Wilde nog even een jarretelgordeltje kopen voor mijn karakter in de show vanavond.
Daarnaast een kadootje voor buurvrouw M en wat boodschapjes.
Dat eerste is helaas niet gelukt. Errug Spijtig.
Het ziet er niet naar uit dat ik voor een uurtje of laat vanavond thuis ben
en ik heb toch altijd wel graag melk en brood en toiletreiniger en dergelijke in huis.
Nog Tante Mary en Ferdinand gebeld om te regelen dat die laatste nog een logeerpartijtje tegemoet kan zien.
Vond vanochtend twee dode vogels in m'n vijver. Zou dat die knal van vannacht verklaren?
Dat zij met één schot hagel uit de lucht zijn gehaald en "toevallig" (heb je dat woord weer)
in het buitenverblijf van mijn vissen zijn beland?
De Nacht van Assen is met uitzondering van één incident, rustig verlopen. Vermoedelijk omdat dit jaar het medenemen van biertappen, koelinstallaties en losse autobanden was verboden...
Prettig, trouwens, zo'n wasmachine.
's Ochtends stop je je was er in en als (let op dat subtiele "als" ipv "wanneer) ik vanavond
thuiskom is't klaar. Het gemak dient de Terrebel.
Nu op naar IJmuiden!
Fijne dag...

"For being more than neighbours or friends" stond er op het briefje dat op een doos chocolaatjes was geplakt dat ik op tafel aantrof bij thuiskomst zojuist. Onbetaalbaar, zo'n buurvrouw A. Thanks, Liek! Vrijwel gelijktijdig met buurvrouw P. maakte ik gebruik van de voordeur. Toeval? Synchroniciteit? Een samenloop van omstandigheden? Geen idee. Maakt ook niet uit. Bij gebrek aan een praktischer benaming hou ik het op toeval. Het toeval wilde dat ik vanochtend op Amsterdam Centraal één mijner favoriete Z-verkopers tegenkwam. Omdat de bus was verlaat was ik lopend op het station gearriveerd waardoor ik m'n trein had gemist. Snel een kaartje gekocht, op zoek gegaan naar een Telfort-telefoonkaart verkoppunt en nadat ik die had gevonden vanuit de zesde(!) cel die ik probeerde Wilma kunnen mededelen dat ik iets later zou zijn. Uiteindelijk bedroeg mijn totale vertraging nog geen twintig minuten. Alleszins redelijk dus, dacht ik zo te kunnen denken. En wat schetste mijn verbazing, aangekomen op Utrecht Centraal? Daniëlle had zich over haar lichte afkeer van de muzieksmaak van mij en haar moeder gezet en was vastbesloten met ons mee te gaan naar Lichtenvoorde.
Het duurde vrij lang voordat wij stonden te deinen op de klanken van Uriah Heep (ik dan vooral) en later op die van Status Quo (Wilma dan vooral). Was te zeer gefixeerd op de verrichtingen van Bernie Shaw (Primair vocalist van eerstgenoemde rockband. Red.) om te zien of Daan zich ook vermaakte. Ik vermoed van wel, eigenlijk. Lekker in het gras gezeten en aanbiedingen van mensen die Dani en/of mij op de schouders wilden nemen vriendelijk afgeslagen.
Verder nog een bandana gekocht en een DVD/CD-combinatie van de band van Mick Box. Helaas waren er geen t-hempies meer voorradig van zijn formatie. Wel een hele verzameling shirts met daarop de beeltenis van één van mijn grote voorbeelden: Ernesto "Che" Guevara. Een geslaagd evenement, zo kan ik concluderen en een behoorlijke wereldreis meer dan waard...
Via m'n antwoordapparaat is mij verzocht des morgens op ener casting te verschijnen. Tsja, dat gaat dus niet lukken.
Verders m'n loon-belasting verklaring betreffende m'n recente TV-optreden mogen ontvangen en luttele minuten terug een luide explosie vanuit de achtertuin mogen vernemen.
Zal morgen wel uit de krant halen waar die goed voor was. Nu nog even een klein hapje eten, vervolgens douchen en morgenochtend vol goede moed aan een ongetwijfeld wederom enerverende dag beginnen.