Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

dinsdag, maart 18, 2003

Wat een snoeperd ben ik toch ook, zeg! Vandaag de hele dag aan de Kiechelies (ook wel: Hamansoren) gezeten in verband met de Poerim-viering. Daarnaast kwamen er nog meer beschuiten en muisjes uit de tas van m'n nieuwe collega-papa. Was mede daardoor een beetje misselijk tijdens de Pencak-training van vandaag. Maar niet getreurd: deze jongen gaat luisteren naar z'n lijf (goed gevuld weekend achter de rug en veel gewerkt gisteren!) en zich niet bezighouden met het uitwerken van de notulen van de vergadering van gisteravond noch met bezigheden als daar zijn: strijken, zwabberen of thee drinken bij de buurvrouw. Met buurvrouw M lijkt me ff niet zo'n goed idee; voor buurvrouw J2 moet ik de deur uit en zeker acht meter lopen; buurvrouw J mag geen bezoek ontvangen op dit tijdstip van de dag; buurvouw D hangt op de bank met buurman B en buurvrouw P mag mij niet meer spreken...Thee drinken met buurvrouw A wordt vandaag lastig omdat zij naar de sauna is, zoals zij mij nog eens lekker wist in te wrijven...Ik wil ook! Wie gaat er mee!? Gelukkig had er iemand afgebeld bij de tandarts en konden Ferd en ik eerder worden geholpen. Weet anders niet of wij op tijd in het buurthuis hadden kunnen zijn. Ferdinand slaapt inmiddels de slaap der Rechtvaardigen onder Thura's medegomen dekbed (waar ook m'n moeder van genoten heeft vannacht) en ook ik ga mij klaarmaken voor de reis naar Dromenland(niet schrikken als je op deze link klikt!). Ga binnenkort afspreken met Zanne, Iris en hun kinderen en heb derhalve genoeg droomvoer...
Op't laatste moment kwam er nog een collega om een kasvoorschot voor een cliënt. Helaas...zonder de juiste authorisatie krijgt men geen geld mee. Je kunt je dan afvragen: als je als charitatieve instelling al geen blijk geeft van vertrouwen in de medemens, wie doet dat dan nog wel? Heb me gisteren ongans gegeten aan appeltaart (een jarige collega), beschuit met muisjes (papa geworden collega) en een restant roti kukus (onnavolgbare mama). En keer op keer wordt je gewezen op de betrekkelijkheid van het leven en de liefde: een goede vriend van m'n moeder is overleden en een goede vriend zit in een enorme dip met z'n relatie...We kwamen gisteren Jan nog tegen, een Pencak mede-cursist. Daarnaast, zo vertelde Thura, was buurvrouw M nog ff langsgeweest tijdens mijn afwezigheid, kwam buurvrouw J niet opdagen om mee te gaan naar karate, had ik een vruchtvolle SP-bestuursvergadering (en daardoor een werkdag van maar liefst 14,5 uur!), stond er een lief berichtje van Zanne op m'n antwoordapparaat, had Thura een lief briefje voor m'n moeder achtergelaten (én d'r bed opgemaakt!), heb ik een heel lief meeltje van Janinel mogen ontvangen (happy!) en is de oorlog nog niet officiëel van start gegaan. Je weet wel: die tussen de VS contra de rest van de VN...:-(