Met nauwelijks verholen trots in de stem kwam het nieuws: Nederland heeft de eerste Mexicaanse Griep-dode. "We horen er nu echt bij!" kon je erachteraan horen denken. Teleurstelling bij diegenen in Nederland wiens taak het is paniek te zaaien nu blijkt dat de Mexicaanse Griep niet gevaarlijker is dan de reguliere griep. Ach, hoe triest!
Gelukkig weet men nog voor het einde van dit jaar een nieuwe plaag te verzinnen. Misschien iets met terroristen die een bacterie verspreiden die een ziekte veroorzaken waarvan de symptomen verdacht veel lijken op doodnormale muggenbeten. Of zoiets.
Natuurlijk is het allemaal vreselijk voor de geliefden van die eerste Nederlandse Mexicaanse Griep-dode maar laten we wel wezen: Wie kent er de naam nog van de allereerste Nederlandse verkeersdode? Daarvan hebben wij er inmiddels zo'n drie per dag (en 1,2 miljoen wereldwijd per jaar! Overigens: Gemiddeld sterven in ons land 10 mensen per dag aan de bijwerkingen van regulier medicijngebruik maar laat minister Klink dat maar niet horen!) maar er zijn er maar weinig die zich daar druk over maken. Blijkbaar hoort het er gewoon bij.
Zo hoort blijkbaar het gebruik van schuttingtaal al bij normaal taalgebruik en praten meiden van 14 als volleerde dames van verminderd zware zeden tegen een klant die niet wil bijbetalen voor de extra aktie. En dat is nog maar het gewone kletsen tegen een onzichtbaar (voor de toehoorders want er wordt mobiel gebeld) vriendinnetje. Nu vraag ik mij af: Wanneer je in je gewone taalgebruik al zoveel scheldwoorden verwerkt, wat blijft er dan nog over wanneer je écht iemand de huid wilt volschelden? Hieronder graag Uw reacties.
Ik had graag een vriend's reactie gezien toen mijn zoon zijn probleem met de UPC digital Box had verholpen met een bijzonder eenvoudige oplossing: stekker eruit en er weer in.
Zo makkelijk kan het soms zijn. Net als plezier hebben. Dat hadden wij vandaag in het park met een boomerang, wat leesvoer en een toevallig passerende vriendin. Dat hadden wij ook gisteren bijvoorbeeld toen Superfer en ik met zijn oma naar de Kringloopwinkel waren en uiteindelijk minder dan een tientje kwijt waren aan maar liefst 10 singeltjes (Voor lezers van onder de 27: Platgeperste MP3'tjes op zwart vinyl), een heel dik boek met spannende verhalen van ondermeer Poe, Shelley en Gogol, een Boerenbont-schaal en een hout/rieten kruk. Daarna op een terrasje genoten van een lekker koel biertje waarna m'n zoon een vriend opzocht en ik een uurtje of wat werkte voor een stichting, twee machines was draaide en wij na het zien van de film "Bandidas" tijdig gingen slapen.
Tot slot een overdenking:
Prima idee om te frisbee-en met een jongetje van 5 maar gooi dan wel met de ronde plastic schijf en niet met het jochie. De Nederlandse taal kan heel verwarrend zijn...
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Maup Caranza