Toekomst (Een verhaaltje)

De nacht voltrok zich in een roes.

De uren die hij net achter de rug had zou hij weglaten uit zijn autobiografie.

Dat was beter zo, meende hij.

Begeleid door herinneringen in de vorm van geuren zette hij haar op de trein.

Zij schonk hem een schalks lachje en wierp hem een kushandje toe terwijl de trein zich in beweging zette.

In de richting van hun gezamenlijke toekomst.

Einde Discussie

In de rij bij het lokale filiaal van een fastfoodgigant lees ik graag zo'n gratis krantje. Tegen de tijd dat het bestelde er is heb ik die uit. Vandaag was er een spelletjesmiddag en terwijl mijn kinderen werden beziggehouden met Twister, Jenga en Play-Doh las ik een pas aangeschaft stripboekje. Een biertje had er wel ingekund maar in Nederland serveert men bij de Mac nu een maal geen alcohol.

Aangezien alcohol vele malen gevaarlijker is dan vuurwerk en de maatschappij vele malen meer geld kost stel ik voor dat alcohol voortaan uitsluitend genuttigd wordt door professionals.

Dit als antwoord op hen die vinden dat consumenten-vuurwerk verboden moet worden en door burgers uitsluitend bekeken kan worden wanneer professionals het afsteken.

Ziet U het al voor zich: Burgemeester en wethouders zuipen zich te pletter en burgers mogen zich a la Het Glazen Huis daaraan vergapen.

De voordelen zijn legio: zuipende overheidsdienaren zijn tijdens het drinken niet bezig met beslissingen nemen waar wij last van hebben, alcohol-doden in het verkeer behoren tot het verleden en burgers besparen honderden euro's per jaar omdat ze geen alcohol meer mogen kopen.

Bovendien krijgen oogartsen hun zin want minder mensen zullen gewond raken door rondvliegende champagnekurken en in de vriezer ontploffende bierflesjes. Bijvoorbeeld.

Bovenstaande bedacht ik na diverse discussies die ik -als vuurwerkliefhebber- voerde.

Zo voerde ik recent ook een discussie over de zin en onzin van Twitter.

"Wat is dat toch" vroeg een dame mij "dat mensen het leuk vinden om te lezen dat iemand dronken thuis is gekomen, is vreemdgegaan, opeens verdwijnt om een paar maanden later zonder reden terug te keren, een broodje eet, iets leuks heeft gezien op televisie, ruzie maakt met de buurman over de hoogte van de heg, blij is dat hij zijn langverloren gewaande broer weer ziet en zo?" -"Da's grappig" zei ik "Datzelfde kun je zeggen over soaps kijken. Waarom kijk zij zo graag naar de levens van verzonnen karakters?" -"Nou eh...eh..eh...omdat dat gewoon leuk is." Einde discussie.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Abdulrahmad Wahid en dat van Rowland Howard

Vuurwerk

Het is weer tijd van goede voornemens maar meestal zijn die niet meer dan dat. Natuurlijk: heel veel mensen willen "afvallen" of "stoppen met roken". Althans, dat beweren zij. Maar eigenlijk bedoelen zij:"Minder wegen" en "gestopt zijn met roken". "Afvallen" en "stoppen" zijn werkwoorden en verreweg de meeste mensen zijn niet bereid moeite te doen om iets te bereiken.

Neem die verachtelijke beurzensnijders bijvoorbeeld. In plaats van bijvoorbeeld een paar uur achter de lopende band te staan beroven zij liever een toerist van een paar maanden spaargeld.

Wie geen spaargeld heeft maar toch per sé die allernieuwste lcd-breedbeeld TV wil hebben is al snel geneigd tot lenen. Ontzettend dom natuurlijk maar veel mensen zijn nu eenmaal zeer vatbaar voor wat de reclame-filmpjes beloven.

Toch wordt met name dankzij lenen het internationale monetair stelsel in stand gehouden. Is het dan goed om te lenen? In mijn ogen is dat net zo goed als propjes snoeppapier uit een rijdende auto gooien "om schoonmakers aan het werk te houden".

Laat de Nederlandse overheid dan ook ons vrij wapens en munitie kopen en gebruiken. Dat is niet alleen goed voor de economie maar ook voor de werkgelegenheid: Duizenden mensen aan het werk in wapen- en munitiefabrieken en voorlopig zullen (plastisch)chirurgen, politie en andere hulpverleners ook niet zonder werk zitten.

In het licht daarvan vind ik het vreemd dat oogartsen de regering hebben opgeroepen consumentenvuurwerk te verbieden. Ik denk dat ze gewoon -net als vele anderen- liever niet werken op oudjaarsnacht.

De link van vandaag is voor wie een voorproefje wil van het aankomende vuurwerk

Stoten

Vandaag was ik met de Ferman naar de film "The Twilight Saga: a new Moon". Daarin valt een jongedame voor de charmes van een vampier maar en jonge weerwolf vindt zij ook wel een lekker ding. Zij schroomt er niet voor om tegen de een te zeggen "Ik hou van jou" terwijl zij weet dat de ander binnen gehoorafstand staat. Zij manipuleert er op los, negeert de problemen van haar beste vriendin volkomen. Ook heeft zij er totaal geen moeite mee haar vader verdriet te doen en kan het haar niet schelen dat mensen pijn lijden of zelfs omkomen om haar te redden van haar eigen gevaarlijke spelletjes. Toch is deze bijzonder egoïstische jongedame de heldin van het verhaal.

Of "held" als je modern wilt doen. Tegenwoordig neigen wij ook in de Nederlandse taal naar de Engelse gewoonte om geslachtsloze woorden te gebruiken. Toch vind ik het ingewikkeld.

Zo had m'n zoon op school een vrouwelijke directeur en toen ik dat zei werd ik terechtgewezen:"Ik ben de directrice want ik ben een vrouw en zelfs feministe en dus moet jij directrice zeggen." Een paar jaar later nam een andere dame het stokje over en stelde ik mij voor met ondermeer de woorden:"Fijn dat U de nieuwe directrice wilt zijn." Vervolgens werd ik terechtgewezen:"Ik ben de nieuwe DIRECTEUR. Zo heet dat beroep nu eenmaal en als feminist wil ik geen uitzonderingspositie." *Zucht*

Meer mensen raken in verwarring van al dit gedoe. Neem alleen al het feit dat je steeds vaker "eigenaresse" ipv "eigenares" geschreven ziet staan en steeds meer vrouwen zich "eigenaar" noemen. "Eigenares" is de vrouwelijke vorm en dus is "eigenaresse" dubbelop. Vergelijk het met "buschaufeusserin" of "politieagenteuse".

Vrouwen vormen (gelukkig) zo'n beetje de helft van de bevolking en hebben (volkomen terecht) een grote invloed op de maatschappij. Toch zijn er mensen die geloven dat een bevolkingsgroep die net iets meer dan 5 procent van de bevolking uitmaakt een "bedreiging" vormt voor het leven zoals wij dat kennen. Onzin natuurlijk. Een grote hoop stierepoep.

Moslims maken gewoon deel uit van de maatschappij, net zoals Baptisten, Hindoes, Joden (helaas niet meer zoveel als zo'n 60 jaar terug), Wicca's, Katholieken, Kaaseters, Jan Smit-fans, tafeltennis-spelers en liefhebbers van dames met een ruime cupmaat. Bijvoorbeeld.

Gelukkig is Blonde Geert van het soort dat nog geen zeef kan laten zinken en dus hebben gewone mensen daar in de praktijk weinig last van.

Op gegeven moment besloot ik de dingen te zeggen zoals ze in mij opkomen zonder er rekening mee te houden of dat al dan correct is volgens "feministes" of PVV-aanhangers. Wél doe ik mijn best (groepen) mensen niet bewust voor het hoofd te stoten.

Voor de liefhebbers nog een filmpje van ondergetekende tijdens gitaarles. Met excuses voor de dissonanten...;-)

Kerstavond

Boek nummer 28 van dit jaar was "American Gods", een machtig epos over archaïsche en moderne goden van de hand van Neil Gaiman. Volgens eigen zeggen werd hij tijdens het schrijven geholpen door een andere favoriete schrijver van me: Terry Pratchett.

Een "verhaaltje op vrijdag" heeft U deze week van mij gemist. Ik zal U vertellen waarom: Het gaat U niets aan...nee hoor...Donderdag waren m'n zoon en ik bij een etentje dat werd gegeven door vrienden van ons. Het leek bijkans een reünie van mensen die aan de wieg stonden van het internet in Nederland, zoveel "Hippies from Hell" waren er aanwezig! Het eten was overheerlijk en het werd zo gezellig dat ik pas tegen twee uur 's nachts in bed lag.

De dag erna was er een uitgebreide lunch bij m'n moeder waar ondermeer ook m'n broer bij was. Ik kon bij hem en z'n gezin overnachten zodat ik vanmorgen de eerste gast was op zijn vijftigste verjaarsviering. Ook daar vandaag heerlijk gegeten. Bovendien was het een leuke gewaarwording om even bij te kletsen met onder andere de dame die ruim dertig jaar terug onze buurvrouw was in dat deel van Amsterdam dat bekend staat als Geuzenveld en vermoedelijk eerdaags opgaat in het grotere stadsdeel West.

U begrijpt dat ik niet al te veel tijd had om virtueel sociaal te zijn. Daarom dus geen "Verhaaltje op Vrijdag" en zelfs geen foto's op één van m'n andere blogs in het kader van Skywatch Friday. U krijgt van mij nog wel even het antwoord van de overheid op mijn opmerking dat van alle landen ter wereld uitsluitend Zimbabwe slechter scoort dan Nederland waar het gaat om transparantie en openheid van het overheidsapparaat. Onvoorstelbaar dat er zo ontwijkend wordt geantwoord op een vraag over de Wet Openbaarheid van Bestuur! Op hun antwoord stelde ik maar meteen weer een nieuwe vraag...*Evil grin*.

Wellicht begrijpt U dat ik nu even geen zin heb om foto's van m'n camera over te zetten, ze eventueel een beetje te bewerken en vervolgens hier te plaatsen.

We geven maar de schuld aan de eindejaarsdrukte...

Op het einde van het jaar is dan toch het nieuws officiëel: De kredietcrisis is voorbij! Mensen gaven meer aan malaria dan vorig jaar. Mensen kochten meer sinterklaas- en kerstcadeaus dan vorig jaar. Mensen boekten meer vakanties dan vorig jaar. Mensen bestelden meer vuurwerk dan vorig jaar en iets meer mensen hebben meer vrije tijd doordat zij werkloos zijn geraakt. Minder dan 1 op de tien leden van de beroepsbevolking zit zonder baan en dat valt natuurlijk hartstikke mee. Niet voor die ene op de 10 natuurlijk maar het percentage (8,75) blijft onder het Europees gemiddelde liggen (ruim 11 procent).

Al met al doen wij het in ons landje lang niet slecht.

Bij deze spreek ik de wens uit dat een ieder een fijne, harmonieuze kerst heeft gehad (al zal de kerstmaaltijd voor sommige kalkoenen niet zo gezellig zijn geweest...) en wil ik hen bedanken die de tijd en moeite hebben genomen op mijn vorige stukje te reageren. Wie dat wenselijk acht: er staan nog meer liedjes van mij en de buurvrouw op Youtube.

Verder wens ik U een fijne tweede Kerstavond!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rafael Caldera, dat van Marcus Bakker, dat van nijlpaard Tanja en dat van Vic Chesnutt en Yves Rocher

Gitaar

Verspilling is zo normaal geworden in ons deel van de wereld dat wij er niet meer bij stilstaan. Nu is het bij veel mensen zeker 20 graden in huis "omdat het buiten zo koud is" maar waarom geen genoegen nemen met 18 graden? In de zomer is dat ook een comfortabele binnentemperatuur dus waarom nu niet? Ook dat is een enorme verspilling van energie. Natuurlijk is het lekker en comfortabel om binnen in een t-shirtje te kunnen rondlopen maar alles wat mensen hoeven te doen om een steentje bij te dragen aan een beter milieu is een trui te pakken. Helaas vinden de meesten dat vooral anderen beter voor het milieu moeten zijn. Zo zit de mens nu eenmaal in elkaar.

En dan vooral oudjes. Niet om het een of ander maar in verreweg de meeste verzorgingstehuizen betalen de inwoners een vast bedrag per maand voor huur, energie, kabeltelevisie en servicekosten. Het kan ze dus niets schelen hoe hoog de kachel staat. Vaak ook laten ze het licht aan in de badkamer "want dat is zo lekker makkelijk". En werken doen ze ook al niet...;-)

Momenteel heeft 14 procent van de 64-plussers een betaalde baan, al dan niet part-time. Hoeveel meer "oudjes" zullen er gaan werken als over enkele jaren de pensioensgerechtigde leeftijd is verhoogd tot 67?

Volgens Agnes Jongerius moeten wij maar doen wat de overheid zegt "omdat een meerderheid van de kamer dat wil". Zou zij echt vergeten zijn wat de taak is van een vakbond? Het is dat ik jaren geleden m'n lidmaatschap van het FNV al heb opgezegd. Ik zou't zo weer doen.

Net als weggaan bij het bedrijf waar ik niet gelukkig was. Goed, het maandsalaris was vrij behoorlijk, het werk niet al te ingewikkeld en ook met de collega's kon ik aardig opschieten. Maar het schrikbeeld om (toen nog) tot m'n 65e gegevens van een papiertje over te zetten op een elektronisch systeem en mensen naast mij dulden die een TV terugbrengen naar de winkel "omdat-ie volgens de gebruiksaanwijzing 99 zenders kan ontvangen maar ik niet verder kom dan 28" deed mij het roer omgooien.

Zo kwam ik in een musical terecht en later in de kinderopvang.

Sinds enige tijd werk ik niet meer voor het plezier van een enkeling maar voor dat van mezelf en mensen die ik met m'n werk kan helpen of op een andere manier kan blijmaken. Dat geeft mij ondermeer tijd voor leuke dingen doen zoals samen gitaarspelen. Hier hoort en ziet U mij en buurvrouw Winonah en hoort U gitaarleraar Rob op percussie. Dat wil zeggen: hij slaat de maat aan op zijn gitaar...

Gezellig

Ooit stond bij ons voor de deur van de kerk een dakloze te bedelen. Bij het begin van de kerstmis bleek de voorganger onvindbaar. Tot de "zwerver" binnenkwam, zijn vermomming afdeed en de kansel beklom. Hij begon de preek met: "Ik schaam mij dood! Noemen jullie je Christenen!? Welgeteld twee mensen gaven mij een beetje kleingeld en precies vier mensen keken mij in de ogen aan. De rest van jullie negeerde "die vieze oude man bij de deur"."Waar blijven jullie met je dierbare kerstgedachte? Onvoorstelbaar dat onze gemeente wordt bevolkt door zo'n stelletje hypocrieten!" En weg was de uitgelaten kerststemming onder de "gelovigen"...hah!

Natuurlijk zijn niet alle Christenen hypocrieten maar U begrijpt wel waar ik heen wil. Toch? Nu kan ik hier wel heel genuanceerd gaan doen maar daar zet ik mensen niet mee aan tot zelfstandig denken.

Neem nu de discussie die ontstond naar aanleiding van mijn stukje van gisteren. Daar zijn een paar bijzonder fraaie en weldoordachte reakties op gekomen (waar ik ook weer op reageerde, zoals U hier kunt nalezen). Ondermeer door middel van dit weblog probeer ik mensen in te laten zien dat het hebben van een eigen mening meer is dan het maken van een samenvatting van een Telegraaf-artikel.

Het kan geen kwaad om mensen af en toe een spiegel voor te houden. Zo deed ik dat samen met een paar andere klanten op de UWV-klantendag in november. Veel werknemers schrokken ervan om te horen hoeveel er eigenlijk mis ging binnen hun bedrijf. Niet zo gek wanneer je bedenkt dat een gemiddelde werknemer nooit een klacht onder ogen krijgt en de gemiddelde klant in het ongewisse wordt gelaten over de naam van degeen die hun dossier behandeld.

Vandaag ontving ik het evaluatie-rapport. Helaas bleek dat niet meer dan de uitgetypte (en niet eens uitgeWERKTE) aantekeningen van één der aanwezigen en zat het rapport dus vol taalfouten. De begeleidende brief was echter wél in orde en beloofde beterschap. Da's mooi.

Dat was ook het weer vandaag. Buurvrouw Winonah en ik trotseerden de elementen om samen bij de gitaarleraar langs te gaan. Wij gingen er heen om 4 uur en waren pas na half negen weer thuis. Er zijn ook filmpjes gemaakt die U ongetwijfeld eerdaags kunt bekijken. U begrijpt: het was erg gezellig!

Vrouwen

Dankzij de Raad voor de Kinderbescherming, Bureau Jeugdzorg en de gezamenlijke media zit "zeilmeisje" Laura Dekker nu in een zware depressie. Had men haar met rust gelaten dan was zij de jongste ooit die een zeiltocht om de wereld maakte én had zij in relatieve anonimiteit haar school kunnen afmaken. Haar in de gaten houden lukt Jeugdzorg niet, wat blijkt uit het feit dat zij 3500 euro kon opnemen en zonder toezicht naar St. Maarten kon vliegen. Haar laten opwachten door de politie en aan een kruisverhoor onderwerpen leek Jeugdzorg een goede manier om haar wat rust te geven. Haar bij haar vader weghalen vindt men nu de juiste oplossing.

Voor Laura was er geen wachtlijst in de zorg. Voor Laura werd een plekje vrijgehouden op de voorpagina. Voor Laura is het nu te laat om een normaal leven op te bouwen.

Is dat de goede manier om voor een kind te zorgen? Vreemde ideeën houden die lui van Jeugdzorg er op na.

Vreemd genoeg zijn het vaak de voorvechters van de zo geroemde vrijheid van meningsuiting die het overduidelijk niet op prijs stellen wanneer ze worden tegengesproken. Roep in het openbaar maar eens:"Ik ben tegen vrijheid van meningsuiting!" Zeker weten dat er een of ander figuur tegen ageert met het afkraken van jouw mening.

Zo ken ik mensen die beweren dat zij graag de discussie aangaan en bijvoorbeeld op Facebook een stelling plaatsen. Ga je daar tegen in dan "verspil je (hun) tijd", zit je ze te "dissen" en "moet je maar'ns goed nadenken voor je wat schrijft". Leuke discussies worden dat dan waarbij iedereen het maar met elkaar eens is.

Zoals de voorvechters van het vrije woord het verpest hebben voor diegenen die écht hun mening willen uiten, hebben feministes het verpest voor vrouwen die écht voor vol willen worden aangezien.

Ga maar na: Dankzij het feminisme hebben vrouwen nu, bijvoorbeeld, 16 weken zwangerschapsverlof. Hoezo gelijke behandeling? Hoeveel tijd krijgen mannen gratis vrij van hun werkgever als ze net vader zijn geworden? Bovendien is het door die regeling voor veel bedrijven bijzonder onaantrekkelijk om vruchtbare vrouwen in dienst te nemen. Dat is dan ook de voornaamste reden voor het feit dat zo weinig vrouwen in Nederland topfuncties bekleden. Sterker nog: maar liefst 40 procent van alle vrouwelijke topmanagers in Nederland komt uit het buitenland!

Uit onderzoek (Zoek zelf maar op, ik heb daar even geen zin in) blijkt overigens dat verreweg de meeste vrouwen zeer tevreden zijn met het part-time werken en deeltijds voor de kinderen kunnen zorgen. Verder blijkt dat de meeste fulltime werkende mannen graag meer tijd aan het gezin zouden willen besteden maar dat niet durven te vertellen aan hun baas uit angst voor watje te worden aangezien. Een "echte man" zorgt namelijk voor het inkomen. Veel vrouwen roepen weliswaar dat zij een man willen die zijn vrouwelijke kant laat zien maar vraag als man maar eens haar mascara te leen als je een avondje wilt stappen!

Hoeveel mannen kent U die een rok durven te dragen terwijl het voor vrouwen al ruim 30 jaar heel normaal is om een broek te dragen in het openbaar? Daarop voortgaant: Hoeveel mannen kent U die na een scheiding van door de rechter volautomatisch de kinderen kregen toegewezen?

Nu vraag ik U af, bij me eige: welke groep gaat meer gebukt onder het juk van "het systeem": mannen of vrouwen?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bernard Droog en dat van Brittany Murphy

Fotoverslag

Muziek van The Eels, Metallica en Pink Floyd, een glaasje whisky en een massage...Soms is het leven simpelweg fantastisch.

Neem nu dit weekend...

De zusjes speelden lekker met een manege van Playmobil. Daar zitten allerlei accesoires bij. Als geintje vroeg ik of er ook een meisje bijzit met een kapotte knie die net van haar paard is gevallen. Als antwoord liet de oudste zus mij een gipsbeen en een stel krukken zien...

Thuis klapten wij (Zonder Dayna helaas, die had een vriendinnetje over voor het weekend) de kerstboom uit en gingen wij gourmetten om 's avonds te kijken naar de circus-special voor de stichting Kid's Right. Wij huiverden bij de beelden van kinderen die vrijwel niets hebben en genoten van een weergaloze Humberto Tan die het publiek verbaasde en zichzelf overtrof door als een volleerd trapezewerker door de nok van de tent te vliegen.

Ook was er een dame verkleed als politie-agente maar dan met ultrakort rokje. Als elke agent er zo uitzag was het snel afgelopen met de kleine straatcriminaltiteit:"Als jullie niet gauw ophouden trek ik m'n oude uniform weer aan!"

Onderweg op straat ondermeer staan babbelen met buurvrouwen Hetty en Margot en lokale randfiguur Guus. Vriend Pieter en buurvrouw Winonah waren even langsgeweest.

Bij m'n moeder op het plein was er een klein winterfestival waar wij genoten van verse sneeuwval, gepofte kastanjes, glühwein, oliebollen en hotdogs. Daardoor was het voldoende om thuis nog even een klein kommetje soep te nuttigen voor het avondeten.

U leest't: wij hebben ons vermaakt! Had U ook zo'n fijn weekend?

Hieronder vindt U een fotoverslag.

Vanmorgen was ik met m'n zoon naar zijn orthodontist waar hij mocht "happen" voor zijn beugel. Hij is nu bij oma en ik ben een avondje én een dagje vrij!

Fotoverslag

Hierbij een fotoverslag van het afgelopen weekend. Dat U er net zo van mag genieten als wij gedaan hebben...

Bemint (Een verhaaltje, vervolg op: Voorgesteld)

Het was laat. Te laat voor de tram. Eigenlijk ook te koud om op de halte van de nachtbus te staan wachten maar gezien zijn falende motoriek veroorzaakt door overmatig alcohol-gebruik besloot hij niet te gaan lopen.

Bij de eerstvolgende halte stapte zij in, een paar jaar nadat hij haar voor het laatst had gezien. Zij zag hem meteen nadat zij haar abonnement had getoond aan de bestuurder en liep zo snel als damesachtig nog verantwoord was naar hem toe.

Zij zat nog niet of haar hand had de zijne al gevonden. Zij keek hem diep in de verwachtingsvolle ogen aan en zei:"Ik ben blij dat ik de man van mijn dromen weer gevonden heb."

Hij stelde voor dat zij samen zouden uitstappen bij zijn halte maar zij vertelde daar niet op in te kunnen gaan om redenen die er hier niet toe doen.

Daarom wees hij haar op het bestaan van een literair tijdschrift waar een aan haar opgedragen haiku in stond:

Adem zacht mijn lief

hoort nu eens hoe mijn adem

de jouwe bemint

Voorgesteld (Een verhaaltje)

Het was al donker toen hij aan het begin van de avond op de bushalte stond. 

Hij had afgesproken met een vriend 

en was van plan met hooguit de laatste bus van die avond weer naar huis te gaan.

Toen viel zijn blik op haar en hij wijzigde zijn plan. 

Al was het dan niet bewust. 

Er stopte een bus maar het was niet de zijne. 

Zij stapte in, draaide vragend haar hoofd naar hem en hij volgde.

Zonder een woord te zeggen ging zij zitten en nam hij naast haar plaats. 

Hun handen zochten en vonden contact. 

Hun vingers speelden in elkaar verstrengelde geliefden t

erwijl zij doelbewust de ogen van elkaar af gericht hielden. 

Te gevaarlijk.

Na een te korte eeuwigheid stopte de bus bij haar halte. 

Zij stond op, liep naar de uitgang 

en draaide toen pas haar gezicht weer in zijn richting. 

Hij ving de blik in haar ogen met zijn hart 

en zij fluisterde hem haar naam.

Geluidloos maakten zijn lippen de bewegingen 

die horen bij het uitspreken van "Dat weet ik." 

Tenslotte was dat zo want ook in zijn dromen 

had zij zich al aan hem voorgesteld.

Dijk

Uit serieus onderzoek blijkt dat kinderloze werknemers niet zo moeten klagen over collega's die kinderen hebben. Die blijken beter gemotiveerd én harder te werken.

Zelf werk ik al een paar jaar niet meer zo hard en dat bevalt mij uitstekend. Mede daardoor blijf ik gemotiveerd om op andere manieren mijn steentje bij te dragen aan de maatschappij. Ja, er zijn meer manieren om nuttig te zijn dan alleen het verrichten van betaalde arbeid. Vaak zijn die andere activiteiten nog gezellig ook.

Het was gisteravond weer errug gezellig met een buurvrouw op visite en zo. Nadeel is dat je dan des morgens met slegs een paar uurtjes slaap achter de rug bij een bewonersbijeenkomst bent waarin de woningbouw uitlegt wat de aankomende verbouwing voor gevolgen zal hebben.

Wie nog wat te zegen heeft over jongeren die niet weten hoe het hoort daag ik uit aanwezig te zijn bij een samenkomst van 55-plussers. Onderling luidruchtig kletsen terwijl een ander aan het woord is, elkaar niet laten uitspreken, niet luisteren naar opmerkingen van de voorzitter...Die jeugd van vroeger...!

Thuis wachtte een niet onaanzienlijk stapel strijkgoed op mij. Die nam ik onder handen terwijl mijn zoon samen met zijn mentor zijn fiets van nieuwe binnenbanden voorzag. Intussen probeerde ik tussendoor flash aan de gang te krijgen in de Chrome-versie voor Ubuntu. Tot heden zonder succes. Maar in Firefox werkt alles prima.

Zo kon U toch -als het goed is- de filmpjes zien die ik gisteren plaatste.

Zoals U weet plaats ik af en toe kanttekeningen bij het regeringsbeleid en vroeg ik mij onlangs hardop af waarom de overheid het houden van dieren door circussen wil verbieden "omdat dat zo zielig is voor die dieren" en aan de andere kant 35.000 dieren (waarvan het merendeel kerngezond is!) laat omleggen.

Ik plaats ook kanttekeningen bij de klimaattop in Kopenhagen. Zolang de moraal der mensheid niet verandert zullen de dames en heren daar hoegenaamd niets bereiken.

Wat is er nu terecht gekomen van "Kyoto"? Als U of ik een extra spaarlampje indraait is dat minder dan een druppel op de gloeiende plaat. Akkoord: vele druppels tezamen leveren voldoende water voor het blussen van de wereldbrand maar dan moet wel iedereen meedoen.

Nee, de mens is de ergste vervuiler (naast koeien en varkens. Sluit die niet uit want de hoeveelheid methaan die die beesten uitstoten is genoeg om een gigantisch gat in de ozonlaag te veroorzaken.) dus het vermoorden van mensen is een uitstekende korte termijn-oplossing om het aards milieu te redden. Vandaar mijn voorstel: laat tsunami's en overstromingen lekker hun gang gaan en verwijder wereldwijd alle dijken. Dat zet pas zoden aan de dijk...

Vandaag lekker geen vraag, brief, woord of link van de dag...

Kruisje

Ooit wilde de Raad voor de Kinderbescherming mijn zoon bij mij weghalen ("Want een vader alleen is niet in staat voor kinderen te zorgen.") en mogelijk onderbrengen bij een pleeggezin in Rotterdam. Vreemd genoeg was het vanaf dat moment niet mijn grootste angst om hem kwijt te raken maar dat hij later zou spreken met een Rotterdams accent.

Nu zou het fijn zijn als Burgemeester Aboutaleb de inwoners van zijn stad zou opdragen ABN te spreken. In elk geval dan die paar dagen per jaar dat ik in Rotterdam ben. Om rekening te houden met mijn gevoelens en zo. Maar dat zou ik ronduit belachelijk vinden. Als mensen met een Rotterdams accent willen praten, een keppel, kruisje of hoofddoek willen dragen dan mag dat gewoon.

De enige uitzondering die ik mij kan voorstellen zou gelden voor hen met een voorbeeldfunctie op televisie of radio. En nog alleen maar zou dat gelden voor mensen met zware accenten die door mede-Nederlanders daardoor lastig te verstaan zijn. Gewoon praktisch. Philip Freriks en Eva Jinek mogen van mij best een keppeltje dragen als ze dat zo graag willen. er zijn veel sporters die vlak voor een race een kruisje slaan. Moeten we dat dan ook maar verbieden, net als het dragen van een kruisje?

Vraag van de dag: Kun je't bij de brandverzekering claimen wanneer je lading illegaal vuurwerk ontploft?

De brief van de dag is het antwoord van het Ministerie (en mijn daaropvolgende wedervraag) op mijn vraag waarom de Nederlandse overheid vindt dat het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens niet van toepassing is op de centrale opslag van vingerafdrukken terwijl Engeland voor datzelfde vergrijp op de vingers werd getikt.

Voor de liefhebbers twee korte filmpjes (ook te zien door hier en hier te klikken) van een paar optredens waar ik bij mocht zijn. Helaas was de batterij van mijn mobiel voortijdig leeg...*Snif*

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Oral Roberts en dat van Jegor Gaidar

Noord-Zuidlijn

Berlusconi zou connecties hebben met de maffia.

Dat is net zo onwaarschijnlijk als dat de beste schaatser ter wereld een neger zou zijn.

Het is wél onwaarschijnlijk dat Malaria -een ziekte die miljoenen doden per jaar veroorzaakt maar vooral in Afrika dus vandaar dat je onze overheid er nooit over hoort- binnen 20 jaar de wereld uit is.

Een jonge deelnemer aan het Plastic Huis (Een variant op het Glazen Huis waarbij Radio3 DJ's via Serious Request geld inzamelen voor het goede doel) verwoordde de belangen van de farmaceutische industrie heel fraai en treffend:"Wij zamelen geld in voor malaria".

-"Heel goed" zei ik tegen het beeldscherm. "Daar is nog veel te weinig van in de wereld." Door mijn opmerking kon mijn zoon met een grote grijns op zijn gezicht (én met nieuwe en dikkere handschoenen) naar school voor dag drie van de repetitieweek die vrijdag begon.

Toen begonnen ook de commissieleden zenuwachtig te worden die vandaag de persconferentie rond de Noord-Zuidlijn moesten verzorgen. "Er zijn fouten gemaakt" luidt de conclusie. Ach nee, gut. Echt waar? Aangezien de meeste verantwoordelijke personen al zijn opgestapt heeft het weinig zin hen te dwingen tot aftreden. Ook burgemeester Job Cohen zal gewoon blijven zitten aangezien hij "alleen maar" verantwoordelijk was voor het juist opvolgen van de procedures.

Blijkbaar staan die procedures toe dat megabouw-projecten onverzekerd worden gestart en dat individuen besluiten kunnen nemen zonder dat overleg gepleegd hoeft te worden over de besteding van een paar miljard euro. Als je geld nodig hebt dan druk je toch gewoon bij? En anders vraag je gewoon een extra leninkje aan Wouter Bos.

Nu gaat het dus gigantisch mis en mag de Staat een half miljard bijlappen in de hoop dat dat voldoende geld is om het hele project te begraven. Tsja, dat krijg je wanneer je mensen als de heer B. Lunder en Miss Leiding controle geeft over een project als de aanleg van de Noord-Zuidlijn.

De link van vandaag is voor liefhebbers van schaken én van Mario Bros.

Q-koorts

Onlangs haalde ik met m'n zoon samen zijn nieuwe ID-pas op en ik vertelde de dame aan het loket over mijn brief aan de overheid waarin ik hen erop wijs dat het opslaan van vingerafdrukken in strijd is met het bepaalde in artikel 8, lid 1 van het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. Zij vertelde nieuwsgierig te zijn naar de uitkomst.

Zelf ben ik benieuwd naar de uitkomst van een lokale handtekeningenaktie waar buurvrouw Angela mee aan kwam zetten. Zelf bleef zij nog graag even kletsen maar haar collega wist haar ervan te overtuigen om verder te gaan omdat ze nog zo'n 800 van de 1000 handtekeningen nodig hadden om een onderzoek te kunnen gelasten. Goed bezig!

Dit weekend was ik lekker bezig. Het begon op vrijdag toen ik met m'n zoon de film Doomsday bekeek. Een hoog "Mad Max" gehalte, vrij bloederig, een redelijk hoog amusementsgehalte en aanzettend tot nadenken. Al had dat laatste voor een aktiefilm die zich afspeelt in de toekomst van onze kleinkinderen niet echt gehoeven.

In de nabije toekomst gaan m'n zoon en ik weer op een korte skivakantie. Althans, hij gaat skién en ik zal mij voornamelijk met de après-ski bezighouden.

Ik weet nog dat ik een paar jaar terug per abuis van een vers aangelegde zwarte piste afdaalde (Voor niet-skiërs: Dat is heul errug steil!). Volgens mij daalde ik sterker dan de heldenstatus van Tiger Woods!

De Ferman is een echte held voor zijn zusjes die wij zaterdagmorgen opzochten en de cadeautjes brachten die de goede Sint voor hen bij ons in de schoenen had achtergelaten. In licht uitgelaten stemming vertrok m'n zoon toen naar oma en ik naar een sjiek hotel om daar een paar uur later met een rubber kip door de fraai aangeklede zaal rond te rennen tijdens een bedrijfsfeest.

Het geluk wilde dat ik bij een collega en haar vriend in Rotterdam kon logeren waarmee twee vliegen in één klap werden geslagen: Ik kan nu beweren dat ik tenminste één keer in m'n leven bij een professionele stripper heb geslapen én ik moest de volgende morgen vroeg in Spijkenisse zijn. Dat is vanuit Rotterdam een stuk sneller te bereiken dan vanuit m'n eigen stede.

Heb de volle vier uren die die morgen nog telde heerlijk geslapen voordat ik mij (een heel kwartier vroeger dan gepland!) meldde bij mijn peetzoon en diens moeder.

De rest van de middag was voor het koor "Happy Together" dat door haar afscheidnemende dirigente gearrangeerde versies bracht van diverse musical-liedjes.

Met slegs een half uurtje vertraging was ik half tien des avonds weer terug in Amsterdam om vanmorgen even op krachten te komen met een uurtje Pilates en straks een dutje te doen op de bank bij vrienden met een oppas-baby in de armen.

Babies zijn zo heerlijk onschuldig en nog niet banggemaakt voor zaken als de Mexicaanse Griep, Terrorisme en de Q-Koorts.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Paul Samuelson.

Buren (Een verhaaltje, vervolg op Vloer)

Enige weken later hoorde hij dat er een spelletje met hem gespeeld was. En dat hij niet het eerste slachtoffer was. Hij stuurde haar een brief waarin hij haar waarschuwde dat het onverstandig kan zijn om te spelen terwijl de ander de spelregels niet kent.

Soms herlas hij één van de blaadjes die in zijn periode als opvoerend dichter waren samengesteld en kwam dan ook haar naam tegen. Hij zag haar dan weer voor zich, rook weer haar geur en dacht terug aan de nacht dat zijn ademhaling zich vermengde met de hare.

Toen hij haar weer zag monteerde zij haar naambordje op de deur van haar nieuwe woning: een appartement bij hem in de straat.

Vanaf nu waren zij buren.

Vloer (Een verhaaltje)

Zodra hij haar zag wist hij dat hij haar vaker wilde zien. Niet veel later zat hij bij hetzelfde dichterscollectief waar ook zij lid van was en tijdens vergaderingen zorgde hij ervoor dat hij tegenover haar zat voor het beste uitzicht.

Naast haar zitten was ook geen straf want dan kon hij de geur van haar haar opsnuiven. Of dat van haar zweet op die avonden dat zij naar de sportschool was geweest en niet de tijd had genomen om eerst te douchen.

Hij had geen woorden nodig om zijn gevoelens voor haar te beschrijven, daar waren anderen voor.

Binnen het jaar deelde hij een hotelkamer in Parijs met haar. Waar hij wakker werd op de vloer.

Extern bureau

Het op straat staan kletsen met buurvrouw Rinie duurde gisteren maar eventjes. Het is namelijk al aardig koud buiten. Nog lang niet zo koud natuurlijk als in de winter van "De Hel van 63". Toen won Reinier Paping de elfstedentocht en reed ook de latere bondscoach van de nationale schaatsploeg Henk Gemser mee in de tocht der tochten. Zowel ik als buuvrouw Winonah waren nog niet geboren. Dat weerhield ons er niet van samen gezellig gitaar te spelen gisteravond.

Er is mij wel eens gevraagd waarom ik mensen die ik ken gewoon bij de naam noem hier. Ik zou natuurlijk pseudoniemen kunnen gebruiken maar met een overschot aan buurvrouwen wordt dat lastig onthouden. Alleen de letter dan? Ook lastig omdat ik op gegeven moment bijvoorbeeld maar liefst 4 buurvrouwen had wiens naam met een J begon. Daarom dus gewoon en simpel voornamen. U kent die mensen niet, zij kennen U niet en van die enkele persoon uit de kennissenkring die heeft gevraagd niet genoemd te worden maak ik simpelweg geen melding.

Het kan allemaal zo makkelijk zijn.

Neem nu het vermoorden van een stel al dan niet drachtige geiten. Die zouden de zogeheten Q-koorts kunnen veroorzaken en moeten dus dood...eh..."geruimd" worden.

Alles om te voorkomen dat het aantal mensen dat is overleden ten gevolge van de Q-koorts nog verder stijgt dan het aantal van zes waar de teller nu op staat. Natuurlijk is het niet leuk om iemand te verliezen aan de Q-koorts, de Mexicaanse griep (Heeft U er na de vaccinatie nog iets over gehoord? Nee? Werkt goed hè, die prik?) of wat het dan ook zal zijn waar ze volgend jaar mee komen. Klopt. En het is ook niet leuk als een kind of partner overlijd door een val van de keukentrap (daar is die weer!) of door zich te verslikken in een botje bij het eten van geitenvlees of door zich te verslikken in een visgraatje. Of knikker. Toch is dat aantal doden een veelvoud van het aantal doden dat overlijdt aan de Q-koorts.

Elk jaar sterven er ook tientallen mensen door toedoen van de trein. Of anders gezegd: met de trein als hulpmiddel...:-(

Reizen met de trein zou met hulp van de OV-chip makkelijk moeten worden maar vooralsnog zitten er nogal wat haken en ogen aan het systeem. De NS vroegen mij om een advies en dat gaf ik: Meer werkende poortjes op meer stations en die zichtbaar opstellen. Zet de NS-poortjes niet direkt naast die van de metro. Dat is bijzonder verwarrend. Advies aan de directie van NS: laat eens wat vaker de auto (al dan niet met chauffeur) staan en ga zelf ook met de trein naar het werk. Spreek zelf met de reizigers/klanten in plaats van het onderzoek volledig over te laten aan een extern bureau.

Het voordeel aan een nadeel van vandaag is:

Werkloosheid is goed voor de werkgelegenheid. 400.000 werklozen verschaffen gezamenlijk werk aan ongeveer 15.000 personen.

Paul de Leeuw

Mag een veroordeeld pedofiel na het uitzitten van de straf wel weer gaan wonen in een buurt met kinderen? is een vraag die ik ondermeer hier tegenkwam.

Hier is mijn antwoord:

Heel lastig. Het klinkt wat bot maar laten we eens kijken naar hoe wij hier een paar decennia geleden tegen homosexualiteit aankeken. Dat werd gezien als afwijking of -bij minder extreme mensen- als ziekte. Bijzonder weinig mensen vonden homosexueel zijn "normaal". Had je sex met iemand van hetzelfde geslacht dan ging je gewoon de bak in. Los daarvan: iemand die de wet overtreed dient daarvoor gewoon gestraft te worden. Leun dus niet tegen een gevel aan want dat is in veel gemeenten verboden. Ook is het niet toegestaan als fietser een persoon te vervoeren op de bagagedrager...De vraag moet gesteld: staat hier de straf in verhouding tot de misdaad? Heeft die man (Vaak gaat het trouwens om vrouwen maar dat vergeet men graag) het kind even onheus betast in de bus of bijvoorbeeld maandenlang opgeloten in z'n kelder en zich er dagelijks aan vergrepen? Moet je een bankrover na het uitzitten van z'n straf laten wonen in een stad waar geen bankfiliaal is? Een pederast (Iemand die zich daadwerkelijk aan kinderen vergrijpt in tegenstelling tot een pedosexueel die zich "alleen maar" tot kinderen aangetrokken voelt, zoals bijvoorbeeld Paul de Leeuw) levenslang in een kinderloze inrichting stoppen zou bijna neerkomen op wat de nazi's deden met Joden, zigeuners, Vrijmetselaars,...Als we mensen gaan opsluiten vanwege hun sexuele geaardheid en/of vanwege hun fantasieën dan is het einde zoek en krijgt Wilders gelijk.

Los van dit al ben ik ook gewoon vader en de sukkel (m/v) die aan mijn kinderen zit zal het zwaar krijgen (en dan druk ik mij heel voorzichtig uit want zeggen dat je mensen iets zult aandoen en de politie ansichtkaarten zal sturen met daarop hints waarmee zij de diverse lichaamsdelen kunnen vinden is niet netjes). Ongeacht zijn of haar ras, huidskleur, geloof of sexuele overtuiging. En tsja...een bankrover die tijdens de roof "per ongeluk" een kind wat aandoet waarbij dat kind een trauma oploopt, krijgt die minder straf dan een pedo alleen maar omdat-ie niet de bedoeling had het kind pijn te doen? Dan wordt het lastig want de meeste pedo's houden oprecht van kinderen en hen pijn doen is het laatste waar ze aan denken/ Vraag maar aan Paul de Leeuw.

Het voordeel van de dag is:

Buitenspelen: Als niet alleen kinderen maar ook volwassenen vaker buiten zouden spelen is dat niet alleen goed voor het milieu (Minder computer, stroom en gas-verbruik thuis) maar ook voor de gezondheid der mensen (Meer beweging, frisse lucht, direct zonlicht)

100 Euro

"Schrijfwijzer voor het web" van Chrétien Breukers en Merel Roze is boek nummer 27 van dit jaar en staat vol met tips en trucs over succesvol schrijven op het web. Dus pas maar op weblogland, ik kom eraan! ;-)

Natuurlijk ben ik niet de beste schrijver ter wereld en zal het zelfs eventjes duren voordat ik -net als bijvoorbeeld Ivo Victoria- voor een TV-programma als "Iets met boeken" gevraagd word. Daar gaat het ook niet om.

Ooit begon ik met dit weblog als methode om frustraties van mij af te schrijven en een soort van overzicht van mijn indertijd hectische leven te verkrijgen. Inmiddels is het iets meer geworden en probeer ik daarnaast lezers van andere inzichten te voorzien en soms ook te amuseren. Bijvoorbeeld met de verhaaltjes die af en toe verschijnen.

Natuurlijk zou het leuk zijn als eertijds een en ander in boekvorm verschijnt. Het lijkt mij wel kicken als iemand gewoon een boek met mijn naam op de kaft in de kast heeft staan. Of op het toilet.

Tips om dat voor elkaar te krijgen zijn dan ook welkom. ;-)

De rust die ik momenteel ervaar is ook meer dan welkom. Bewust heb ik het aantal afspraken voor deze week tot een mimimum beperkt omdat ik merkte dat zelfs tien uren slapen niet voldoende meer bleek om uitgerust wakker te worden.

De chauffeur van politiecommissaris van Baal werd tot voor kort uitgerust wakker in een hotel in Alphen aan de Rijn waar hij vijf nachten per week logeerde om des morgens paraat te kunnen staan voor zijn baas. Die verhuist nu naar zijn werkplaats Apeldoorn. Hij is de geruchten over zijn geldverspilling zat. Zo beweert hij.

Hij heeft gelijk. Het is niet meer dan normaal dat je een auto met chauffeur hebt die jou elke dag naar je werkplek brengt. Al moet die daarvoor 700 kilometer omrijden danwel zijn hotelovernachtingen door de belastingbetaler laten betalen. De arme man...

Mijn zoon en ik zijn niet arm. Goed, volgens de cijfers leven wij vlak boven de armoedegrens zoals die voor Nederland geldt. Maar afgezet tegen de wereldbevolking behoren wij tot de rijkste twee procent van diezelfde wereldbevolking!

Zo stopte ik vandaag weer een paar overtollige spullen in de doos van waaruit wij cadeautjes geven en die wij jaarlijks leegruimen op Koninginnedag. De totale nieuwwaarde komt al gauw op 100 euro.

De vraag van vandaag is gericht aan Staatssecretaris Ank Bijleveld en gaat om de vraag waarom Nederland opzettelijk Art. 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens schendt.

Verjaardagsborrel

Vanaf heden zal ik proberen elke vrijdag een verhaaltje te vertellen. Om dat elke dag te doen wordt wat te gek en bovendien wil ik wel'ns wat anders kwijt. Dat zult U begrijpen. Zoveel maak ik maakt de hij-figuur nu ook weer niet mee. Ik hoop dat dit uitleg genoeg is, anders weet U mij te bereiken...;-)

Kan iemand mij uitleggen waarom men soldaten blijft sturen naar Afghanistan? Zou men écht denken dat een half miljoen mannen en vrouwen datgeen kunnen doen wat 480.000 orde-handhavers niet is gelukt? Ik denk dat er meer aan de hand is dan de orde willen handhaven. Maar wat dan? En waarom wil men niet de orde handhaven in bijvoorbeeld Sudan?

"Het is voor de bestrijding van terrorisme" zegt U? Het sturen van zwaarbewapende 20-jarige jongens en meisjes naar een gebied vol grotten en woestijn is net zo effectief als anti-terrorisme maatregel als het ophangen van camera's en -laten we zeggen- het afnemen van vingerafdrukken van 14-jarige Nederlandse jongens.

Dat is nu precies wat er vrijdag gebeurde: Van mijn zoon werden ten behoeve van zijn biometrische ID-pas vingerafdrukken afgenomen. Op mijn formeel protest boog de vrouwelijke beambte zich naar voren, bijkans buiten haar raampje. Zij fluisterde:"Ik geloof zelf ook niet dat ze honderden miljoenen uitgeven aan data-opslag om er vervolgens niets mee te doen. Maar zeg maar niet tegen m'n baas dat ik dat gezegd heb."

Natuurlijk gaan die gegevens tegen ons gebruikt worden. Is het niet door de huidige regering, danwel door een volgende.

Wie een cadeautje had gepakt mocht een volgende aanwijzen die een pakje mocht pakken tijdens het Sinterklaas pakjesavond -spel vrijdagavond bij een vriendin thuis. Zo'n 20 mensen moesten een stapel van ongeveer 50 pakjes zien door te worstelen. De inhoud liep uiteen van een consumptiebon voor Lowlands via ondermeer een eetbare BH tot een bolkaars, een kijkschijfje, een flesopener, een duikbril, een luisterschijfje en een schoudertas.

De dag erna was er een etentje bij een andere vriendin waarbij de avond vrijwel geruisloos overging in de volgende morgen. Tijd voor lunch bij m'n moeder en m'n zoon (Die onlangs thuiskwam met een 8.5 voor zijn geschiedenis-werkstuk over de Minoïsche beschaving!) daarvandaan mee te nemen naar vriend Pieter voor een verjaardagsborrel.

De link van vandaag is ondermeer handig voor wie eigenlijk niet zo tevreden is met waar Sinterklaas mee kwam en er graag een ander blij mee maakt.

Vinden (Een verhaaltje. Vervolg op: Delen)

Hij had niet gedacht haar ooit weer te zien maar toch gebeurde dat.

Terwijl buiten de goden hun levenstranen plengden wist hij dat zij dat deden als tegenwicht voor de zon in zijn hart die begon te stralen toen zij hem begroette.

Het was in de kleedkamer van een zwembad en niet alleen natte sokken en een gladde vloer brachten hen uit balans.

Het was lastig hun gevoelens te uiten omdat er anderen bij waren maar met hun ogen wisten zij veel te zeggen.

Hij was te veel vervuld van het moment om haar naar haar nummer te vragen maar jaren later zou hij haar broer weer vinden.

Broer (Een verhaaltje. Vervolg op: Delen)

Een paar weken later kwam hij haar weer tegen. Het was op de trappen van een stuk Amsterdamse nieuwbouw uit de jaren'20.

Zij was in die paar weken nauwelijks veranderd en zelfs de make-up leek nog hetzelfde.

Blij verrast keek zij omhoog naar hem. Hij sprak vragend -bijna fluisterend- haar naam. Zij antwoordde door haar vrije arm om hem heen te slaan en te zeggen:"Goed je weer te zien, maar wat deed jij eigenlijk in de slaapkamer van mijn broer?"

Delen (Een verhaaltje)

De kleine zaal was gevuld met eenlingen die zich verbonden voelden door een gemeenschappelijk besef. De muziek was luid en dansbaar en hoewel niemand echt danste was de dansvloer goed gevuld.

Een paar mensen zaten half liggend langs de kant en soms in nieuwgevormde paartjes te genieten van wat zo'n twintig jaar later niet meer in vrijheid genoten kon worden.

Hij danste bij haar, al was dansen het juiste woord niet en in gedachten danste hij mét haar.

Het werd tijd om te gaan slapen en met nog maar één slaapzak te vergeven besloten zij -onuitgesproken- die te delen.

Winnie de Poe-figuren

Wat velen al vermoedden blijkt waar: Geer en Goor hebben gewoon weer een spelletje gespeeld ten behoeve van wat extra media-aandacht. Die kunnen in elk geval beter toneelspelen dan Demjanjuk...:-(

Het gevolg is dat er vanaf heden maar liefst vier hele Toppers op het podium staan. Lekker dan!

Men wil sigaretten minder lekker laten smaken opdat minder mensen beginnen met roken. Een briljante aktie! Nu maar wachten tot men chips-fabrikanten verbiedt hun producten krokant en smaakvol te maken, snackbars beboet wanneer die het lef hebben hun produkten te frituren en drankproducenten een premie geven als ze de alcohol uit hun produkten filteren...

Zelf heb ik vaak problemen om zaken in mijn geheugen te filteren. Toch heeft dat slechte geheugen een groot voordeel: Zo genoot ik laatst van een film zonder mij te realiseren dat ik'm een paar weken daarvoor nog gezien had...

Een paar weken terug zag ik screenshots van besturingssysteem Ubuntu. Dat leek mij wel wat. Terwijl ik lekker aan het jammen was met de buurvrouw heeft m'n ontzettend handige zoon Ubuntu als Dualboot geïnstalleerd op m'n computer.

Het ziet er prachtig uit, de bediening is vrij intuïtief en afsluiten van het systeem is nu een kwestie van seconden in plaats van minuten. Probleemloos maakt het nieuwe systeem contact met het wereldwijde web. Alleen javascript en de fotoviewer werken nog niet naar behoren maar die probleempjes zullen ongetwijfeld snel zijn opgelost. Wellicht met wat hulp van lezers?

Vandaag kreeg ik hulp van m'n zoon bij een kleine verbouwing van de slaapkamer. Als kroon op het werk hebben we een muur beplakt met glow-in-the-dark sterren, kometen en Winnie de Poe-figuren.

De link van vandaag is voor wie van puzzelen houdt. U weet wel: beginnen met de hoekjes.

Een beetje

M'n huisje knapt zienderogen op en m'n zoon gaat niet alleen op school geweldig goed. Het is bijna opvallend...;-)

Is het U ook opgevallen dat m'n verhaaltjes wezenlijk korter zijn dan m'n "gewone" webstukjes? Theoriën over het waarom zijn welkom...

President Obama is welkom op de klimaattop van Kopenhagen. Hij zal daar vermoedelijk ondermeer spreken voor 300 blanke Duitse, Deense en Nederlandse jongeren die daar vandaag op elektrische scooters heen zijn gestuurd vanaf het bisdom Den Bosch. De 12 delinquente Marokkaanse hang jongeren die vanuit het Amsterdamse Slotervaart een bootreis zouden maken in New York mogen die reis toch niet maken.

De publieke opinie is namelijk tegen geld uitgeven voor projecten die er belachelijk uitzien en als doel hebben jongeren bewust te maken. Die jongens naar New York sturen is weliswaar goedkoper en vermoedelijk effectiever dan ze op te sluiten in de gevangenis maar dat weigert men in te zien.

Hoewel minister van der Laan al het groene licht had gegeven aan het stadsdeel om 25.000 euro uit te geven aan het boottochtje. De discussie eromheen kostte U en mij de belastingbetaler een onbekend veelvoud ervan. Wat U niet zult lezen in De Telegraaf of bij zusterbedrijf Geenstijl de media is dat het plan is bedacht door een paar bewoners die goed gedrag van hangjongeren wilden stimuleren.

Noch zulllen de meesten weten dat de jongelui in kwestie de reis moeten terugbetalen als zij niet werken aan boord van De Halve Maen. Het schip is namelijk een werkervaringsplek en geen cruiseschip.

De onbekende totale kosten van het scooter-project worden ondermeer gedragen door Essent/RWE, ProRail, de gemeente Amsterdam, het bisdom Den Bosch en scooterfabrikant Epyon, het CBR, Loesje, PGGM, de provincie Noord-Brabant, Bavaria (...), de Rabobank en de Nederlandse overheid. Het project "The Road to Copenhagen" wordt ondermeer gesteund door Stanley Menzo. Zo wordt de rit toch nog gekleurd. Een beetje.

De brief van de dag is het antwoord op mijn vraag waarom wij van het ministerie én samenscholingen moeten vermijden én moeten samenscholen ter bestrijding van de Mexicaanse Griep

Positiviteit

Kun je met het verwijderen van weerhaantjes het weer beïnvloeden? Neen. Net zo min als je met het weghalen van minaretten de Islam kunt uitbannen. Toch wil blijkbaar 40 procent van de Nederlandse bevolking dat -in navolging van de Zwitsers- proberen. Zouden er écht mensen bestaan met een IQ van boven de 70 die serieus denken dat dat werkt? En wat hopen zij daarmee te bereiken? Wellicht hetzelfde als de baas van Iran die eenvoudigweg ontkent dat homosexualiteit in zijn land bestaat?

Een andere vraag: Heeft het zin de AOW-leeftijd te verhogen naar 67 jaar? Momenteel heeft minder dan 15 procent der 64-jarigen een betaalde baan. Zal dat percentage hoger worden wanneer de pensioengerechtigde leeftijd wordt verhoogd? Persoonlijk denk ik van niet. Wat denkt U ervan?

In het debat dienaangaande is intussen meer energie gestoken dan alle 65 plussers tezamen kunnen opbrengen.

Het kost wat energie maar dan heb je ook wat. Dan heb ik't over koffiedrinken met de buurvrouw. Soms staat gewoon je hoofd niet naar het aanhoren van de verhalen maar meestal kun je dat ook gewoon zeggen. Dan ben je gewoon samen en speel je met je eigen gedachten.

Ik heb dan ook een groot respect voor al die vrouwen die dat doen, dat koffiedrinken met de buurvrouw. Het vreemde is wel dat als je als man zegt dat je koffiedrinkt met de buurvrouw mensen er vaak van uitgaan dat je dan wel wat met elkaar zult hebben. Onzin natuurlijk.

Net als die onzin die Blonde Geert en z'n vriendjes verkondigen. Het liefst niet in debatten met tegenstanders want "die zijn het toch nooit met ons eens" aldus een woordvoerder.

Het grootste deel van de criminaliteit zou worden veroorzaakt door allochtone jongeren. Helaas voor de PVV-stemmers en andere die weigeren zelf na te denken is het een gegeven dat meer dan 60 procent van de misdaden in Nederland wordt gepleegd door blanke autochtonen. Zo zijn het geen Marokkaanse hangjongeren die de meeste winkeldiefstallen plegen maar (naast het personeel natuurlijk; dat jat nog steeds het meest) bijstandsmoeders en AOW-oudjes.

Mijn bloedeigen moeder is ook een "oudje" maar stelen, liegen of bedriegen is haar vreemd. Zelfs bij het liegen over zoiets simpels als het tegenkomen van Sinterklaas die haar vroeg een kleinkind een cadeautje te geven loopt zij rood aan en begint te stotteren.

Dat deed ook de fietser die bijkans tegen mij aanreed terwijl ik keurig op het zebrapad overstak met een groen voetgangerslicht aan mijn kant van het gelijk. Hij was degeen die door rood reed, met grote vaart het kruispunt overstak en daarbij via een mobiele telefoon een gesprek voerde. Niet erg slim terwijl ook nog het wegdek spiegelglad is van de zojuist gevallen regen. Zoiets kun je hooguit slim noemen van iemand waarvan je weet dat-ie van ziekenhuiseten houdt. En dat vertelde ik hem dan ook.

Zelf kan ik met m'n versleten heup niet meer fietsen of zelfs steppen. Gelukkig is daar dan nog de trein. In verreweg de meeste gevallen vertrekt-ie op tijd, wordt de aansluiting gehaald en verloopt de rit vlot en comfortabel. En soms gaat het mis, dat klopt. Maar laten we eens beginnen met er melding van te maken wanneer het goed gaat. Wedden dat er dan veel meer over te loggen valt dan over die keren dat het mis gaat? Zomaar -in navolging van Me!- een beetje positiviteit.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ramses Shaffy