Verdeel en heers
Googlewhack:
wasteland leeftijdsgrens
Kent U dat? Dan speel je jarenlang een rol totdat je op een dag wakker wordt en het besef doordringt dat je die rol geworden bent. Balen, niet? En wat kun je eraan doen? Bestaan er al zelfhulp-groepen voor dit verschijnsel?
En waar vindt je lotgenoten?
Soms krijg ik het idee dat Ferdinand EM-straling uitzendt. Steeds vaker gebeurt het dat wanneer hij een straatlantaarn passeert het licht in kwestie even knippert of zelfs totaal uitvalt. Tot hij een paar meter verder is gelopen. Dan brandt het licht weer alsof er niets gebeurt is. Loopt hij voor de gein even een paar stappen terug dan gebeurt exaxt hetzelfde. Ook gebeurt dat wel met etalage-verlichting. Wellicht kan ik er maar beter niet te lang bij stilstaan en mijzelf afvragen hoe dat mogelijk is. Het antwoord zou mij wel'ns niet kunnen bevallen...
Wat wel bijna altijd bevalt is een thee-bezoekje van buurvrouw Angélique en een woensdagse werkdag. Vandaag aten wij Mexicaanse groente-wraps. Mjammie! Vanavond wat was wegwerken en wat administratieve handelingen verrichten en vervolgens op tijd naar bed. Dat is tenminste het Grote Plan van vandaag.
"Verdeel en heers" is het motto van de huidige regering. Volgens minister Verdonk was het "een Marokkaan" en niet "een mens" die Theo van Gogh heeft vermoord. Nu vraag ik mij af, bij me eige: als de moordenaar een vegetarische Zweed was geweest, zou zij dat dan ook in haar toespraakje hebben gemeld? U mag het zeggen...
En als U toch bezig bent met nadenken: kunt U mij het verschil uitleggen tussen het recht doen gelden op de vrijheid van meningsuiting en het opzettelijk beledigen van diverse bevolkingsgroepen?
Stel, je bent net een paar maanden op "De Grote School". Zojuist heb je de spullen uit je tas gehaald benodigd voor het eerst lesuur. Dan roept het interne communicatie-systeem om dat je je met jas en tas en al moet melden bij de directeur. Stoer lachend -want je hebt vast een afspraak met de tandarts vergeten en nu heb je op z'n minst de eerste twee uren vrij- voldoe je aan die oproep. In de directeurskamer zit huilend je moeder. Een aardige mevrouw in politie-uniform pakt je bij de schouders, kijkt je recht in de ogen aan en zegt:"Je vader is vermoord." Kunt U zich indenken hoe Lieuwe van Gogh zich toen voelde?
Zou de moordenaar van zijn vader dat kunnen? En al die andere idioten die graag de trekker hadden overgehaald?
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerrie Knetemann.
Een opgeruimd karakter
48 minuten geleden