Het geluid van een deur die zachtjes werd dichtgetrokken.
Daarna stilte. Daarna nog meer stilte.
Toen een tijd lang niets. Zelfs geen stilte.
Soms, heel even, een flard. De herinnering aan een geluid.
Dan weer het idee van een beeld. Dat langzaam werd opgebouwd.
Uit herinneringen. Aan geluiden. Aan beelden.
Aan geuren en aanrakingen.
Liefkozingen.
Dan weer - minuten? Jaren? - niets.
Geen pijn, geen vreugde, geen liefde.
Alleen maar zijn.
Tot het moment van dat specifieke geluid:
een klop op de deur.
=========================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Over contrasten gesproken
45 minuten geleden