Telefoonnummer (Een verhaaltje)

Bij het veelkleurig licht van de podiumlampen zag zij er uit als de droom die hij nooit had gehad maar graag zou beleven.

De muziek bracht haar in vervoering op een wijze die hem deed besluiten een cd'tje te kopen van de band die die avond optrad. Om dat cd'tje vervolgens aan haar te geven.

Samen met zijn telefoonnummer.

====================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Natuurlijk

Zojuist had ik een fotoshoot en straks mag ik weer een paar uren op kantoor zitten voordat ik te gast zal zijn bij een netwerkborrel. Sommige dingen zijn leuker om te doen dan andere!

Vanmorgen belde ik uitkeringsinstantie DWI om te vragen waarom mijn aanvullende uitkering deze maand niet gestort is, waarom mijn vakantiegeld niet is uitbetaald en waarom zij besloten hebben dat ik geen recht heb op de paar tientjes per maand van de belastingdienst waar elke alleenstaande ouder met uitkering in Nederland recht op heeft. De inkomenscoaches, casemanagers en consulenten vinden dat zij buiten de wet mogen opereren. Maar het moet gezegd: de mensen van de helpdesk zijn zeer behulpzaam: 'Ik snap er ook niets van meneer want er staan tegenstrijdige dingen in het systeem. Ik zal uw coach vragen u terug te bellen. Wat vervolgens niet gebeurt omdat hij of zij op vakantie is, overspannen thuis zit, het te druk heeft met werken om zijn werk te kunnen doen of ergens in een hoekje van de kantine smoesjes zit te verzinnen.

Het is zelfs wel eens gebeurd dat ik op de achtergrond hoorde fluisteren: 'Zeg maar dat ik er niet ben.', waarop ik zei:'Fijn dat u mij nu even doorverbind met uw collega die u zojuist vroeg mij te vertellen dat hij er niet is.' Waarop ik hoorde fluisteren: 'Shit!', waarna ik keurig te woord werd gestaan en mij werd verteld dat een en ander uitgezocht zou worden en ik zou worden teruggebeld. Wat niet gebeurde. En ja, dan word ik wel eens een beetje boos.

Ja, het komt wel eens voor dat ik mij iets te veel aan trek van vervelende zaken die ik tegenkom. Vandaar ook mijn bezoekjes aan een psycholoog. Onlangs kreeg ik van hem een oefening om mijzelf af te leren mijn hakken in het zand te zetten zodra iets 'moet'. Erg nuttig!

Volgens mijn psycholoog ben ik goed op weg om mijzelf te leren omgaan met vervelende dingen uit mijn verleden en met onrecht. En dat is natuurlijk goed nieuws!
Ook goed nieuws is dat er weer nieuwe entertainment-opdrachten aankomen. Hoewel er een booking is afgezegd liggen er per saldo weer meer in het verschiet.

Omdat mijn collega op vakantie was zat ik vorige week niet twee maar vier middagen op kantoor. Vorig jaar nog werd hetzelfde werk gedaan door één vaste (en betaalde) kracht die daar zo'n 1200 euro per maand voor kreeg; nu dus door twee vrijwilligers in ruil voor een vrijwilligersvergoeding. Ofwel: de stichting (die financieel wordt gesteund door de gemeente) bespaard ongeveer 1000 euro per maand. Maar ja, daarvoor in de plaats zit nu een aardige gepensioneerde dame haar best te doen het verschil te snappen tussen Hyves en Wi Fi's...Om maar een voorbeeld te noemen.

Als voormalig boekhouder loop ik constant tegen dingen aan die op andere kantoren heel normaal zijn maar hier nog moeten worden uitgevonden. Om u een idee te geven: welk systeem wordt er gehanteerd om te zien of facturen wel of niet betaald zijn? Antwoord: geen.

Door dat extra werk had ik helaas iets minder tijd om te schrijven. Maar gek genoeg is nu wèl mijn huishouden beter op orde. Logisch ook want hoe minder tijd je hebt hoe meer je je best moet doen om die goed in te delen.

Naast het werk in de entertainment werk ik voor een stichting (ik zit in drie verschillende stichtingen en een bewonerscommissie) een paar middagen in de week op kantoor.

Wanneer ik een paar uur achter elkaar naar een monitor heb zitten staren, doe ik graag even iets anders. Dan speel ik een spelletje bijvoorbeeld. Waaat!? Speel jij spelletjes op kantoor!? Ja hoor, en u ook.

Minimaal acht uren non-stop geconcentreerd blijven lukt alleen vruchtensap uit de supermarkt. Toch schamen mensen zich ervoor als blijkt dat zij op het werk een spelletje doen of een weblog lezen. Een collega weblogger gaf toe mijn weblog op het werk te lezen 'maar alleen in mijn lunchpauze, hoor!' -Natuurlijk!', antwoordde ik 'En op jouw kantoor is het normaal om kwart over tien 's ochtends de lunch te gebruiken.' 'Eh...' Tsja, hij wist blijkbaar niet dat mijn tellertje aangeeft hoe laat mijn weblog-bezoekers langskomen en vanaf waar.

Maar beste mensen, het is helemaal niet erg om op het werk dingen te doen die op zich niets met het werk te maken hebben. Zolang het werk er maar niet onder lijdt, natuurlijk.

Handig

Mijn recensie van het optreden van Bruce Springsteen is gelezen door maar liefst 230 mensen! Ik vind dat veel...Dat aantal zal mijn stukje op de opiniesite Amsterdam Centraal niet hebben gehaald. Toch had ik onder beide stukjes evenveel reacties. Wat zou dat zijn waardoor het ene stukje relatief meer reacties uitlokt dan het andere? Maar veel of weinig reacties...ik heb er geen last van.

Heb nog wat last van ademnood na het halen van mijn anti-allergieprikken vanmorgen maar het goede nieuws is dat ik voortaan nog maar eens per maand de tijdelijke ellende hoef te doorstaan. Nog meer goed nieuws: mijn vriendin heeft het benodigde startkapitaal bij elkaar om haar eigen bedrijf te beginnen! Eerdaags zal ik u spammen met de link naar haar website...;-)

Gisteravond ontving ik een stapel folders van de politieke partij waar ik al jaren op stem. Gewoon, omdat ik momenteel geen partij weet die dichter bij mijn idealen staat dan de Socialistische Partij. De folders verspreid ik vervolgens in de wijk waar ik woon. Zo kom ik nog'ns op straat want gisteren was ik een groot deel van de dag binnen: facturen opstellen, ramen lappen, goudvisbak schoonmaken, schoenen poetsen...dat soort dingen.

Onderweg naar de supermarkt sprak ik gisteren even met vriend Pieter, buurman Boerma, de ouders van buurvrouw Debbie, oud-reisgenoot Varen, buurvrouw Winonah en oud-collega Cedric. En dat was nog maar op de heenweg! U zult begrijpen waarom ik drie kwartier uittrek voor boodschappen doen terwijl het maar drie minuten lopen is naar de supermarkt. Mijn zoon heeft het overigens nog steeds prima naar zijn zin met zijn baan in een supermarkt.

Mijn grote mond heeft mij wel eens een baan gekost. Meerdere malen zelfs. Tsja, wanneer ik onrecht bespeur kan ik dat nu eenmaal niet voor mij houden. Noem mij maar dom of onpraktisch maar 'kleinigheidjes' als een geweten of idealen schat ik hoger in dan aardse zaken als geld, een mooie auto of een vaste aanstelling. Dus als mijn baas iets doet wat volgens mij niet door de beugel kan dan zal ik hem (of haar natuurlijk!) daarop aanspreken. En dan nog een keer. En dan nóg een keer. Voordat ik de zaak aanhangig maak bij de betreffende authoriteiten. Helaas deed ik dat ook eens toen ik maar twee weken voor een evaluatiegesprek zat. De chef in kwestie (Na meerdere waarschuwingen van mij naar hem toe vertelde ik hem dat ik bij het hoofdkantoor had aangegeven dat hij vond dat regels voor iedereen gelden behalve voor hem: roken was voor iedereen in het gebouw altijd verboden. Behalve blijkbaar voor meneer de baas. Vond hij zelf. Als enige.) was toen niet genegen mijn contract te verlengen.

Maar ik kan er niets aan doen. Het is sterker dan mijzelf! Ik kan ook geen rol aannemen in een reclamefilmpje als ik niet achter het produkt sta. Daarom moest ik ook twee keer nadenken voordat ik reclame maakte voor Bayer want dat bedrijf was 'fout' in de oorlog. Tsja, ook Horst Tappert was 'fout' in de oorlog, net als een groot landelijk dagblad. Moeten wij uit principe dan maar geen 'Derrick' meer kijken of stoppen met De Telegraaf te lezen (doe ik sowieso niet; ik vorm graag zelf een mening in plaats van mij eentje in de mond te laten leggen)? Er waren indertijd mensen die weigerden bij Shell te tanken want door niet te vertrekken uit Zuid-Afrika steunde dat bedrijf (indirect) het Apartheids-regime.

Ook maar stoppen met Douwe Egberts koffie drinken dan omdat dat bedrijf boeren uitbuit? Al gebruikt men zelf graag dooddoeners als: 'Ja maar als wij die boeren niet uitbuiten doet een ander dat wel.' of 'Ja maar, als wij hen niet voor belachelijk weinig geld ontzettend veel uren laten werken gaan ze dood van de honger. Is dat dan wat je wilt?'

U ziet: ik kan nogal doordraven. En dat is niet altijd handig.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jo Gijsen, James Gandolfini en Richard Matheson

The Boss

Vrijdag zaten wij op Texel voor een familie-etentje. Natuurlijk zagen wij onderweg iets van de vlootdagen en Sail Den Helder! Hartstikke gezellig en ook leuk om minstens éénmaal per jaar het grootste deel van je (schoon)familie bij elkaar te hebben!

Wij logeerden daar en namen de volgende morgen de boot terug naar het vaste land om in één keer door te rijden naar Nijmegen. Met name naar het Goffertpark. Eerst keken wij naar een stel jonge bluesmuzikanten, gecentreerd rond frontman Jamie N Commons. De zanger was zichtbaar vereerd dat hij op hetzelfde podium mocht staan als zijn jeugdheld die voor later op de dag stond geprogrammeerd.

Verrassend prettige muziek verwende de menigte van ruim 60.000 mensen. Hier een voorbeeld:
Terwijl de bierbekers gratis werden bijgevuld door de weergoden werd het podium geprepareerd voor de komst van oudgedienden The Black Crowes. Officiëel in 2010 uit elkaar gegaan maar sinds vorig jaar weer op toernee. Gisteren leek er helaas weinig bezieling in te zitten. De gitarist vonden wij erg goed maar eerlijk gezegd waren wij meer gecharmeerd van de band die hieraan vooraf ging.

Afijn: oordeelt u zelf:
Ontzettend snel werd het podium in orde gebracht voor de hoofdact van de dag. Een man die niet misstaat in mijn serie over 'Onbekende Helden'. Omdat hij meent wat hij zingt. Omdat hij in al die decennia dat hij op het podium staat geen moment is vergeten dat albums dienen als promotiemateriaal voor concerten en niet omgekeerd. Omdat hij hypocriete politici durft te confronteren. Ronald Reagan  bijvoorbeeld.

Die zo dom was 'Born in the USA' te gebruiken als campagnelied indertijd. Niet alleen had de latere president daar geen toestemming voor gevraagd maar bovendien is het helemaal geen patriotisch nummer. Sterker nog: het is een aanklacht tegen het Amerikaans systeem van onderdrukking van de gewone arbeider ten faveure van meer winst voor het establishment. Ik heb het hier natuurlijk over één van mijn jeugdhelden: Bruce Springsteen.

In de Goffert waren er oude hippies, nieuwe hippies, punkers, rockers en punckrockers. Er waren blues-fans en Bruce-fans. Er waren mensen voor wie 1992 een jaartal is uit de klassieke oudheid en mensen die vorige week nog in 1972 leefden; nerds en beauty's en zelfs een paar bobo's; de Raad van Commissarissen van een of ander bedrijf bleef een heel nummer lang uit beleefdheid op het veld staan, bleef nog één nummer lang slenteren voor de persfotografen van het bedrijfsblad en vertrok weer om ruimte te maken voor échte muziekliefhebbers.

Het aantal mensen dat uitsluitend kwam om dronken te worden en herrie te schoppen was te tellen op de vingers van één hand. Waar drie vingers van misten na een vuurwerkongelukje.

Natuurlijk is Bruce iets ouder dan de eerste keer dat ik hem live zag, eind jaren '80 maar rocken kan hij nog steeds! Een heel goed verslag kunt u hier lezen.

Op de piano stond geen biertje maar een fles water en de baas van het spul had genoeg aan een paar bekers energiedrank en een natte spons om het publiek te trakteren op een wervelend optreden van twee uren lang waarbij ondermeer een volledig album integraal werd gespeeld.

Traditiegetrouw mocht het publiek enkele verzoekjes indienen en sommige nummers waren zo obscuur dat de fameuze E-Street Band het er zichtbaar moeilijk mee had maar De Baas kon er hartelijk om lachen, die ene keer dat de drummer een beat miste...Dat is Max Weinberg vergeven na het twee uren nonstop martelen van een drumstel. En zet zijn uithoudingsvermogen maar eens naast dat van drummers die vinden dat hun band na drie kwartier spelen een lang concert heeft gegeven!

De band liep onder luid applaus en gejoel van het podium af. En kwam terug voor een toegift. Van anderhalf uur. Een 63-jarige rocker zag dat het harder begon te regenen en ging uit sympathie op het einde van de catwalk staan om samen met het publiek kletsnat te worden. Omdat hij doorweekte mensen zag bibberen spoorde hij zijn band aan tot het spelen van een paar dansnummers om warm en vrolijk te blijven. Omdat hij zag dat een paar fans van zijn eigen leeftijd bijna niet meer op hun benen konden staan van vermoeidheid speelde hij een paar rustige klassiekers, mede om zijn jongere bandleden even wat rust te gunnen. Niets meer gewend, die jonkies van nog geen veertig...;-)

De grote man zelf en de neef van het in 2011 overleden bandlid Clarence Clemons hadden het emotioneel even moeilijk toen het projectiescherm foto's toonde van deze - in meerdere opzichten - grote saxofonist en van de vorig jaar overleden toetsenist Danny Federici. Een prachtig eerbetoon aan deze prachtige muzikanten!

Mijn vocabulaire kent helaas niet voldoende woorden van lof dus u moet het verder doen met een paar gisteren door mij genomen foto's (voorafgaand door een (niet door mij gemaakt!) filmpje van Sherry Darling) van The Boss:

Softijs (Een verhaaltje)

Haar accent maakte geen indruk op hem maar zij wel.
Zojuist was zij met stip binnengekomen in zijn top drie van meest fascinerende vrouwen.

De taal waarin zij sprak was hem onbekend maar hij kon zijn blik niet afwenden van haar lippen.

De rest van de wereld sloot hij buiten maar drie woorden uit haar gesprek drongen tot hem door:

'Machine', 'Geld' en 'Softijs'.

===========

Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Intelligentie

Ik hou niet zo heel veel van licht. Mijn ogen zijn er gevoelig voor. Of dat genetische aanleg is (mijn voorouders kwamen uit Transylvanië dus wie weet?) of omdat ik simpelweg niet gewend ben aan veel licht is natuurlijk de vraag. Feit is dat alle verlichting die ik in huis heb niet zozeer de boel verlicht alswel gekwalificeerd kan worden als sfeerverlichting.

Akkoord, het is geen fraai 'bruggetje' maar brengt ons wel op het volgende onderwerp:

Staan de meeste telescopen in Nieuw-Zeeland waar het grootste gebied ter wereld zonder verlichting is? Of wellicht in Mexico of in Arizona of op de Noordpool omdat je ook daar niet gehinderd wordt door onnatuurlijke verlichting? Telescopen worden vooral gebruikt om sterren te kijken, toch? Mis! De grootste concentratie van telescopen ter wereld staat namelijk in Manhatten, het drukste deel van New York. Zijn daar zoveel sterren te zien aan de avondhemel, dan? Nou nee, maar daar zijn wél de meeste buren te bespioneren...

Onlangs kwam uit dat 'Amerika' ons al jarenlang bespioneert door telefoongesprekken af te luisteren, e-mails te onderscheppen en Facebook af te struinen. Op zoek naar 'berichten die mogelijk op terrorisme wijzen.' Alles om 'The American Way of Life' te beschermen. Wat een ontzettende hoop stierepoep! Het komt er op neer dat men om de vrijheid en privacy van miljoenen mensen te waarborgen men diezelfde vrijheid en privacy verkwanselt, de gracht in sodemietert, waardeloos maakt en teniet doet. Mag je om ook maar één aanslag te voorkomen de persoonlijke levenssfeer van miljoenen mensen met voeten treden? Misschien. En wat als een president straks zegt: 'Als we tienduizend mensen martelen is er vast wel eentje bij die toegeeft een terrorist te zijn!' Is het dan nog steeds in orde?

President Obama kan mooi vertellen dat hij de rechten van zijn burgers schendt om hun rechten te beschermen (Als de 'foute' ouders die achteraf zullen zeggen: 'Goed, wij deden je pijn maar dat was alleen maar om jou voor pijn te behoeden.') maar zelfs overtuigde 'rednecks' beginnen na te denken en niet meer alles te accepteren wat de regering hen voorschotelt. Extra wrang is het natuurlijk dat Obama ooit George W. Bush veroordeelde voor het aftappen van telefoongesprekken en nu toestaat dat het op veel grotere schaal dan ooit gebeurt.

U heeft natuurlijk niets te verbergen en daarom vindt u het helemaal niet erg dat vreemden uw telefoon afluisteren, uw e-mails lezen en uw Facebook-foto's bekijken. Toch? Want u heeft alles over voor uw veiligheid. Toch? Maar als al die maatregelen zo goed werken, waarom konden twee mannen dan toch bommen plaatsen in Boston? En waarom kon een meisje met een zelf getekend paspoort gewoon per vliegtuig een ander land in komen? En is het schenden van de privacy en het aantasten van de persoonlijke vrijheid van enkele miljarden wereldburgers wel de juiste prijs voor het voorkomen van een paar duizend doden per jaar, wereldwijd? Kunnen die triljarden euro's per jaar die 'terrorismebestrijding' kost niet beter worden uitgegeven aan voedselprogramma's voor de bijna 13 miljoen mensen die jaarlijks doodgaan van de honger?

Of geeft u al dat geld liever uit aan schijnveiligheid?

Een naald zoeken in een hooiberg is best lastig. Als iemand dan die hooiberg 500 keer groter maakt, wordt het dan makkelijker of moeilijker om die naald te vinden? Moeilijker, natuurlijk! Maar dat is precies wat Minister van Schijnveiligheid, Ivo Opstelten, wil. Nu al worden enkele tienduizenden telefoongesprekken afgeluisterd en evenzovele e-mailberichten gelezen in opdracht van de overheid. Met als doel het voorkomen van terroristische aanslagen. Om die klus makkelijker te maken wil de minister nog meer van onze vrijheden van ons wegnemen en ook het aftappen van communicatie mogelijk maken wanneer de persoon in kwestie niet verdacht is. Het is duidelijk: de heer Opstelten heeft niet zijn ministerspost gekregen op basis van zijn uitzonderlijke intelligentie.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van James Gandolfini

Economie

De machinist die de enkele maanden terug de bij Wetteren ontspoorde trein bestuurde reed veel te hard. Dat staat vast. Ook staat vast dat de omgevallen wagons 'chemische stoffen' bevatten. Dat is natuurlijk niet raar want echt élke stof (behalve misschieen lesstof en leerstof) is chemisch van samenstelling.

Onze regering is helaas samengesteld uit mensen die veelal wat buiten de samenleving staan. Neem nu de minister die er prat op ging dat hij 'maar 300 euro per maand aan lunchkosten' declarereert. Let wel: hij vindt het vanzelfsprekend om nooit voor zijn eigen lunch te betalen...

Blijkbaar vindt hij het bedrag van de voor hem gratis lunch een schijntje vergeleken bij de bedragen die zijn vakgenoten uit het door de burgers bijeengebrachte belastinggeld opsouperen want anders zou hij niet zo staan hebben glunderen toen hij het zei.

Hoe dat met u zit weet ik niet maar voor 300 euro per maand lunchen? Dat is het totale bedrag per maand wat mijn zoon en ik te besteden hebben aan boodschappen, hobby's, kleding, verzorging en reiskosten.

Zelf ben ik benieuwd wat de G8-top aan reiskosten heeft uitgegeven. De deelnemers (Ministers, presidenten en nog wat aanhang) ongetwijfeld nog geen cent. Neen, de reiskosten zijn bijeengebracht door u en ik; belastingbetalers. Op de G8-agenda staan ondermeer Antibiotica, Spionage en Syrië. Prima onderwerpen natuurlijk maar er is een probleempje dat dagelijks het leven kost aan zo'n 35.000 mensen. Is dat 'terrorisme' of 'de Islam'? Neen. Dat 'probleempje' heet 'armoede'.

Natuurlijk: mensen eten geven of hen de mogelijkheid geven zelf voedsel te verbouwen levert op korte termijn geen geld op en geld is het allerbelangrijkste in de wereld. Toch?

Dan heb ik een idee: wie het lukt om die 35.000 mensen die dagelijks sterven van de honger in leven te houden heeft binnen afzienbare tijd een gigantische potentiële afzetmarkt voor iPhones, verzekeringen, kabelkastjes en cola!

Nou, als dát niet goed is voor de economie!

Oprah Winfrey Show

Gisteren beleefde ik een vrij rustig dagje op kantoor en had ik 's avond een afspraak: een viering van de Zomer Zonnewende.

Vanmorgen was hier een meneer van de woningbouw die er met groot vertoon van spierkracht en een schuurmachine voor zorgde dat mijn voordeur niet meer klemt. Straks komt een collega van hem mijn halofoon repareren zodat ik weer kan horen wie er staat aan te bellen. Gek eigenlijk, dat na mijn gesprek met de woningcorporatie reparaties zo snel worden uitgevoerd. Zal wel toeval zijn...;-) Nee, ik ben niet bang voor grote bedrijven. Zo won ik eerder al akkefietjes met het NUON, de KPN en Albert Heijn. Ooit won ik zelfs een rechtszaak die tegen mij was aangespannen door een advocatenkantoor! Nee, wél ben ik bang dat mijn geliefden wat overkomt, om levend begraven te worden en heb ik nog een paar natuurlijke angsten zoals die voor grote hoogtes, snelheid en wilde dieren. Maar bang voor personen en bedrijven die zich intimiderend opstellen? Nooit!

Men is bang dat radicale moslims Nederland zullen overnemen en hier de Sharia zullen instellen. Is die angst terecht? Nee. Zijn er dan geen radicale moslims? Natuurlijk wel. Zoals er ook radicale voetballiefhebbers, Robbie Williams fans en radicale christenen zijn. Heel veel zelfs.  Maar voor hen zijn wij niet bang. Wij zijn zelfs niet bang voor auto's hoewel die toch voor honderden doden per jaar zorgen! En waarom zijn wij niet bang voor alcohol? Er zijn mensen die legaal en moedwillig iets verkopen waarvan zij weten dat het duizenden doden per jaar veroorzaakt. Alleen al in Nederland! Toch worden die dealers noch de gebruikers aangepakt. Dus ik vraag u nogmaals: moeten wij bang zijn voor die acht radicale moslims die hun geloof aan anderen willen opdringen, desnoods met geweld? Herinnert één van mijn lezers zich wellicht de kruistochten nog? Tienduizenden werden vermoord uit naam van het Christendom. Maar dat is natuurlijk wat anders want het Christendom is goed en het geloof in God mag best worden verspreid. Desnoods met geweld. Toch?

Onlangs had ik het nog over godsdienstwaanzin. Niets mis met houvast zoeken in een geloof maar uit naam van een hoger wezen je kinderen laten lijden zou naar mijn mening verboden moeten worden. Momenteel betreft het een epidemie van de Mazelen. Met name in de 'Biblebelt' zijn weer veel kinderen het slachtoffer van hun hypocriete ouders. Die vinden het de wil van God dat hun kinderen ernstig ziek worden en wellicht sterven 'want inenten staat niet in de Bijbel en gaat dus in tegen de wil van God.' Amehoela! In de Bijbel staat ook nergens dat je je kinderen moedwillig moet laten lijden. Wie dat dus wél doet gaat volgens zijn of haar eigen bezopen logica tegen de wil van God in. Ja, wij kennen nog achterhaalde systemen in Nederland en de overheid moedigt dat graag aan want het in stand houden van domheid zorgt voor tweedeling en een volk dat verdeeld is is makkelijker te manipuleren. Mede daarom kent ook Nederland klasse-justitie.

Nederland en België kennen geen klasse-systeem? Dat denkt u maar! In pretpark Walibi bijvoorbeeld kunnen mensen namelijk tegen extra betaling de wachtrijen met 'het plebs' voorbijlopen. Zo wordt het verschil tussen arm en rijk extra benadrukt. Ook door bijvoorbeeld studiefinanciering af te schaffen of extreem duur te maken door studenten verplichten dat geld tegen veel rente bij banken te lenen. Gevolg: alleen kinderen van rijke ouders kunnen studeren; alleen kinderen van rijke ouders kunnen goed betaalde functies in het bedrijfsleven krijgen en alleen hún kinderen kunnen studeren.

Mensen die de eenvoudige pech hebben dat hun ouders een modaal of lager inkomen ontvangen zullen zich moeten behelpen met baantjes in de marge. Behalve dat handvol gelukkigen dat beslag kan leggen op een studiebeurs. Dan gaan we - God verhoede - Amerika achterna: kinderen van niet-rijke ouders kunnen niet studeren. Tenzij zij extreem goed kunnen basketballen of als zielig kindje een paar minuten mogen huilen in de Oprah Winfrey show.

Vaderdag

Mijn 'bedrijfspagina' op Facebook bracht ik onlangs onder de aandacht met een prijsvraag: onder iedereen die de pagina 'leuk vindt' verlootte ik een (Engelstalig) e-book met honderd van de door mijzelf geschreven verhaaltjes. Hoewel ik schrijven erg leuk vind om te doen kan ik er helaas niet van rondkomen. Daarom doe ik ook andere dingen:

Donderdagochtend was ik naar de tandarts, donderdagmiddag werkte ik op kantoor en donderdagavond presenteerde ik een thema-avond. Het onderwerp was 'Patiëntenvertrouwenspersonen en klachtencommissies". De gastspreker en ik bleken elkaar te kennen want ooit zaten zijn dochter en mijn zoon in dezelfde schoolklas!

(Foto vanaf het buurthuis waar de thema-avond werd gehouden en bier met bitterballen daarna)

Vrijdagmorgen had ik een korte bestuursvergadering van een stichting waar ik in zit en 's middags kon ik een paar kostuums uitzoeken uit mijn verkleedkoffer, naar de kapper en vervolgens naar Rotterdam voor een glaasje drinken op een terras met mijn vriendin en vervolgens een optreden op een bedrijfsfeest. Goed dat mijn vriendin mee was want de kleedkamer zat weer vol met dames waarvan sommige bijna zo leuk waren als mijn betere helft! ;-)

(Soundcheck en snoep...twee collega's)

Zaterdag wilden wij eigenlijk kanovaren maar in een hoosbui is dat niet echt heel erg leuk. Daarom liepen wij rond in het Allard Pierson museum voor een kijkje in het oude Egypte. Zo zagen wij naast bijzonder interessante gebruiksvoorwerpen van drieduizend jaar oud ook de roemruchte 'Steen van Rosetta', die wetenschappers op het spoor bracht van het vertalen van diverse oude talen.

(Mijn gezinnetje, lunch, en vlabij het museum: opeens mooi weer maar erg winderig)

(Dochterlief en een regenboog)

Vandaag lunchten wij mij mijn moeder, kreeg ik mijn ontbijt op bed en cadeautjes en des middags bezochten wij mijn schoonvader in het kader van Vaderdag.

(De cadeautjes (Scheercrèmes van mijn vriendin, een kunstwerk van m'n dochter, een pinguïn zeep-pomp van zoonlief en van mijn moeder het favoriete luchtje van haar broers), en in de tuin bij mijn schoonvader en diens vrouw)

Bestemming (Een verhaaltje)

Uit angst voor het donker ontstak hij alle lichten.
Maar geen enkele lichtbundel is sterk genoeg voor het doorboren van de duisternis van de ruimte.

Hij ervoer de eenzaamheid als een fysiek ongemak maar kon er ook intens van genieten.

Nooit eerder was hij zo ver van huis geweest.

 En zo dicht bij zijn bestemming.

================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Publiek

Het komt nog geregeld voor dat mensen mij dingen vragen die zij vrij eenvoudig zelf kunnen doen; de gebruiksaanwijzing van een apparaat even lezen of in plaats van mij een vraag te stellen diezelfde vraag in een zoekprogramma intikken. Maar dat vinden mensen verrassend vaak erg moeilijk. Daarom is het veel makkelijker om het iemand te vragen die toch altijd 'Ja' zegt. Sorry, mensen maar vanaf nu is het antwoord 'Nee.' Natuurlijk, waar ik kan zal ik altijd helpen maar niet wanneer iemand het prima zelf aan kan. Noem ik die mensen bij deze lui? Jazeker! Maar dat doe ik omdat dat eenvoudigweg de waarheid is.

U wilt altijd de waarheid weten, toch? Ik denk van niet. Voorbeeld: wanneer een vrouw zegt: 'Denk jij dat deze jurk mij dik maakt?', dan wil zij NIET de waarheid horen! Wanneer een man zegt 'Schat, ben ik de beste minnaar die jij ooit gehad hebt?', dan wil hij NIET de waarheid horen! Wanneer wij zouden weten wat er écht allemaal in ons voedsel zat, zouden wij een stuk minder genieten van eten. Als wij wisten hoe de kinderen in een 'sweatshop' in India werden behandeld, zouden wij dat leuke zomerjurkje met veel minder plezier dragen. En zo verder. Van mij mag u het gerust weten: vaak wil ik niet de waarheid horen. Zelfs niets als grapje.

Soms denken mensen erg grappig te zijn. Dan heb ik het niet alleen over schilders die acht uur 's ochtends in de binnentuin gaan staan jodelen omdat het zo lekker weerkaatst tussen twee huizenblokken maar ook over mensen die een nieuw telefoonnummer nemen en mij dan een sms sturen met 'Hoi!'. Een minuut later gevolgd door 'Raad eens wie ik ben?' Op mijn tekst terug: 'Ik verdoe mijn tijd liever op andere manieren.', krijg ik de tekst terug: 'Ben je niet nieuwsgierig dan?' Nou, eerlijk gezegd niet nee. Men kan dus gevoeglijk ophouden met ons beider tijd om deze manier te gebruiken. Want verspilling is het natuurlijk niet.

Sommigen noemen mijn brieven aan bijvoorbeeld de woningcorporatie tijdverspilling maar zijn zelf twee uren per dag bezig om te achterhalen wie 'De Mol' is. En zo verbruikt iedereen zijn of haar tijd op een eigen manier. Maar als mensen hun tijd gebruiken om op die van anderen doelbewust beslag te leggen, trek ik de grens. En als ik aangeef waar die grens ligt en men gaat er doelbewust overheen, dan ben ik geneigd om de overheid te verzoeken in uitzonderingsgevallen moord toe te staan...

Naar aanleiding van de moord op twee broertjes gaan er stemmen op om bij elke echtscheiding professionele hulp erbij te halen. Gewoon, omdat het soms uitloopt op een zogeheten 'vechtscheiding´ waar dan doorgaans vooral de kinderen de dupe van worden. Jammer dat de overheid dit idee niet steunt want bij een psycholoog praten over werk- of relatieproblemen is uit het ziekenfondspakket gehaald. Met andere woorden: professionele hulp kan worden geboden maar alleen aan mensen die bereid zijn - en in staat zijn - daar veel geld voor te betalen.

Vandaag in de serie Onbekende Helden:

Patrick Stewart komt niet alleen op voor mishandelde vrouwen maar óók voor de mannen die hen mishandelen. Althans, in die gevallen waarbij het gedrag voortkomt uit een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Het komt namelijk vaak voor dat mannen die terugkomen uit een oorlogssitueatie geen of slechte begeleiding krijgen en daardoor geen uitlaatklep hebben voor hun woede, verdriet en frustratie. En zoals dan mensen eigen is, val je terug op je naasten.

Sir Stewart benadrukt ook dat het gebruik van geweld NOOIT de manier mag zijn om met problemen om te gaan. Bovendien is hij een begenadigd acteur en als zodanig voor mij de beste Star Trek kapitein ooit en mede daarom één van mijn helden. Klik op deze link voor een prachtig antwoord van hem op een vraag uit het publiek...

Centen

Vorige week woensdag werd mij per e-mail gevraagd of ik vrijdag beschikbaar was voor de opnames van een reclamefilmpje. In België. Ik belde het contactnummer en zou nog diezelfde middag worden teruggebeld. Omdat dat niet gebeurde belde ik zelf maar....'Sorry, maar morgenochtend krijgt u écht meer te horen!' Omdat ik de volgende morgen niets hoorde stuurde ik een mailtje waarop ik het antwoord kreeg: 'Vanmiddag krijgt u écht antwoord.' 's Avonds had ik nog niets gehoord dus stuurde ik vrijdagmorgen weer een e-mail waarop des middags een antwoord kwam: 'Sorry maar ik had geen tijd om u te vertellen dat u voor niets een hele dag hebt vrijgehouden.'

Omdat ik zelfs op het laatste moment niets hoorde heb ik een uur in rekening gebracht. Toevallig. Ik bedoel: zeggen de tandarts of de loodgieter ook dat u niet hoeft te betalen wanneer u zich domweg niet aan de afspraak houdt? Nee, als u de loodgieter of tandarts pas op de dag zelf afbelt zult u tóch moeten betalen.

Het is mij intussen duidelijk dat egoïsten het vooral vervelend vinden om in de portemonnee te worden geraakt.

Sommige van die egoïsten zijn bekend als verzekeraar. Nationale Nederlanden heeft jarenlang consumenten opgelicht en voorgelogen voor een totaalbedrag van bijna 13 miljard (...) euro! Als ik een winkel beroof van 100 euro moet ik de gevangenis in. De directie van Nationale Nederlanden moet misschien een deel van het door hen gestolen geld terugbetalen aan de klanten en van hen wordt verwacht dat zij een excuusbrief schrijven. Goh!

Met zorgverzekeraars is het al niet anders: De kosten voor Zorg waren gestegen en dus moest de burger meer premie betalen. Maar een overnachting in een ziekenhuis is niet duurder geworden. Het eten dat je daar krijgt ook niet. De dame die thuiszorg komt verlenen heeft geen salarisverhoging gehad (integendeeld zelfs!) en zelfs medicijnen kosten vrijwel evenveel als vijf jaar geleden. Maar waar zit die stijging dan in? Waarschijnlijk in zogeheten 'overhead': administratie, computers, ICT-systemen, vakantiewoningen en nieuwe auto's voor managers, de bouw van glimmende nieuwe 'Healthcentres' en dergelijke. Daar kan flink op worden bezuinigd. Maar dan moet eerst lobby'en worden verboden.

Waarom voor tonnen een computersysteem aanschaffen terwijl de nachtzuster ook prima in een schriftje kan schrijven dat mevrouw De Vries weer uit bed is gevallen zodat de arts dat 's ochtends kan lezen zonder eerst te hoeven inloggen in een 'Elektronisch Patiëntendossier'? En dat is nog maar een simpel voorbeeld.

Na het verhogen van de ziekenfondspremie raakte bekend dat sommige zorgverzekeraars tot wel vijf keer meer winst hebben geboekt dan het jaar daarvoor. Maar toch de premie niet verlaagden 'want er moet een buffer worden opgebouwd voor slechtere tijden'. Toen ik daarover twitterde liet Menzis weten als één van de weinigen de premie te hebben verlaagd 'omdat de overheid het eigen risico heeft verhoogd van 250 naar 300 euro wilden wij iets doen voor onze klanten.' In de ogen van Menzis staat 'iets doen voor je klanten' gelijk aan hen te beledigen. Want inderdaad heeft Menzis de premie verlaagd. Met per maand maar liefst 50 hele centen...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jiroemon Kimura

Regeringsplannen

Gisteren deden wij rustig aan na een fijn maar druk weekend

om de dag te eindigen met bioscoopbezoek. Mijn vriendin, mijn zoon en een vriend kwamen in de bioscoop nog een paar vrienden van ons tegen en genoten van 'Star Trek: Into Darkness': actie, romantiek, spanning, een verhaal en een moraal; een goede film dus.

Ja mensen, ik ga trouwen met een vrouw die zich vrijwillig tussen de 'Trekkies' begeeft! En zelfs op de hoogte is van details over het ruimteleven in zowel Star Trek alsook in Star Wars! Ik ben toch maar een gelukkig mens...zo mag ik bijvoorbeeld (goeddeels dan toch) in mijn eigen onderhoud voorzien.

Donderdag presenteer ik een thema-avond in Amsterdam over ervaringsdeskundigheid in de psychiatrie en vrijdag sta ik op een besloten Burlesque feest in Rotterdam. Wellicht mag ik eerdaags weer een weekend naar België voor werk en nu al komen opdrachten binnen voor volgend jaar! Tussendoor wil ik natuurlijk ook vrienden en familie blijven zien maar dat is niet altijd makkelijk met ook nog (betaald en onbetaald) vrijwilligerswerk en natuurlijk mijn vriendin en de kinderen. Hoewel ik deels mijn eigen tijd kan indelen zijn er tóch dingen die gedaan moeten worden. Het komt dus voor dat ik één uur 's nachts mijn kasboek zit bij te werken. Niet handig natuurlijk dus misschien moet ik maar wat strenger zijn tegenover mijn omgeving.

Natuurlijk kan ik thuis blijven zitten niets doen en dan ongeveer hetzelfde maandinkomen incasseren dat ik nu heb maar dan zonder al die formulieren die ik elke maand hoef in te vullen of te moeten uitzoeken hoe ik met de bus naar een dorpje in Friesland moet komen. Maar ik werk liever voor mijn geld. In wezen dus gewoon met behoud van uitkering.

Het klinkt zo mooi, niet, 'werken met behoud van uitkering"? Maar waar het op neer komt is dat mensen massaal ontslagen worden uit een baan die hen 1700 euro per maand netto opleverde en worden vervangen door 'uitkeringstrekkers' die voortaan exact hetzelfde werk mogen doen voor 780 euro netto per maand. Werkgevers in den lande zijn uiteraard extatisch want als er íets zorgt voor een goedkopere produktie dan is dat wel slavernij. Zo heet dat namelijk wanneer iemand gedwongen wordt om voor een bedrag van onder het bestaansminimum te werken. Het gaat vooral om baantjes 'waarvoor weinig intellectuele capaciteit nodig is'. Dan heb ik een geniabel idee: laten wij alle ministers en staatssecretarissen ontslaan en vervangen door langdurig werklozen! Niet alleen qua salaris maar ook op het gebied van vervoer zal dat een enorme kostenbesparing opleveren! Geen dienstauto's meer maar fietsen. Geen snoepreisjes meer maar weekendjes Texel!

Als wij die lijn een paar jaar lang doortrekken zal op gegeven moment niemand meer in Nederland meer ontvangen dan circa 800 euro per maand. Allemaal even arm, dus. Maar dat is blijkbaar wat het kabinet Rutte/Samsom wil.

Vooral het 'christelijke' CDA verzet zich fel tegen een eerlijker verdeling van inkomens. Volgens hen is dat namelijk slecht voor de economie. Maar de feiten liegen er niet om: in landen waar er minder verschillen zijn tussen de inkomens zijn de mensen gelukkiger en is er een hogere welvaart. Zie bijvoorbeeld Noorwegen. Maar ja, als echte hypocriete (nep-)christenen vindt ook de top van het Christen Democratisch (Ha!) Appèl dat mensen die de Bijbel hoger inschatten dan de Grondwet en Mensenrechten zich niet hoeven bezig te houden met kleinigheidjes als waarheid en feiten. Hoe komt het eigenlijk dat in onze moderne tijd godsdienstwaanzin nog bestaat?

Maar waar ik eigenlijk écht nieuwsgierig naar ben is de waarheid achter deze volstrekt bezopen regeringsplannen.

Fotoverslag

Zonder al te veel woorden te gebruiken laat ik u weten dat wij hebben genoten van een heerlijk weekend met cupcakes bakken, een festival in Amsterdam Oost waar een vriend vrijwilliger was bij het zeilen, klimmen en kanovaren, een barbecue, tennis, darts en Formule 1 kijken en een middagje zwemmen.

Hierbij een klein fotoverslag:

Hartslag (Een verhaaltje)

De manier waarop hij naar de bladblazer keek deed vermoeden dat hij er nog nooit één gezien had.

Een volle minuut keek hij in volle verwondering en met ingehouden adem toe hoe blaadjes en papiertjes van de stoep werden geblazen.

Toen schudde hij zijn hoofd, draaide zich om en liep weg.

Zijn wandelstok zette hij neer in het ritme van zijn hartslag.

===================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Taalonderwijs

Ben nu net terug van een vergadering van het bewonersplatform terwijl ik nog overmatig naar zweet rook na het succesvol meedoen aan de lokale Avondvierdaagse.

Gisteren spraken wij na het wandelen af met een oud-collega van mij. Terwijl wij op het terras zaten kwam er toevallig een vriendin van mijn vriendin voorbij die ook mijn oud-collega hartelijk begroette. Zo zie je maar weer...de wereld is een dorp!

En in een dorp is het belangrijk dat je netjes en respectvol met elkaar omgaat. Daarom vroeg ik de gemeente waarom van de ene op de andere dag ontzettend veel parkeerautomaten waren verdwenen. Hier staat hun antwoord, samen met mijn wedervraag.

U ziet: met een eenvoudig mailtje kan een hoop worden bereikt. Het is geen kwestie van 'geen tijd hebben' (Het meest gebruikte excuus van mensen om dingen maar niet te doen) maar gewoon doen. En het kost echt niet veel tijd om een mailtje te schrijven.

Vorige week woensdag werd mij per e-mail gevraagd of ik vrijdag beschikbaar was voor de opnames van een reclamefilmpje. In België. Ik belde het contactnummer en zou nog diezelfde middag worden teruggebeld. Omdat dat niet gebeurde belde ik zelf maar....'Sorry, maar morgenochtend krijgt u écht meer te horen!' Omdat ik de volgende morgen niets hoorde stuurde ik een mailtje waarop ik het antwoord kreeg: 'Vanmiddag krijgt u écht antwoord.' 's Avonds had ik nog niets gehoord dus stuurde ik vrijdagmorgen weer een e-mail waarop des middags een antwoord kwam: 'Sorry maar ik had geen tijd om u te vertellen dat u voor niets een hele dag hebt vrijgehouden.' Omdat ik zelfs op het laatste moment niets hoorde heb ik een uur werken in rekening gebracht. Toevallig.

Ik bedoel maar: als je de loodgieter of tandarts niet of pas op het laatste moment afbelt moet je toch óók betalen? En zegt u tegen de loodgieter ook: '60 Euro per uur vind ik wat veel. Daar maken we maar 40 euro van. Okee?' Natuurlijk zegt u dat niet want hij zal u uitlachen en u kunt op zoek naar een andere loodgieter.

Maar waarom vinden mensen het dan zo raar wanneer een artiest hetzelfde doet als een loodgieter? Het mag voor sommigen een verrassing zijn maar ook artiesten moeten rekeningen betalen en ook artiesten vinden het onbeleefd wanneer een afspraak niet of erg laat wordt afgezegd.

Velen moeten nog worden opgevoed en iemand moet dat blijkbaar doen en u en ik kunnen iemand zijn. Ook op het gebied van taal valt een achterstand te bespeuren.

Men spreekt in de media doodleuk van: 'U kunt kiezen tussen A of B". Uiteraard hoort men te zeggen: 'U kunt kiezen tussen A en B', danwel: 'U kunt kiezen: A of B?'

En daar houdt het niet op. Ooit wel eens gehoord: 'De grootste helft van de groep...'? Dat kan natuurlijk niet want als een groep groter is dan de helft kan die groep niet de helft meer zijn...

En we gaan verder...
Volgens een reclameboodschap is "Bio oil" voortaan ook verkrijgbaar in flesjes van 80 ml. Waarbij 'ml' niet wordt uitgesproken als 'mililiter' maar als 'em-el'.

Je kunt tegenwoordig ook heerlijke 'Appel Cider' kopen. Waarbij 'Cider' niet wordt uitgesproken als 'Sieder' maar als 'Saider.'

Volgens de aankondiging van een spelprogramma genieten de deelnemers 'volmondig' (Gaan nu ook uw nekharen overeind staan?) en een kassadame vraag gerust aan een collega: 'Doe jij die ding even in die mandje?'

Mensen wordt al enige tijd niet meer gevraagd een spel te beoordelen of een recensie te schrijven maar kunnen 'een trip' (geen 'reisje') winnen door een 'review' te schrijven van een 'game'.

Update: vanmorgen hoorde ik een reclame voor Voltare emulgel. Dat komt nu blijkbaar 'met makkelijk te openen dop.' Fijn dat de dop makkelijk open gaat. Maar hoe zit dat met de tube?

Natuurlijk, ook mijn Nederlands is verre van perfect maar persoonlijk zou ik graag zien dat er weer wat tijd, geld en moeite werd gestoken in fatsoenlijk taalonderwijs.

Familieleden

Het is u vast ook opgevallen dat het opeens prachtig zomerweer is. Wij genieten daar dan ook met volle teugen van. Met name tijdens het wandelen van de Avondvierdaagse. Gisteren was de tweede dag daarvan en nu al blijkt mijn lichaam het allemaal prima te vinden. Wij doen de route van 5 kilometer want mijn heup is pas anderhalf jaar jong en omdat ik zo’n zes jaar op geen enkele wijze aan sport heb gedaan is mijn fysieke conditie ondermaats. Daarom heb ik voor mijn lijf een nieuw regime opgesteld.

Men is bang dat radicale moslims Nederland zullen overnemen en hier een Sharia-regime zullen instellen. Is die angst terecht? Nee. Zijn er dan geen radicale moslims? Jazeker wel! En er zijn ook radicale Joden, radicale hippies en radicale Christenen. Van die laatste groep zijn er zelfs ettelijke duizenden in Nederland. Zij willen vrouwen-kiesrecht afschaffen en wettelijk regelen dat homo’s niet als mensen worden gezien. Als het aan deze groep radicalen ligt zullen wij ons voortaan letterlijk moeten houden aan wat er in de Bijbel staat.

Moeten wij bang zijn voor deze lieden? Nee. Tenminste niet zolang wij het hoofd koel houden en nadenken voordat wij een hokje inkleuren op een stembiljet.

Bang zijn voor terroristische aanslagen is óók onrealistisch want wereldwijd is de kans om door een familelid te worden omgebracht 20 keer groter dan de kans om te komen bij een terroristische aanslag. Dus als er één groep is om bang voor te zijn dan zijn het geen moslims, homo’s, schilders of Prius-bezitters. Nee, als er één groep is waar wij – statistisch gezien - bang voor moeten zijn dan is dat wel de groep van onze eigen familieleden.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Marc van Uchelen

Egoïsten

Afgelopen week heb ik weer aardig wat gewerkt. Aan mijn geestelijke gezondheid, op kantoor, aan m'n algemene ontwikkeling, aan m'n bedrijf, mijn relatie, het huishouden en aan mijn fysieke gezondheid. Zaterdag middag woonden mijn vriendin en ik een lezing bij van Witte Hoogendijk, hoogleraar biologische psychiatrie. De verhandeling (en de nabespreking) ging vooral over de invloed van Vitamine D op Depressie. Veel Vitamine D halen wij makkelijk uit zonlicht; minstens een kwartier per dag buiten zijn werkt vaak beter op de gemoedsrust dan de meeste pillen en therapieën.

Die avond zat ik met mijn zoon opgesloten in een bioscoopzaal voor de film 'Olympus has fallen'. Daarin zat de aardige scène waarin de president vraagt hoeveel geld een landverrader heeft gekregen waarop die antwoord: 'En u, meneer de president: voor hoeveel geld heeft u het presidentschap gekocht, ofwel uw ziel verkwanseld? Met u vergeleken ben ik een amateur als het om verraad gaat.'

Zondag (op de dag af 18 hele mooie maanden samen!) waren wij vrijwel de hele dag buiten op de Sunday Market in Amsterdam-Westerpark: mooi weer, een recordomzet en leuke stand-bezoekers! Om het af te maken 's avonds een lekker etentje waarmee ook mijn zoon werd bedankt voor zijn hulp met het opbouwen en afbreken van de stand.

In Turkije lijkt ondertussen de Democratie te worden afgebroken: de president geeft zichzelf steeds meer macht en wie protesteert mag daar grof voor betalen. Twee mensen die geweldloos stonden te protesteren tegen het ombouwen van een stadspark tot winkelcentrum zijn met een tank overreden en andere onschuldigen zijn in elkaar geslagen met knuppels en met pepperspray bewerkt. Iedereen kent ondertussen wel deze foto:

Gelukkig zijn er agenten die ter plekke ontslag hebben genomen omdat zij weigeren 'activisten' in elkaar te slaan in opdracht van hun regering. En wie denkt dat asocialen als de agent op de foto alleen in 'foute' landen te vinden zijn wil ik herinneren aan Hero Brinkman. De voormalig tweede man van Geert Wilders reed ooit met gedoofde lichten, veel te hard en dronken langs een politie-fuik om niet betrapt te worden. Terwijl hij zelf politie-agent was. In een TV-interview vertelde hij ook lachend als ME'er ongewapende mensen in elkaar geslagen te hebben 'Want waarom heb je anders zo'n knuppel in je hand?'

Overal om ons heen zijn er asocialen te vinden. Niet alleen bijvoorbeeld wethouder Tielemans uit Helmond die opstapte nadat uitkwam dat hij de burgers heeft laten betalen voor zijn 111 taxiritten van raadszaal naar kroeg maar ook mensen die een verbodsbord negeren en doodleuk de betreffende straat in rijden 'omdat zij haast hebben'. Hier een paar foto's van mensen die ik betrapte op asociaal gedrag:

Als je de mensen die zich zo gedragen vraagt waarom zij bijvoorbeeld hun auto op de stoep zetten, hun vuilniszak bij een ander voor de voordeur plaatsen of hun fiets voor de ingang van een winkel parkeren luidt steevast het antwoord: 'Ja maar, ik heb haast.'Waarop ik zeg: 'Nee hoor, dat heb je niet.' -'Hoezo niet?' -'Simpel: anders zou je nu niet minuten de tijd nemen om mij op kwade toon te vertellen waarom jij vindt dat regels niet voor jou gelden...'Steevast loopt het sujet (m/v) in kwestie dan luid mopperend weg. Best grappig.

Net als de menssoort die bekendstaat als Alfamannetje en bijvoorbeeld luidruchtig met een motor over het fietspad door het rode verkeerslicht scheurt. Eigenlijk niets meer dan compensatiedrang: zo hebben zij eindelijk iets groots en zwaars tussen de benen...;-) Maar stuk voor stuk zijn het natuurlijk egoïsten.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jean Stapleton