Moeder Natuur (een verhaaltje)

Dit keer een iets langer verhaaltje dan u van mij gewend bent. Wellicht wordt dit ooit een stuk uit een boek dat ik vaag in mijn hoofd heb zitten.

=======================================================================   
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ 

==========================================================

Hoe langer hij erbij stilstond, hoe langer hij ervan overtuigd was dat hij zijn relatie wilde redden. Het simpele feit was dat hij nog altijd hield van dat inmiddels iets oudere meisje met dat schattige neusje. Natuurlijk hadden zij het wel eens moeilijk maar welke relatie loopt er nu op rolletjes? Welk stel had echt nooit ruzies of periodes van ijzige stilte? Niet één, toch? Ja, het was jammer dat ze niet zo hield van romantiek. Hij had ooit een liefdesbriefje verstopt in haar lunchtrommel. Tussen twee sneetjes brood. Ze was alleen maar boos dat ze een hap papier had genomen.  En een keertje in het begin van hun relatie was hij haar achterna gereisd naar Griekenland waar zij op dat moment vakantie vierde met een vriendin. Gewoon omdat hij haar zo intens miste. Zij was ervan overtuigd dat hij haar kwam controleren. Even stiekem kijken of zij niet vreemdging.

Jammer was dat, dat zij mensen maar niet scheen te kunnen vertrouwen. Zelfs het feit dat hun relatie werd bezegeld met een huwelijk deed daar niets aan af. Zou dat hartje wat hij in de boom op het plein had gekerfd er nog zijn? Stom dat hij niet even keek toen hij daar was! Wanneer ook alweer? Gisteren? Eergisteren? Hij wist 't niet meer. Wie hield er ook een kalender bij als de wereld in elkaar stortte? Toch kon het goed zijn om bij te houden welke dag het was. Zijn mobiel kon hem daarbij niet meer helpen want toen de batterij eenmaal leeg was kon hij die nergens opladen. Hij hoopte dat de stroomvoorziening snel weer op gang zou komen. Als verwende westerling kwam hij nu tot de ontdekking dat hij niet zonder elektriciteit kon. Raar eigenlijk: tienduizenden jaren was het voor mensen geen enkel probleem om geen stopcontact te hebben maar in minder dan 100 jaar was de mensheid verslaafd geraakt. Hij probeerde te bedenken hoe de mens er vandaag voor zou staan als elektriciteit nooit was ontdekt. En als men nooit had bedacht dat je olie als brandstof kon gebruiken. Zouden mensen gelukkig zijn zonder televisie, telefoon of internet? O mijn hemel, wat miste hij het internet! Even iets opzoeken,  z'n administratie doen, een kaartje bestellen voor een concert, even op de mobiel kijken of de thermostaat thuis wel op een lagere temperatuur was gezet...

Al die luxe zou hij graag opgeven als zijn relatie weer hersteld kon worden. Als hij samen met zijn vrouw hun (hij dacht weer 'hun' en niet 'mijn'!) kinderen kon zien opgroeien. Ook al kon het haar niets schelen hoeveel energie zij verspilden door bijvoorbeeld het badkamerlicht altijd aan te laten. Dat was handig, want dan hoefde je nooit in het donker naar het lichtknopje te zoeken. Hij begreep maar niet dat mensen zo spilziek konden zijn.

Het was niet haar schuld, hield hij zichzelf voor. Zij was opgegroeid met de notie dat iedereen voor zichzelf moest zorgen. En dat gold blijkbaar net zoveel voor de buurman als voor collega's, haar man en zelfs voor Moeder Natuur.

======================================================================

Meer lezen? Mijn verhalenbundels