NaNoWriMo

Gisteren liet ik een debiteur weten dat ik de incasso-procedure had opgestart en vandaag liet men voor het eerst sinds maanden weer van zich horen, nadat ik al die tijd vruchteloos had gemaild, gebeld, ge-sms't en zelfs Facebook- en Twitter berichten had verstuurd. En nee, ook op een brief per reguliere post werd niet gereageerd en het inspreken van de voicemail op de vaste, noch op de mobiele telefoon leidde tot enige reactie. Tot mijn brief van gisteren dus...U kunt het hele verhaal nalezen op http://vragen.blogspot.com 

En ja, inmiddels heeft men betaald!

Vrouwen krijgen doorgaans minder betaald dan mannen. Maar niet in de wereld van de modellen en de prostitutie: daar is het juist de vrouw die een veelvoud ontvangt van wat haar manlijke collega's aan financiële vergoeding ontvangen. Bovendien zijn het doorgaans mannen die alimentatie betalen.

Hoeveel gevallen kent u waarbij een echtpaar scheidt, de man met de kinderen blijft zitten en de vrouw dus alimentatie moet betalen? En hoeveel vrouwen kent u die erop staan dat zij degene zijn die een etentje of borrel betalen? En er zijn nog andere feiten over vrouwen die soms anders bekeken moeten worden.

Niet elke dame die wordt uitgehuwelijk blijkt daarmee te zitten. Ik schreef het al eens eerder. Vaak blijken gearrangeerde huwelijken langer stand te houden dan die uit pure liefde zijn gesloten. Zowel de man (die vaak ook geen keus heeft gehad bij het uitzoeken van hun bruid) als de vrouw berusten in hun lot en tolereren elkaar. Al is het maar omdat ze weten dat die ander er ook niets aan kan doen.

En wat blijkt: zij hebben nooit de stress hoeven doormaken van het op jacht gaan naar een partner, teleurgesteld worden in tijdelijke partners en hoeven ook niet bang te zijn dat de ander er vandoor gaat. Dat wordt gewoon niet geaccepeerd door de families en de omgeving. Dat niet hoeven kiezen scheelt een enorme hoop stress. Bovendien hoef je niet jezelf de schuld te geven als het mis gaat.

Wij mensen hebben sterk de behoefte anderen de schuld te geven van wat er ook mis gaat in ons leven. Zelf zijn we natuurlijk altijd perfect en maken wij nóóit fouten. Dat is in principe ook het centrale thema van de roman die ik aan het schrijven ben in het kader van NaNoWriMo.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Joe Frazier