Eventjes vergat ik zelfs dat ik vanaf morgen voor een week het ziekenhuis in ga voor vervanging van het gewricht. Als u mij dus online even nergens aantreft weet u nu dus waarom...Uiteraard heb ik een paar stukjes voorbereid die in de loop van de week hier zullen verschijnen. Dan heeft u tijdens mijn afwezigheid toch nog iets te lezen van mij...;-)
Mijn zoon vond het zwemmen vanmiddag ook erg fijn want hij had nogal wat last van vermoeide spieren.
De Ferman was namelijk een paar dagen op survivalkamp geweest en kwam kapot thuis. Vrijdagavond lag hij dan ook al om 9 uur in bed. De volgende morgen liet ik hem doorslapen terwijl ik zijn zus ophaalde voor een weekend bij haar vader. Dezelfde dag maakten wij uitgebreid kennis met een nieuwe buurvrouw en diens moeder en daar weer het hondje van. Toen de verhuisploeg arriveerde vluchtte ik met m'n kinderen naar een buurtfestival. Daar even gesproken met de huidige stadsdeelvoorzitster die ik nog ken uit mijn tijd als raadslid.
Ook sprak ik er een man met wie ik ruim 20 jaar geleden in diverse rokerige zaaltjes gedichten stond voor te dragen. Verder liepen er mensen rond van het bewoners-overlegorgaan waar ook ik lid van ben. Het startschot voor dit zogeheten 'solidariteitsfestival' werd gegeven door Huub Oosterhuis.
's Middags mocht ik mijn dochter (gewoon thuis hoor!) leren poolen en samen met haar keek ik de huurfilm 'Wicky de Vicking'. Haar broer van 15 had opeens belangrijke dingen te doen op zijn laptop...;-)
(Opmerking: wie het geen biet interesseert hoe ik afreken met internet-"trollen" kan de volgende paar alinea's beter overslaan)
Wie ook graag met zijn laptop speelt is de jongeman tot wie ik nu eventjes het woord richt. Hij leest dit weblog minimaal twee maal per dag en bekijkt dagelijks mijn openbare foto-albums op Picassa en Flickr. Ach ja, ieder z'n hobby, zullen we maar zeggen...Ik geef'm nu eventjes overdreven veel aandacht want het is vooral aandacht dat hij wil.
Op mijn intense aandringen gaf hij mij per e-mail (onder het geweldige en hoogst originele maar zeer zeker niet puberale alias 'Erwin, de man met de voorbinddildo') uiteindelijk zijn telefoonnummer zodat ik hem kon uitnodigen voor een biertje om'ns over zijn problemen te praten.
Helaas: wanneer ik bel en de telefoon gaat over krimpt J in elkaar van angst en trilt vervolgens zo hard dat hij niet in staat is de hoorn op te pakken. Dat, of hij is toch gewoon simpelweg laf.
Hai J! Leuk voor je dat je weer uit de isoleercel mag en ons via het reactievenster bij mijn stukje van gisteren wees op hoe slecht mijn foto's eigenlijk zijn...Laat je ons ook even foto's van jezelf zien zodat je ons kunt laten zien hoe superieur jij bent in het maken van foto's met een mobieltje?
Dat je geniaal bent in het bedenken van pseudoniemen zoals 'Wiske', 'bofbev' en 'Kevin' en 'Superfuck' wisten we al. En dat je naast het leiden van je eigen leven ook dat van mij van minuut tot minuut volgt is erg knap! Ik weet zeker dat meer mensen willen weten hoe jij dat doet! Zou je alsjeblieft een paar geheimpjes van jouw superieure intellect met ons willen delen? Alvast bedankt.
Hierbij die waanzinnig mooie foto die jij mij een paar weken geleden zelf opstuurde van jouw eigen hand (hoe komt het eigenlijk dat jouw rechterhand zo gespierd is, J? Heb je wellicht geen vriendin?) en laptop. Wat een geweldige compositie en wat een magnifiek gebruik van de modernste technieken!
Ik vind het onbegrijpelijk dat wij de naam "JvW" nog niet zijn tegengekomen in foto-vakbladen. Je zou miljoenen kunnen verdienen als fotograaf voor National Geographic! Het siert je dat je zo bescheiden bent dat je uitsluitend in alle anonimiteit jouw foto's maakt en zelden publiceert. Mede daarom voel ik mij verheugd en vereert dat jij mij persoonlijk laat delen in jouw superioriteit! Waar heb ik die eer aan te danken?
Toch vond ik dat de wereld moest zien hoe onvoorstelbaar goed jij foto's kunt maken. Absoluut niet uit de heup of pols geschoten, dat kun je natuurlijk zó zien. Duidelijk is dat je dagenlang hebt lopen nadenken over hoe je dit meesterwerk tot stand zou kunnen brengen.
(Erop klikken = vergroten)
Daarom bij deze de foto waar het om gaat. En o, wat was je trots toen je erbij vertelde dat het je al binnen een paar dagen gelukt was om een foto waar ik op sta op je bureaublad afgebeeld te krijgen! En terecht. Lang niet iedereen lukt het om zo snel zelf te ontdekken dat je een foto kunt gebruiken door met een rechtermuisklik een menu op te roepen waarna je kunt kiezen voor "foto gebruiken als bureaublad achtergrond". Het is mij een eer om te leren van een grootmeester in de kunst van de fotografie zoals jij er duidelijk één bent, J!
En voor wie zich stoort aan de uitspraken van JvW: hij is echt niet ziek, gestoord, onbeschoft of zwaar verslaafd aan wiet en alcohol maar gewoon een superaardige Haarlemmer die het beste voorheeft met mij en de rest van de mensheid. Echt waar.
Zo. Tot zover de overdreven overvloed aan aandacht voor de arme J. Daar zal hij het voorlopig even mee moeten doen...;-)
Zoals de arme J (een ex-collega van een vriend van mij die om een of andere reden vindt dat hij mij en mijn reageerders regelmatig moet lastigvallen met provocerende opmerkingen) zijn er wel meer. Kijkt u maar'ns rond op fora van media of op Twitter. Stuk voor stuk zijn ze onder hun schuilnamen als @zero_islam of @nuclearfailure bijzonder dapper. Maar in het openbaar en onder hun eigen naam voor hun 'mening' uitkomen? Nee, daar hebben ze eenvoudigweg het lef niet voor.
Uiteraard wèl heel hard roepen dat zij zich geïntimideerd voelen door vrouwen die in burka rondlopen 'omdat je niet kunt zien met wie je spreekt' maar wèl zo hypocriet om anderen anoniem uit te schelden.
En - sorry dat ik 't weer zeg - maar het is toch vooral de aanhang van de PVV (en met het Vlaams Belang zal't niet veel anders zijn, gok ik?) dat zich schuldig maakt aan dit gedrag.
Ik persoonlijk ben er van overtuigd dat wanneer het voor mensen met een IQ van minder dan 90 verboden wordt om te stemmen, partijen als de PVV volledig worden weggevaagd uit de samenleving.
Zij die (vermoedelijk) een week of zo offline zijn en mogen genieten van de cuisine van een lokaal hospitaal, groeten u!
(P.s. Een gesigneerd exemplaar van één van mijn boekjes aanvragen blijft natuurlijk mogelijk...Hint...;-))