Stel U heeft een auto. Een oerdegelijk en zelfs beetje saai model. Maar U kunt er mee naar het werk. En terug. Op zaterdag gaat U ermee naar de Makro en op zondag naar de Ikea. Erg duur was het vehikel niet en stiekem bent U er zelfs een beetje trots op dat-ie na al bijna acht jaren het nog steeds prima doet. Al duurt het opstarten na een flinke nachtvorst bijna tien minuten.
Nu wil het geval dat de buren een nieuwe wagen kopen. Een glimmend geval dat redelijk eenvoudig de 240 kilometer per uur haalt. De kleur doet denken aan een klassieke Bugatti en behalve vrouw en kinderen past zelfs de hond er nog in. De buurman vertelt trots dat hij maar de helft van het benodigde geld hoefde te lenen en de andere helft gewoon op zijn spaaarrekening had staan "waarvan hij het bestaan was vergeten tot hij eens een keer een envelop van de bank openmaakte.". Ja, ja...De buurvrouw vertelt jou gekscherend dat zij overweegt om over een jaar of 14 -als hun jongste 18 wordt- zal overwegen voor een paar honderd euro jouw "roestbakkie" over te nemen.
Hoe voel jij je nu met je oude autootje?
Andere situatie met hetzelfde uitgangspunt. Je hebt dus nog steeds dat autootje en was eigenlijk best tevreden totdat de buren met hun nieuwe de straat in kwamen rijden.
Je zit op de bank TV te kijken en ziet een documentaire. Kindertjes in Afrika met dikke buikjes waar de ribben doorheen steken. De vliegen komen af op de lijkgeur die ze nu al verspreiden terwijl ze nog niet eens dood zijn. Maar wel bijna. U kent het beeld. De dorpsoudste vertelt trots dat het hele dorp al zo'n acht jaar (Hé, net zo lang als jij je autootje hebt! Da's toevallig!) spaart zodat ze "al over een paar jaar" een oude bakfiets kunnen kopen waarmee ze dan zieke dorpsgenoten naar de hulp-post op 80 kilometer afstand kunnen rijden. Bovendien kunnen ze dan makkelijker en meer spulletjes voor verkoop naar de markt brengen.
Ruim tien jaar sparen voor een tweedehands bakfiets!? Ongelooflijk!
En hoe voel jij je nu met je oude autootje?
Posts
