Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, november 30, 2005

Geslaagd

Geslaagd

"Dat was een geslaagd partijtje, he pap?"
En dat was het. Samer, Marijn, Tylor en Maurits hebben zich prima vermaakt op het verjaarspartijtje van hun vriend en (voormalig) klasgenoot Ferdinand. Zo hebben zij zelfstandig hotdogs gemaakt en verorberd; hebben zij zwaardgevechten gehouden in de slaapkamer en totdat het begon te regenen in de tuin gespeeld. Ook hebben zij (samen met mij!) "Batman Begins" gezien op kijkschijf. Uiteraard met popcorn daarbij.

Terwijl de kinderen speelden kon ik mooi even een paar partijzaken afhandelen die niet al te veel energie (je moet natuurlijk wel alert blijven met kinderen in huis) maar wel wat tijd in beslag nemen. Kom ik daar ook'ns aan toe...

Je zal toch maar tot die 15 procent van de werkenden behoren die tenminste de helft van de werktijd aan het lezen en beantwoorden van e-mails besteedt! Volgens recent onderzoek van Symantec gaat er iets niet goed op de werkvloer. Het lijkt erop dat het aantal e-mail verslaafden het aantal mensen dat in armoede leeft overtreft!

O ja: zijn moeder is helaas niet op haar bezoekrecht-avond verschenen, gisteren. Wel kwam vanmorgen vroeg buurman Dudo nog even langs om wat met m'n zoon af te spreken.

dinsdag, november 29, 2005

Overtuigen

Overtuigen

"Zal ik dan maar vast gaan koken?"
Wat een antwoord van een jongen die telefonisch verneemt dat zijn vader onderweg is naar huis maar slegs een kwartiertje thuis kan zijn voordat hij doorreist naar een vergaderruimte waar hij tot de ontdekking kwam dat hij door de spoed niet alle stukjes huid van schmink heeft ontdaan. Volgens mij is Ferdinand redelijk zelfstandig voor een kind van tien. Hoe hard ik ook probeer om zijn alleen thuis-zijn te beperken tot één avond per week, het lukt niet altijd. Vanaf januari hoop ik in rustiger vaarwater te verkeren zodat er wat meer tijd vrijkomt om de Ferman te ondersteunen in zijn voortgang naar volwassenheid. Tegelijkertijd wil ik hem meer nog kind laten zijn.
(Zijn er meelezende ouders die dit dilemma herkennen?) Wat dat betreft is het maar goed dat er morgenavond niet vergaderd hoeft te worden: hij zal dan graag aan zijn vader verhalen spuien over zijn verjaarsfeestje-met-vrienden van die middag...Dat ik hem aantrof in mijn bed in plaats van in zijn eigen zegt ook al het een en ander, natuurlijk. Morgen hoor ik of zijn moeder nog langs is geweest.

De wereld staat af en toe écht op z'n kop...Kwam eerder GroenLinks met het doorgaans als "Rechts" bestempelde plan om het recht op een WW-uitkering te verkorten tot een jaar (met dien verstande dat de periodieke bijdrage wordt verhoogd); treedt tegenwoordig de VVD naar buiten met het idee om alle musea in Nederland altijd gratis toegankelijk te maken. Een van oudsher "Linkse" gedachtegang. Het moet niet veel gekker worden.

In Nieuw Zeeland blijkt bijvoorbeeld dat vliegmaatschappijen Air New Zealand en Quantas eenvoudigweg de anti-discriminatiewetgeving aan de laars mogen lappen: zij voeren namelijk bewust het beleid dat alleenreizende kinderen niet naast mannen mogen zitten in het vliegtuig. Weer een tegenvaller in de strijd tegen discriminatie wereldwijd. Maar wat doe je eraan? Simpel: probeer regelmatig mensen te overtuigen van het nut van Artikel 1 en langzamerhand bereik je de voltallige wereldbevolking. Al kan dat wel effe duren...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van David di Tommaso.

maandag, november 28, 2005

Verantwoordelijkheid

Verantwoordelijkheid

Ondanks het feit dat het eigenlijk niet zijn taak was heeft collega Mike de acteurs van The Amsterdam Dungeon vandaag flink uit de brand geholpen. Niet alleen heeft hij ter plekke een vers werkrooster uit de grond gestampt maar heeft hij zelfs één van de acteursrollen voor zijn rekening genomen. Een gouwe gast, die Mike. Niet voor niets vindt de oplettende lezer heden ten dage een link naar zijn site in de kolom ter linkerzijde van de lappen tekst die ik U met regelmaat presenteer.

Met regelmaat is ook de SF-serie Battlestar Galactica weer op televisie. En wel op de TV-zender Veronica des zaterdagavonds. Niet alleen leuk voor de fans van weleer maar ook interessant voor kijkers van de nieuwere generatie. Nadeeltje bij TV-kijken: dat kan alleen wanneer er stroom op het toestel staat...

Wat is dat toch met de energievoorziening tegenwoordig? Kan mij van vroeger niet herinneren dat die stagneerde na een beetje sneeuwval en een paar rukwinden. Gedupeerde bedrijven moeten maar vertrouwen op eigen noodvoorzieningen: de energiebedrijven voelen zich niet verantwoordelijk "Eigen verantwoordelijkheid"...daar gaan we weer met het stokpaardje van de Bush-volgelingen.

M'n zoon, dat is pas iemand die zijn verantwoordelijkheden kent en ook neemt. Zo had hij vandaag zijn sleutels op school laten liggen. Gaat hij huilend bij de pakken neerzetten? Vergeet't! Hij belt aan bij verschillende buren totdat er eentje open doet. Vanaf dat adres belt hij zijn vader op het werk om te vertellen waar hij zit en zodoende trof ik hem op de bank bij buurvrouw Margot die als bedankje een vrijkaartje voor m'n werk ontving.

Hij was wat snotterig en voelde zich niet zo lekker en daarom belde hij zelf karate-les voor vanavond af.
Menig volwassene (en niet uitsluitend kabinetsleden die Veerman heten en graag het beleid van hun collega's onderuit halen) kan een voorbeeld nemen aan het gedrag van mijn Superfer...

zaterdag, november 26, 2005

Verjaardag

Verjaardag

Googlewhack:
"hilde en marius"

Het ene moment zie je een hoopje lief klein en onschuldig mens liggen in zo'n aquariumpie in het ziekenhuis en zo is-t-ie tien...Het leven gaat zo hard. Heb al veel heerlijke momenten met m'n zoon meegemaakt en ongetwijfeld zullen er nog vele volgen. Ik krijg er maar niet genoeg van de wereld te laten weten hoeveel ik hou van dat joch en hoe trots ik op'm ben. Natuurlijk ben ik ook helemaal gek van z'n zussies maar met hem heb ik gewoonweg veel meer doorgemaakt. Een hoop narigheid ook. De details zal ik U besparen maar de lezers van weleer alsook vrienden weten waar ik het over heb.

In tijden van nood leert men z'n vrienden kennen. Dat gaat ook op voor een incident, gistermorgen, waardoor de band tussen ondergetekende en vriend/collega Georges nog hechter is geworden. Om betrokkenen te ontzien zal ik hier niet op de details ingaan. Lijkt mij wel zo netjes. En over Georges gesproken: na de grote VIP-party (een goede leerschool voor alle betrokkenen) op het werk donderdagavond is hij blijven pitten. Bij binnenkomst in ons huisje 's nachts mocht hij meteen de slingers ophangen ten behoeve van de verjaardag van Ferdinand Louis W., de man'lijke vrucht mijner lendenen.

Na een hectische werkdag was het gisteravond tijd voor een rustmoment in de vorm van een gezellig verjaarsetentje in het restaurant om de hoek: Papa Longo, eenvoudig, lekker, voedzaam en betaalbaar eten in een prettige sfeer met uitermate vriendelijke bediening. Je zou haast gaan denken dat de eigenaar mij betaald om dit te schrijven...;) Wij verheugden ons in het feit dat het Fer's moeder, buurvrouw Johanna, was gelukt erbij aanwezig te zijn. Ook oma was er uiteraard! Zij was er al sinds de avond daarvoor toen zij de avondmaaltijd verzorgde waaraan ook buurvrouw Angélique deelnam. Later gisteravond kwam ook buurvrouw Hetty nog op verjaarsvisite nadat zij al eerder was langsgeweest in de morgenstond om de Ferman te feliciteren.

In de tram onderweg naar oma's huis vanmorgen kwamen wij vader Pieter en zijn zoon Berend tegen. Onmiddelijk werd m'n zoon uitgenodigd voor het verjaarspartijtje van laatsgenoemde, morgen. Met diezelfde tram reisde ik een halte verder om deel te nemen aan deel zoveel van de SP-cursus Lokale Politiek waar ons vandaag het een en ander werd bijgebracht over debateren. Boeiend lesmateriaal!

Samenvattend: door alle pret en cadeautjes was zoonlief gisteren in bijna dezelfde juichstemming als de kersverse wereldkampioen turnen op het onderdeel ringen: Yuri van Gelder. Ik ben toch maar een bevoorrecht mens dat ik de middelen heb om ook voor anderen het leven wat aangenamer te maken...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van George ("Wat heb je gedaan met al de verdiende miljoenen?"-"Het meeste heb ik uitgegeven aan vrouwen, drank en snelle auto's; de rest heb ik verbrast.") Best.

vrijdag, november 25, 2005

Oproep

Oproep

Tsja, als zoals voorheen in Engeland de kroeg om 11 uur gesloten zou zijn was ik vast wat eerder thuis geweest..Na het eerste evalutatiegesprek nog even een biertje gaan drinken met een aardig aantal collega's. Daarna nog een afzakkertje met twee collega's en voor je het weet heb je zomaar de laatste tram gemist...

Twee koppen koffie later (eerst een met een collega die zijn trein had gemist ("Alweer!?" voegde m'n zoon vanmorgen toe) en later met buurvrouw Wynona) voelde ik me weer een beetje mens worden. Vanavond mogen wij doorwerken tot na middernacht. Ik zal dus waarschijnlijk niet zo goed bij stem zijn wanneer ik morgen "lang zal ze leven!" zing voor m'n zoon...En het goede nieuws over zijn zusjes mag ik U natuurlijk niet onthouden: Zowel Eva alsook Dayna is in zoverre hersteld van een ingemene longontsteking (zomaar twee lieve hummels wakker houden door te veel te laten hoesten, het is gemeen!) dat zij weer naar school, respectievelijk het kinderdagverblijf zijn gegaan. Goed nieuws, niet dan?

Even een oproep:

Stop de uitverkoop van AT5: teken de referendumaanvraag

Wethouder Belliot wil AT5 verkopen aan Chellomedia, het mediabedrijf dat volledig in handen is van UPC, de kabeleigenaar. Daardoor stopt AT5 een publieke omroep op een publieke zender te zijn. De SP vindt dit een heel slechte ontwikkeling. Berlusconi in Italië zou er zijn vingers bij aflikken. Doe daarom mee aan de referendumaanvraag. De geldige handtekeningen moeten uiterlijk maandagmorgen vroeg bij de initiatiefnemers binnen zijn. Een formulier is te vinden op de volgende website: www.net.info.nl/referendumat5. Dus snel downloaden en de buren, collega's, vrienden, familie (natuurlijk in Amsterdam wonend) laten tekenen en snel terugsturen naar de adressen die op het formulier staan.

Met vriendelijke groet,

Remine Alberts
Fractievoorzitter SP-Amsterdam

woensdag, november 23, 2005

Moeite

Moeite

"Papa, mag ik alleen naar school? Volgens mij ben ik daar aan toe."
Er kleven van die minpuntjes aan het je kinderen opvoeden tot zelfstandigheid...*SNIF*

Gisteren een paar uurtjes gewerkt voor de mensen van het nieuwe reclamebureau "Great", te vinden via de website http://www.thisisgreat.nl Het werd een gezellige boel in de Amsterdamse Club Sinners in het kader van de presentatie van het boek Superbrands 2005. Nou heb ik eindelijk'ns met een sandwichbord rondgelopen. Dat werd ook hoog tijd...Kwam keurig op tijd en in enigszins beschonken toestand thuis en lag luttele minuten na m'n zoon op de zandman te wachten.

Misschien doe ik toch iets verkeerd in mijn carrière. Als voorbeeld neem ik de 18-jarige scholier Michael Sessions die nog voor het behalen van zijn middelbare school diploma is gelukt om burgemeester te worden van de plaats Hillsdale. Nie gek! Wel kek!

Misschien toch maar mijn pijlen richten op een hogere positie binnen de politiek; De commissie Dijkstal vindt namelijk dat gemeenteraadsleden, Tweede kamerleden, burgemeesters en wethouders flink meer moeten krijgen voor hun werk. Dit omdat de verhoudingen met vergelijkbare posities in het bedrijfsleven zijn scheefgegroeid.
Achterlijk, natuurlijk. Dan moet bijvoorbeeld ook mijn zaakwaarnemer bij mijn baas gaan eisen dat mijn salaris flink omhoog gaat: Voor zijn werk als acteur zal Brad Pitt een loon ontvangen wat een aardig stukje hoger ligt dan de 9 euro per uur bruto die ik vang voor acteren. Als we zo gaan beginnen...

Het plan van Dijkstal is net zo absurd als het idee dat de CIA Schiphol gebruikt voor het doorsluizen van Taliban- en Al-Qaida strijders. Die zouden verder worden vervoerd naar Polen en Roemenië om vervolgens daar gemarteld te worden. Que? Lijkt mij niet praktisch om iemand op te pakken in Afghanistan, die persoon te vervoeren naar Amerika en daar volgens de bepalingen van de Geneefse Conventie te behandelen waarna je hem op het vliegtuig naar Amsterdam zet waar gewacht wordt op de overstap naar een ander vliegtuig waarmee de gevange vervolgens wordt getransporteerd naar een detentiekamp in Polen om daar hardhandig verder ondervraagd te worden. Ook in Polen gelden de verdragen voor oorlogsvoering zoals die indertijd zijn opgesteld in de Zwitserse hoofdstad. In elk geval heeft de media weer een leuk speeltje...
Neen. Als ik een Amerikaans militair zou zijn die van plan is de Conventie van Genève aan de laars te lappen zou ik mijn gevangen gewoon ter plaatse "ondervragen". Veel minder moeite.

Zo vond ik het ook weinig moeite om oliebollen uit te delen aan de kinderen van de opvang vanmiddag toen ik m'n zoon kwam ophalen. 'k Was lekker vroeg vrij en dus hadden wij alle tijd voor de wekelijkse boodschappen. Helaas vanavond weer een uurtje of wat weg. Maar het is voor een goed doel: het eerste evaluatiegesprek betreffende de huidige officiële werkzaamheden.

Is het U overigens opgevallen dat er een nieuw flubbelding bovenaan deze pagina staat? Dat is de zilveren Award, aan mij uitgedeeld door de beheerders van Flubbel.com. Goed, niet?

dinsdag, november 22, 2005

Trots

Trots

Als medewerker van een tabakszaak ben je eigenlijk ook een soort barman: mensen vertrouwen je details toe over hun werk en hun (liefdes)leven. Zo verkrijg je inside informatie over het werk binnen een zeker recentelijk afgefikt detentiecentrum op een zekere luchthaven en hoor je van krakers zelf hoe zij behandeld zijn door justitie . Ook krijg je het verhaal te horen van de agent die bij de betreffende ontruiming gewond is geraakt. Ook het beroep van kapper is zo'n beroep: zo mocht mijn kapper ooit de man kortwieken die vastzit vanwege het omleggen van Pim Fortuyn. Voor wie op de hoogte wil blijven van de meest recente ontwikkelingen is het dus raadzaam om zo frequent mogelijk naar de kroeg te gaan, een krantje of sigaretten te kopen en het haar te laten bijpunten...

Kwam vanmorgen op straat de manager tegen van het lokale filiaal van een groot-kruidenier. Trots vertelde hij dat hij als eerste persoon van boven de 100 kilogram in gewicht een heuse parachutesprong heeft gemaakt waarmee een jarenoude wens werd vervuld.

De meeste van mijn wensen zijn inmiddels bewaarheid, hoewel ik er altijd wel een aantal achter de hand houd. En hoe zit dat met U, mijn lezers?

Vanmorgen op het deelraadskantoor ondervond ik dat een paspoort-verlenging tegenwoordig neerkomt op 38,80 euro. Nog niet de 7 euro meegeteld die je kwijt bent aan nieuwe pasfoto's. Gewoon 1 foto'tje laten maken kan bijvoorbeeld niet: het moeten er meteen vier zijn. Tsja, zo wordt je wel op kosten gejaagd. In Engeland schijn je inmiddels niet meer lachend op de foto te mogen.

Wie gisteren wél lachtte was onze manager toen hij vertelde dat het hoofdkantoor een mystery-visitor had langsgestuurd bij The Amsterdam Dungeon om het zaakje te beoordelen. Van alle twintig verschillende onderdelen van Merlin Entertainment, het moederbedrijf, kwamen wij als allerbeste uit de bus. Toch wel iets om trots op te zijn, dacht ik zo te kunnen denken. Is er iets waar U trots op bent?

Maar zo trots als ondergetekende toen zijn zoon uit eigener beweging de vuilniszakken bij de stoeprand zette nadat hij bij wijze van ochtendgymnastiek een paar karate-kata's had gedemonstreerd zullen weinigen zijn...:-)

zondag, november 20, 2005

Ledigheid

Ledigheid

Uitgeslapen tot het tijdstip dat het werk belde met de vraag of ik vandaag kon invallen; afwas gedaan; gootsteen schoongemaakt; ontbeten; Ferdinand aan het werk gezet met zijn surprise (Zijn eerste Sinterklaas-surprise ooit is geweldig goed geslaagd!); aflevering gekeken van Dr. Who (met Tom Baker!); Administratie op orde gebracht; Video's en DVD's gesorteerd; Wereldberoemde sketch van Abbott & Costello ("Who's on first?") opgezocht op het wereldwijde web; Themalied "Dr. Who" gevonden via een P2P-programma op de pc; Even naar de winkel op en neer voor chips; een kaartje op de bus gedaan; Wedstrijden kijken in het kader van de wereldbeker langebaanschaatsen; kledingkast uitgeruimd; speelgoed opgeruimd; Bureau schoongemaakt; Nieuwe (tweedehands én gratis) monitor op de PC geïnstalleerd; woonkamertafel opgeruimd; boekenkast uitgeruimd en boeken gesorteerd; buurvrouw Johanna ( en kort ook even buurvrouw Hetty) op visite gehad; vuilniszakken gewisseld; Een stel bemodderde gymschoenen schoongemaakt; Was gestreken, gevouwen en opgeborgen; Gestofzuigd; Keuken en woonkamer gezwabberd; gekookt en gegeten. Eigenlijk zouden wij vandaag een keukenkastje isoleren tegen de naderende koude maar liever verbrachten wij onze zondag in ledigheid...

(En de dag is nog niet voorbij..).

Had U ook zo'n lekker ontspannen dagje?

zaterdag, november 19, 2005

Dode mus

Dode mus

Ontving eergisteren een telefoontje met een minder prettige mededeling: Terwijl haar zusje Dayna het had heeft nu ook Eva longontsteking. Uiteraard zijn wij dit weekend op ziekenbezoek geweest bij het tweetal. En natuurlijk namen wij wat lekkers mee voor de meiden. Niet dat dat hun leed verzacht noch dat van hun mama maar leuk is het natuurlijk wel...Het werd een gemoedelijke ochtend die werd gevuld met het inkleuren van kleurplaten en spelen met Loco en een radiografisch bestuurbaar automobiel.

De ochtend werd gevolgd door een middag (zoals wel vaker gebeurt). Ferdinand werd bij Tante Mary "geparkeerd" zodat papa de handen vrijhad om mensen te begroeten waarvan hij de meesten zo'n 26 jaar niet gezien had. Sommigen uit mijn huidige vriendenkring waren nog niet geboren toen ik afscheid nam van de lagere school; het begrip "basisschool" was nog niet bedacht. Naar verluidt waren er vier van mijn voormalige klasgenoten aanwezig op de reunie van katholieke basisschool "'t Koggeschip", dat dit jaar haar 50e verjaardag vierde en volgend schooljaar een nieuw pand zal betrekken. Zelf heb ik er maar een jaartje rondgehobbeld. Dat was omdat de Hervormde school waar ik op zat noodgedwongen de deuren moest sluiten. Spijtig genoeg konden sommigen er niet bij zijn vandaag omdat zij inmiddels voorgoed de ogen gesloten hebben...

Wie dat ook hebben gedaan zijn diverse slachtoffers van aanslagen, wereldwijd (waaronder in ons koude kikkerlandje) en duizenden die zijn omgekomen als een rechtstreeks gevolg van pure armoede. Maar dat zijn we inmiddels gewend. Waar Nederland zich meer druk om maakt is de dood van de linkse activist Louis Sévèke die onlangs in Nijmegen in het hoofd werd getroffen. "De kogel kwam van voren". Geruchten gaan dat de AIVD achter de aanslag zit. Alsof de Nederlandse veiligheidsdienst een dergelijke operatie zo "schoon" kan uitvoeren...Misschien had hij problemen in de relationele sfeer of ging het om een afrekening in het criminele circuit of misschien droeg hij een T-shirt met de tekst "Shoot me, I'm famus".

Bovenstaand citaat komt uit de straks uit te zenden aflevering van satirisch nieuwsprgramma "Dit was het nieuws". Met collega Mike (a.k.a. Mowgli) was ik gisteravond bij de opnames. Het panel besprak de "moord" op de mus die bijna voorkwam dat het wereldrecord "dominostenen omgooien" werd gebroken. Bijzonder veel hypocrieten (en gelukkig ook anderen) hebben inmiddels het condoleanceregister getekend op http://www.dodemus.nl. Ik vraag mij wel eens af wat die mensen doen om hun eigen vrienden, familie of buren te helpen. En wat doen zij aan de catastrofale gevolgen van de armoede in de wereld? Hoe vaak zijn zij aanwezig bij demonstraties gericht tegen de afbraak van het zorgstelsel in Nederland?

Binnekort is er voor de liefhebbers afleiding in de vorm van de terugkeer van de reggae in Nederland: zowel Eek-A-Mouse alsook Alfa Blondy geven binnenkort acte de présence in onze hoofdstad. Lachen, toch?

donderdag, november 17, 2005

Martelen okee?

Martelen okee?

De supermarkt is een goede plek om buren tegen te komen. dat bleek ook vandaag weer toen Fer en ik bij de wekelijkse boodschappenronde niet alleen buurvrouw Pieternella maar ook buren Debbie & Billy en buurvrouw Beppie én buurman Hellmund tegenkwamen.

Eerder op de dag was buurvrouw Angélique op theevisite. Toevallig trof zij mij op een moment tussen twee afspraken in: Des morgens waren wij met een groepje ouders van de onlangs ingestelde "denktank" langsgegaan bij de mogelijk toekomstige nieuwe lokatie van de huidige school. Daarna ging ik op jacht naar een paar kleine cadeaus voor een paar aankomende feestelijke gebeurtenissen.

In de middag met een groep ouders de schoolhal versierd met het thema "Sinterklaasfeest" in het achterhoofd. Het nieuwe thema op het gebied van knutselen op school is overigens "Vormen". Dat werd uitgebeeld door een meester die voor de gelegenheid als vierkant was uitgedost en een juf die de vorm "rond" uitbeeldde. Geen onmogelijke prestatie, gezien de vergevorderde staat van zwangerschap waarin zij verkeert...

Ook een leidster op de opvang is hoogzwanger. Vindt U dat ook altijd zo spannend? Mij zoon bleek niet op de opvang te zijn toen ik hem kwam ophalen. Hij was in het buurthuis voor de viering van sinaasappeldag. Sinaasappeldag, zegt U? Jawel, sinaasappeldag. Vandaag wordt er gevierd dat er niet meer alleen Oké-bananen zijn maar ook Oké-sinaasappels. Erg oké vind ik dat.

Minder okee vind ik het dat de media ons weer van alles op de mouw probeert te spelden. Zo zou er uit onderzoek blijken dat "bijna de helft" der Amerikanen voorstander is van het martelen van verdachten van terrorisme teneinde aan meer informatie te komen. Alleen zij die het artikel wat meer aandacht gunnen en meer lezen dan alleen de kop komen erachter dat slegs 15 (vijftien!) procent van de bevolking van de VS achter de praktijken staat die waarschijnlijk door de CIA op geheime lokaties wereldwijd worden uitgevoerd: namelijk het martelen van politieke gevangenen. 15 Procent is voor mij niet "bijna de helft"...

woensdag, november 16, 2005

Slaap

Slaap

Spullen voor het werk: zo'n 20 euro. Een strippenkaart: 6 euro 50. Een surprise-cadeautje: 3 euro 50. Je dochter die je opbelt en voorleest uit "Nijntje in de dierentuin": onbetaalbaar.

De twee heren die op 1 november jongstleden werden afgevoerd en tijdelijk ingesloten willen nu graag weten waarom. Nu blijkt dat zij zijn geblinddoekt en behandeld als criminelen uitsluitend en alleen omdat zij beiden een baard hebben, een djellaba droegen en een tas bij zich hadden en bovendien van het treintoilet gebruik maakten. Hadden ze geen djellaba aangehad dan had hun mede-passagier hoogswaarschijnlijk NIET 1-1-2 gebeld. Daarnaast kregen de "gedupeerde treinreizigers" een gratis treinkaartje vanwege het oponthoud en heeft justitie vooralsnog geweigerd de twee verdachten excuses aan te bieden. Laat staan dat zij van de NS een gratis treinreis krijgen vanwege het oponthoud...

Persoonlijk vind ik dat een enorme schande en zou ik mij als verantwoordelijke diep en diep schamen.

Ook de minister van "defensie" zou zich moeten schamen. Terwijl een meerderheid van het kabinet pleit voor vervanging van de twee recent gecrashte Chinook-helikopters die deel uitmaken van een vloot van dertien in totaal wil de minister liever een aanvalswapen aanschaffen: een dertigtal Tomahawk-kruisraketten én een paar helikopters. Misschien is rekenen niet zijn sterkste kant maar zelfs m'n dochter van vijf kan je voorrekenen dat je dezelfde munt niet tweemaal kunt uitgeven. En trouwens: heeft de minister de jaren '80 niet meegemaakt of zo?
Minister Zalm heeft hem echter een extra geldbedrag toegezegd. De schobbejak! En de zorg dan? En het onderwijs? En...? Het wordt weer tijd voor harde aktie!

Momenteel zijn er diverse acties gaande om het groen in de buurt te behouden. Ondermeer in stadsdeel Oud-West. Hier leest U daar meer over.

Zo blijkt dat de gemeente het 100 jaar geleden al voor elkaar kreeg om genoeg ruimte te bieden aan voetgangers, fietsers, trams, auto's en bomen. Volgens het huidige college is het echter tegenwoordig niet mogelijk... Is er op de oude foto's dan wellicht sprake van trucage?

Ben nu net thuis van mijn eerste commissievergadering. Het was meteen een heftige: het ging namelijk over de vaststelling van het stadsdeel-budget over 2006. Bij vlagen werd het een vermakelijk schouwspel en zonder dat er harde woorden vielen is men er in onderling overleg aardig uitgekomen. Wellicht dat ondergetekende met een half jaartje zelf aanzit aan de commissie-tafel. Ik kan haast niet wachten! Bij thuiskomst trof ik Ferdinand aan in mijn bed. Om hem niet te wekken zal ik strakjes na het douchen gebruik maken van het logeerbed. Wellicht is hij uitgeput in slaap gevallen omdat hij met de opvang naar de film is geweest. De keus was gevallen op de rolprent "Chicken Little". Ik zal hem morgen ondervragen...

Na een heftige dag van werken van half tien tot half zeven, onmiddelijk gevolgd door het bijwonen van een vergadering die duurde van acht tot elf vlei ik mij zodadelijk volgaarne in de armen van Hypnos, de god van de slaap.

dinsdag, november 15, 2005

Veel

Veel

Na ruim een dag verstoken te zijn geweest van nieuws via internet valt het mij op dat alles eigenlijk steeds hetzelfde blijft. Zo zit Milosovic nog steeds de rechterlijke macht te stangen "Dit proces is zo vermoeiend. Ik wil een jaartje rust!"), probeert George Junior zich populair te maken bij de wereldbevolking ("Hallo lief volk van Azië. Willen jullie Amerikaanse auto's kopen? Ik regel wel een leuke korting!"), zijn de wachtlijsten in de zorg nog steeds veel te lang ("Goh, in provincies waar minder bureaucratie heerst zijn de wachtlijsten veel korter! Hoe kan dat nou!?"), kloppen de opiniepeilingen van Maurice de Hond niet ("Laat mijn grootste concurrent door middel van onderzoek maar eens bewijzen dat mijn onderzoeken niet kloppen!"), toont Brits onderzoek aan dat vrouwen gemiddels meer woorden per SMS versturen dan mannen ("Na vier jaar van uitgebreid onderzoek zijn wij erachter gekomen dat vrouwen meer kletsen dan mannen. Knap van ons, he?") en wordt verwacht dat mensen ook dit jaar weer veel geld gaan uitgeven in de Decembermaand ("Ze kopen vooral spulletjes voor elkaar: waarschijnlijk kopen sommige mensen goedkope cadeautjes en anderen wat meer luxe artikelen. Of niet natuurlijk.").

Zelfstandig uitgevoerd onderzoek door ondergetekende leerde dat er een kink in de (ADSL-)kabel zat. Of eigenlijk was er een flubbeltje van het modem-insteekdingetje afgebroken. Bovendien bleek dat softwarematig af en toe de netwerkkaart vanzelf wordt uitgeschakeld. Wellicht is m'n virusscanner of firewall de boosdoener. Weet iemand of dat mogelijk is? Toen ik vanmorgen boodschappen haalde ten behoeve van m'n collega's haalde ik ook maar meteen een nieuw verbindingskabeltje voor tussen pc en modem. Daarnaast zowel modem-software alsook virusscanner opnieuw geïnstalleerd en voilà: we kunnen weer surfen!

Na een vrij normale werkdag gisteren was ik mooi op tijd thuis om samen met Ferdinand een hapje te eten, zijn zusje, zijn oma en de buurvrouw van oma te bellen voordat het tijd was voor karateles. Op de weg terug naar huis genoten wij met volle teugen van de avondlucht. Vooral de maan stond er exceptioneel mooi bij. Verder deden we nog aan auto-spotten. Niet helemaal mijn ding maar wanneer een kind ergens interesse in toont stimuleer ik dat graag. Valt toch niet mee om in het semi-duister van afstand een automerk te herkennen...

En help mij herinneren dat ik weer'ns wat vaker het woordje "nee" bezig. Niet dat ik het niet leuk vind om commissievergaderingen voor te bereiden en bij te wonen, inventarisatielijsten op te stellen of te helpen met de voorbereidingen voor het Sinterklaasfeest op school en dergelijke zaken meer maar op den duur wordt het wat veel. Misschien toch maar'ns een assertiviteiscursus volgen?

zondag, november 13, 2005

Fans

Fans

"Ik zou graag nog een keer willen" was m'n zoon's reaktie na een dagje te zijn ondergebracht bij buurvrouw Hetty en haar man Vincent. Was blij dat te horen. Door omstandigheden gedwongen had ik eigenlijk geen andere keus dan hem aan hun zorgen toe te vertrouwen. Alle betrokken partijen waren er blij mee. Heerlijk, toch? Na gisteren een dagje bij oma vandaag ook een relaxt dagje voor hem bij de buurvrouw. M'n zoon ligt dik tevreden heerlijk te maffen...

En dat moet ik ook maar 'ns doen; hieronder leest U over het waarom.

Gisteren na het werk bleef collega Georges overnachten en na een gezellige avond en een bijzonder goede nachtrust togen wij vanmorgen na een uitgebreid ontbijtje gezamenlijk naar de werkplek. Daar wachtte een verrassing: omdat twee collega's door ziekte geveld bleken en er een waardevolle tussenrol is wegbezuinigd werd deze weblogger ingedeeld op maar liefst twee rollen tegelijk. Ga daar maar eens aan staan: op twee verschillende plekken in een gebouw vrijwel gelijkertijd twee verschillende rollen spelen! Ik heb dan ook heel wat heen en weer gerend en me flink opgewonden over de logistieke fouten die er ontstaan zijn. Gelukkig heb ik ooit geleerd om ook negatieve energie ten goede te benutten. Zodoende kregen de bezoekers vandaag een beul te zien waar absoluut niet mee te spotten viel...:-)

Zoals een bezoeker mij later bij de uitgang vertelde:"I thought the others were quite intimidating but you really scared the wits out of me." Kijk, dat is nou een compliment waar je wat mee kan. Toch?

Het biertje na afloop van de werkdag had ik echt wel nodig. Die werd in gezelschap van collega Debby genuttigd in een kroeg waar op dat moment collega Rene zat te drummen in een bluesband. Leuk! Net zo leuk als sommige recensies betreffende The Amsterdam Dungeon.

Graag vermeld ik nog even dat Sinterklaas inmiddels in het land is gearriveerd en dat de Goedheiligman volgende week zondag (20 november) wordt verwacht in Amsterdam. Bovendien is het schaatsseizoen weer begonnen. Wat geweldig nieuws is voor met name fans van Emese Hunyady, Barbara de Loor en Anni Friesinger...;-)

vrijdag, november 11, 2005

Pret

Pret

Donderdag na schooltijd maakte Fer zijn Sint-Maarten-lampion bij de moeder van zijn vriend Marijn thuis om die vervolgens te gebruiken tijdens de rondgang vandaag vanaf het huis van de vader van diezelfde Marijn. Gezellig, niet? Dat vond ik ook van de eerste pencak-les sinds tijden waar ik weer'ns bij was, gisteravond. De spierpijn neem ik op de koop toe.

Toen ik m'n zoon vanavond afhaalde had ik nog wat meer last van eerder vermelde spierpijn. Bovendien suist mijn oor nog steeds nadat een nogal schrikachtige touriste daar luid in gegild had. Ik had haar echt maar een heel klein beetje laten schrikken...Maar ach, dat mag de pret niet drukken. En pret, dat hadden de kind'ren! Eva vertelde aan de telefoon uitgebreid wat zij en haar zusje aan snoepgoed hadden opgehaald en hoewel de Ferman niet zo veel had opgehaald als zijn zusjes was hij niet minder verheugd over het verloop van de avond. Tsja, hoe vaak kun je ook als bijna-tienjarige tot half elf 's avonds computerspelletjes spelen met een goede vriend?

Bovendien gaf het mij de gelegenheid weer'ns lekker bij te kletsen met diens vader. Nu nog even wat strijkgoed verwerken en de wekker op half acht zetten...brrrr.

Sint Maarten

Sint Maarten

Vandaag is het feest van Sint Maarten. Net als met de Ramadan wordt er dan even stilgestaan bij hen die minder gefortuneerd zijn dan wijzelve. Kinderen verzoeken mensen bij wie zij langsgaan te delen wat zij in huis hebben. Vervolgens vreten de kinderen alles lekker zelf op zonder rekening te houden met de door het organiserende buurthuis uitgenodigde ontheemden. Een leuk feest, met op zich een goede boodschap. De meeste mensen echter lijken de boodschap niet te kennen, laat staan dat zij die de rest van het jaar toepassen. Zo sprak ik gisteravond nog even met een dakloos heerschap. Hij speelde een aardig liedje op zijn gitaar en dus bleef ik even staan luisteren. Na afloop bood ik hem een muntje en knoopte een gesprek aan. Zo moeilijk is dat niet. Dus waarom worden zovelen eenvoudigweg genegeerd? Hoeveel moeite is het om iemand in het voorbijgaan met een vriendelijk hoofdknikje te erkennen in zijn/haar menselijkheid? Wanneer je mensen erop aanspreekt zeggen zij stuk voor stuk rekening te houden met hun medemens. Liegen er echt dan zoveel?

Wanneer je een leugen maar lang genoeg herhaalt gaan mensen het vanzelf wel geloven. Die tactiek passen de Amerikanen nu al geruime tijd toe. Op een gegeven moment was zelfs een meerderheid van de Amerikaanse bevolking ervan overtuigd dat de aanlagen van 9/11 waren gepleegd door Saddam Husein en consorten. Nu probeert de legerleiding ons ervan te overtuigen dat zij geen witte fosfor hebben gebruikt om burgers te verdelgen rond Fallujah, in november vorig jaar. Gelooft U ook dat de getroffen burgers en dieren toevallig
allemaal tegelijk spontaan in brand zijn gevlogen, net toen het Amerikaanse leger in de buurt was én in bezit was van een lading witte fosfor dat ze de volgende dag opeens niet meer had? In dat geval heeft U zeer waarschijnlijk een "Vote for Bush"-button in bezit...

De Nederlandse overheid kijkt de kunst af van haar "trouwe bondgenoot" en probeert ons bijvoorbeeld te vertellen dat de werkkamer van minister Verdonk is beschoten. Vooral de heren Donner en Balkenende laten de burger graag weten dat een minister doelwit is geweest van een aanslag op haar leven. Inmiddels heeft onderzoek van het NFI uitgewezen dat er abslouut geen sprake is geweest van een kogelinslag. Totnogtoe weigeren Donner en Balkenende hun dreigende woorden terug te nemen. Mede daardoor (en dankzij welwillende steun van diverse media) zijn veel Nederlanders in verwarring:"Is Verdonk nu wel of niet beschoten?" Mensen die in de war zijn worden nog makkelijker te manipuleren. Zie dit stukje maar als een oproep: blijf je eigen mening vormen en raadpleeg altijd meerdere nieuwsbronnen. Bij voorkeur de originele.

Sommige zaken liggen wat minder gecompliceerd: wanneer er iets heel hard "BOEM!" doet en opeens zijn er bijna zeventig mensen niet meer in leven kun je er zeker van zijn dat zich er een explosie met dodelijke gevolgen heeft voorgedaan. Zoals in de hoofdstad van Jordanië, Amman. Ook in Irak deed het weer "BOEM!" Ditmaal in een restaurant dat veelal door politie- en veiligheidsagenten wordt...eh...werd bezocht. Volgens ooggetuigen liep iemand omhangen met explosieven het pand binnen waarna een explosie volgde. Drie maal raden wat er was gebeurd.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van George van Kleef.

woensdag, november 09, 2005

Vinden

Vinden

>>Burgemeester Job Cohen, die op 2 november tijdens de herdenking van Theo Van Gogh het recht op vrije meningsuiting nog vurig verdedigde, lijkt daar twee dagen later plots heel anders over te denken. Op vrijdag 4 november om acht uur werd een eerste poging gedaan om een spandoek tegen het vreemdelingenbeleid te verwijderen. Kennelijk geldt vrije meningsuiting alleen voor het criminaliseren van minderheidsgroepen en het aftasten van de grenzen van racistische, fascistische en antisemitische uitlatingen.<<

Quote van de site van Indymedia. Ik vroeg burgemeester Cohen via deze brief waarom mensen in zijn stad niet aan anderen mogen laten weten wat zij van minister Verdonk vinden.

Wat Nick vond van het spelen bij ons thuis weten we natuurlijk nooit zeker maar hij zei dat hij het wel leuk vond en hij scheen zich ook wel te amuseren. Zo hebben hij en zijn vriend, de Ferman Civilization II zitten spelen op de PC, Need For Speed op de Playstation, buiten verstoppertje gespeeld en binnen met Lego. Wij kregen van hem wat oude kleren waarvan een aantal mijn zoon zeker zullen passen. Mooi toch?

Minder mooi is dat ons salaris nog steeds niet gestort lijkt. Jammer dat je tegenwoordig vaak alleen maar je recht kunt halen wanneer je een hoop stennis schopt. Het lijkt wel alsof de bureacratie alleen maar erger is geworden sinds men besloten heeft die te verminderen...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Andries van Dantzig en Azahari Husin.

dinsdag, november 08, 2005

Gelukt!

Gelukt!

Vanmorgen was ik nog wat chagrijnig. Punt 1 omdat het salaris nog niet gestort bleek, terwijl het gisteren eigenlijk op de rekening had zullen moeten staan; punt 2 omdat sinds gisteravond geen verbinding met internet mogelijk bleek en ten derde omdat ik onenigheid had gehad met m'n zoon, onderweg naar school. Op het werk kon ik mij echter aardig uitleven, ondermeer als Middeleeuwse beul...Gna Gna!

Vanavond echter kwam alles weer goed. Uiteraard eerst alles goedgepraat met Superfer om daarna de geest volledig leeg te maken vooraleer mij te storten op het probleem van de niet functionerende ADSL-verbinding. Na ruim een uur zwoegen is het gelukt! De modem is opnieuw geïnstalleerd en de netwerkverbindingen zijn opnieuw ingesteld; de juiste internetprotocollen zijn toegevoegd aan het rijtje en ook de browserinstellingen zijn weer zoals ze horen te zijn. Kortom: het internet-gebeuren hier te huize doet het weer naar behoren.

Soms ben ik best trots op mezelf...

En voordat U zich afvraagt:"Ja maar, hoe zit dat dan met punt 1?" Wel, sommige zaken zijn nu eenmaal belangrijker dan geld. En voor mij is het feit dat een bijna-tienjarig jochie met een blij gemoed onderweg is naar dromenland onbetaalbaar...

maandag, november 07, 2005

Lafhartig

Lafhartig

Googlewhack:
Novoskript+Zwarte serie

Hoe erg het ook is dat er een steiger instort in Spanje waardoor 20 wegwerkers die bezig zijn met de bouw van een viaduct de dood vinden; hoe erg het ook is dat een tornado in het land van de onbegrensde mogelijkheden het leven kost aan zeker 22 mensen; hoe erg het ook is dat er een dode is gevallen bij de onlusten in Frankrijk en hoe erg het ook is dat er zoveel slachtoffers zijn te betreuren bij de zoveelste zelfmoordaanslag in Irak: Ik wordt meer getroffen door het bericht van de lafhartige overval op een invalide man in Amsterdam-Osdorp. Een persoon gaf zijn rolstoel een zet waardoor zijn tas van de schoot gleed en de kompaan er met de tas vandoor kon gaan. Hoe komt iemand tot zo'n lage daad? Kennen de betrokken jongeren en hun soortgenoten eigenlijk wel de betekenis van het woord "respect" waar zij blijkbaar zo graag mee schermen?

Ogenschijnlijk hebben zij net zoveel respect voor de eigendommen van anderen als de NS voor de wensen van reizigers. De Nederlandse Spoorwegen hebben op voorhand al een excuus bedacht voor het nog minder treinen op tijd laten rijden volgend jaar: afrekenen met terrorisme-dreiging. Sterk. Het management is voorlopig niet klaar met smoesjes verzinnen voor hun wanbeleid. Vervelen doen zij zich vooralsnog niet.

En ik ook niet. Zo kwam vanmorgen buurvrouw Wynona op de koffie, was er 's middags de oprichtingsvergadering van het Oudercollectief/Denktank op de school van m'n zoon, ging ik later op de dag langs in de Wereldwinkel waar hij des maandags werkzaam is, diende het een en ander geregeld te worden in verband met de lampionnen-optocht vanwege Sint Maarten aanstaande vrijdag; kwam na het eten even buurvrouw Angélique op visite en gaat m'n zoon vanavond onder begeleiding vna z'n vader naar karateles. Ondertussen weer wat formulieren op de post gedaan en afspraken gemaakt ten behoeve van SP-deelraadswerk. Het kwam dus goed uit dat ik vandaag niet hoefde te werken...

Voorspelling: binnenkort staan wij stil bij het overlijden van Charles Zwolsman en/of Sjoerd Kooistra.

zondag, november 06, 2005

Conformisme

Conformisme

De rellen zoals die momenteel gaande zijn in Frankrijk en dan met name in en rond Parijs komen voort uit onvrede onder vooral jongeren. Ook hier bestaat de mogelijkheid van doorslaan. Onder het mom van "voorkomen is beter dan genezen" is het wellicht handig om de ontevredenheid in Nederland te polsen. Is hier een taak weggelegd voor Maurice de Hond c.s.?

De meeste jongeren die ik persoonlijk ken zijn gelukkig dik tevreden. Ik heb het dan met name over m'n zoon en z'n zusje. Thura liet ons vanmorgen telefonisch nog weten dat Ruigoord vandaag weer wat kinderactiviteiten op het programma had staan maar onze plannen voor de dag waren al omschreven: vanmorgen kwam oma op visite en zij nam croissantjes mee! Wij gingen gelijktijdig de deur uit maar ieder een andere kant op; oma naar haar huis en m'n kinders en ik gingen even bij m'n werk langs om vervolgens in de stad de lunch te nuttigen. De middag was gereserveerd voor het winterklaar maken van de tuinen. Het werk in de voortuin zat er vrij snel op. Zoveel kun je ook niet beginnen met een lapje grond van zo'n 80 vierkante centimeter...De achtertuin (zo'n 2 bij 2 meter) vergde iets meer tijd en aandacht maar ook die ziet er nu weer lekker fris uit. Laat die winter nu maar komen!

Na gedane arbeid is het goed je kleine zusje te leren fietsen, zal de Ferman gedacht hebben. Het was heerlijk zacht herfstweer en broer en zus hebben dan ook volop genoten. Hoezo televisie? Hoezo computer? Hoezo Playstation? Nee, lekker fietsen, skelteren, skaten en met de kat van de buren spelen: dat is pas leven!

En niet het leven zoals dat wordt voorgesteld in de speelfilm Equilibrium, de natte droom van George Junior. Het handelt over een wereld waarin alle emotie wordt onderdrukt middels medicatie. Elke uiting van emotie wordt op ontdekking geëlimineerd. Haat, wroeging, jaloezie, geweld, individualisme zijn allemaal non-existent in deze "ideale" wereld. Conformisme is de vervanging. De film bevestigt dat een wereld zonder emotie (inclusief de negatieve varianten!) een kleurloze wereld is waarin mensen slegs leven om te existeren. Iedereen doet hetzelfde, denkt hetzelfde, kleedt zich hetzelfde, eet hetzelfde. Niet mijn idee van gezelligheid...

zaterdag, november 05, 2005

Provider

Provider

Groot voordeel van m'n huidige baan is dat mijn kennis van talen ander dan het Nederlands aardig vooruit gaat. Zo leer ik regelmatig wel een woordje Italiaans, Frans, Spaans of Russisch; kon ik een meneer in het Indonesisch een "fijne reis" wensen toen ik hem met de lift naar beneden stuurde en een groep Litouwers verrassen door in de havenkroeg "Laat ons drinken" in hun eigen taal te laten weerklinken...

Met Engels heb ik al jaren weinig moeite, zolang het niet gaat om al te technisch taalgebruik. Het boek "The cat who walks through walls" van Robert A. Heinlein is boek nummer 18 van dit jaar. Zal ik de 20 nog halen voor het einde van dit jaar? De spanning stijgt ten top...;-)

Vandaag was er absoluut geen sprake van enige spanning bij ons. Vanmorgen Eva opgehaald voor een weekendje bij haar broer en vader en gezellig zitten kletsen met haar moeder. Onderweg naar huis genoten van de eerste verorberde oliebol van dit winterseizoen en wat nieuw ondergoed gekocht voor m'n dochter. Thuis ging zus zitten tekenen en vermaakte broer zich met Lego terwijl papa de stapel met achterstallige administratie kon doorspitten. Gewoon gezellig.

Wij genoten van de kaasfondue en een rustig avondje. Altijd zoveel mogelijk genieten want wie weet wat de dag van morgen brengt? Wellicht weer een onderbreking van de internet-verbinding waardoor dit stukje later dan gepland online is komen te staan?

donderdag, november 03, 2005

Moe

Moe

Dit werk vreet toch meer energie dan ik vantevoren had verwacht. Bovendien kwam ik zo laat thuis dat het geen zin had om nog naar de pencak-training te gaan. Ferdinand heeft lekker gegeten bij buurman Dudo en voor mij was er ook nog een restantje dat ik alleen maar hoefde op te warmen. Makkelijk, hoor!

Doet U trouwens ook mee aan de aktie "kaart voor kind" van de Cliniclowns? Een bijzonder goed initiatief mag ik wel zeggen. (Met dank aan buurvrouw Debbie)

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kees Houtman.

woensdag, november 02, 2005

Verdacht

Verdacht

Het zal je maar gebeuren. Draag je een Djellaba dan ben je onmiddellijk verdacht. Alsof elke terrorist zo'n kledingstuk draagt...Ik ken trouwens wel meer mensen die zich verdacht gedragen. Maar waarom worden die niet "preventief gearresteerd"? Heel simpel: zij dragen geen djellaba. Vandaag wilde zelfs een collega de beveiliging erbij roepen omdat een gast zich in haar ogen verdacht gedroeg: hij wilde niet op de foto bij de ingang van de Dungeon. Kortom: zodra je je anders gedraagt dan "de meesten" ben je automatisch een verdachte. Samenvattend kan dus worden geconcludeerd dat de angstzaai-campagne van ons kabinet zijn vruchten afwerpt: we zijn bang geworden voor elkaar...

Nou, ik lekker niet! Want of je nu wel of niet bang bent: die bom gaat toch wel af. Er bang voor zijn maakt de schade er niet minder om. Toevallig. Of zijn er mensen die denken dat een bom weigert af te gaan als je maar bang genoeg bent? Nee toch zeker?

De SP-Westerpark gaat ervoor! Wij heben sinds kort toestemming van het bestuur om deel te nemen aan de deelraadsverkiezingen op 6 maart volgend jaar. Spannend, niet? Zeker wanneer je nummer drie op de lijst staat en de prognoses voorspellen drie zetels..

Vandaag was het op een gegeven moment vrij rustig op het werk en dus ging ik in kostuum naar buiten om mensen naar binnen te lokken. En wie fietst er langs? M'n eerste vriendinnetje! Leuk, niet? Zie je elkaar na jaren weer, zie je er uit alsof je als acteur in The Amsterdam Dungeon werkt! LOL!

Gisteravond tijdens een bezoekje aan sneleetrestaurant "De Gouden Bogen" even bijgekletst met m'n zoon. Wij hadden het ondermeer over tijdparadoxen. Altijd weer een fascinerend onderwerp. Vanavond zou hij gaan eten bij de buurman maar er ging helaas logistiek gezien iets mis. Gelukkig is Ferdinand al enige tijd een zogeheten "sleutelkind" en kan hij een uurtje of twee lang uitstekend voor zichzelf zorgen. Binnenkort ben ik meer gewend aan het nieuwe werkritme en zal ik wat meer tijd voor hem kunnen vrijmaken. Terwijl ik eerder op de avond op straat werd aangesproken door buurman Jafar en even later door buurvrouw Ingrid kwam vanavond buurvrouw Johanna even op bezoekregeling-visite. Een dag te laat weliswaar, maar toch...

Straks lekker douchen en maar weer lekker vroeg naar bed want het werk roept morgen weer:
Arbeit macht frei!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van John Mieremet.

dinsdag, november 01, 2005

Beth Hart

Beth Hart

"Guiness is good for you." Ze kunnen me nog meer vertellen...Gisteren, na afloop van vijf dagen werken van negen uren en op de laatste tien, nog "even" met wat collega's naar de Ierse pub aan de overkant geweest. Al vrij snel waren de tafels in de direkte omgeving van de onze volledig leeg gelopen. Hoogstwaarschijnlijk omdat niet iedereen de zangkwaliteiten van Amsterdam Dungeon-medewerkers op waarde kan schatten...Een collega had zijn trein gemist en zo geschiedde het dat wij gebroederlijk lallend over de straten van Amsterdam slingerden op weg naar mijn onderkomen.

Ik ben benieuwd wat het te verwachten eerste salaris-strookje voor boodschap brengt. Met een beetje mazzel kom ik boven bijstandsniveau uit. Dat zou fijn zijn. Voordeel van dat jarenlang leven op een officieel bestaansminimum is wel dat ik daardoor aardig in de gaten heb gekregen hoe je het beste met geld moet omgaan. Niet dat ik daar altijd zo goed mee omging maar in ieder geval zit ik niet zo diep in de schulden als menig Nederlands jongere. De weinige schulden die ik nog heb zijn dankzij de nieuwe baan binnen afzienbare tijd af te lossen.

Zou Sony ook nog haar schuld aan de consument aflossen? Al is het alleen maar door toe te geven dat hun CD'tjes ongewenste software installeren op computers met een Windows-besturingssysteem. Als dat inderdaad zo is, dan ziet het er juridisch niet zo best uit voor deze electronica-gigant.

En over cd'tjes gesproken: gisteren hadden we Beth Hart in de zaak, een zangeres die dezelfde avond nog in Paradiso zou gaan optreden. En ik heb haar zowaar als heks veroordeeld tot de brandstapel...;-)
Ik zoek ze wel uit die veroordeelden: In de rol van rechter tijdens de Inquisitie heb ik tot heden een rechtenstudent, twee advocaten en een heuse rechter in het bekaagdenbankje gehad!

Vandaag lekker wezen shoppen voor het werk, nagels geknipt en achterstallig huishoudelijk gedoe verwerkt. Mocht ook wel eens gebeuren.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Evert Hingst.

(En voor de statistici onder ons: dit was postje nummer 1101. Mooi getal, niet?)