Zorgstelsel

Zorgsstelsel

Googlewhack:
"duits zwemteam"

Steeds meer Nederlanders hebben hulp nodig bij schuldsanering, zo blijkt. De verwachting is dat dat aantal bij de invoering van het nieuwe zorgstelsel per 1 januari 2006 nog verder zal stijgen. Pandjesbazen in al hun verschijninsvormen (Stadsbank van Lening, Cashconverters) en financiële instellingen (Lenen.nl, Postbank) varen er wel bij. In ieder geval kan de consument het een en ander zelf in de hand houden. Zolang de instellingen geen stiekeme onderhandse (prijs)afspraken maken kan men zelf de mate en vorm van dienstverlening en bijbehorende prijzen vergelijken. Hoeveel mensen zullen dat ook daadwerkelijk doen? Het grootste probleem met het nieuwe zorgsysteem is dat mensen in de lagere inkomensgroepen vooraf een compensatie krijgen om de verhoogde kosten enigszins te kunnen opvangen. Veel mensen (U natuurlijk niet) kunnen de neiging moeilijk weerstaan om geld dat op hun rekening staat uit te geven alsof het van hen is.
Net als bij de nieuwe wet op de kinderopvang is dat ook hier absoluut niet het geval. Natuurlijk kan de basispremie voor de nieuwe vorm van ziekenfonds ook simpelweg inkomensgerelateerd worden gemaakt maar dat is vast te simpel gedacht.

Ingewikkeld denken hoefde ik dit weekend niet, behalve dan misschien bij één van de twee vergaderingen van gisteren. Vanmorgen bleek het te regenachtig voor Pencak in het Park maar de repetitiruimte waar wij (vandaag slegs met z'n drietjes) repeteerden voor The Rocky Horror Picture Show is gelukkig overdekt. Na de repetitie gezellig bij m'n moeder langs om ondermeer een hapje avondeten mee te eten en o ja, ook om haar te "verlossen" van de drukte die een kleinzoon in huis kan brengen.
Wellicht is buurvrouw Johanna vanmorgen onverrichter zake langsgeweest voor het bezoeken van onze zoon maar als zij en haar vriend beiden hun voicemail niet afluisteren ga ik mij niet schuldig voelen. Inmiddels heeft zij toegezegd dat zij aanstaande dinsdagavond langskomt. Maar goed, ook vorige week én de week daarvoor én de week daar weer voor bleef het helaas bij een toezegging.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Wim Duisenberg.

Planeet

Planeet

De politie heeft in een woning in Amsterdam-Osdorp explosieven gevonden. "Gelukkig gaat het om explosieven van criminelen en niet van terroristen" aldus de politie. Alsof het in dat geval minder hard boem doet! Ziet U zichzelf al glimlachend staan bij Petrus aan de hemelpoort? "Nou, ik ben blij dat de bom door een crimineel was gebruikt en niet door een terrorist want dan was ik veel doder geweest." Of zoiets.

Het was een prachtige zomerkampdag en de Ferman stapte dan ook met rode koontjes samen met mij in de tram op weg naar oma waar hij een groot deel van het weekend zal doorbrengen. Nadat ik had meegenoten van de door oma bereidde maaltijd vertrok ik naar huis om nog wat werk te verzetten. Eerder op de dag had ik er al voor gezorgd dat er iets meer licht door de ramen kan vallen en een stapeltje foto's ingeplakt. 's Avonds nog maar één pakje extra ingeplakt vanwege een bezoekje aan én een bezoekje van buurvrouw Angélique én het bekijken van de film Snatch.

Zou U ook zo graag beelden bekijken van de zoveelste tiende planeet die is ontdekt? Ik dacht toch echt dat de planeet Sedna gold als tiende planeet van ons zonnestelsel. Maar blijkbaar is deze ijsklomp gereduceerd tot uit de kluiten gewassen asteroïde want een ander hemellichaam is er met de eer vandoor. Wetenschappers verbonden aan het Palomar observatorium zagen in november 2003 al een stipje door de Samuel Oschin telescoop en het duurde nog eventjes voordat zij al hun data op een rijtje hadden. Het ding blijkt anderhalf keer zo groot als Pluto en als Pluto een planeet genoemd mag worden mag de nieuwe telg dat zeker. Overigens waren dezelfde wetenschappers (Dr. Michael Brown en zijn team) ook al verantwoordelijk voor de ontdekking van die andere tiende planeet die zij ook ontdekten in dezelfde periode. Zouden de heren uit gewoonte elk jaar opnieuw de ontdekking van een tiende planeet naar buiten brengen? In ieder geval is het goed voor de casflow van het California Institute of Technology. Ik wacht eventjes totdat de ontdekkingen zijn bevestigd door andere observatoria voordat ik m'n kinderen vertel dat ons zonnestelsel tien, elf, twaalf planeten telt in plaats van de sinds lang aangenomen negen...

Beloftes

Beloftes

Voor wie goed om zich heen kijkt is altijd wel iets leuks te zien.
Ga voor de gein 'ns vijf minuten eerder dan normaal de deur uit en neem de tijd om her en der even stil te staan en goed te kijken. Zo waren Superfer en ik vanmorgen lekker vroeg onderweg naar de zomerkamp-opstapplaats. Daarbij liepen wij ondermeer door de van Eeghenstraat, volgens zeggen de duurste straat van Amsterdam. Alleen al kijkend naar de aldaar geparkeerde automobielen kun je niet anders concluderen dan dat de bewoners minstens redelijk vermogend moeten zijn. Zo staat er een aantal Porsche's en is minstens één op de vijf auto's een SUV. Alsof een Jeep handig is in de stad.
Of een auto die ruim de 200 haalt. Uiteraard draait het allemaal om status. Best triest eigenlijk wanneer je een of ander duur ding nodig hebt om je een beetje goed te voelen. Maar goed, ieder z'n meug.

Zo vindt het NS-management het niet nodig zich aan beloftes te houden en zullen de prijzen voor treinkaartjes in de Randstad meer stijgen dan in de rest van het land "omdat daar de meeste mensen met de trein gaan". Mocht het ministerie dit plannetje tegenhouden, nou, dan verhoogt men gewoon de prijzen door het hele land nog wat meer. Dat ook dit tegen de afspraak is dondert niet. Beloftes zijn voor sukkels. Slimme mensen mogen beloftes breken wanneer het hen uitkomt. Daarom worden slimme mensen vaak minister.

Zo vindt minister Donner het leuk om burgers zijn wil op te leggen. Zijn nieuwste plannetje gaat uiteraard over terreurbestrijding: het bagatelliseren ervan wordt verboden. Wanneer U zou beweren: "Ach, afgezet tegen het wereldwijde probleem van de honger vallen die aanslagen in Engeland en Egypte eigenlijk best wel mee" dan kan U dat, als het aan de Minister van Angstaanjagen ligt, een jaar celstraf kosten. Grappig, niet? Of zou hij het serieus menen?

En zou de IRA het eigen besluit om de wapens neer te leggen serieus menen? In dat geval zullen diverse wapenhandelaren op zoek moeten naar ander werk. En dat zou wel bijzonder goed nieuws zijn!

En over werk gesproken: dat was het onderwerp van gesprek tussen mij en oud-collega Edward die wij onderweg naar huis tegenkwamen. Op de opstaphalte zelf nog even staan kletsen met oud-kampcollega Sjors. Bij thuiskomst wachtte ons een verrassing in de vorm van een schat: twee dozen vol jeugdboeken, aangeleverd door buurvrouw Hetty. Een jeugdencyclopedie, een boek over het leven der Amazone-indianen, de oorsprong van atoomkracht en nog meer fraais. Geweldig!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Marten Toonder.

Sloof

Sloof

Even een klein vraagje: klikken jullie ook wel'ns op een van de vaste links die hier bovenin en aan de linkerkant staan en zo ja welke?

In een van de obscure carriëre-blaadjes kwam ik een overzicht tegen van types werknemer:
(Uit:"De kunst van het volgen" van Drenth, Damen en Goedhart)
De sloof draagt veel meer bij aan de organisatie dan hij ervoor terugkrijgt. Dat lijkt ideaal maar intussen sluimert zijn ongenoegen. Als zijn limiet is bereikt kan hij plotseling omslaan en afhaken, ziek worden of onrust stoken.
De profiteur probeert juist zoveel mogelijk te profiteren van de organisatie en daar zo min mogelijk voor terug te doen.
De dweper identificeert zich volledig met de waarden en opvattingen van het bedrijf maar stelt ze niet ter discussie en vergeet zijn eigen waarden.
De terrorist is juist zo vervuld van zijn eigen idealen en stokpaardjes dat hij die van de organisatie uit het oog verliest.
De marionet gehoorzaamt de baas klakkeloos. Ook als hij daarmee zijn eigen of andermans belang schaadt.
De betweter duikt juist op elke misstand die hij ziet, waarbij hij de belangen van de organisatie én de mensen uit het oog verliest.

Zelf lijk ik in de categorie "Sloof" te vallen. Misschien moet ik daar maar'ns aan gaan werken...;-)

Vandaag liet ik Ferdinand weer hard werken voor zijn beloning: het muntje uit de winkelwagen was
voor hem voor zijn hulp bij het boodschappen doen. Vandaag op zomerkamp troffen de kinders een
goede balans tussen regen en droogte. Een jongen in de duinen bij Bergen trof echter een nog op scherp staande personeelsmijn. Ook gezellig. En terwijl de Ferman rondrende in de duinen werd zijn vader weer'ns afgewezen.
Hoe vaak het ook gebeurt, die kleine steek in het hart die ermee gepaart gaat valt niet af te wenden. Een paar honderd andere sollicitanten bleken een CV te hebben dat beter aansloot bij de wensen des werkgevers.
Niet verwonderlijk. Er is altijd wel iemand die beter is dan jij. Er zijn zelfs wielrenners die beter zijn dan Lance Armstrong! Als ook zij zich uitsluitend op de Tour de France gericht zouden hebben was het wellicht allemaal anders gelopen. Het gaat om de keuze die je maakt: stort je je met hart en ziel op je werk en zijn collega's je enige vrienden of probeer je een leven te leiden naast het werk? Stiekem is iedereen op zoek naar de juiste balans. Toch? Of heeft U het in gesprekken ook alleen over "Mijn vriend de tandarts of "Mijn vriend de Manager Inkoopbeleid"?

Dromen

Dromen

Sommige mensen geven hun liefde voor de medemens niet op. Zelfs niet wanneer deze is veroordeeld voor een brute moord:
hoe kaartje sturen naar mohamed b

Zou Mohamed B. ook zo fijn dromen als ik?
In elk geval hoeft hij zich voorlopig nergens zorgen over te maken: geen huur betalen, geen belasting-formulieren in te vullen, geen baan te zoeken, geen werkbriefje in te vullen, geen eten te koken...De eerstkomende pak'm beet 14 jaar heeft hij een stuk minder verplichtingen dan U en ik.
Toch zou ik niet graag met'm ruilen.

Noch zou ik graag ruilen met de bemanning van de Spaceshuttle Discovery. Stel je voor dat je in een van binnen gewatteerde ton de Atlantische Ocean oversteekt. En dan nog terug moet zien te komen ook. Al is het vast technisch mogelijk allemaal, mijn favoriete hobby zal het reizen in de ruimte nooit worden.

Als hobby ga ik liever als vrijwiliger mee op zomerkamp. Volgende week ben ik aan de bak.
Vandaag hadden de zomerkampers een stuk prettiger weertype uitgezocht en kon er weer levend Stratego worden gespeeld. Gaaf spel! Kent U dat? Terwijl Eva's broer zich vermaakte in de duinen hield zijn vader zich ledig met het wassen van vitrage en dergelijke zaken meer. Allemaal van die klusjes die je lekker op je gemak kunt doen wanneer je even geen betaalde arbeid verricht. Nu geniet ik er nog maar even van want wie weet hoe lang deze staat van zijn nog voortduurt? Een baan kan namelijk elk moment gevonden worden.
(Hoe ik mijzelf maar voor om niet gedeprimeerd te raken)

Ei

Ei

Wanneer het gewone reaktie-gebeuren eventjes onbruikbaar blijkt dan kunt U vanaf heden ook hier Uw ei kwijt.

Wanneer een team agenten op U af komt rennen, al schreeuwend "We hebben'm! We hebben'm!"
dan blijft U uiteraard netjes staan wachten tot de heren U met geweld tegen de grond werken om vanuit Uw benarde positie vriendelijk te vragen waarom zij het op U gemunt hebben. Toch? Een Braziliaanse electricien in Londen deed dat niet op 22 juli. Uitsluitend om die reden werden er vijf kogels door zijn hoofd gejaagd. Of zou de politie geweten hebben dat hij een zware beroepscrimineel was? Zijn wetsovertreding bestond overigens uit het laten verlopen van zijn visum. Een misdaad die niet ongestraft mag blijven. Onvergeeflijk.
Overigens staat de Britse premier Tony Blair volledig achter de moord. Want dat was't en niets anders.

Helpt U mij herinneren dat ik voorlopig Londen niet aan doe als vakantie-bestemming? Ik ben niet bang voor eventuele terroristen maar beargumenteerd bang voor de terrorisme-bestrijders. Die zijn heden ten dage een stuk gevaarlijker. Soms is het middel erger dan de kwaal.

Vooralsnog kent Ferdinand een plek in de Kennemerduinen als vakantie-bestemming. Dagelijks wordt hij heen en weer getransporteerd tussen Amsterdam en een duinpan. Vanmorgen was oma (die speciaal voor dat doel bij ons was blijven logeren) mee om haar kleinzoon uit te zwaaien.
Vreemd eigenlijk: heb je vakantie, zet je de wekker een uur eerder dan normaal. Natuurlijk werden de kinderen verwelkomd met een flinke plensbui maar ook in de regen vermaakten zij zich.
En waarom ook niet? Omdat ik niet zeker weet of de sigarenboer open is op het moment dat wij morgenochtend zijn zaak voorbij lopen ging ik na het avondeten nog even de deur uit.
Bij die aktie liep ik buurvrouw Angélique toevallig tegen het lijf. Altijd goed voor een glimlach.

Zomerkamp

Zomerkamp

Een feest van herkennig, de eerste officiële dag Zomerkamp van dit jaar. Zoals iemand vandaag opmerkte:"Ben je eenmaal als begeleider meegegaan dan werkt dat verslavend."
Dat klopt inderdaad wel heel aardig, ja. Geinig ook om al die bekende gezichten na twee jaar terug te zien: Sigrit, Kai, Quinta, Eva, Kim, Anton, Vincent, Theo en al de anderen. Toegegeven, de meeste namen waren weggezakt in vergetelheid maar binnen een uurtje of wat kwam dat al goed.
Het weer werkte goed mee bij de kennismakingsspelletjes.
Zelfs een boom herkende ik! Een feit dat ik als zelfverklaard stadsmens zelf maar moeilijk kan verklaren. En ook een zandweggetje kwam mij bekend voor! Ongelooflijk, niet?

Wellicht niet zo ongelooflijk als sommige zaken die zich in de wereld van vandaag afspelen maar toch.
Overigens vond ik het ook best wel leuk om te horen dat sommige zomerkampers (jullie weten wel wie ik bedoel, nietwaar guys?) deze site al dan niet per toeval hebben ontdekt.

Hoe erg ook sommige mondiale misstanden, voor de kinderen van zomervakantiekamp Licht en Lucht breken drie weken aan van ongebreidelde pret ende vreugde.

Dr. Phil

Dr. Phil

Doet U ook Dr. Phil's Test? Deze weblogger scoorde 54 punten. De bijbehorende omschrijving luidt:
Anderen zien je als een opwindende, erg levendige, maar impulsieve persoonlijkheid. Een geboren leider, die snel beslissingen neemt, maar helaas niet altijd de juiste. Men ziet je als dapper en avontuurlijk, iemand die alles eens in zijn leven wil hebben gedaan; iemand die kansen aangrijpt en geniet van het avontuur. Men vindt het prettig om in je buurt te zijn, door de opwinding die je uitstraalt.

Wat denkt U: moet ik mij zorgen gaan maken?

In ieder geval hoef ik mij geen zorgen te maken over een gebrek aan initatief bij ons kabinet om de burger het leven zo vervelend mogelijk te maken.
Ruim dertigduizend mensen zijn op de bon geslingerd omdat zij geen geldig identiteitsbewijs op zak hadden. Vanaf 1 januari van dit jaar is dat namelijk verplicht voor elke inwoner van dit land van veertien jaar en ouder. Hoeveel terroristen en (potentiële) criminelen zaten daar tussen? Hoeveel aanslagen zijn er met deze actie voorkomen? U kunt dat zelf wel raden denk ik en voor wie geen zin heeft om te denken: er zijn precies nul terroristische acties voorkomen door de invoering van de ID-plicht. Een uitzonderlijke score. Ook de zeer recente gebeurtenissen in de Egyptische badplaats Sharm el-Sheikh bewijzen dat het aanscherpen van veiligheidsmaatregelen geen effectieve methode is om terrorisme te bestrijden.
Waarom toch weigeren regeringen te zien dat het probleem bij de wortel moet worden aangepakt? Het enige dat men in Londen heeft weten te bereiken dankzij de honderden extra camera's is dat men nu een zogenoemde "nametag" kan vastbinden aan de overblijfselen van een aantal opgeblazen terroristen. Joepie. Dat helpt.

Ferdinand en ik helpen onszelf maar.
Ons uitstapje van vandaag bracht ons naar de Gamma waar Ferdinand een honkbalset buitmaakte die hij weinige uren later in de binnentuin samen met zijn vader uitprobeerde. Buurvrouw Hetty en buurman Dudo kwamen zijn verrichtingen bewonderen. Met name het vangen gaat erg goed. In september vindt het WK honkbal in Nederland plaats. Wanneer de karavaan neerstrijkt in Amsterdam gaan wij zeker een kijkje nemen.
Wanneer Lance Armstrong morgen in zijn gele tricot onder de Arc de Triomphe doorrijd en daarmee een eind maakt aan een hoofdstuk in de Tour de France zit ik in een tent in de Kennemerduinen om nogmaals de procedures behorend bij het werk als zomerkampbegeleider door te nemen.

Wensen

Wensen

Googlewhack:
wolkewietje kleurplaat

Er zijn toch maar vreemde mensen in de wereld. Zo heeft een 41-jarige (alsof zijn leeftijd of woonoord er ook maar iets toe doet voor zijn slachtoffers!) Duitser bekent diverse nog luierdragende kinderen sexueel te hebben misbruikt. Tegenover de rechtbank verklaarde hij graag in therapie te willen. Da's fraai. En zo is er ook de Katholieke kerk van Engeland en Wales die een offensief is begonnen tegen een boek. Jawel: tijd en energie wordt gestoken in het weerleggen van een stuk fictie. Het gaat hier uiteraard om The DaVinci Code van Dan Brown. een boek dat, ook volgens de schrijver, losjes gebaseerd is op feiten. Een aantal van die zogenoemde feiten zijn niet eens meer dan legendes. Bovendien staat meneer Brown bekend als fictie-schrijver. Is het wellicht een idee om Orson Welles aan te klagen omdat hij in het beruchte radiohoorspel "War of the Worlds" uit 1938 mensen wijs maakte dat marsmannetjes bestonden terwijl daar in de Bijbel maar een paar vage aanwijzingen voor zijn?

Het journaal biedt al meer non-fictie dan mij lief is. Daarom geef ik mij bij tijd en wijle graag over aan een stukje fictie. Gisteren was dat The Discovery of Heaven, een film naar het boek "De Ontdekking van de Hemel" van ons aller Harry Mulisch. Vooraf dacht ik te zullen gaan kijken naar veel blote tieten en een verhaalloze beeldenbrij maar niets bleek minder waar. The Discovery of Heaven is gewoon een goede film met als grootste minpuntje het duidelijke Nederlands accent van Jeroen Krabbé als aartsengel Gabriël. Maar ja, als regisseur mag je je wat veroorloven....

Zelf veroorloofde ik mijzelf een dagje van relatieve rust: wasje draaien, beetje opruimen, beetje foto's inplakken, beetje computerspelletje doen...Beetje op tijd Ferdinand ophalen van de opvang, beetje Eva bellen en welterusten wensen...Het lijkt me dan ook vrij ideaal om een baan te vinden voor vier dagen per week a 9 werkuren en daarnaast de woensdag of vrijdag te hebben om zelf invulling aan te kunnen geven. Als U toevallig zo'n baan weet...

Vreemd

Vreemd

Googlewhack:
"Edwin van der B"

Nu dacht ik toch altijd dat als je iets stouts had gedaan en daarvoor was veroordeeld justitie de zaak als afgedaan beschouwde wanneer de (cel)straf er op zat. Zelfs voor de terroristen die zich ook vandaag weer lieten horen in Londen. Fout gedacht. In Amerika (waar anders?) gaat men uit van de gedachte "Eens een dief, altijd een dief." Onder dat motto blijven zedendelinquenten ook na het uitzitten van hun straf met naam en toenaam bekend op een door de overheid gerunde website. Alsof hen dat de kans geeft ooit weer een normaal leven op te bouwen en te laten zien dat zij geleerd hebben van hun straf. Wat was ook alweer de bedoeling van straf? Ik dacht dat misdadigers dan zouden leren dat het in de gevangenis niet fijn is en dat zij om die reden dan niet meer in de fout zouden gaan. Door de nieuwe maatregel echter, wordt het leven binnen het gevang opeens een stuk aanlokkelijker dan dat erbuiten. Welke werkgever neemt iemand aan die op een lijst van (gewezen!) misdadigers voorkomt? Wie wil zo iemand als buurman/vrouw hebben? Wie wil er met zo iemand geassocieerd worden? Het lijkt verdacht veel op het Indiase systeem van de Paria: een uitgestotene die noodgedwongen leeft buiten de maatschappij. Alsof dat gaat werken. Nog even en veroordeelden verliezen niet alleen een aantal jaren van hun leven maar ook het recht op werkloosheidsuitkering, pensioen, werkvergunning, bibliotheekpas, voedselbonnen en wat dies meer zij. Is dat handig? Ik stel die vraag maar niet aan Geert Wilders, Jan Piet Hein Donner of Johan Remkes want van hen ken ik het antwoord al...:-(

Er zijn bijzonder weinig publieke protesten te horen. En als het nu eens ging om veroordeelde verkeersregel-overtreders? Welke werkgever wil iemand in dienst die op een zwarte lijst staat van mensen die voor meer dan 500 dollar aan uitstaande parkeerboetes hadden staan?

Vanmorgen gezellig koffie gedronken in groep 5 van de bassisschool waar Ferdinand op zit.
Hij en een flink aantal klasgenoten hadden zich gestort op het project:"Maak een krant".
Met veel plezier ende verve hadden de jongelui zich van hun taak gekweten en het resultaat mocht er zijn. Veel aandacht was er vooral voor de aanslagen in Londen van 7 juli maar gelukkig lag de nadruk op puzzels, moppen, raadsels en strips. En zo hoort dat ook, natuurlijk. Zeker op die leeftijd. Toch jammer dat je als volwassene wordt geacht je serieuzer te gedragen. De carrière-bladen die ik tegenwoordig af en toe koop staan er vol van: er blijkt absoluut geen ruimte voor speels gedrag. Terwijl de succesverhalen vooral rond het thema "blijf altijd jezelf"draaien. Vreemd.

Niet vreemd was dat ik vandaag een paar bezoekjes ontving: eentje van buurman Dudo en de ander van buurvrouw Angélique. Om de bezoekjes heen zag ik nog kans een paar pakjes foto's in te plakken, een aantal sollicitaties te verrichten, het aquarium schoon te maken en de gordijnen te wassen. Een vruchtvolle dag, derhalve. En wat brengt de dag van morgen? In elk geval de laatste schooldag van Superfer in groep 5 van de basisschool. *Zucht* Daar gaat weer een hoofdstuk...

Fijn

Fijn

Na gesprekken met diverse mensen van UWV en CWI zijn we er uit: M'n WW-aanvraag is afgewezen maar m'n oude recht loopt gewoon door. Niets aan de hand dus en ik ontvang gewoon een WW-uitkering. Had ook nog een akkefietje met de ABN/AMRO. Afgelopen mei had ik het restant van mijn nooit meer gebruikte bankrekening laten overboeken naar mijn Postbankrekening met de mededeling "Overboeking vanwege opheffen rekening". Volgens de mevrouw bij klantenservice aan wie ik vroeg hoe dat moest was dit namelijk de gebruikte methode bij het opheffen van een rekening.
Ietwat verbaasd was ik daarom om een afschrijving te ontvangen voor pasgebruik voor het derde kwartaal van dit jaar. Hoezo betalen voor gebruikmaking van een pasje dat in mei reeds onbruikbaar is gemaakt? Met een telefoontje naar de klantenservice was een en ander snel weer in orde: betalen voor een onbruikbaar pasje is natuurlijk onzin, was ook de aardige mevrouw het met mij eens. Rest mij nog maar één vraag: welke instantie is de volgende? Kom maar op, ik lust je rauw!!

Tsjonge! Ik voel me zo lekker dat het wel lijkt alsof wij net terug zijn van Paris, la France.
Okee, we logeren daar niet in het Hilton maar eigenlijk hebben we't nog beter bekeken door in een gewoon Frans appartement te gaan zitten in een normale Parijse wijk, vlakbij een normale Sacre Coeur;-)
Voorlopig zitten we nog even in Nederland. Dat is dat landje waar kwaadwillenden van justitie horen dat zij lid zijn van de Hofstadgroep. En zij maar denken dat zij gewoon dom bezig waren! Blijken ze opeens lid te zijn van een welgeoliede terreurorganisatie! Vooralsnog ben ik blij dat verreweg de meeste aanslagen worden gepleegd door moslims en niet door SP-aanhangers. Anders stond ik ook al op de zwarte lijst. Wezenlijk staan we daar allemaal op, natuurlijk. Met uitzondering van de leden van ons kabinet. Die komen pas op de lijst na installatie van een nieuwe regering. Maar even niet zo negatief. De dag begon al met een goedemorgen-kusje van een buurvrouw en verder bleek uit diverse testresultaten dat m'n moeder fysiek behoorlijk in orde is. Vandaag mocht ik mee naar een ziekenhuis voor een paar tests die daarover nog meer uitsluitsel boden. Fijn, toch?
Zo vind ik het ook fijn dat ik door mijn huidige dagbesteding in staat ben m'n zoon vroeg van de opvang te halen en met hem samen op ons dooie gemakje door de supermarkt te struinen in een speurtocht naar lekkere en betaalbare etenswaren.

Saai

Saai

Saai niet, al die verhalen over UWV, CWI en GSD. Niet dan?

Maar lang niet zo saai als boek nummer 13 van dit jaar: And What Do You Do? van Sarah Long.
Het vertelt het verhaal van een saaie Engelse huisvrouw die in Parijs woont met haar saaie Franse echtgenoot en samen met hem twee saaie kinderen heeft. Zij gaan regelmatig naar saaie etentjes van saaie zakenvrienden die wonen in saaie huizen in saaie buurten terwijl de saaie au-pair thuis blijft bij de kinderen en daardoor haar saaie clubavond mist. Manlief vindt zijn vrouw zo saai dat hij besluit er een saaie minnares op na te houden die hij stiekem meeneemt naar saaie restaurants. Op advies van een saaie vriendin besluit de vrouw des huizes er een minnaar op na te houden. U raadt het al: ook hij blijkt saai. Het boek eindigt ook op een saaie manier maar hoe precies dat mag U zelf gaan lezen in dit toch wel intrigerende boek.

Het betreft overigens een boek dat ik niet zelf officieel heb gekocht noch officieel heb geleend.
De kans is dus erg klein dat de heren Donner, Remkes en Verdonk erachter komen dat ik ooit kennis heb genomen van de inhoud. Wist U dat zij sinds kort van elke inwoner van dit mooie land aan de Noordzee kunnen en ook mogen inzien wat hen drijft en bezighoudt?
Elke instelling is vanaf heden verplicht informatie aan de overheid te overhandigen wanneer daarom gevraagd wordt "in het kader van onderzoek". Uw AH-bonuspas, bibliotheekkaart, videotheek-pasje, boekenclub-lidmaatschap, Wehkamp-bestelgeschiedenis maar ook Uw e-mailgedrag en telefoonverkeer...alles kan nu worden bekeken zonder dat U daarvan op de hoogte wordt gesteld. Een geruststellende gedachte, niet? Als iemand dus "Fahrenheit 911" huurt, de volgende dag een natuurkunde-boek leent uit de bieb, bij Albert Heijn tientallen liters terpentijn haalt en vervolgens zijn beste vriend mailt met de boodschap:"Morgen gaat het gebeuren" weten we dat er hoogstwaarschijnlijk de volgende dag een bom gaat ontploffen. Alleen nog niet waar, bijvoorbeeld. Om maar een kleinigheidje te noemen. Om nog maar te zwijgen over de paar honderduizend mensen aan extra personeel die moeten worden aangetrokken door de AIVD om iedereen in de gaten te kunnen houden...

In Engeland gaat men nog een stapje verder: vanaf december is het bijvoorbeeld mogelijk George Junior strafrechtelijk te vervolgen. Het aanzetten tot terroristische daden wordt dan namelijk strafbaar.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van William Westmoreland.

Afgewezen

Afgewezen

Jaren geleden had een therapeut goed en slecht nieuws voor mij naar aanleiding van de opsomming van met name instanties die hun uiterste best deden om mij het leven zuur te maken:
"Het goede nieuws is dat je niet paranoïde bent en het slechte is dat ze je écht moeten hebben."
Daar mag je dan blij mee zijn...

Die gedachte aan dat gesprekje kwam terug toen ik vandaag van het UWV een afwijzings-brief ontving naar aanleiding van m'n WW-aanvraag én een geldbedrag op m'n rekening gestort kreeg met keurige betaalspecifatie, aangemaakt op dezelfde dag als de afwijzingsbrief. En nee, het ging niet om een eindafrekening of de betaling van een restant aan vakantiegeld of iets dergelijks maar om een reguliere uitbetaling.
Uiteraard belde ik meteen het nummer dat boven aan de brief stond en kreeg een bandje van de telefooncentrale te pakken:"Het nummer dat U probeert te bereiken is niet in gebruik."
Ben je klaar mee.

Dan maar ten burele getogen waar ik werd getrakteerd op blikken waaruit een mengeling van bewondering, afgunst, ongeloof en sarcasme sprak én het advies mij te melden voor een sociale dienst-uitkering.
Dat kon bij hetzelfde loket. Kopietjes maken van de aanvraagformulieren die ik laatst had ingevuld ten behoeve van de WW-aanvraag bleek procedureel-technisch niet mogelijk.
Of ik zo vriendelijk zou willen zijn exact dezelfde formulieren opnieuw volledig in te vullen.
Alle zes stuks. Alsof elke werkloze zich te pletter verveelt.

Thuisgekomen maar even het algemene nummer van het UWV gebeld en mij laten doorverbinden met de helpdesk. De dame achter het computerscherm aldaar wist mij te vertellen dat mijn afvraag weliswaar is afgewezen maar dat ik toch gewoon een WW-uitkering ontvang.
Zolang ik tenminste maar netjes mijn (ook vandaag ontvangen) werkbriefjes invul.
Na een twintigtal seconden viel het muntje:"Eh...dat kan natuurlijk niet..."
De mevrouw zal mij laten terugbellen.

Intussen ben ik uitgenodigd voor een intake-gesprek betreffende mijn uitkering via de Sociale Dienst. Die waarschijnlijk, zo wist men mij te vertellen, wordt afgewezen omdat ik gezien het aantal voorwaarden waar ik aan voldoe, eigenlijk gewoon recht heb op WW.

Wordt waarschijnlijk vervolgd maar mocht U in de krant een berichtje tegenkomen over CWI-medewerkers die zich massal van acht-hoog uit het raam werpen uit pure ellende dan weet U tenminste wiens schuld dat is...;-)

Gelukkig kan ik lachen met buurvrouw Wynona die kwam koffieleuten en die ik onze kaartjes voor een retourtje Parijs kon tonen. Weliswaar werden er een paar eurootjes extra van m'n rekening afgeschreven omdat het voor mij niet mogelijk bleek via internet te bestellen en ik mij noodgedwongen aan het Internationale loket op Perron 1 van het Amsterdamse Centraal Station moest vervoegen maar toch:
De Ferman en ik gaan eerdaags een weekje leven en wonen in de lichtstad!

Handig

Handig

Denk je lekker handig en voordelig je internationale treinkaartje via internet te kunnen kopen,
moet je een creditcard hebben of zijn aangesloten bij Rabobank Direkt betalen.
En dat vertellen ze je bij stap 7. Lekker handig van de NS.
Bovendien worden er steeds meer (ook internationale) loketten gesloten en kun je uit de automaat geen retourtje Parijs halen. Goeie service, hoor. Zolang je geen prijs stelt op klandizie, tenminste.

Kent U Charles Schwietert nog? In 1982 werd deze journaal-medewerker gebombardeerd tot staatssecretaris van Defensie. Even snel lid geworden van de betreffende politieke partij; even een CV'tje verzinnen en hoepla! Meneer had een topbaan. Totdat het grote publiek er achter kwam dat zijn gehele CV bij elkaar was verzonnen en de heer Schwietert onder druk werd gezet om af te treden. Wat hij dan ook deed na drie hele dagen in functie te zijn gewest. Uiteraard ging zijn vertrek gepaard met de overhandiging van een zeer behoorlijke oprotpremie. Even later werd Charles Schwietert directeur van de Nederlandse Kamer van Koophandel in Thailand. Ook een leuke baan. Toch lonkte blijkbaar het echt grote geld en benoemde hij zichzelf tot handlanger van Edwin van der B., een beruchte fraudeur. Lachen met die Schwietert.

Lachen was het ook vanmorgen toen Ferdinand keurig op tijd op de casting verscheen van een reclame-filmpje. Terwijl hij zich amuseerde in de studio hield Eva haar vader en een paar wachtende kinderen bezig met een potje knikkeren en een spelletje memory. Onderweg naar huis werden de kids getrakteerd op een portie kibbeling en al smullend vervolgden wij onze weg. Thuis even zelf croissantjes gemaakt om die mee te nemen naar het zwembad. Dankzij een paar vrijkaartjes werd dat een goedkoop middagje zwemmen in het Brediusbad. Van daar af dachten wij lopend snel bij een volkstuinencomplex te zijn voor een barbecue. Het complex was redelijk snel gevonden maar voor het vinden van het juiste huisje was helaas geen tijd meer dus toen wij een halte zagen van een voor ons bekende lijnbus zagen wij onze kans schoon om redelijk op tijd thuis te zijn. Daar kwamen wij gelijktijdig aan met vriend Erwin die in het Amsterdamse de nacht doorbracht. Een deel van de nacht werd gedeeld met een fles smaakjes-wodka en in het gezelschap van buurvrouw Angélique. Beregezellig maar de volgende morgen vroeg denk je daar met terugwerkende kracht toch iets genuanceerder over. Nietemin trokken de kinderen, m'n logé en ik de vandaag naar het Vondelpark om te genieten van het mooie weer. Onderweg kon ik het niet laten om op de lokale braderie een kleinigheidje aan te schaffen voor Eva en haar zusje. De dag werd voortgezet in onze binnentuin waar Eva en Ferdinand zich vermaakten met spelen in het water van een opblaasbad:"Ik ben een motorboot", zei Eva. "En dan ben ik een zuiveringsinstallatie", zei Ferdinand...

Werk

Werk

Gelukkig hoeven wij ons binnenkort geen zorgen meer te maken over een kwakkelende economie:
alle handen zijn dan nodig bij de wederopbouw van Amerika mocht dat besluiten Taiwan te "bevrijden" waarna China komt met een vergeldingsaanval met gebruik van kernwapens.

Vandaag mocht een twaalftal mensen, waaronder ondergetekende, opdraven voor een informatief gesprek op het CWI:
WW aanvragen, hoe doe je dat? Waarom moet je eigenlijk solliciteren? Hoe zit dat met het pensioengat? Wat te doen bij ziekte? Moet je het doorgeven als je weer werk hebt? Waarom moet je bewijzen van sollicitatie twee jaar bewaren, zelf als je al weer werkt? Kan iemand de suiker even doorgeven? En nog meer min of meer belangrijke onderwerpen passeerden de revue. Vantevoren had ik mij een soort van AA-bijeenkomst voorgesteld maar dat bleek gelukkig mee te vallen.
Wat in ieder geval duidelijk was was dat ook de medewerker van het CWI het vaak niet eens zijn over de interpretatie van de regels. Zo staan in een informatie-folder soms regels die regels op de website geponeerd tegenspreken. Praktisch. Bovendien werkt het CWI nauw samen met het UWV behalve dan op sommige punten. Al maakt men gebruik van hetzelfde computersysteem: aan beide instanties apart moet de uitkeringsgerechtigde meldingen van ziekte, vakantie of (part-time) werk doorgeven. Handig. Uiteraard komt er een papiermassa bij kijken die de ambtenaren in Brussel/Straatsburg jaloers maakt. Kortom: het onderhouden van de eigen uitkering lijkt verdacht veel op werken en dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Om het verhaal compleet te maken: Ik belde vandaag met mijn contactpersoon bij de WW om te onderzoeken of al mijn drie laatste werkgevers inmiddels de werkgeversverklaring hadden opgestuurd want zoniet dan zou ik hen rappeleren. Bleek dat mijn verzoek om een WW-uitkering is afgewezen omdat ik verwijtbaar werkloos zou zijn. Nu is iedere werkloze in principe altijd verwijtbaar werkloos maar dat is hoogstwaarschijnlijk niet waar men op doelde. Vermodelijk heeft één der ex-werkgevers het nodig geacht om een kruisje te zetten voor het zinnetje "Het ontslag is ingediend door de werknemer."
Niet dat het een probleem is als ik geen WW-geld ontvang want een WW-uitkering plus geld via de toeslagenwet omdat ik onder het sociaal minimum uitkom is voor mij gelijk aan een bijstandsuitkering voor een een-oudergezin. Bovendien kom ik zodoende automatisch in het reïntegratie-project terecht wat dan weer betekend dat de GSD gedeeltelijk gaat opdraven voor de kosten van kinderopvang. Dus kan ik weer de belastingdienst gaan inlichten. Wat ik net heb gedaan om te vertellen dat de WW die bijdrage niet wil leveren en dat dus het Rijk haar plicht moet doen door de maandelijkse toelage te verhogen. Houdt U't nog een beetje bij?
Zelf begin ik een beetje het spoor bijster te raken.
Conclusie van deze redevoering: IK WIL AAN HET WERK!

Niet dat alles kommer en kwel is, hoor. Zo heb ik gezellig staan praten met buurvrouw Suzan, kwam ik buurvrouw Debbie nog tegen die bovendien goed nieuws had te vertellen en was er een feestje op de opvang van m'n zoon waar ik vermoedelijk iets te veel Rosé'tjes heb gedronken. Tenzij ik duizelig ben van de hitte...

Afleiding

Het is nu officieel: de Nederlandse economie is de slechtste binnen de Europese Unie.
Tegelijkertijd hebben het afgelopen jaar 13% meer Nederlanders om schuldsanering gevraagd dan het jaar daarvoor. Toeval? Ik denk het niet. Met de werkgelegenheid is het droef gesteld en het aantal faillisementen van middenstanders vliegt de grafieken uit.
Het einde van de hausse is in zicht voor hen die werkzaam zijn in de ICT-sector:
Bij de ING verwdijnen zo'n 400 arbeidsplaatsen op de betreffende afdeling.
Voor velen is nu de tijd aangebroken om een ander vak te leren. Overigens geschied deze actie nog geen maand nadat een CAO-akkoord is afgesproken met daarin bepalingen voor werkgarantie.
Ach, waarom zou je je aan de afspraak houden? En de vakbond? Die is verbaasd. Zegt men.

In het kader van de economische malaise wilde ik een nieuwe discussie starten op het forum.
Liefhebbers voor deelname?
Ondanks dat het best aardig is om foto's in te plakken, gaatjes in muren te dichten, de klok schoon te maken, verder te werken aan een boek en praatjes aan te knopen met een Z-verkoopster of duivenvoerster Tante Marie wil ik zo langzamerhand toch weer graag aan het werk. Een sollicitatie per dag en verder maar afwachten. Veel meer zit er momenteel niet in. Gelukkig biedt de wekelijkse les Pencak Silat enige afleiding, anders zou ik niet weten hoe ik onder de mensen moest komen. (Wie mij kent weet dat dit laatste een grapje is. Voor de rest: neem dat maar even voor kennisgeving aan.)

Zomerdag

Zomerdag



Een treinramp in India kost enkele honderden mensen het leven en krijgt nauwelijks media-aandacht. Een of andere sukkel vermoord een provocateur en de media registreert elke zucht. Elk drie seconden sterft er in Afrika een kind van de honger. Om de tien jaar besteed de media, op initiatief van Sir Bob, daar aandacht aan. De ruimtevaartorganisatie NASA zou het probleem van de honger ten dele kunnen oplossen ware het niet dat zij liever geld steekt in een tot mislukken gedoemd project: de spaceshuttle Discovery zou vandaag de ruimte ingeschoten worden om daar proefjes te doen. Zeker 24 kinderen die snoep uitgedeeld kregen door Amerikaanse militairen zijn slachtoffer geworden van een zelfmoordaanslag in Bagdad. Ook daar komt er voorlopig geen einde aan het geweld. In Bulgarije lijkt het inmiddels mode om iemand die je niet zo graag mag uit te schakelen met een autobom. In Engeland blijkt na diepgravend onderzoek dat de daders van de zelfmoordaanslagen in het openbaar vervoer slechts de uitvoerders waren en niet het brein. Goh. Verrassend. "Wat een verassing" kun je hier ook zeggen. (Let op het ontbreken van de letter "r"). In vervolg daarop worden moslims in Italië al preventief gecontroleerd. Maar waarom pakken ze niet alle mannen van boven de 1.60m preventief op? Of kent U een zelfmoordaanslag die is gepleegd door een vrouw van onder de 1.60m? En ja, ik heb dit al 'ns eerder geopperd maar ik blijf erbij: zaken preventief aanpakken is onzinnig: iedereen die iets kan pakken is een potentiële dief; iedereen met compassie is in staat tot een crime passionel; iedereen met een hart is een mogelijk toekomstig moordenaar; elk kind kan opgroeien tot terrorist. En zo verder.






Gisteravond tijdens het strijken gekeken naar "The cook, the thief, his wife and her lover" van Peter Greeneway. Een film die mij nog wel eventjes bijblijft. En niet alleen vanwege de prachtige camera-voering. Kleine tip voor hen die deze film nog niet hebben gezien: doe dat niet vlak nadat U heeft gegeten.




Vandaag was het tijd voor de wekelijkse grote boodschappen en besloten Fer en ik uit gemakzucht dat de tuin een prima substituut was voor het Vondelpark. Het was vervolgens goed toeven in de hangmat en daaropvolgend het bubbelbad. Even een glaasje fris gedeeld met de buurvrouw voordat het tijd was om de patatjes te snijden. Een heerlijke dag derhalve. Met slegs één minpuntje: mezelve in de spiegel ziend met ontbloot bovenlijf moet ik toch maar'ns aan het werk om wat overtollig vetweefsel aan te pakken. Ik zit al vrij goed in m'n vel maar ik zou er graag wat steviger in zitten. Zeg maar.


En hoe heeft U deze fraaie zomerdag beleefd?

Foto's

Foto's



Googlewhack:

mcdonalds floormanager paying



Vandaag maar weer'ns wat langliggende klusjes afgehandeld: zo is eindelijk de vorig jaar aangeschafte rookmelder opgehangen, heeft de branddeken een plekje aan de muur gekregen, is het aquarium weer zo doorzichtig dat men daadwerkelijk de vissen kan zien en zijn er weer een paar stapeltjes foto's ingeplakt. Buiten een korte visite van buurvrouw Angélique is er weinig enerverends gebeurd of het moet het binnengekomen bericht zijn dat een jongedame uit Israël in september naar Amsterdam komt. Ferdinand hielp na het avondeten buurman Dudo met het installeren van diens nieuwe hangmat terwijl ik wat foto's inscande ten behoeve van het binnenkort online gaande foto-album. Er is al een onderdeel van dat album online! Natuurlijk heb ik ook een aantal sollicitaties verstuurd maar dat gaat inmiddels zo routinematig dat dat feit niet meer vermeldenswaard is. In mijn ogen tenminste.



Zou men in bijvoorbeeld Irak zo langzamerhand ook niet vreselijk moe worden van het routinematig bombarderen, opblazen en overhoopschieten van onschuldigen? Of weet men inmiddels niet meer beter, zoals de Israeli's en de Palestijnen?

Tiptop

Tiptop




Het boek "When the wind blows" van Raymond Briggs is niet alleen heel gaaf, het is tevens gelezen boek nummer twaalf van dit jaar. Ik maakte het buit op de boekenmarkt op de Dam, gisteren. Het gaat om hoe een gepensioneerd stel de dagen voor en na het vallen van "De Bom" ervaart. Zij houden de moed er in en weten dat de regering hen wel zal beschermen. Hun grote houvast is dan ook het van overheidswege uitgegeven foldertje "Wat te doen als..."
Alsof een paar woorden, bedacht door deze of gene commissie je zullen beschermen tegen fallout!
Lachen voor de liefhebbers, dus.


En gelachen hebben we ook wel het afgelopen weekend. Zaterdag was ik er een paar uurtjes tussenuit voor een Rocky Horror-castrepetitie maar de rest van het weekend bracht ik door met m'n zoon en onze gasten. Het is wel even wennen om het huisje weer met één ander te delen in plaats van met drie. Een weekend lang 10 vierkante meter per persoon is toch niet zo veel. Gelukkig werkte het weer mee en brachten wij grote delen van onze tijd samen buitenshuis door.


Wie dat voorlopig nog niet zal doen is Mohammed B. die vandaag terecht staat als beschuldigde in de moordzaak "Theo van Gogh". Ach, in elk geval heeft hij het niet zo zwaar als de (nabestaanden van) de slachtoffers van de slachtpartij bij Srebenica, zo'n tien jaar geleden.



Vandaag de visite naar het station begeleid, uitgebreid geluncht en later in diens tuin gezellig zitten kennismaken met buurvrouw Hetty. Nu nog even een baan zien te vinden en mijn leventje ziet er weer tiptop uit.

Gezellig

Gezellig



Tekent U ook de Vaderverklaring?




Je zou bijna denken dat we bang zijn voor de verkeerde dingen.
Neem Aids. Er sterven substantieel meer mensen aan de griep, door ondervoeding of cholera.
Jaarlijks sterven in Nederland meer mensen omdat zij hun nek breken bij een val van het keukentrapje dan aan de hand van terroristische aanslagen. Per jaar sterven meer politici aan een hartaanval of door kanker dan per decennium door een gerichte persoonlijke aanslag.
Maken wij ons druk om de verkeerde zaken? En waarom dan eigenlijk?
Met een aardappelschilmesje mag je het vliegtuig niet in, als drager van het griepvirus wel.
De cijfers geven aan wat gevaarlijker is, media en politici weten het beter.



Had U gisteren ook nog zo genoten van het fraaie weer?
Heb samen met Bas (niet die van Pencak, noch die van de kaartclub maar die van de Rocky Horror) een pilsje ziiten drinken op een bankje in de gemeenschappelijke binnentuin waar wij ook nog'ns getrakteerd werden op een stuk fruit, uitgedeeld door een nieuwe buurman wiens naam ik helaas niet kon verstaan. Maar dat geeft niet. ook al weet je niet wat een ander zegt, de taal van respect verstaan wij allemaal. En wie zegt dat dat niet zo is sla ik helemaal in elkaar.

Zeker met de nieuwe trucjes die ik gisteravond bij de training leerde. Moet wel zeggen dat het avondeten (restant choco-fondue!) mij nogal zwaar op de maag lag. Reden voor een mentale notitie.



Soms zit je een beetje in een dip en soms vind je een bijkans antiek maar toch aan jou gericht liefdesbriefje. Opruimen is leuk.



En over leuk gesproken: dit weekend verneemt U eventjes niet zo veel van mij via dit medium omdat ik vooral leuke dingen aan het doen ben met mijn visite: m'n peetzoon Matthijs en zijn moeder Marjan zijn in Amsterdam dit weekeinde. Gezellig. Net als korte bezoekjes van buurvrouw Abgélique, bijvoorbeeld.

Aanslagen

Aanslagen



Googlewhack:

akkoorden knorretjes film




Een nadeel van veel solliciteren is dat je op een gegeven moment om de oren wordt geslagen met afwijzingsbrieven. Veel van de vacatures die ik wilde opvullen bleken al intern vervuld te zijn. Uiteraard. Op andere advertenties blijken honderden mensen gereageerd te hebben waarvan enkele tientallen beter gekwalificeerd te zijn dan ik. Andere werkplekken worden inmiddels ingenomen door (gratis!) stagiaires en bij flink wat bedrijven en instellingen voldoet mijn profiel niet aan het beeld dat men heeft van de ideale werknemer. Maar het overgrote deel van mijn sollicitatiebrieven lijkt ongeopend in de papierverbrandingsoven te belanden. In elk geval neemt men niet eens de moeite mij te bedanken voor de getoonde belangstelling.
Toch zet ik door.


En doorzetten doen ook terreurorganisaties: zij willen per sé de wereld hun wil opleggen. Wie denken zij wel niet dat zij zijn? Berlusconi? Stalin? Bush? Verdonk? Napoleon? Als al het geld dat wordt gestoken in terrorismebestrijding gebruikt zou worden om kloven te dichten tussen bevolkingsgroepen? Om onvrede weg te nemen? Om armoede te bestrijden? Om onderwijs en zorg te verbeteren? Wat zou beter werken om een zelfmoordactie te voorkomen: camera's ophangen die zijn actie kunnen registreren of hem op jonge leeftijd vertellen dat de groep waartegen hij ageert eigenlijk helemaal zo slecht nog niet is ondanks wat zijn ouders hem vertellen? En wat kost meer geld: het ophangen van een serie camera's op Schiphol of het opstellen van een les maatschappijleer in 4 HAVO?



De aanslagen op een dubbeldekker en diverse metrostations in Londen, vanmorgen (waaronder op mijn persoonlijke favoriet King's Cross. De schurken!) bewijzen dat geen enkele voorzorgsmaatregel effectief genoeg is om gekken tegen te houden. Natuurlijk mag er geen middel ongebruikt blijven om de daders op te pakken maar om aanslagen te voorkomen helpt geen cameratoezicht of identificatieplicht.
Heel simpel gesteld: stel dat ik een lijnbus in de ochtendspits wil opblazen, wordt dat dan voorkomen doordat ik mijn paspoort op zak heb, dat mijn (elektronische) post wordt onderschept, Donner weet welk boek of speelfilm ik pas heb geleend van bibliotheek of videotheek,
mijn telefoon wordt afgeluisterd en er video-opnames worden gemaakt in de betreffende bus?
Nee. Maar in mijn jeugd heb ik geleerd respect op te brengen voor de levenswijze en zienswijze van anderen en heb ik bovendien geleerd dat je met geweld alleen maar een averechts effect teweegbrengt: je doel zal er niet door worden bereikt. Maar stel nu eens dat ik dat niet geleerd zou hebben?

Respect

Respect



Googlewhack:

tuinopbergmeubel





"Mensen communiceren niet meer" zei de dame met de bling bling-bril in haar mobieltje terwijl zij de snackbar binnenwandelde en een fles cola uit de koeling haalde. "Ik vind dat mensen bij het communiceren elkaar in de ogen moeten kijken" zei zij terwijl zij achteloos gepast geld op de toonbank smeet, haar fles pakte en de zaak uitliep. En dat alles zonder de verkoper een blik waardig te gunnen.



"Oertijd in het venster" is de titel van een verhalenbundel van Manuel van Loggem. Tevens is dat het elfde boek dat ik dit jaar gelezen heb. Denk bij van Loggem's verhalen aan Roald Dahl die woont in Amsterdam en je hebt een aardig beeld van zijn cynische korte verhalen met onverwacht, vaak wat sadistisch, plot.


Vanmorgen mocht ik weer een uurtje praten over de dingen in het leven die mij tegenstaan en over de zaken die mij genoegen verschaffen. Daarna m'n zoon van school gehaald om vervolgens hem te misbruiken voor het helpen dragen van een week aan boodschappen. Samen met buurvrouw Angélique de lunch (Crackertjes met aardbei!) genuttigd in voorbereiding op de rapportbespreking van m'n zoon later in de middag: hij is over naar groep 6 zonder een enkele onvoldoende op zijn rapport!



Meteen door naar de afscheidsreceptie van onze huisarts en zijn assistente, tevens echtgenote. Drie generaties van onze familie hebben bij hem in de wachtkamer gezeten. En alle drie waren ook vertegenwoordigd in de lange gang die leidde naar de feestvarkens. Maar liefst anderhalf uur stonden wij in de rij voor dit populaire en geliefde stel voordat ook m'n moeder, m'n zoon en ik de dokter, z'n vrouw en de opvolgster de hand konden schudden.
35 Jaar heeft de heer van Riet zijn praktijk in Bos en Lommer gevoerd. 35 Jaar lang lief en leed gedeeld met de gemeenteleden. Daar kun je alleen maar respect voor hebben.


Het avondeten was een experiment: choco-fondue! In het pannetje verdwenen een paar chocoladerepen, het sap van een sinaasappel, kaneel en een flinke scheut melk. Flink blijven roeren met laag vuur en onderwijl stukjes kipfilet opbakken, een meloen in blokjes snijden, een half stokbrood in hapklare blokken zagen en een paar bananen veranderen in sjoelstenen. We hebben gesmuld, zitten vol en kunnen geen pap meer zeggen. Maar in elk geval hebben wij genoten.

WW

WW



Googlewhack:

gedraaide scoubydou maken




Was vanmorgen bij het CWI voor het opnieuw aanvragen van mijn lopende WW-uitkering.
Heb daar niet alleen gezellig zitten kletsen met buurvrouw Ingrid maar ook met een aardig heerschap dat mijn aanvraag in behandeling nam.
Blijkt dat er nieuw recht is ontstaan na afloop van mijn meest recente dienstverband.
Meest nijpende probleem is nu de kosten van de kinderopvang.
Zonder werkgeversvergoeding kan ik die niet opbrengen. Het UWV treedt echter niet op als vervangende werkgever, behalve waar het de belastingdienst betreft bijvoorbeeld.
Om nu wel in aanmerking te komen zou ik moeten deelnemen in een reïntegratieproject.
Om voor deelname in aanmerking te komen moet je als werkloze echter vrijwel onbemiddelbaar zijn. En dat ben ik niet.
Er zijn meerdere oplossingen: Ik haal m'n zoon van de opvang en ga de bijstand in (dat is tenminste blijkbaar wat de overheid vna mij verlangt) of mijn contactpersoon verzint nog een list om mij toch dat reïntegratie-project in te sneaken.
Natuurlijk kan ik ook nog m'n zoon ter adoptie afstaan, politiek asiel aanvragen in Cuba of een rijke vrouw (man mag eventueel ook) huwen. Maar dat zijn de minder reële opties...



Vanmiddag mocht Ferdinand naar oma terwijl zijn vader was gestrikt voor een promotionele fotoshoot ten behoeve van The Rocky Horror Picture Show.
Het was bijzonder vermakelijk om samen met twee andere castleden in vol ornaat door de binnenstad van Amsterdam te lopen en op strategische plekken foto's te maken.
In totaal zijn er een paar rolletjes doorheen gegaan. Verreweg de meeste daarvan zaten niet in het toestel dat wij bij ons hadden...

Energie

Energie



De gezamenlijke Nederlandse banken willen dat het slecht gaat met bedrijven in Nederland, getuige deze zinsnede die ik tegenkwam op Nu.nl:

"De Nederlandse economie moet snel aantrekken om te voorkomen dat bedrijven niet kopje onder gaan."
Zou dat het doel zijn? Als het slecht gaat in het bedrijfsleven moet er meer van de banken geleend worden...


Voor George Junior is in ieder geval de Amerikaanse economie belangrijker dan het wereldklimaat op lange termijn: "Laat mensen over vijftig jaar maar (letterlijk!) stikken; Als m'n opdrachtgevers en ik nu maar goed geld kunnen verdienen." Dat lijkt de baas van Amerika toch echt te denken of heeft hij nog een andere reden om het nieuwe klimaatverdrag tijdens de G8-top in Edinburgh niet te ondertekenen?




Buurvrouw Angélique kwam gisteravond langs met een pak koffie dat meteen maar geopend werd. Niet veel later kwam Bas langs voor een babbeltje en werd Ferdinand door hen samen gretig en prettig geplaagd. Hij had vermoedelijk iets te lang in bed liggen lezen want vanmorgen werd hij wat brak wakker. Arme jong.
M'n koffie-uurtje van vandaag deelde ik met buurvrouw Wynona. Later op de dag ging ik nog even op ziekenbezoek bij buurman Dudo. De rest van de dag was voor klussen in huis: zo is er een lamp gerepareerd, heeft een nieuw handvat het gebroken handvat van een bureaulade vervangen, heeft een beschadigde muur hier en daar een likje verf en/of een kloddertje muurvulsel gekregen, is een deel van de wand in het badhalletje voortaan dieprood van kleur en is er een tas met oude kleren op zolder uitgesorteerd. Zou ik de benodigde energie gekregen hebben van het sporten, gisteren?

Anders

Anders



Googlewhack:

empat banding budi





"Mijn zoon is niet van een ander ras. Hij is van het menselijk ras, net als ik."
De uitspraak van de week komt van Tom Cruise die Oprah Winfrey van repliek diende toen die zat te vissen naar de manier waarop haar gast zijn zoon uitlegde waarom die anders was.
Heel goed van Tom: als we nu'ns met z'n allen stoppen met zeuren over anders zijn kunnen we misschien eindelijk 'ns normaal met elkaar omgaan.
Op scholen zou de leerkracht het alleen maar over verschillen hebben wanneer dat toevallig ter sprake komt. Stel je voor dat een groepje een kind uitlacht omdat het het enige kind is met een andere huidskleur in de klas. Of een ander kind wordt gepest vanwege diens flaporen. Of een ander kind omdat het met krukken loopt.
Stel je voor dat de juf de klas toespreekt met de woorden: "Ik ben de enige in de klas met borsten dus waarom lachen jullie mij niet uit?"
En over anders zijn: heb zopas m'n tiende boek van dit jaar uitgelezen: Vallende Vrouw van Karin Spaink dat vooral handelt over de manier waarop zij en haar omgeving omgaan met het feit dat bij haar de ziekte ms is geconstateerd. Een mens blijft wie die is, fysiek ongemak of niet.



Na een kort bezoek van Tante Mary, gistermorgen sleurde ik m'n zoon mee naar een Rocky Horror-vergadering om daarna met hem, Ankie & Edgar naar de film te gaan: Madagascar blijkt een luchtige en zeer onderhoudende animatiefilm en was ook in het Engels (met ondertiteling) goed voor Ferdinand te volgen.
Dankzij buurvrouw Debbie hadden we een leuke korting op de entreeprijs. Bij thuiskomst nog een stukje Live8 gekeken (én de petitie getekend!) voordat ik bijtijds de relatieve rust van een typisch Amsterdamse nacht opzocht.



De dag van vandaag begon nog voor de zomerzon goed begon te schijnen met een pencak-training in het Erasmuspark. Tegen het einde kregen wij gezelschap van een oud-leerling van "onze" guru. Die had het clubje ontdekt via een zeker weblog en bleek bovendien een voormalig schoolgenoot van ondergetekende. Lachen, niet?

Eventjes kregen wij thuis nog visite van buurvrouw Johanna voordat wij Molen De Otter van binnen bekeken in verband met een open dag. Daarna Ferdinand langsgebracht bij zijn goede vriend Maurits met wie hij een heerlijke middag in het park beleefde. Intussen ging ik bij m'n dochter langs om samen met haar haar mama te verblijden met een verjaarspresentje.
Weer thuisgekomen wat voor WW-aanvraag noodzakelijke formulieren liggen invullen.
Liggen invullen? Jawel: door dat vanuit de hangmat te doen verenigde ik het noodzakelijke met het aangename.

Bij het ophalen van Ferdinand die lekker hutten had lopen bouwen werd ik nog even aangeschoten door de geachte voorzitter van de SP-Amsterdam. Dat klinkt een stuk interessanter dan het leest, hoor. Het is gewoon een aardige gozer.

Terug

Terug


De Rob van Daniëlle die vandaag jarig is bedacht dat onze fijne minster-president tijdens zijn praatjes eigenlijk verdacht veel lijkt op meneer de Uil van de Fabeltjeskrant.
Daarop verder fantaserend bedacht ik mij het volgende:

En dan is de Tweede Kamer het Praathuis (ook daar kun je geen alcohol krijgen) en Geert Wilders meneer de Raaf (soms lijkt het wel alsof hij iets zinnigs zegt maar gelukkig is er niemand die naar hem luistert) en Ayaan Hirsi Ali is dan Isadora Paradijsvogel (en wil eigenlijk alleen maar interessant gevonden worden) en Jan Piet Hein Donner
is Zoef de Haas (altijd razendsnel met een schuldige aanwijzen, zolang hij het zelf maar niet is) en Rita Verdonk als Juffrouw Ooievaar (op hoge poten zal zij iedereen wel even uitleggen hoe het allemaal moet); Gerrit Zalm is Momfer de Mol (en beweert dat het eigenlijk allemaal niet kan maar alles toch maar door laat gaan); Kamp is Stoffel de Schildpad (altijd te laat maar vol goede bedoelingen. In ieder geval achteraf); Maria van der Hoeven is Truus de Mier (die zich graag overal tegenaan bemoeit, vooral als het haar zaken niet zijn); Karla Peijs is Ed én Willem Bever (ze doet heel veel en ongetwijfeld is het allemaal nuttig maar bovenal geldverslindend)en Hans Hoogervorst is Bor de Wolf (omdat-ie het altijd beter weet). En vooruit: Cees Veerman trekken we het pakje aan van Jodocus de Marmot (Die is ook door iedereen vergeten)



De bewoners van "Het Praathuis" bedenken ook wel'ns dingen die voor de burger leuk zijn:
Zo wordt het lesgeld voor 16- en 17-jarigen afgeschaft. Tegelijkertijd wordt bekendgemaakt dat regeringskritische programma's als Nova en Buitenhof moeten verdwijnen. En U maar denken dat deze vorm van censuur alleen maar in het buitenland werd toegepast! Verder moeten duizenden woningen verdwijnen om plaats te maken voor de groei van Schiphol dat bovendien niet meer aan de geluidsnormen hoeft te voldoen. Verder is zo goed als besloten dat het Amsterdamse Gemeentevervoerbedrijf (GVB) dient te worden verzelfstandigd ter voorbereiding op de grotere concurrentie in het nieuwe Europa.




Vanmorgen kwam buurvrouw Wynona gezellig koffie drinken en vanavond kwam buurvrouw Angélique met ons samen eten: zij zorgde voor de groente en ik voor de soep en zo aten wij gezamenlijk groentesoep. Ferdinand had niet zo heel veel honger maar dat is niet zo erg. De buurvrouw bleef nog even bij hem terwijl ik naar een verrassingsfeestje ging voor de teruggekomen Marieken. Stefan en Claudia waren er ook. Gezellig. Helaas kon ik niet zo lang blijven maar het was in ieder geval leuk om Marieken weer gezien te hebben na haar lange afwezigheid.



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Karel Glastra van Loon.