Gistermorgen zat ik weer eens gezellig met de tandarts over muziek te praten en 's middags trok een fysiotherapeut aan mijn been om mijn nu twee jaar oude heup sterker en soepeler te maken. 's Avonds eindigde een bijzondere ervaring met een lekker etentje en vanmorgen had ik nog een beetje last van de alcohol in mijn lijf. Hoewel ik maar één glas wijn had gehad. Dat meermaals werd bijgevuld, dat dan weer wel.
Nee, ik ben vooralsnog niet van zins om op te stappen bij mijn maandagavond-club!
Onlangs stapte een hoge ambtenaar van de Brandweer op. Onder druk na het plaatsen van een negatieve 'tweet' over Geert Wilders. De conclusie is duidelijk: in Nederland geldt vrijheid van meningsuiting uitsluitend voor mensen die zich niet negatief uitlaten over de voorzitter (én enig lid!) van de 'Democratische' politieke partij PVV, tevens oprichter, voorzitter en enig lid van de 'Democratische' (*kuch*) Stichting Vrienden van de PVV.
Het lijkt er op dat ik de heer Wilders regelmatig de zwarte piet toespeel; alsof hij er de schuld van is dat wij weer bang zijn voor elkaar en per definitie elke vreemdeling wantrouwen!
Mensen die tegen Zwarte Piet zijn willen blijkbaar liever een Witte Piet en zijn dus feitelijk racisten want racisten zijn mensen die onbeargumenteerd hun antipathie uiten tegen mensen van andere rassen. Als tegenwicht zou ik willen zeggen dat de Paashaas wat mij betreft ook door een konijn gespeeld mag worden. En waarom geen donkere joodse lesbiënne in een rolstoel in de rol van Sinterklaas? Dus Zwarte Piet mag niet zwart zijn maar Sinterklaas moet altijd een hypocriete oudere katholiek blijven? Kijk, dat vind ik nou racisme! Zelf heb ik mijn kinderen altijd geleerd wat mij geleerd is door mijn moeder, namelijk dat er maar één ras is: het menselijk ras.
Wat leren wij onze kinderen eigenlijk? In elk geval dwingen wij hen op 11-jarige leeftijd een (school)keuze te maken. Maar in hoeverre weet je wat je in de toekomst wil op zo'n jonge leeftijd? Toen mijn zoon die leeftijd had gingen wij diverse scholen langs om ter plekke te proberen te voelen of hij daar op zijn plek zou zijn. Uiteindelijk werd het een Gymnasium. Oudste dochter zit sinds een paar weken op een Lyceum waar zij zich erg thuis voelt en haar zus moet over een paar maanden een keuze maken. En dan maar hopen dat de school die zij verkiest voldoende plek heeft! Mijn zoon deed indertijd mee aan een loterij en mocht tot zijn vreugde naar de school die hij bovenaan had staan op zijn verlanglijstje.
Ik probeer mijn kinderen hun angst voor keuzes weg te nemen door het voorbeeld van een vroegere kennis aan te halen; zij had nooit Franse les gehad op school en koos ervoor alsnog Frans te leren toen zij inmiddels in de zeventig was! Ofwel: welke keuze je ook maakt, het is nooit te laat om een andere te maken.
Ik probeer mijn kinderen hun angst voor keuzes weg te nemen door het voorbeeld van een vroegere kennis aan te halen; zij had nooit Franse les gehad op school en koos ervoor alsnog Frans te leren toen zij inmiddels in de zeventig was! Ofwel: welke keuze je ook maakt, het is nooit te laat om een andere te maken.
Mensen leren hun kinderen dat het in orde is om door het rode verkeerslicht te fietsen als je haast hebt 'als je de situatie maar goed inschat'. Maar kinderen kunnen doorgaan situaties niet goed inschatten (Veel volwassenen - mijn lezerspubliek uiteraard uitgezonderd - kunnen dat ook niet)! Gevolg: tientallen fietsende kinderen worden jaarlijks doodgereden door automobilisten omdat minstens één van beide partijen de situatie niet goed heeft kunnen inschatten.
Om af te sluiten hierbij een voor mij favoriet muziekje: Nick Cave and the Bad Seeds met 'Spell'