Toen ik vrijdag mijn schoonvader om de hand van zijn dochter vroeg, vroeg ik de rest van haar lichaam er ook maar direkt bij. Dat leek mij wel zo praktisch...;-)
Ik vroeg haar ten huwelijk in m'n favoriete Parijse restaurant:
Le Refuge des Fondues, vlakbij Monmartre. En zij zei 'ja'.
Best fijn want de eerste dame die ik ooit vroeg reageerde met: 'Ik voel mij vereerd en ik hou ook van jou maar niet op die manier en bovendien val ik op vrouwen.' Ik antwoordde dat ook ik op vrouwen viel dus dat wij dat in elk geval gemeen hadden. Maar zij was niet vatbaar voor dat - in mijn ogen best redelijke - argument.
De tweede die een huwelijksaanzoek van mij voor de kiezen kreeg wilde er nog even over nadenken en terwijl zij dat deed kwam naar buiten dat zij al enige tijd een ander had. Geen succes dus.
Maar drie maal is scheepsrecht en mijn huidige vriendin antwoordde meteen bevestigend. Het enige wat nu nog rest is (na het prikken van een kaasfonduetje) het prikken van een datum.