Zo hobbel ik van bedrijfsfeest naar nachtclub en houd daarom bijna geen tijd over om te piekeren. Maar is piekeren niet een noodzakelijke manier om zaken te verwerken?
Maandag eerst even bijkomen van het werken in een nachtclub waarvan ik die 'ochtend' om vier uur thuis kwam. Toch half twaalf richting supermarkt voor wat boodschappen. Vloer gezwabberd, facturen verstuurd, kletsen met een buurvrouw die op visite was en later een andere buurvrouw over de vloer die mij trakteerde op een heerlijk kopje kurkuma latte. Zeg maar een soort koffie maar dan met kurkuma. Dus. Daarna nog een potje reguliere koffie voordat zij en ik ons ieder weer aan onze eigen bezigheden waagden. Voor mij betekende dat een duik in het boekhoudsysteem van de brouwerij.
's Avonds om negen uur de deur uit voor werk in een nachtclub in Rotterdam. Met name dankzij mijn collega van die nacht een prettige ervaring. Ook voor de gasten van de club, denk ik. Kwam er weer eens wat bekenden tegen. Altijd leuk!
Dinsdag bij het ochtendgloren mijn bed in gerold om er zo'n zes uurtjes later uit te rollen. Gek eigenlijk: wanneer ik overdag 8 uren werk lijkt ik meer tijd over te houden dan wanneer ik 's nachts zes uurtjes werk. Rustig aan gedaan in huis en einde van de middag richting Den Haag vertrokken. Niet om te werken, hoor! Hoewel het hard aanpoten was om al het lekkers te verorberen dat mijn lieve tante en haar dito zus hadden klaargemaakt voor de gasten van hun jaarlijks gezamenlijk kerstdiner. De maaltijd werd besloten met een voordracht: een huisvriend las een stuk proza voor van Pablo Neruda.
Op de weg terug na deze heerlijkheid net op tijd de laatste tram naar huis gehaald en uiteindelijk al om half twee in bed!
Woensdag de laatste voorbereidingen getroffen voor het werken op het leukste festival van het jaar: Carnivale. Dit geweldige festival in Den Haag is inmiddels een traditie. Het was deze dag Tweede Kerstdag en die bracht ik door in gezelschap van een vriendin en haar kerstdiner met vrienden.
Gezellig! Net als het altijd weer sfeervolle Carnivale...Hieronder een kleine impressie:
De Steile Wand was er voor het laatst...
Zweefmolen: altijd leuk!
Vuurvreters, acrobaten, jongleurs, et cetera
De ouderwetse bokstent. Hilarisch!
Grote drukte bij de suikerspin annex popcorn kraam
Er ging zelfs een man naar de maan!
Burlesque is een kunstzinnig soort dansen.
Waarbij de kleding optioneel is.
Ik stond er als 'broer van De Sterkste Man ter Wereld'
Burlesque is voor iedereen!
Lange rijen! En dit is nog maar de rij
bij de suikerspinnen/popcorn kraam:
Wie laat deze nare clown in het water plonzen?
Hierboven een stukje klassiek burlesque,
hieronder een filmpje neo-burlesque.
Hier gebaseerd op de filmklassieker 'Pulp Fiction':
De Steile Wand-eigenaar gaat helaas met pensioen.
Hier was hij voor het laatst.
De Sterkste Man en diens 'broer':
Terwijl ik er vier dagen achter elkaar werkte mocht ik bij mijn lieve tante logeren. Fijn! Zij trakteerde mij op ontbijt, limoncello en zelfgeschreven proza en poëzie.
De laatste dag van het festival kwam een vriendin kijken en bood mij een lift aan terug naar Amsterdam. Lief! Mede daardoor kon ik nog een paar uren extra slapen ter voorbereiding op de laatste dag van het jaar.
Ik sliep uit, deed de was, ontving bericht dat ik nieuwjaarsnacht niet hoefde te werken en at oliebollen bij een buurman met een buurvrouw.
Later op de avond kwam een buurvrouw op visite en zo was ik toch niet alleen met Oud & Nieuw.
Het was een jaar waarop ik tevreden terugkijk en mij zelfs mocht verheugen op enkele geluksmomenten.
Op naar 2019!
Deze week staan wij stil bij de honderden slachtoffers van de tsunami in Indonesië.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
