertellen dat u niet alleen het aantal gewerkte uren, maar ook het verdiende bedrag moet opgeven aan de afdeling WW. Dit omdat uw WW-uitkering onder bijstandsniveau zit en u daarom een toeslag ontvangt. Als u die toeslag niet zou ontvangen, zou u alleen de opgegeven gewerkte uren hoeven op te geven. Als zelfstandige dan, want wanneer u - in deeltijd - voor een baas zou werken, zou u sowieso het verdiende bedrag moeten laten aftrekken van uw WW-uitkering.' Helder. Zó helder, dat de uitkerende instantie zelf pas na acht maanden ontdekte wat de regels rond een WW-uitkering zijn.
Je vraagt je bijna af waarom cliënten niet altijd de moeite nemen eventuele inkomsten op te geven. 1] De uitkeringsinstanties ontdekken zelden dat er neveninkomsten zijn. 2] Als je neveninkomsten opgeeft, weet men niet wat te doen met de informatie waar men zelf om vroeg.
Kijk maar eens naar bekendere gevallen dan die van mij. Al klinkt dat - eenmaal uitgesproken - niet helemaal zoals bedoeld. Zoals de gevallen (van fraude dus) van Thierry Baudet (klik) en van Richard de Mos (klik).
Erg veel werkte ik niet en 's avonds ging ik even een blokje om. Goed ingepakt genoot ik van de avondlucht.
Dat - zelfs in het centrum van de grote stad A - lekkerder ruikt dan het oude aquariumwater dat ik die dag verwisselde voor vers water.
Water is van levensbelang en ook boeren zouden dat moeten weten. Maar ja, giftige (afval- en mest)stoffen gewoon in de grond laten weglopen (klik) is helaas goedkoper dan maatregelen treffen om ervoor te zorgen dat ook over tien jaar de grond en het water daarin nog bruikbaar zijn.
Een politieke partij als BBB zou dat mensen aan het verstand kunnen brengen. Maar doet dat niet.
Waarom de BoerBurgerBeweging zo heet is mij eigenlijk een raadsel. Nergens in hun plannen, noch in de uitspraken van voorvrouw Caroline van der Plas worden burgers genoemd. De plannen en uitspraken van BBB zijn uitsluitend gunstig voor de paar grootste agrarische industriëlen. Maar de burgers (lees: 'het volk) die BBB stemmen lijken dat niet te zien. Van hen mogen boeren de wet overtreden om hun onvrede te uiten.
Afijn: Pieter Derks zegt het fraaier dan ik en vraagt zich ook af waarom de Nederlandse overheid zo'n watje is.
'Jij denkt maar dat de Nederlandse politie linkse mensen vaak arresteert en rechtse mensen zelden!' Nou, nee. Het is gewoon een feit (klik).
Van Guerilla Kitchen kreeg ik het bericht dat een andere organisatie onder hun vleugels heeft geschoten en zij deze dag dus geen bijna-overdatum-voedsel hadden te verdelen voor mijn buurvrouw, mij en zo'n zestig anderen. Op zich goed natuurlijk dat steeds meer clubs zich inspannen tegen voedselverspilling en met de buurvrouw samen ging ik dus maar 'gewoon' naar de supermarkt.
Het was fijn om een uur of zo bij haar thuis met een kopje thee over onze kinderen, hopen en verwachtingen en verdriet te praten. Altijd mooi om emoties te kunnen delen met iemand die het begrijpt.
Bij thuiskomst ontdekte ik andermaal dat een BN'er die ik bewonder een publicatie van mij waardeerde:
Ditmaal was het de schrijver Philip Dröge van wie ik ooit zijn boek las over Moresnet. Is hij familie van de bekende Gert-Jan 'Gaat het nog een beetje, meneer...?' Dröge? Geen idee. Denk van niet, eigenlijk. Ook hij doet onderzoek (klik) naar zijn Indonesische roots. Dit was trouwens de meme van mij die hij leuk vond:
'Waarom is het normaal als mannen gezin en werk combineren maar voor vrouwen blijkbaar een heroïsche daad?' Worden vrouwen gezien als zwakke wezens die complimentjes verdienen wanneer zij een prestatie leveren?
Van het overkoepelend orgaan van verschillende bewonerscommissies ontving ik een vragenlijst. Van 32 vragen. Met uitleg over de vragen in een bijlage van 8 A4'tjes.
Alsof je een auto koopt en de fabrikant je na een paar maanden vraagt: 'Bent u tevreden met de behandeling van uw eventuele klacht over het gebruikte lettertype van de handleiding van de bijgeleverde krik?' Alsof iemand die zich enorm verveelt het document opstelde.
Een paar uur later een herinnering: 'Wij hebben nog geen ingevulde vragenlijst van u ontvangen. Hier wat tips voor als u niet weet wat een 'link' is of moeite heeft die te openen.' Voor mij werd daardoor bevestigd wat ik al een tijdje vermoed: veel mensen zijn én digibeet én vervelen zich.
Heb de vragenlijst toch maar ingevuld. Je bent nu eenmaal interim voorzitter, penningmeester en secretaris (mijn collega de voorzitter stopte ermee, vooral vanwege zijn gezondheid) van een bewonerscommissie of niet. Twintig minuten van mijn leven die ik nooit meer terugkrijg. Denk er ook hard over om te stoppen met het vertegenwoordigen van huurders in de wijk. Omdat die er vrijwel niet meer zijn nadat Ymere gewoon glashard loog toen de corporatie beloofde dat 40% van de woningen sociale huurwoningen zouden blijven en elke vrijkomende woning doodleuk verkoopt.
Ook omdat Ymere zich niets aantrekt van wat huurders willen. Zo werd ons al in 1997 toegezegd dat wij 'volgend jaar' dubbele beglazing zouden krijgen. We wachten nog steeds en worden gewoon aan het lijntje gehouden: 'Dit jaar was het budget helaas op maar misschien volgend jaar.' Vreemd dat er 'geen geld' is want er is wél geld om vrijgekomen huurwoningen flink op te knappen voordat die in de verkoop worden gezet. Inclusief dubbele beglazing. Een woning op de begane grond in Amsterdam met bouwjaar 1892, van 38m2 en een 'tuin' van 2m x 2,5m doet tegenwoordig ruim vier ton. Dus bijna alleen investeerders met miljoenen op hun bankrekening kopen nog woningen.
Na een paar uurtjes werken (administratie van een vriend en zo) sloot ik de dag af met een aflevering Last of Us. Voor de afwisseling niet over een virus dat de wereldbevolking uitroeit. Maar over een schimmel dat hetzelfde doet. Eng realistisch.
Donderdag werd ik wakker met energie. Die ik gebruikte om eindelijk wat meubilair te verslepen, te zwabberen en de badkamer schoon te maken en zo. Ook werkte ik een paar uren aan de administratie van diverse groepen en personen. Naar buiten gaan durfde ik - net hersteld van een hardnekking griepje - nog even niet aan.
De pauzethee dronk ik bij een buurvrouw die ik mocht helpen met het instellen van de nieuwe computer die mijn zoon voor haar had laten bezorgen: een voor haar heel prettig werkend model. Mijn zoon beschikt over de mooie eigenschap dat hij bijzonder kalm mensen kan vragen wat hun probleem is, de data analyseert en een oplossing voorstelt die voor de vragensteller het prettigst is.
Voor haar stelde ik het apparaat dusdanig in dat het voor haar nóg iets makkelijker werd om mee te werken (favoriete websites in de browserbalk plaatsen, iconen van computerprogramma's die voor haar niet interessant zijn 'onzichtbaar' maken, en dergelijke). Toen haar man kwam, bleef ik nog een half uurtje om wat met hem te kletsen en ging tegen etenstijd weer naar huis. Mét voldoende eten voor twee dagen, waaronder deze heerlijke zelfgemaakte kippensoep met taugé:
Na het eten deed ik een rondje sociale media. Daar kwam iemand met het argument: 'Ja, maar boeren leveren geld en banen op! Bovendien is landbouw helemaal niet slecht voor de natuur.'
Argumenten die ik dus eenvoudig van tafel kon vegen. Criminaliteit levert namelijk ook veel geld en banen op dus dat is een onzinnig excuus. En vraag maar eens aan de nabestaanden van de Watersnoodramp van 1953 of zij blij waren met het geld en de banen die de wederopbouw van Zeeland opleverde. De Watersnoodramp (klik) was het directe gevolg van druk op de regering door 'het volk'. Dat was door populisten verteld dat het zonde is om geld uit te geven aan het verbeteren van dijken 'want klimaathysterie is nergens goed voor. Nederland zal nooit last krijgen van een verhoogde zeespiegel en zo!' (1950). Klinkt bekend, niet? Na 1953 vond 'het volk' dat de overheid niet naar 'het volk' had moeten luisteren maar naar wetenschappers die waarschuwden voor te zwakke dijken. Heel gek.
'Landbouw is helemaal niet slecht voor de natuur!' is een typisch voorbeeld van 'gaslighting'. Iedereen die in staat is tot zelfstandig nadenken en rapporten lezen, weet met zekerheid dat de landbouw (klik) zoals die nu wordt bedreven wel degelijk zeer schadelijk is voor de biodiversiteit en de natuur.
Mijn gesprekspartner was helaas niet in staat om daadwerkelijk met goede argumenten te komen voor zijn beweringen. Dat kwam simpelweg omdat die niet bestaan. In plaats van gewoon toe te geven 'Sorry, ik had het mis', bediende deze Steven zich van flauwe debattrucjes. Dus wat mij betreft was hij af:
Debateren vind ik een stuk leuker dan televisie kijken. Maar dat doe ik ook wel eens, hoor. Series en documentaires dan vooral. Ben niet zo van de 'real life' series over dating, koken, verbouwen, verhuizen of tuinieren. Ook al kun je er misschien wel wat van opsteken. Iets opsteken en mij laten amuseren doe ik wel eens door te kijken naar 2 voor 12 of De Slimste Mens. Wat kijkt u graag op televisie?
Met Franse les merkte ik dat ik mij inmiddels iets minder strak vasthoud aan de diverse taalregels. Talen zitten niet altijd logisch in elkaar dus ik was blij te merken dat het mij steeds makkelijker gevoelsmatig redelijk goed afgaat. Zoals met het vertalen van dit zinnetje:
"Zij at teveel ontbijtgranen bij de beer thuis."
Met het bepalen van de juiste uitgang van een vervoegd woord heb ik wat meer moeite. Zoals in dit geval:
Wel of geen 's' achter 'promène'?
Vrijdag dacht ik 'Zo, hé, fel zonnetje vandaag!' bij het abrupt wakker worden. Maar het was pas zeven uur en het was niet de zon die recht mijn slaapkamer in scheen maar een bouwlamp. Heel fijn. Not.
Sowieso staat al een tijd op mijn lijstje: nieuwe (verduisterende) gordijnen. Fijn dus dat ik weer ben uitgenodigd op gesprek te komen naar aanleiding van een sollicitatie die ik verstuurde. Met een iets hoger inkomen dan ik momenteel heb kan ik namelijk luxe artikelen als nieuwe gordijnen aanschaffe.
Een uurtje of twee besteedde ik aan het communiceren met deze en gene. Gewoon door - lekker ouderwets - te bellen en zo. Daarna besteedde ik een uur aan het doen van oefeningen: zangoefeningen, lichaamsoefeningen en Franse oefeningen. Aan gitaaroefeningen kwam ik niet toe want de telefoon ging. Ook had ik nog een stuk of tien e-mails te beantwoorden. Tot het tijd was om te eten.
Even opfrissen en van mijn huiskloffie omkleden in wat meer representatieve kleding. Want ik mocht mij wederom begeven naar mijn favoriete koffiehuis voor een Open Podium avond. Ongelooflijk, wat een talent er toch allemaal bestaat! Singersongwriters, dichters, verhalenvertellers,
een heuse conservatorium-fluitiste...
Raakte er wat door geïntimideerd maar gelukkig waren er ook complimenten voor mijn eigen optreden. Waarbij ik ondermeer dit gedicht (klik) voordroeg. Uit mijn hoofd. Waarbij ik blij was dat ik de woorden nog kende. In de juiste volgorde zelfs!
Wanneer mensen praten of zingen, staan zij niet altijd zo gunstig op de foto als wanneer zij poseren. Wat ook wel een beetje de charme is, toch?
Bij thuiskomst wachtte mij een verrassing in de brievenbus: een nieuwe verjaarskalender!
Niet dat de bijna 30 jaar oude van knuffelig ruimtewezen Alf niet leuk is maar (sorry, Alf), hij haalt het niet bij mijn lieftallige collega Fay Loren (klik). Een pin-up model en burlesque danseres die tijdens de lockdown (wat een hel voor optredend artiesten!) niet alleen een webshop (klik) 'voor de glamourgirl' opzette maar ook een verjaardagskalender maakte. Waarbij zij bij elke maand als een vrouwelijk icoon staat afgebeeld boven de dagen van de maand.
Best wel tevreden maakte ik mij klaar voor de nacht en lag keurig voor één uur in bed.
Zaterdag verwachtte ik een paar pakjes die 'tussen 10 en 3' bezorgd zouden worden. Was een uurtje wakker toen de wekker om half tien afging. Die had ik voor de zekerheid gezet 'want je weet maar nooit'. Ik ken mensen die een beetje rondhangen en/of Netflix kijken tot de bezorger aanbelt maar zelf gebruik ik wachttijd liever voor dingen die ik nuttig acht.
Zo mestte ik mijn kistje met entertainmentattributen uit en besloot afstand te nemen van een paar maskers en wat jongleerballen en zo. Deed ook een brilletje met een kapot pootje weg want de praktijk leert dat ik die toch nooit zal (laten) repareren. Het gevolg was dat nu met gemak het deksel op het kistje kan. Dat scheelt.
De volgende halte was mijn verkleedkist.
Had al eerder wat kostuums en kostuumonderdelen weggedaan en wat er over was gebleven mocht terug de kist in; een oude 'zeemanskist'. Met ooit daarin de spullen die samen met mijn moeder en broer door het Suez-kanaal werden vervoerd waarbij hun oude leven in Indonesië achter hen werd gelaten en een nieuw leven in Europa werd begonnen.
Mijn kerstelf- en mijn kerstmanpak mochten onderin. De kans dat ik die gebruik vóór december is namelijk nihil. Al was ik ooit als kerstman ingehuurd op een feest in augustus. Mooi verhaal maar dat terzijde. Het was in elk geval erg warm in mijn pak.
Vervolgens veegde ik de vloer want tijdens het verplaatsen van de spullen verloor ik wat glitters van jasjes en veren van boa's en zo. Veegde meteen ook maar weer eens onder mijn bureau. Dat had ik duidelijk te lang niet gedaan:
Uit het nieuws van deze dag werd duidelijk dat er binnenkort verkiezingen zijn; het huidige kabinet wil namelijk graag herkozen worden en vindt dus opeens dat een Europese grensmuur 'bespreekbaar' (klik) is. Abusievelijk denkt men namelijk dat de mensen die zich 'het volk' noemen, representatief zijn voor het hele Nederlandse volk. Wat nauurlijk niet zo is. Maar dat gaat men ontdekken op 15 maart. Hoop dat de huidige regeringspartijen dan eindelijk eens ontdekken dat 'het volk' slechts een klein deel van de kiezers is. Empatische, sociale, zelfdenkende mensen weten namelijk dat partijen als FvD de boel bij elkaar liegen en 'het volk' manipuleren met nepnieuws en dito beeldmateriaal. Zo is deze foto van 'vluchtelingen die Europa bedreigen!' van 2011.
En geschoten in Lybië. Dat ligt niet (in de buurt van) Europa. Thierry Baudet en zijn soortgenoten weten dat natuurlijk heel goed. Maar zij rekenen er op dat hun schapen de onzin voor waar aannemen. Helaas gaat het ook om mensen die niet alleen met geweld dreigen maar ook in staat zijn dat dreigement uit te voeren. Domme mensen zijn ook vaak agressief. "Ik ben helemaal niet agressief! En als je dat nog 'ns zegt, schop ik je helemaal in elkaar!", zouden zij antwoorden. Indien zij zouden kunnen lezen.
Met een buurvrouw samen ging ik boodschappen doen. Gezellig! Want dat is leuker dan in je eentje.
Voordat ik die avond mijn bed in kroop, publiceerde ik nog even een onlangs bedacht en geschreven Engelstalig gedicht (klik).
Zondag was ik keurig iets voor negenen mijn bed uit. Was lekker bezig in huis tot een buurvrouw zich aandiende voor de koffie.
Na haar bezoek ging ik verder met klusjes in huis. Zoals het schoonmaken van mijn badtobbe en douchegordijn:
Mijn zoon had zich - helaas - ziekgemeld dus ik hoefde niet de deur uit voor het geplande gezamenlijk avondeten in een lokaal restaurant. In plaats van een etentje om zijn recente verhuizing te vieren, gaf ik hem een kaartje. Die ik verstuurde via deze brievenbus:
Kijkt u er maar even goed naar want over een tijdje zijn brievenbussen verdwenen 'in verband met verbeteren van de service'. Omdat er steeds minder brievenbussen zijn, worden die steeds minder vaak gebruikt. Waardoor TnTgslPttostNL (of hoe heet het bedrijf nu, na commerciële overname nummer zoveel?) er steeds meer weghaalt 'want nu brievenbussen er bijna niet meer zijn, worden brievenbussen bijna niet meer gebruikt!' Goh.
Door de geur die vanuit een snackbar kwam, had ik opeens lekkere trek. In een kaassoufflé. Babbeltje met de eigenaar van de zaak hoort daarbij. 'Het is erg koud als ik 's avonds laat naar huis ga, meneer. Soms is het wel min 2. Ik vind Nederland maar een koud land!' Erg leuk om de in Egypte geboren meneer te vertellen dat in mijn vroege jaren een temperatuur van min 12 in de winter niet uitzonderlijk was. Overdag.
Het was dus ook niet heel erg koud bij een demonstratie, georganiseerd door Extinction Rebellion (klik). Een demonstratie die nog een staartje kan krijgen want het was niet altijd duidelijk waarom journalisten of burgers waren opgepakt door de politie. Want nee, een individuele agent mag niet zeggen: 'Ik denk dat je misschien ergens schuldig aan bent, dus ik stop je in de cel.' Want Nederland is - vooralsnog - een rechtsstaat. Dat mensen zonder reden in de bak worden gegooid gebeurt alleen in achtergebleven landen als Rusland, China, Iran en de Verenigde Staten. 'Wat, zitten mensen in Amerika vast zonder proces of een veroordeling?' Zeker. Kijk bijvoorbeeld naar de cijfers, geleverd door deze website (klik):
Ik ben ook maar een mens dus als ik iets niet opschrijf, kan het gebeuren dat ik het vergeet. Maar ja, als ik "Even (...) appen met een vraag, even (...) een DM sturen om te vragen hoe het gaat, even (...) een bedankje sturen, even (...) laten weten dat de voorgestelde datum mij niet goed uitkomt, even (...) een paar bestanden sturen, et cetera" op een takenlijst zet, heb ik bijna geen tijd meer die taken uit te voeren. Dus ook deze dag was ik bijna vergeten iemand te bellen. Het zij zo. En die persoon vond het gelukkig niet erg.
Van het nieuwste album van een band die in 1969 werd opgericht, is hier Uriah Heep met het nummer
Hurricane:
Het pleonasme van de week is: een parasitaire schimmel
Onlangs stond er in De Correspondenteen goed stuk (klik) over eenzaamheid. Op Twitter ontstond er een gedachtewisseling over en kwam de vraag naar boven: waarom rept de overheid in anti-eenzaamheidspotjes alleen van eenzaamheid onder ouderen en over sociale eenzaamheid? Ook onder jongeren is eenzaamheid een groeiend probleem en er zijn ook nog existentiële en emotionele eenzaamheid.
Wat mensen die zich eenzaam voelen gemeen lijken te hebben is het gevoel: 'Het heeft allemaal geen zin, waar doe ik het voor?'. Het gaat vaak niet zozeer om een gebrek aan sociale contacten maar om een gebrek aan zinvolle sociale contacten. Fijn hoor, dat iemand een 'like' geeft onder je foto op Instagram of zegt dat je haar zo leuk zit. Maar wat écht belangrijk is om je gezien te voelen is iemand die een hand op je schouder legt, je in de ogen kijkt en het meent als de woorden 'ik begrijp je' over de lippen komen.
Tijdens de lockdown waren er mensen die riepen: 'Oma gaat dood van eenzaamheid en pleegt misschien wel zelfmoord!' Ik dacht dan: 'Je hebt liever dat zij sterft aan Covid en hebt geen tijd om haar te bellen of even iets lekkers langs te brengen?'
Mensen vinden eenzaamheid dus weliswaar een probleem maar niet iedereen wil meewerken aan een oplossing.
Ongeveer één op de drie inwoners van België en Nederland woont alleen. Dat hoeft zeker niet zielig te zijn want alleen zijn staat niet gelijk aan eenzaam zijn. Omgekeerd kan iemand die zich omringd weet door vrienden en familie zich enorm eenzaam voelen. Eenzaamheid is namelijk een 'state of mind' en kan niet zo makkelijk ontdekt worden. Het is wél een enorm en zwaar onderschat probleem dat leidt tot tientallen, zo niet honderden - zelfmoorden per jaar.
Eenzaamheid lijkt makkelijk op te lossen: geef mensen aandacht en een doel in het leven. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Niet alleen omdat veel mensen vinden dat het leven om hen draait en anderen het maar zelf moeten uitzoeken. Zij zullen dus niet zo snel contact zoeken met buren, vrienden of familieleden.
Ook is eenzaamheid wellicht een neurologische aandoening die vaker voorkomt bij mensen met een psychische aandoening dan bij de 75% van de mensen (klik) die géén psychische aandoening heeft (gehad). Maar vergroot een psychische aandoening de kans op eenzaamheid of is het omgekeerde het geval? Daar wordt onderzoek (klik) naar gedaan.
Dan zijn er ook nog de mensen die ogenschijnlijk niet willen afkomen van hun gevoelens van eenzaamheid. Moeten zij gedwongen worden om betekenisvolle relaties aan te gaan? Hoe komt het dat mensen blijkbaar graag anderen buitensluiten? Is het dan niet een beetje raar als zij vervolgens klagen dat zij zich eenzaam voelen?
'Als je je niet eenzaam wil voelen, sluit mensen dan niet buiten'.
Voor wie zich (wel eens) eenzaam voelt bestaat er gelukkig hulp (klik). Maar dan moet je die wel willen.
Deze lolcat gaat over wat te doen met je pensioen:
'Wat ga je doen met al het geld dat je je werkzame leven hebt gespaard,
nu je de tijd en de vrijheid hebt om het uit te geven?'
'Geen idee. Dacht gewoon dat ik blij zou worden
van veel geld en vrije tijd. Nu mis ik werken.'
Goed nieuws is dat mensen zich blijkbaar drukker maken om getekende gezichtjes en schoentjes op M&M's (klik. Echt waar) dan om het feit dat ook in 2023 er meer massa schietpartijen (klik) dan dagen zijn in de (absoluut niet) Verenigde Staten van Amerika.
Echt goed nieuws (toevallig ook uit de VS) is dat er een wet (klik) is aangenomen die het fabrikanten niet meer verplicht stelt om medicijnen op dieren te testen voordat die kunnen worden goedgekeurd voor mensen. Goed nieuws voor die dieren dan. Wellicht iets minder goed nieuws voor Amerikaanse daklozen en studenten die puur vanwege de financiële vergoeding, medicatie 'vrijwillig' op zich laten testen.
Heb niet alleen regelmatig menselijke buurvrouwen op visite edoch ook poezelige varianten. Deze zit graag bij mij in de vensterbank; hetzij binnen, danwel buiten:
In Nederland zouden wij in een dictatuur leven. Wat natuurlijk onzin is. Mensen die dat vinden, wil ik uitdagen een jaartje door te brengen in bijvoorbeeld Rusland, waar de baas van het land doodleuk een politieke tegenstander martelt (klik) en waar mensen die het niet met hem eens zijn spontaan 'zelfmoord (klik)' plegen. Ook Iran is niet echt een democratie te noemen want in plaats van een vrij opererende, democratische regering, heeft daar een kleine groep religieuze fanatici de macht. Waardoor vrouwen steeds minder rechten hebben en mensen die tegen het afnemen van rechten protesteren ter dood (klik) worden gebracht. Het grote voorbeeld van Nederlandse rechtspopulisten, Hongarije dan: Onderdrukking van homoseksuelen, vreemdelingenhaat en een alleenheerser die EU-susbidies doodleuk aan vrienden geeft in ruil voor hun trouw, in plaats van aan de projecten waar die subsidies voor bedoeld zijn. In Israël is momenteel een wet (klik) in de maak die macht weghaalt bij het Hooggerechtshof en in handen plaatst van een klein aantal getrouwen van de premier.
Zijn Rusland, Hongarije en bijvoorbeeld Israël landen waar u graag zou wonen of woont u liever in Nederland? Als u écht vindt dat Nederland een dictatuur is, waarom emigreert u dan niet naar bijvoorbeeld Noord-Korea (klik), Rusland, Iran of Israël? En als u toevallig homoseksueel en/of vrouw zou zijn?
Maandag sliep ik tot de deurbel ging: een buurvrouw kwam koffie drinken. Waarbij wij wat afstand hielden van elkaar want het virus dat mij ziek maakte zat nog steeds in mijn lijf en ik hoestte nog veel. Dus ramen een stukkie open en zo want virusdeeltjes houden niet zo van bewegende lucht. Net zo min als diverse andere kleine deeltjes houden van bewegend water. Daarom is een pomp in een aquarium zo belangrijk. Tenzij je geen levende wezens in je aquarium houdt maar alleen maar kunststof plantjes en dito rotsjes.
Nadat ik een paar dingen had gedaan die ik per se gedaan wilde hebben, vulde ik de rest van de dag met klusjes die normaliter vallen onder de noemer 'ach, dat kan eigenlijk morgen ook best wel.' Dus ik verwijderde wat oud spinrag (verse spinnewebben laat ik - allergisch als ik ben voor muggengif - heel graag zitten. Al is het maar uit respect voor de spin die het prachtige web spon), maakte deurkrukken en de wastafel schoon en verwijderde wat plukken stof uit mijn 'oplaadplek':
E-reader, tondeuze, reserve-mobiel (als een bekende in nood zit, kan ik het ding uitlenen), blue tooth luidspreker en reservebatterij...allemaal in hetzelfde hoekje om te worden opgeladen. Dat scheelt zoeken. Misschien vinden anderen het fijn om een half uur door het huis te lopen om te zoeken waar zij dat ene apparaat ook alweer in de oplader hadden gestoken maar ik ben graag lui.
En blij met deze USB-hub (een woord dat ik uitspreek als 'usphup', waarbij ik vaak - door mijn Franse lessen? - de letter 'h' inslik. Vind ik leuk) waardoor niet voortdurend elk apparaat van (extra) stroom wordt voorzien.
'Vind je dat geen lelijk gezicht, die hele dradenbedoening?' Ach, daar heb ik indertijd een oplossing voor bedacht. Die noem ik 'gordijntje'.
Meteen een aardige manier om iets te doen met de fraaie batik doeken die mijn moeder bij haar overgang naar gene zijde achterliet.
Mijn werk als Secretaris in de Loge die avond droeg ik over in de vertrouwde handen van mijn voorganger die de werkzaamheden gelukkig makkelijk kon overnemen na een kort telefonisch overleg.
Erg jammer van de plannen die ik had maar mijn gezondheid prevaleert. Wat ik in elk geval deed was mijn zoon feliciteren met het in ontvangst nemen van de sleutels van zijn nieuwe woning. Hij is nu - met 27 jaar - een heuse grote meneer!
Dinsdag werd ik om half acht wakker gemaakt door gebulder aan mijn slaapkamerraam: werklieden hadden wat machines opgestart om hun werk aan de straat af te maken.
'Produceerden die machines dat bulderend geluid?' Neen, dat waren de werklieden. Het monotone motorgeluid van een dieselgenerator kan ik prima hebben maar bouwvakkers krijgen - althans, die indruk heb ik - hun diploma niet als zij niet boven het geluid van een hakselaar kunnen uitroepen 'Da sei me frouw ook fannacht, har har har!' Al dan niet in het Nederlands.
Dacht dat ik het warm had uit ergernis. Maar nee, het was koorts. Ernstig onleuk. Dacht het ergste inmiddels wel gehad te hebben. Niet dus. Maar ik had er geen zin in om de hele dag in bed te blijven liggen. Bovendien had ik wat vullis te verwerken en was het mooi weer. Dus ik kleedde mij aan, liep een metertje of zestig naar een beter bereikbare vuilcontainer, zette een vuilniszak vol overtollige kleding (open) neer bij een weggeefkastje en ademde even wat heerlijk frisse lucht in. Daardoor voelde ik mij eventjes wat minder ziek. Fijn!
Ook fijn: had persoonlijk contact met een paar Bekende Nederlanders (een nogal ruim begrip, vind ik. Waar vaak ook veel teveel waarde aan wordt gehecht) die ik zeer waard- en respecteer (klein taalgrapje. Met mijn excuses aan puristen): de filosofe/schrijfster Désanne van Brederode en DJ Joost van Bellen.
Van Désanne ben ik fan sinds het lezen van Avé verum corpus/Gegroet, waarlijk lichaam. Van Joost omdat hij een centraal figuur was (en is!) in het hoofdstedelijk nachtleven toen ik daar als jongeling mijn eerste stappen in zette.
Een paar jaar nadat ik begon met uitgaan, had ik mijn eerste klusje als figurant. Voor een bioscoopfilm, een reclamefilm of een tv-serie? Geen idee meer. Hoe dan ook: deze dinsdag haalde ik entertainmentopdracht nummer geen idee binnen: hofnar tijdens een zogeheten 'moorddiner'. Duimt u dat ik tijdig hersteld ben van het hardnekkig virus dat mijn leven al ruim een week beheerst?
Voor ik weer onder de wol kroop (bij wijze van spreken dan. Maar 'ik kroop onder het katoen en acryl' klinkt minder gezellig) hing ik nog even de was te drogen die vers uit de wasmachine kwam.
Woensdag werd ik wakker. Van de wekker. Die ik had gezet. Met opzet. Om mij - vooral mentaal - te kunnen voorbereiden op een aangekondigd gesprek. Terwijl ik met een kop koffie in de hand uit het keukenraam staarde ('nadenken' kun je dat noemen), zag ik een vrouwtjesduif die het blijkbaar koud had. Althans, een mannetjesduif bood aan om bovenop haar te gaan zitten om haar op te warmen. Dat leek hen beiden een goed idee.
Tot een buurtkat zich er mee bemoeide en de tortelduifjes liet opvliegen. Draaide mij glimlachend om naar mijn werkkamer (feitelijk het onder mijn hoogslaper ingebouwde bureau maar 'werkkamer' klinkt interessanter, vind ik) toen de telefoon ging. Het was - als afgesproken - mijn klantcoach van het UWV.
Het is niet voor niets dat uitvoerende instanties aan de bel (klik) trekken bij de overheid; de medewerkers begrijpen zelf vaak de regels niet meer die zij moeten naleven. Vooral administratief een hoop gedoe, is ook de WW-regeling. Zo mag een ontvanger bijvoorbeeld bijverdienen: wanneer de inkomsten uit loondienst zijn mag de cliënt een gedeelte van die inkomsten houden. Wanneer die bijvoorbeeld als zaterdaghulp werkt bij een filiaal van een landelijke drogisterijketen en daarmee €100 verdient, mag daarvan €30 gehouden worden en hoeft de klant slechts €70 op de werkloosheidsuitkering in te leveren. Groot is de goedheid van de overheid! Bijna net zo groot als de spilzucht; het uitbetalen van een uitkering van €1000 kost de belastingbetaler €3000. Ongeveer. Niet erg kosteneffectief.
Wanneer een cliënt inkomsten heeft uit zelfstandige arbeid mag-ie een gedeelte van die inkomsten houden. Namelijk dát gedeelte dat hoger uitvalt dan de WW-uitkering over hetzelfde aantal uren dat gewerkt is. Volgt u het nog? Knap! De uitvoerende organisatie zelf namelijk niet. Het is althans niet mogelijk om als zelfstandige je aan de regels te houden via de online formulieren. Logisch. De website van het UWV kost de belastingbetaler maar enkele tonnen per jaar. Voor dat miezerige bedragje kun je niet verwachten dat men een module inbouwt om een gewerkt aantal uren op te geven.
De - overigens bijzonder vriendelijke - dame die zich mijn coach mag noemen bood mij een [dagbesteding] workshop aan: 'Dan kun je gezellig samen met andere ouderen klagen dat je vanwege je leeftijd niet meer aan de bak komt en je krijgt tips om beter te solliciteren!' Au! Ze zei nog meer maar na dat 'gezellig samen met andere ouderen' ging het gebezigde een beetje langs mij heen.
Hoe dan ook: ik heb mij maar opgegeven voor de dagbestedi...pardon...voor de workshop want gratis koffie is nooit weg: acht weken lang, een ochtend per week twee bakken gratis koffie. Toch maar weer mooi geregeld! Met dank aan de belastingbetaler.
Misschien moest ik maar gaan solliciteren bij de helpdesk. Al zal ik daarvoor worden afgewezen wegens een te hoge leeftijd, teveel aan werkervaring of 'omdat het voor u vast niet prettig is om onder uw niveau te werken'. Begrijpelijk want het niveau is onmogelijk te halen voor de wereldkampioen Limbodansen. 'Klopt het dat u vraagt hoe u uw inkomsten als zelfstandige moet opgeven?' 'Dat klopt, Frankjesca.' 'Mooi. Dan is uw vraag beantwoord en beëindig ik de chat.'
Haar collega Amber had in elk geval door dat als iemand een vraag stelt, dat dan het herhalen van die vraag niet geldt als antwoord en deelde met mij dit stappenplan:
Ben bekend met dit stappenplan maar het probleem dat ik er mee heb, is dat het niet werkt. Als het namelijk wél zou werken, zou ik niet hoeven vragen hoe ik als zelfstandige mijn gewerkte uren kan opgeven als het online systeem niet werkt. 😶En nu ga ik even heel diep zuchten en andere leuke dingen doen.
Een vriend kwam gelukkig afleiding brengen en bovendien mag ik zijn administratie inkloppen in Excel om het vervolgens aan te leveren aan zijn acountant.Wij hadden mooie gesprekken. Over YouTube-verslaving, het mysterie van het verdwijnen van Vlucht MH370 (Klik. Niet te verwarren met het neerhalen van MH317). Ook spraken wij over gediagnosticeerd zijn met ADD/ADHD. Zo blijkt dat 'normale' mensen graag stapsgewijs communiceren terwijl mensen met ADD/ADHD voortdurend associëren volgens vaak - voor anderen - onlogische patronen.
Hij was er nog toen een buurvrouw kwam om samen met mij ons wekelijks voedselpakket te halen. Maar zij zag (en...ha...ha...hatsj...oorde) mijn staat van zijn en gaf mij opdracht niet de koude te trotseren om het eten te halen. En ze had ook nog een flink stuk zelfgemaakte quiche voor mij. Lief!
Én een appelflap!
Donderdag werd ik wakker na slecht geslapen te hebben. Beetje jammer. Niet zo heel veel gedaan in huis dus, behalve wat verder uitzieken. Hoorde van diverse kanten dat er sneeuw was gevallen dus keek even of dat bij mij ook het geval was. En warempel! Al is 'sneeuw' een groot woord voor de snel zacht geworden hagelstenen die mijn tuin van een wit dekentje hadden voorzien.
Prima weer om binnen te blijven en een potje schaak te spelen. Een paar dagen eerder speelde ik mijn eerste potje sinds lange tijd maar langzamerhand krijg ik het spelletje weer een beetje door. Leuk!
Schaken kan niet alleen rustgevend zijn maar ook retespannend! Kijk maar eens naar deze partij snelschaak. Wie het toch wat saai vindt (vanwege onbekend zijn met de basisregels van het spel, bijvoorbeeld), verplaatse het kijkschuifje gerust door naar de laatste 20 seconden van de pot:
Opvallend nieuws vond ik dat een paar leden van Extinction Rebellion, zogeheten 'klimaatactivisten', zijn veroordeeld tot een taakstraf (klik) omdat zij mogelijk van plan waren een snelweg te blokkeren. Op zich begrijpelijk want dat kan gevaarlijke situaties opleveren. Maar gek genoeg zijn er geen boeren gearresteerd die daadwerkelijk (klik) snelwegen blokkeerden. De politie greep toen niet in maar 'beraadde zich op eventueel te nemen stappen'. Waarom mogen boeren ongestraft een snelweg blokkeren maar worden mensen die zich - terecht - zorgen maken om de planeet - gearresteerd voor het mogelijk plannen van een blokkade? Dus de wet overtreden mag niet. Tenzij je op een trekker zit wanneer je dat doet.
Ondanks dat watten in mijn hoofd nadenken moeilijk maakten, werkte ik een paar uurtjes: een beetje administratie, bestellingen doen (waaronder kaartjes voor een voorstelling), berichten beantwoorden van diverse personen over diverse onderwerpen en nog zo wat. De dag sloot ik af met het kijken van een aflevering van Travelers, de spannende Canadese tijdreis-serie.
Vrijdag was ik vroeg (half acht) op en had zomaar opeens veel energie. Die gebruikte ik om mijn koelkast schoon te maken en een dichtgevroren vrieslade te ontdooien. Misschien aangestoken door de lage temperaturen buiten die (natte) sneeuwval veroorzaakte?
Ook ging ik flink aan de slag met het uitruimen van mijn verkleedkist en verzamelde ik een tas vol diverse attributen en kledingstukken om weg te geven:
Zo deed ik onder meer deze geweldige paashaas muts weg. Mooi cadeau om weg te geven aan iemand voor Chinees Nieuwjaar (Het Jaar van het Konijn is begonnen!), niet?
Terwijl ik daarmee bezig was, was een onderhoudsmonteur bezig met het jaarlijks onderhoud aan mijn cv-ketel.
Een buurvrouw die op de koffie - en later op de dag op de thee - kwam, was zo lief om samen met een eigen zak vuilnis ook eentje van mij in de lokale vuilcontainer te deponeren. Bovendien gaf zij mij dit überschattige sleutelhangertje. Dat ik voor het effect op mijn uitklapspiegeltje annex haarborstel zette voor de foto:
Wij werden later in het gezellig babbelen bijgestaan door haar vriend. Die ik langer ken dan dat ik de betreffende buurvrouw ken. Sterker nog: ik heb hen indertijd aan elkaar geïntroduceerd. Ouwe koppelaar die ik ben.
Via het Twitterverse werd ik gewezen op de protestacties in het Duitse Lützerath. De [biljonairs in de fossiele industrie] overheid wilde dat dorp ontruimen ten faveure van bruinkoolwinning. Een handvol actievoerders gebruikte geweld tegen de duizenden opgetrommelde eenheden van de militaire politie. 'Kijk, ze gebruiken geweld, die gemene actievoerders!' Klopt. En het is heel erg dat een paar agenten licht gewond raakten. Maar dat geweld valt in het niet bij de schadelijke effecten van bruinkoolwinning (klik. Let op: heftig.). Op zowel mens alsook op natuur. Bovendien zal de bruinkoolmijn in Lützerath niet significant bijdragen aan de Duitse energiebehoefte.
Gek genoeg waren het niet de dienstdoende poltici, noch hun opdrachtgevers in de steenkoolindustrie die tegenover de actievoerders in Lützerath stonden. Neen, zij stuurden duizenden agenten naar het gebied om een dorp met 1500 inwoners te ontruimen. Maar niet iedereen liet dat zomaar over zijn kant gaan:
Zaterdag deed ik het heel rustig aan want ik voelde mij nog steeds niet lekker maar wilde toch graag werken die avond.
Dus ik wandelde wat rond op sociale media. Waar ik zag dat een bepaalde groep mensen die zeggen dat zij nergens bang voor zijn nu doodsbang zijn voor (het eten van) insecten:
'Boehoehoe! Wahaaa!!Zie je wel, ze willen ons allemaal dood maken! Kijk, we moeten straks verplicht spinkhanen eten en die zijn supergiftig en daar ga je dood van! Eng!!! Pas op voor Agenda 2030!!!' Kortom, 'andersdenkenden' proberen elkaar weer eens ontzettend bang te maken zonder ook maar enige onderbouweing. Ja, er zit chitine in gemalen sprinkhanen. Hetzelfde spul dat ook in (de schalen van) garnalen en kreeften zit. En ja, sommigen zijn daar allergisch voor. Daar zitten vast ook mensen die stomtoevallig hetzelfde idee op hetzelfde moment in exact dezelfde bewoordingen noteerden op sociale media:
Een van de eerste bronnen is een New Age groep op Facebook. Het zijn dezelfde mensen die onlangs nog berichten verspreidden als: 'De natuur en thee zijn goed voor je immuunsysteem dus als je veel dennenaaldenthee drinkt, krijg je nooit griep of kanker want dat is logisch.'
Overigens eten wij al sinds mensenheugenis insecten, al dan niet zonder dat te weten; in veel landen staan ze - bijvoorbeeld op stokjes geprikt en geroosterd - gewoon op het dagelijks menu maar ook kieskeurige mensen als u en ik eten zonder problemen insecten die zijn meegebakken in het brood dat wij eten. Insecten zitten natuurlijk ook in groente en in chocola. 'In chocola?' Ja, in chocola (klik).
De wappies...pardon...'andersdenkenden' die nu opeens (weer. Want complottheorieën zijn als jojo's: soms zie je ze een tijdje niet maar als een populair jongetje er eentje noemt, zie je ze opeens weer overal
) doodsbang zijn voor insecten doen mij denken aan het jonge hummel op de naschoolse opvang waar ik werkte. Terwijl zij zat te smikkelen van een broodje ham vertelde zij dat zij vegetariër is 'want ik eet geen dieren want dat is zo zielig'. Kreeg te maken met een bijzonder boze moeder toen ik het meisje vertelde dat ham niet in een fabriek wordt gemaakt maar door het slachten (met veel bloed en gegil en zo) van van die lieve, schattige varkentjes. 'Zoals in de film Babe'. Wetende dat dat haar favoriete film was over haar favoriete varken. Ik ben niet altijd aardig.
Na het doen van wat weinig energie kostende klusjes in huis, maakte ik gebruik van het openbaar vervoer (één bus ging gewoon niet want ook op het ov wordt keihard bezuinigd waardoor er te weinig onderhoudsmonteurs zijn voor de bussen en trams, maar er ook een tekort is aan bestuurders. Diverse treinen reden niet vanwege bevroren wissels en andere excuses) om mij - keurig op tijd - te melden op mijn werklocatie van die avond: Slot Zeist. Geen heel nare plek om te werken:
Een collega bood aan om een voor hem relatief kleine omweg te maken met de auto en zette mij af in het door mij zo geliefde Amsterdam. Zo was ik al iets voor middernacht weer thuis en tussen de bedrijven door schreef en publiceerde ik een vers (Engelstalig) gedicht (klik).
Zondag werd ik wakker met de gedachte dat werken toch niet zo verstandig is als je nog niet volledig hersteld bent van een griepachtige aandoening. Dus ik belde een etenje voor die avond af en draaide mij nog 'even' om. Waarna ik in de middag wakker werd, mij iets beter voelde en mijzelf trakteerde op iets waar ik als kind van zeven op vakantie bij familie in de VS dol op was: Froot Loops!
De avond daarvoor was ik even langs de avondwinkel gegaan om brood te kopen (ze hebben een eigen bakkerij!) en werd vrolijk aangekeken door deze fysieke jeugdherinnering: 'Koop mij! Koop mij!' Tja, hoe kon ik daar weerstand aan bieden? Er zitten lang niet zoveel kleur- en smaakstoffen in als in mijn jeugd en een heel stuk minder suiker maar het smaakte nog precies zoals ik mij herinnerde. Mjammie!
Werkte wat aan de boekhouding van een vriend en het lukte mij om in de hoogste divisie te blijven in DuoLingo. Hoera voor ik!
De makers van de taalleerapplicatie bedenken steeds nieuwe dingen om de gebruikers geïnteresseerd (en de adverteerders tevreden) te houden; sinds kort zijn er niet alleen nieuwe tekstballonnetje verschenen bij de diverse speelse karakters, maar bewegen zelfs hun monden mee als zij wat zeggen. Ze verzinnen wat, niet? Het lijken wel wappies! O, sorry. Dat wappies gewoon ontzettend domme mensen zijn die ofwel dingen gewoon verzinnen of - en dat is een onrustbarend groot deel - alleen maar herhalen wat andere wappies hebben verzonnen, met spelfouten en al - is nog geen reden om hen domme wappies te noemen. Schande over mij!
Goed. Rustig dagje dus. Beetje kostuums wassen en zo. Mij verheugend op de dag dat ik weer voldoende mentale en fysieke energie heb om klussen aan te pakken die wat meer kracht vereisen: douchekop vervangen door een waterzuiniger exemplaar, plankjes ophangen, meubels verplaatsen. Eerst maar even goed beter worden.
Amber levert met Dead of the Night de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van David Crosby
Posts
