Een paar

Okee. Dit is misschien wel de vreemdste zoekterm ooit die mensen naar deze site heeft geleid:

nasa badeendjes "ministerie van defensie"

"Ach, ik kan wel tegen een beetje pijn, vraag maar aan m'n ex-en". De orthopeed kon wel om mijn antwoord lachen. Hij vroeg zich hardop af waarom mijn heup niet veel méér pijn deed als hij mijn been op een bepaalde manier draaide of boog. "Zo'n vergaande slijtage heb ik nog nooit eerder gezien bij iemand van onder de 60" zei die ook nog.

Ik heb't gemakshalve maar opgevat als compliment...;-)

Hij raad mij af om aan een kunstheup te gaan omdat daarvan de gevolgen nogal ingrijpend kunnen zijn. Mede gezien mijn jonge ("Dankuwel, dokter!") leeftijd. Zolang ik nog mobiel ben, niet al te veel pijn heb en doorga met bijvoorbeeld Pilates kan ik beter nog een jaar of tien wachten voordat ik m'n heup laten vervangen.

M'n moeder was zo lief om mij mentaal te steunen en samen haalden wij iets lekkers bij de Indische Toko.

Het was wel een opluchting om de arts dat te horen zeggen want na al die jaren samenzijn zijn m'n heup en ik toch wel aardig aan elkaar gehecht geraakt...

De angst dat ik voor minimaal een paar maanden zou zijn uitgeschakeld werd in een paar minuten weggenomen.

Wij worden geregeerd door angst maar het is de overheid die die (al dan niet bewust?) aanwakkert.

Natuurlijk is de Mexicaanse Griep in potentie dodelijk. Net als alle andere griepvarianten fataal kunnen zijn voor hen met een verlaagde weerstand. Het is jammer dat de overheid paniek probeert te zaaien maar ergens wel begrijpelijk. Angstige mensen zijn nu eenmaal een stuk makkelijker te manipuleren dan mensen die helder (en voor zichzelf!) kunnen nadenken.

Wie nadenkt, namelijk, weet dat tientallen andere oorzaken vele malen dodelijker zijn dan die vermaledijde Mexicaanse Griep die iedereen binnen tien jaar vergeten zal zijn. Neem mijn -inmiddels in sommige kringen beruchte- voorbeeld van het keukentrapje dat gemiddeld 38 doden per jaar op het geweten heeft. In Nederland alleen al. Een grotere veroorzaker van onvrijwillige levensbeëinidiging is ouderdom en de daaraan gerelateerde kwalen.

Karin Spaink kwam onlangs in een stukje over kanker met een oplossing aan: (Ik geef hier even mijn eigen draai aan de woorden van de betreffende columniste) Aangezien de meeste doden die door kanker overlijden ouder zijn dan 65 kun je het aantal kankerdoden drastisch verlagen door mensen voor die tijd te laten sterven.

Zo kun je het aantal doden door een vliegtuigongeluk nagenoeg halveren door vrouwen verbieden te vliegen. Een minister had eertijds het plan opgevat om het aantal 16-jarige doden door brommerongelukken omlaag te brengen door de leeftijd waarop men mag brommer-rijden te verhogen tot 17.

Tsja, zo kennen we er nog wel een paar...

Vandaag kreeg ik reakties op m'n brieven aan respectievelijk Minister Plasterk en woningcorporatie Stadgenoot.