Toen de kanker zich openbaarde was zij nog veel te jong. Haar Liefde kon er niet tegen. De stoere mooie vrouw waar hij zo van hield haar levenslust, levenslicht en lichaamsgewicht te zien kwijtraken was voor hem ondoenlijk. Zij besloten uit elkaar te gaan. Zodat hij zich haar kon herinneren hoe zij was en zij in alle rust vrede met zichzelf kon sluiten.
Vrienden zeiden haar: 'Je moet sterk zijn!' Maar zij wilde helemaal niet sterk zijn. Zij had pijn, voelde zich ellendig en was nog helemaal niet klaar om dood te gaan. Vandaar haar uitspraak: 'Wie nog zegt dat ik sterk moet zijn sla ik op de neus. En hard ook.'
Het laatste wat zij wilde was weggedragen worden in een rode kist. Dus zo geschiedde. Maar liever dan sterven had zij hen die dat aangaat verteld: 'Had ik maar de kracht om jou de ogen te openen, dan pas zou je zien hoe zwak ik werkelijk ben.'
============================
Meer lezen? Mijn auteurspagina.
Posts
