Googlewhack:
kliko opberg bak
"Papa?"
-"Ja, schat?"
-"Ik vind het zo fijn dat we lekker vroeg zijn!"
-"Hoezo dat, schat?"
-"Dan hebben we wat meer tijd om te treuzelen."
Ik heb't nu helemaal gehad...
Vandaag was Ferdinand's juf ziek en zodoende had de gehele klas een
onverwachte vrije dag. Gelukkig bestaat voor mij de mogelijkheid om m'n
eigen kinderen mee te nemen naar het werk. Vorige week was Eva's
naschoolse opvang gesloten en zou ik haar ophalen en meenemen. De avond
daarvoor werd die aktie afgeblazen.
Vandaag was er wederom een studiedag voor Eva's naschoolse leidsters.
Duidelijk was afgesproken dat ik vandaag dan Eva van school kon halen om
haar mee te nemen naar het werk. Zo toog ik met Ferdinand van
Amsterdam-Westerpark naar Amsterdam-Oost met wat rozijntjes voor z'n zusje
op zak en in het vooruitzicht dat wij vanavond haar door Sinterklaas achtergelaten cadeautjes konden overhandigen. Wij waren een beetje vroeg wat mij in de gelegenheid stelde een
foto van m'n zoon te maken voor het huis waar ik ooit woonde. Bij het
schoolplein aangekomen ontwaardde ik m'n dochter's juf en een aantal
spelende kinderen.
Maar geen Eva. Juf Hella wist te vertellen dat die ochtend werd gebeld met
de mededeling dat Eva die dag niet naar school kwam.
"Dat is vreemd", zei ik. "Mij was door haar moeder gevraagd Eva van school te halen."
De juf wist van niets. Navraag bij voormalig buurvrouw Miriam leerde dat
m'n dochter gewoon bij haar moeder thuis was. Die was "vergeten" mij te
bellen.
Daarop stelde ik voor dat nu wij toch in de buurt waren het misschien voor
Eva ook wel leuk was als haar vader en haar broer even op visite kwamen. "Doe maar
niet", luidde het antwoord. "Wij liggen namelijk nog in bed omdat wij een beetje ziek zijn". Dit was dus
om kwart voor twaalf vanmorgen. Mochten wij niet weten dat vriendjelief (iemand anders?)
erbij lag? Was er iets anders dat wij niet mochten weten? Ik zal het wel
nooit te weten komen; ik ben tenslotte Eva's vader maar...
(Maar even tussen U en ik: wel een vader die flink pissig is!)
Verder belde buurvrouw Johanna op om te melden dat zij vanavond geen zin had haar bed uit te komen om onze zoon te bezoeken en is bovendien de goudvis stervende...
Wij verliezen onszelf maar in lekker eten: na het Eva-gebeuren ging het om kaas-uien broodjes; vanmiddag na het werk werden het oliebollen en het avondeten bestond uit slavinken, pannekoeken, aardappelschijfjes, shoarmavlees en kipfilet.
U raadt het: aangestoken door een recent etentje bij een stel wonderlijk lieve mensen hebben de Ferman en zijn vader gegourmet (is dat goed Nederlands?)
(En als m'n zoon straks naar bed is ga ik zuipen en roken en....!)
Posts
