Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Er is zoveel geweld tegenwoordig! Gisteren is er in [plaatsnaam] wéér iemand neergestoken/in elkaar geslagen/doodgeschoten!'
Is dat zo? Is er meer geweld en agressie dan 10, 50, 100 of 1000 jaar geleden?
=============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ ============================================
Er zijn meerdere antwoorden op die vraag. Zo is de registratie van geweldsdelicten verbeterd en wordt tegenwoordig ook verbale agressie meegeteld in de cijfers. Bovendien zijn er eenvoudigweg meer mensen dan vroeger. Stel dat 1 op de tien mensen te maken krijgt met geweld dan gaat het in absolute cijfers dus om meer mensen maar is er procentueel niets veranderd ten opzichte van enkele decennia geleden.
In de jaren '80 waren er meer terroristische aanslagen dan tegenwoordig maar er was nog geen sociale media en mensen haalden hun nieuws uit slechts een handvol kanalen en niet van honderden Facebook-berichten en duizenden Twitter-accounts. Gebeurde er iets buiten de eigen 'bubbel' dan wisten mensen dat eenvoudigweg niet.
In de Middeleeuwen waren veel meer mensen dan tegenwoordig het slachtoffer van gewelddadige berovingen maar door de toename van straatverlichting en een verbetering van het politiesysteem is dat soort geweld enorm afgenomen.
Verder terug in de geschiedenis:14.000 jaar geleden in het gebied dat wij nu kennen als Soedan vond er een bloedbad plaats. Mannen, vrouwen en kinderen werden afgeslacht, vermoedelijk in een conflict om grondstoffen.
Kortom: zo lang er mensen zijn die meer willen hebben dan een ander zal er geweld zijn.
Een oplossing is niet makkelijk te geven. In elk geval is het gebruik van geweld om een einde te maken aan geweld bewezen ineffectief. Als dat namelijk wél zo was zou er al lang geen geweld meer zijn.
'Als geweld echt de beste oplossing was om een einde te maken aan geweld,
Goed nieuws is er voor Alex van der Zwaan. En voor tientallen anderen die Donald Trump hielpen om met misleiding, omkoping, bedreiging en chantage in 2016 president van Amerika te worden. Voor hun smerige criminele praktijken moest een aantal van hen de bak in of boetes betalen maar de man die nog een paar weken president van Amerika gebruikt zijn laatste restje macht om hen te pardonneren. Als beloning voor geleverde diensten? Neuh. Omdat hij de advocaten, militairen, huurlingen, politici en zakenlieden nog nodig gaat hebben wanneer hij straks als burger voor diverse illegale zaken aangeklaagd gaat worden.
======================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ ========================================
Echt goed nieuws is dat in Zwitserland kuikentjes met een piemeltje niet meer worden vermalen tot dierenvoeder, alleen maar omdat zij een piemeltje hebben. Stelt u zich eens voor dat wij dat met mensen zouden doen: iedereen die meer geld kost dan oplevert levend de vermaler in?
Ook raar: mensen die zo veel van dieren - en met name van hun kat - houden dat zij die graag vermalen kuikentjes te eten geven 'want dat vindt mijn schatje zo lekker!'
Meer goed nieuws: de lockdown brengt hele gemeenschappen samen. Zo regelde de lokale Sikh-gemeenschap gratis eten voor gestrande vrachtwagenchauffeurs die door een combinatie van lockdown en Brexit in de file staan bij Dover, wachtend tot zij met hun producten naar het Europese vasteland mogen:
Ik weet't: ik zou iets moeten doen aan de draden-ellende achter mijn computer. Maar wilde even laten zien hoe graag Billy de Kat op het voetenbankje onder mijn bureau zit. Met name wanneer hij daarbij op mijn voeten kan zitten.
Iemand op Facebook zei: 'Mijn kat wil wel model zijn voor jouw 'lolcats'!' Dus vandaar dat u voortaan af en toe een foto ziet van Mark de Kater die mijn korte teksten compleet maakt met een bepaalde houding of gezichtsuitdrukking, aldus een 'lolcat' creërend. Hier de eerste van die serie:
Waar is eigenlijk geen app voor? Legpuzzels leggen, zegt u?Helaas. Mensen doen zelfs aan Ministecken op de telefoon. Ook al heet het dan Mozaïek Magie of zo. Het zijn ook niet twee of drie appjes waarmee mensen 'colour by numbers' op hun telefoon kunnen doen maar duizenden.
Niets mis met een beetje tijdverdrijf natuurlijk maar - gewoon even voor de leuk - waar heeft u een app voor op uw telefoon voor iets dat net zo makkelijk 'in het echt' gedaan kan worden? Staat u bijvoorbeeld op om aan de thermostaat te draaien of gebruikt u een app om te voorkomen dat u drie meter moet lopen en uw hand moet uitstrekken?
===============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
===================================
Maandag had ik wat meer willen doen dat ik uiteindelijk gedaan heb want er ging van alles mis. Zo werd mijn browser 'gekaapt': bij het openen van een nieuw tabblad werd mij gevraagd mijn abonnement voor Norton Anti-virus te vernieuwen. Maar dat heb ik niet. Bij het invoeren van een willekeurige zoekterm of bij het klikken op een link werd ik doorverwezen naar de zoekmachine van Yahoo. Op kantoor bij de brouwerij had ik dat pré-corona ook eens: toen werd ik steeds doorverwezen naar zoekmachine Yandex 'Wij bewaren alle cookies voor u zodat u nooit meer opnieuw hoeft in te loggen in sociale media en bij uw bank!' Oké, niet zo letterlijk maar erg betrouwbaar is deze site - waarvan de eigenaar een zakenrelatie is van een zekere Russische president wiens naam ik niet zal noemen maar die begint met een P en eindigt op utin - echt niet te noemen.
Uurtje of twee bezig geweest met het verwijderen van het virus maar nog steeds is het niet volledig verdwenen. Heb nu wel een stuk meer respect dan ik al had (en dat was veel) voor al die mensen die bezig zijn met het ontwikkelen van een anti-Covid vaccin.
's Middags via beeldbellen overleg met een vriendin over een naderend verhalen-vertel gebeuren: 'Wat wordt het thema? Hoe geven wij daar invulling aan? Wat is een goede lengte in tijdsduur voor een pauze? Geven wij de deelnemers iets te doen in die pauze? Wat dan? Hoe pakken we de promotie aan? Wat wordt ons verdienmodel? Op welke manier laten wij mensen de gast van die avond vragen stellen?' En zo verder.
Even een rondje lopen omdat mijn heup in beweging moet blijven
en vervolgens een hapje gegeten: omelet met kaas, tomaat en broccoli:
's Avonds mocht ik weer inloggen in Zoom. Ditmaal voor de viering van de winterzonnewende. Met stemmige muziek in 'split screen modus'.
Een kaars aangestoken zien worden op een beeldscherm is een wat andere ervaring dan in het echie maar het is fijner om onder die omstandigheden iets te vieren dan helemaal niet.
In de napraat allemaal treurige verhalen over ziektes, angsten, eenzaamheid, het missen van geliefden. De vrolijke noten waren spaarzaam en bestonden vooral uit donkere humor.
Tegen elf uur ging ik lekker tegen mijn vriendin aan liggen op de bank en samen keken wij de 'feelgood' kerstfilm Rise of the Guardians. Prettig. Fijn.
Dinsdag redelijk bijtijds aan het werk voor de brouwerij waarbij mij iets onder ogen kwam waar ik mijn werkgever maar eens over moest bellen.
In de (sociale) media kwam mij het bericht onder ogen dat de dictator president van Nicaragua nog een tijdje aan de macht wil blijven en daarom doodleuk de oppositie heeft verboden deel te nemen aan de komende verkiezingen. Kan mij voorstellen dat zijn Amerikaanse collega nu erg jaloers is dat hij dat niet bedacht heeft.
Even voor de mensen die een positieve uitslag kregen van hun coronatest en besloten dat voor zich te houden: dat is een slecht idee. Tenzij je het leuker vindt in een cel te zitten dan thuis.
De bevolking van Engeland is deze dagen flink aan het hamsteren, bang dat zij na het afscheiden van de EU per 1 januari sommige producten niet meer kunnen krijgen en andere goederen belachelijk duur zullen zijn. Daar krijgen zij gelijk in.
Brexiteers doen mij een beetje denken aan de tiener die roept: 'Mijn ouders hebben stomme regels. Ik wil niet meer naar ze luisteren dus ik loop lekker weg!' en na twee dagen moe, nat en hongerig terugkomt, mompelend 'en toch vind ik jullie stom'. Kortom: kinderachtig gedrag van de mensen die voor een Brexit stemden. En zich er in lieten luizen door de aanstichters die het puur om persoonlijk financieel gewin ging.
Bijvoorbeeld de rijkelui die bang waren voor de aankomende nieuwe Europese wet die het moeilijker maakt de belasting te ontduiken voor bedrijven die in de EU gevestigd zijn. 'Weet je wat? Wij zorgen er gewoon voor dat ons Engelse bedrijf niet meer in de EU staat! En stopten miljarden ponden in een Brexit-campagne. Daar schreef ik hier (in het Engels) over.
In mijn lunchpauze lukte het mij het gemene virus te verwijderen waardoor mijn browser dingen deed waar ik het geen opdracht toe gaf. Houzee ende hoera! Anders had ik mijn ICT-kundige zoon gebeld en was het ook opgelost maar ik ben stiekem best een beetje trots dat het mij zelf gelukt is.
Van een Broeder uit mijn Loge ontving ik een welgemeend compliment aangaande mijn werk als Secretaris voor de club. Daar wordt een mensenhart warm van! Prettig om zo'n bericht onder ogen te krijgen tijdens een verder vrij saaie werkdag. Soms mis ik het echt wel om collega's in de buurt te hebben. Anderzijds ben ik thuis in mijn eentje productiever want op de brouwerij ben ik toch snel geneigd tot 'even' een babbeltje met een klant, 'even' een collega te vragen hoe diens weekend was, 'even' een collega te helpen met een klusje.
's Avonds deden mijn vriendin en ik fijne dingen. Samen.
Woensdag las ik op de informatiestromen dat Donald Trump over een paar weken een paar corrupte politici, huurlingen, advocaten-van-de-duivel en gewetenloze zakenlieden nodig heeft. Dan zal hij als burger worden aangeklaagd voor diverse wetsovertredingen die hij als president beging. Kortom: hij maakte gebruik van zijn laatste restje macht als president om enkele tientallen schurken uit de bak te halen waar zij terecht in zaten.
Wat mij meer verontrustte is het bericht dat steeds meer jongeren zich eenzaam en gedeprimeerd voelen. Ik meldde al eerder dat ik het niet eens ben met de overheid die in campagnes over eenzaamheid en depressie uitsluitend ouderen toont maar mijn mening wordt nu onderbouwd met cijfers.
In mijn lunchpauze schreef ik de laatste paar kerstkaarten en verrichtte wat werkzaamheden voor de Geheime Jongensclub.
Deze dag communiceerde ik met acht verschillende mensen. Inderdaad: in vergelijking met het begin van de pandemie deed ik een stapje terug want in maart zat ik nog op zo'n 20 contacten per dag. Maar als in contact blijven met vrienden en familie een dagtaak wordt en je bijna nergens anders meer aan toe komt, klopt er iets niet helemaal. Vind ik. Of nee, het werden 12 individuen met wie ik contact had. Het bestuur van mijn maandagavondclub tel ik voor het gemak als één. Anders is het valsspelen. Dito voor de familie Messenger-groep. En de e-mail aan ruim 40 leden van een club.
Een van de boodschappen die ik ontving kwam van de huidige Grootmeester van de Vrijmetselarij in Nederland. Wat veel mensen niet weten: aan het begin van de Tweede Wereldoorlog kende de organisatie zo'n 8000 leden. Nadat Hitler en zijn trawanten hun ideeën hadden uitgevoerd waren er nog ongeveer 300 over. Mede door dat vreselijke gemeenschappelijke verleden is het een vrij hechte groep. Bijna familie. Daarom voelen Broeders (en sinds zo'n zestig jaren voordat vrouwen stemrecht kregen in Nederland ook Zusters) echt als familieleden. Bijzonder vind ik dat.
Net als dat ik nog niemand tegenkwam die mij inhoudelijk antwoord kon geven op de vraag: 'Heeft u wel eens een gluut gezien?'
Eind van de middag arriveerde mijn wekelijkse voedselpakket. Om veiligheidsredenen worden de pakketten tegenwoordig gebracht. Samen met een buurvrouw bekeek ik wat er zoal in zat. Veel!
Een deel ervan verorberde ik met hulp; een vriend kwam eten. En wij spraken over de oorsprong van de mensheid en sneden andere boeiende onderwerpen aan. Terwijl ook mijn vriendin ons vereerde met haar aanwezigheid.
Donderdag kon ik gelukkig een beetje uitslapen want het werd weer eens laat. Beetje schoonmaken en opruimen, de laatste kerstkaarten op de bus, thee drinken met een buurvrouw die zo lief was voor mij de lakens te wisselen. Voor mij - met mijn 1.40m - al een behoorlijke klus om over de breedte van het bed gestrekt een onderlaken vast te zetten maar met mijn kapotte heup kan de activiteit zo in het rijtje 'Werken van Hercules'.
Verder nog een beetje schoonmaken en opruimen, een verhaaltje bedenken voor mijn wekelijkse rubriek op vrijdag, de die ochtend gedraaide was ophangen, oliebollen halen voor kerstavond,
mij amuseren met de kat en diverse berichten van en aan diverse mensen...ach, u kent dat wel. Er was nog wat eten over van de avond ervoor en met twee oliebollen erbij uit de eerder gehaalde zak was mijn buikje weer vol.
Ook amuseerde ik mij met de berichtgeving rond Brexit en een trots glunderende Boris Johnson die er hoogstpersoonlijk voor heeft gezorgd dat mijn Engelse vrienden er vanaf 1 januari slechter aan toe zullen zijn dan vier jaar geleden. Nou, tjonge. Wat een prestatie!
Ook zeer kostelijk: het uiteenvallen van Forum voor Democratie. Dat splinterpartijtje op rechts zijn nu twee partijen: het FvD met Thierry Baudet en JA21 met Eerdmans en Nanninga. Humor!
's Avonds een beetje voor de buis gehangen tot mijn vriendin er was. Tijd voor...kerstavond! Normaliter betekende dat ergens heen gaan (etentje bij tante, betaald rondlopen op een bedrijfskerstfeest...) maar nu dus op de bank. En slimme verspreker. Beeldbellen met een vriendin in Brussel. Dito met familie in Chicago. Of nu ja, in 'een buitenwijk op maar twee uurtjes rijden van het stadscentrum'. Want in Amerika zijn niet alleen de hamburgers maar ook de afstanden tussen A en B enorm groot.
Vrijdag was eigenlijk een werkdag maar in verband met kerst besloot ik dat de afdeling Financiële Administratie van een brouwerij - ik dus - gesloten was. Mijn vriendin zette koffie voor ons. En met een heerlijke papaya in de maag zetten wij ons aan een belangrijke kersttaak: het uitpakken der cadeautjes!
(Prachtig boek, 'De Jongen, de mol, de vos en het paard' van Charlie Mackesy!)
De Kerstman had mij gevraagd een nieuw smartphonehoesje te regelen
voor me meissie:
Uiteraard komt daar een kerstelijk muziekje bij. Mijn persoonlijke favoriet is deze:
In de middag ging mijn vriendin naar een afspraak en keek ik even rond op de interwebs. Waarbij ik dacht: 'O, wat zal die man een schuldgevoel hebben!' bij het bericht over een zorginstelling dat bezoek kreeg van een hulpsinterklaas die in het dagelijks leven de zoon is van een van de bewoners en het virus onder de leden bleek te hebben.
Zelf is hij er geen dag ziek van geweest (fysiek althans. Mentaal zal hij er nu behoorlijk ziek van zijn.). Van de 170 bewoners hebben er 121 het virus opgelopen en zijn er inmiddels 18 overleden. En nog steeds zijn er mensen die beweren dat het 'maar een griepje' is, 'helemaal niet zo erg', 'mensen gaan tóch wel dood' en 'een mondkapje voelt zo oncomfortabel'. De betreffende hulpsint zou nu kunnen denken: 'Ja, ik hield meestal wel voldoende afstand, kwam alleen in gemeenschappelijke ruimtes waar de bewoners in kringetjes gezellig zaten mee te zingen met mij maar als wij nu eens niet hadden gezongen en ik zo'n prachtig Sint-mondkapje had geregeld!?'
Ook in het nieuws: in De Bilt is 700 dagen achter elkaar geen sneeuw gevallen. Natuurlijk zorgt de natuur zelf voor wisselingen in klimaat. Maar waar de natuur doorgaans een jaartje of 10.000 over deed gaat nu dankzij mensen in enkele decennia. En dat is niet goed. Ontkennen dat klimaatsverandering een probleem is betekent niet dat klimaatsverandering geen probleem is. Bovendien net zo nutteloos als beweren dat zwaartekracht niet bestaat. Van mij mogen mensen die ontkennen dat door toedoen van mensen het klimaat te snel verandert bewijzen dat de zwaartekracht niet bestaat.
Op social media deed een vriend van mij zijn beklag: 'Door de 'multi culti' samenleving mogen wij heel veel tradities niet meer hebben!' 'Noem eens één enkele traditie die 'wij' niet meer mogen hebben sinds Nederland een paar duizend jaar geleden een multi-culturele samenleving werd?' Denk dat het antwoord even op zich laat wachten want het is gewoon niet waar. Sterker nog: veel van onze tradities hebben wij juist te danken aan de invloed van andere culturen: Moederdag, Halloween, vuurwerk...noem maar op.'
Goed, een paar tradities zijn afgeschaft, veelal onder invloed van mensen die naar Nederland keken met de vraag: 'Hoe is het in godsnaam mogelijk dat jullie dit doen?' Bijvoorbeeld kat knuppelen en haring trekken maar ook mensen met een donkere huidskleur belachelijk maken door van hen een karikatuur te maken rond het Sinterklaasfeest wordt steeds vaker gezien als 'not done'.
Om mijn heup een beetje in conditie te houden liep hobbelde ik een klein stukje door de buurt:
Mijn gade had eten mee die avond, zelfgemaakt door een vriendin: een heerlijke salade vooraf en een fijne veganistische lasagne als hoofdgerecht.
Bovendien kreeg ik van de vriendin een kerstcadeau: vier biertjes van een van mijn favoriete merken: La Chouffe. Dat kwam goed uit want volkomen onverwacht en onaangekondigd had ik opeens twee vrienden in huis. Het werd gezellig
en...hoe verrassend!...laat.
Zaterdag een beetje uitgeslapen en genoten van het uitzicht op de restanten van een klein verrassingsfeestje:
Vier mensen in mijn woonkamer is wel het maximum om voldoende afstand te kunnen houden en een ieder bleef zoveel mogelijk zitten en gebruikte eigen glazen en flesjes. Maar ook dan kun je lol hebben en verhit van gedachten wisselen over in hoeverre een gegeven verkeerd geïnterpreteerd lijkt te zijn.. Dus.
Mijn vriendin hielp met schoonmaken en opruimen. Fijn, want vooral bukken is tegenwoordig lastig voor mij.
's Avonds lagen wij tegen elkaar op de bank. Kat en afstandsbediening naast ons. Te kijken naar het Knoopgala 2020. Dit ontroerend stukje heeft de snijtafel niet overleefd:
maar geeft voor mij aan waar het festival (en het leven!) om draait: kijken naar wat iemand nog wel kan en niet naar wat iemand niet meer kan en tegelijkertijd kalm omgaan met iemand die het gewoon even niet meer weet.
Andere mensen als mens behandelen dus. Zoals je zelf graag behandeld wil worden. Ongeacht geslacht, geloof, 'beperking', voorkeuren, uiterlijk en meer zaken die ons van elkaar onderscheiden maar niets afdoen aan het feit dat wij allen gelijkwaardig aan elkaar zijn.
Na genoten te hebben van het enthousiasme, de vreugde en de oprechtheid van de deelnemers belde ik met mijn jarige broer en vervolgens keken mijn wederhelft en ik een horrorfilm. Eigenlijk een vervolg op The Shining, 'Dr. Sleep'. Gaaf!
Zondag was in het nieuws dat jongeren in plaatsen als Veen en Staphorst hun geloof uitten door de Here te eren met licht. Zij creëerden 'glow in the dark' automobielen en stuurden vuur de Hemelen in. Dienaren van Satan die een einde wilden maken aan hun traditionele ritueel bestreden zij met heilige knallen en door hen Het Licht te laten zien. Bijzonder devoot, deze jongelui. Hun ouders die hun geloof uiten door overheidsadvies te negeren door in kerken elkaar met honderden tegelijk aan te steken met het coronavirus en er op vertrouwen dat God zal voorkomen dat zij sterven, kunnen daar een voorbeeld aan nemen.
Mijn vriendin nam de stofzuiger ter hand en ik de strijkbout en intussen luisterden wij naar de Top 2000. Samen keken wij de prachtige animatiefilm The Red Turtle. Mooi gemaakt, prachtige muziek...zeer aanbevelenswaardig!
Toen zij de deur uit was keek ik naar de kwalificaties in het langebaan schaatsen. Geen sport die haar erg kan boeien dus daar houd je rekening mee, toch?
De week eindigde ik met een hapje eten, een potje thee leegdrinken en te zien wat producenten van films en TV-series zoal te bieden hebben heden ten dage. Nog meer dan genoeg te doen in huis maar dat wacht maar even.
===================================
In de serie Onbekende Helden deel ik deze week met liefde ruimte in voor de vrijwilligers (m/v/o) van Guerilla Kichen Amsterdam. Door bijna-over-datum-voedsel in te zamelen uit diverse bronnen en tassen daarmee te vullen die iedereen die dat wil van hen kan afnemen. Gratis ende voor niets! Hoewel een bijdrage (een paar muntjes voor het onderhoud van de gebruikte ruimte en bakfietsen, lege tassen, een uurtje helpen) zeer op prijs wordt gesteld.
In iets andere vorm schreef ik dit verhaaltje al eens eerder maar aangezien het kerst is besloot ik het eens anders te verwoorden.
Voor de juiste sfeer vraag ik u deze muziek te luisteren terwijl u het verhaaltje leest:
Fijne kerst.
=========================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
========================
Als kind was ik verliefd.
Op het allermooiste meisje van de wereld.
En van de klas.
Zoals dat gaat danste zij ook prachtig.
Op het schoolfeest.
Met de jongen met de meest vierkante kaak in de klas.
Dus niet met mij.
'In verwarde toestand voor de bus gelopen',
zei het in de krant,
een jaar nadat ik haar voor het laatst zag.
Maar ik wist beter.
Zij overleed niet lang nadat mijn zoon was geboren.
Mensen die zich 'Realist' of 'Rechtdoorzee' of 'Alt right' (Racisten 'racisten' noemen valt niet onder vrijheid van meningsuiting. Dat staat in het niet-bestaande rijtje van 'uitzonderingen op Vrijheid van Meningsuiting') noemen zijn verdeeld: enerzijds willen de aanhangers van Bart Nijman en anderen van GeenStijl vuurwerk verbieden 'want het is gevaarlijk en hondjes schrikken er zo van!' maar anderzijds is er het Forum voor Democratie van Thierry Baudet dat juist tégen een vuurwerkverbod is 'want het is traditie en bovendien niet te handhaven.'.
Inderdaad: exact tegenovergestelde van het FvD standpunt over migratie, met name van mensen uit 'moslimlanden'. Mensen uit zeer diverse culturen binnenlaten is al écht een eeuwenoude traditie en FvD vindt een Boerkaverbod prima te handhaven.
Er hoeven alleen maar een paar miljoen meer agenten op de Nederlandse straten te patrouilleren. Of zo. Moeten agenten iedereen beboeten die een deel van zijn of haar gezicht bedekt? Maar agenten mogen nu ook mensen beboeten wanneer die hun gezicht juist níet bedekken.
Ik vind dat verwarrend. Hoe kan iemand vinden dat een verbod nooit te handhaven valt én vinden dat een verbod moet worden ingesteld 'want het instellen van een verbod werkt!'?
Begrijpt u waarom mensen én tegen én voor het behoud van tradities zijn?
=====================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Goed nieuws vind ik dat mensen ondanks alle Corona-gekte niet hun gevoel voor humor zijn kwijtgeraakt:
Dit schatje liep rond in een winkel waar ik laatst was.
In de weerspiegeling ziet u nog een stukje van mij en mijn stok:
De lolcat van deze week gaat over geloven:
'Ik hou ervan wanneer mensen zeker weten
dat zij ergens in geloven.'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Op Twitter komt men veel mensen tegen met een Nederlands vlaggetje in hun profiel en zelfs 'Ik ben blank' als toevoeging bij hun naam. 'Ik ben realist' en 'Ik hou van Nederland' kom je ook veel tegen bij hen. Net als berichten als 'Ik ben geen racist en ik heb niks tegen buitenlanders/moslims/negers/homo's maar...'. Opvallend vaak berichten zij dat zij 'zelf nadenken!' maar dat blijkt niet uit de berichten die zij zelf schrijven of 'retweeten'.
Er zijn uitzonderingen maar de meesten hebben een vrij laag IQ en tonen een slechte beheersing van de Nederlandse taal. Het is misschien niet aardig van mij maar ik kan het niet laten hen uit te lachen wanneer zij weer eens dingen beweren als 'dat is zo want dat vind ik en bovendien las ik het op Facebook!' en variaties op: 'Allemaal die niet goed hollants prate motten op zoute!'
===================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ =========================================
Maandag begon traditiegetrouw met een rondje (sociale) media. Zo las ik dat een man het vuur opende op een groep mensen die net daarvoor kersliedjes hadden staan zingen, vlak buiten een kerk in New York. Behalve vuurwapens, munitie, messen en benzine had de man ook een Bijbel bij zich. Daardoor - en vanwege zijn lichte huidskleur vermoed ik spreken media en instanties van 'een warrige man' en niet van 'een terrorist'.
Zo staat ook bij de rellen op Urk nergens vermeld wat de huidskleur en of de religie is van de relschoppers in kwestie. Nou, dat weet ik het wel!
Waarom weet ik niet, maar vrouwen spreken bij het noemen van vrouwelijke kennissen over 'een kennisje'. Daar kwam alleraardigste reacties op op sociale media en ging het onder meer over het mannelijk equivalent 'een vriendje'. Als in: 'Ik heb een vriendje bij de bank' en 'Een vriendje van mij kan wel kaartjes regelen.' Gaat het bij vrouwen doorgaan om 'iemand van het vrouwelijk geslacht waarvan je het gezicht aan een naam kunt koppelen maar meer ook niet', is het bij mannen vaker een geval van: 'Ik ken iemand die mij gunsten verleent maar zeker nooit 'een vriend' zal noemen.'
Is u dat wel eens opgevallen? Dat vrouwen spreken van 'een kennisje' en mannen van 'een vriendje'?
Had een buurvrouw op de thee, later een andere op de koffie en mijn wederhelft kwam mij thuis opzoeken. En nam een lekker soepie voor mij mee. En druiven.
Een vriend kwam langs om een van mijn gitaren op te halen. Het is de gitaar die ik eigenlijk alleen maar gebruik bij optredens van 'Mini Kiss' maar er zijn voorlopig geen optredens en de vriend heeft iets aan zijn pols waardoor hij blij is met de wat kleine gitaar. Ik leen die dan wel van hem wanneer ik weer eens op de planken mag staan.
Kon hen vertellen dat een planner van het ziekenhuis had gebeld: bij leven en welzijn (...) lig ik met de kerstdagen daar bij te komen van het verwijderen van mijn oude en inzetten van een nieuwe heup. Ik schoof in één keer door op de lijst met wachtenden omdat blijkbaar niet veel mensen de kerstdagen in het ziekenhuis wensen door te brengen. Maar daar kan het toch ook gezellig zijn?
Gezellig zitten kletsen met de mevrouw die de agenda beheert van de afdeling orthopedie: Er stond 'vervanging van linkerheup' in het online dossier. Dat heb ik maar even recht laten zetten. 'Kijkt u eens bij de omschrijving van de klachten, mevrouw.' 'Hé, da's gek. Daar staat: 'Heeft last van rechterheup.' Nou, zal ik dat dan maar even aanpassen voor u?' 'Heel graag, mevrouw. Bijkomen uit narcose met twee nieuwe linkerheupen (tien jaar geleden werd mijn linkerheup al vervangen. Red.) terwijl de rechter het nog steeds niet doet lijkt mij een onprettige gewaarwording.'
Luisterend naar de Top 2000 bereidde ik een vergadering voor, beantwoordde een aantal berichten en verwijderde wat vlekken van mijn vloer. Met een zwabber-geval want bukken lukt niet meer. Niet iedereen die bij mij naar binnenstapt veegt zijn of haar voeten bij het binnentreden. Nu heb ik best leuke matjes bij de buitendeuren maar die liggen er echt niet alleen voor de sier.
Ook ik luisterde naar premier Mark Rutte die ons vertelde dat er strengere coronamaatregelen komen omdat lang niet iedereen zich aan de regels heeft gehouden en het virus nog redelijk ongehinderd kan overspringen van persoon naar persoon. Achteraf gezien was het ook niet echt handig om scholen open te houden. Nu is namelijk bekend dat ouderen niet de meest getroffenen zijn door het virus maar dat heel veel jongelui ook ernstig ziek zijn en zelfs overlijden. Wat dat aangaat hoop ik dat het goed komt met de zoon van een collega die het virus heeft opgelopen. De zoon van een andere collega had het ook maar is inmiddels en gelukkig hersteld. U heeft wellicht de beelden gezien van leden van een studentenvereniging die lekker in een bus stonden te hossen?
Beetje jammer. Je kunt weliswaar niet in het virus of de gevolgen ervan geloven, maar dat wil niet zeggen dat het virus niet in jou gelooft. Dat weet Harald Hänisch (de Duitse versie van Neerlands 'trots' Willem Engel en lid van de Duitse versie van Forum voor Democratie) nu ook: hij overleed aan de gevolgen van het coronavirus. Ook een andere Duitse 'complotwappie' (wiens naam niet bekend is gemaakt) ligt inmiddels naar adem te snakken in het ziekenhuis na het virus te hebben opgelopen. Jammer joh.
Ideetje voor de diverse overheidsinstellingen die maar niet kunnen doordringen tot 'complotwappies': vertel hen dat het dragen van een mondkapje absoluut verboden is en dat het voortaan verplicht is dagelijks dronken de polonaise te dansen en iedereen die je tegenkomt te knuffelen. Vergeet er niet bij te zeggen dat wetenschappelijke rapporten aantonen dat dansen, knuffelen en alcohol goed zijn voor het immuunsysteem. Behalve dat dat aantoonbaar waar is (bewegen is altijd goed, knuffelen maakt oxytocine aan (daardoor zijn verliefde stelletjes minder vaak ziek dan chagrijnen) en af en toe (af en toe dus, hè!) een glaasje alcohol werkt prima als bloedverdunner. En is soms ook gewoon lekker. En wie zich 'lekker' voelt heeft een beter immuunsysteem.) is bekend dat sommigen per definitie het tegenovergestelde doen van wat van hen wordt gevraagd. Iedereen die ooit wel eens een tiener in huis heeft gehad weet wat ik bedoel.
Vrijwel elke maandagavond is er tegenwoordig een 'Zoomparitie' (een vergadering via Zoom van mijn Loge. Dat woord spreek je uit op z'n Frans: 'Lôzschje') en ik belde mijn broer even om hem op de hoogte te brengen van het 'heuplijke' nieuws.
Dinsdag met koffie en appelflap ingelogd in de boekhouding van de brouwerij. Het is mij al eens eerder opgevallen; bedrijven die op hun factuur schrijven dat zij betrouwbaar zijn en kwaliteit leveren. Waarmee ik vermoed dat zij 'goede kwaliteit' bedoelen. Vergelijk: 'Gekeurd door de Nederlandse Bond van Huisvrouwen!' zonder te melden of die huisvrouwen het product hebben goed- of afgekeurd. De klant mag er toch van uit gaan dat de leverancier streeft naar het leveren van goede kwaliteit en dat de mensen die bij u thuis komen klussen er niet meteen de boel komen rausen.
Voor niet-Amsterdammers: 'Dat zij niet - terwijl u bijvoorbeeld even de hond uitlaat - uw portemonnee en juwelenkist leeghalen en uw Playstation achter in hun bedrijfsbusje plaatsen.' Let op: 'rausen' is wat anders dan 'sausen'. De rest van Nederland zegt: 'De schilder kwam mijn plafonnetje sauzen' maar Amsterdammers kennen de letter z niet. Zo keek ik als kind naar de bioscoopfilm 'Sorro' terwijl een vriendje uit Haarlem er 'Zorro' zag.
'Wij zijn betrouwbaar' op je website en factuur zetten is hetzelfde als schrijven 'Dit zijn letters', 'Jongetjes zijn anders dan meisjes' of 'Mijn vader heeft een piemel. Of in elk geval zo'n negen maanden voor mijn geboorte dan toch.' Kortom; compleet overbodig. Net als de voorgaande paar alinea's, als ik heel eerlijk ben.
Toch nog even dit: In de straat stond een busje geparkeerd van een installateur van zonnepanelen. Op het busje stond de tekst: 'Meer dan zonnepanelen'. 'Verkopen jullie ook theekopjes en maandverband?' ben ik dan geneigd te vragen. Hoezo houdt een installateur van zonnepanelen zich bezig met 'meer dan zonnepanelen?'
Vermoedelijk was ik wat melig uit een soort van vreugde over de kortdurende pijn en ellende die ik binnenkort te verduren krijg wanneer mijn rechterheup vervangen gaat worden door een kunstexemplaar.
Die vreugde was helaas van korte duur want nadat ik was gebeld door een assistente anesthesie ('Hé, het gaat nu toch écht gebeuren!', dacht ik nog) werd ik nog geen uur later gebeld door de planning: 'Uw operatie gaat toch niet door, meneer. Ik zet u in de planning voor 19 januari maar kan u niets beloven.'
Niet alleen de twee buurvrouwen die deze dag op visite waren toonden zich teleurgesteld maar ook mijn vriendin, mijn broer, mijn kinderen en een tiental vrienden die ik allen al had laten weten: 'Als ik een vreugdedansje kon doen zou ik dat doen na het horen van het goede nieuws dat ik over tien dagen al mijn nieuwe heup krijg!'
Boodschappen doen kon ik - hoewel lopen steeds moeizamer gaat - gewoon:
Gelukkig want 'supermarkten zijn essentiële winkels'. Vraagje dat ik richt aan het kabinet Rutte: Wat is de definitie van 'essentieel'? Dat is - zou je denken - dat wat noodzakelijk is, eerste levensbehoeftes'. Maar iedereen heeft andere behoeftes. Een zelfstandige winkeleigenaar heeft de dringende behoefte dat zijn winkel open blijft. Bijvoorbeeld.
Investeringsmaatschappijen...pardon...winkelketens hebben weer andere behoeftes. Eten en drinken, daar zijn wij het over eens. Maar moet de bakker dicht? Dat leuke boetiekje? De boekenzaak? Voor mij is lezen bijvoorbeeld een levensbehoefte.
De strengere maatregelen zijn geldig tot half januari. Desgevraagd vertelde een woordvoerder: 'Nee, wij hebben nog geen plan van aanpak voor de situatie na die datum.' Regeren is vooruitzien. Daaruit volgt de conclusie dat de regering Rutte niet regeert. Tieners raken in de war van besluiteloze ouders en gaan dan gekke dingen doen. Kijk maar naar de situatie op Urk en lees maar eens de berichten van mensen die zichzelf hebben wijsgemaakt dat de oorzaak van de pandemie moet worden gezocht in de aanwezigheid van 'buitenlanders', ofwel 'moslims en andere mensen met een niet-lichte huidskleur.'
Bij thuiskomst nog maar even gewerkt. Want waarom niet, tenslotte? Kreeg een factuur onder ogen die ik niet vertrouwde. Noem het maar intuïtie of beroepsdeformatie maar er leek iets niet te kloppen. Dus ik verrichtte een onderzoekje naar de leverancier van zelfgemaakte worsten: volgens de Kamer van Koophandel maakt het bedrijf worsten én verkoopt het schoenen én is het een investeringsmaatschappij. Ik vind dat verdacht. Maar volgens de 'Head of Sales' van de brouwerij is het in orde. Het zal.
We doen het er maar mee. Net als met het gegeven dat feestjes zijn afgelast dan wel uitgesteld. Erg spijtig bijvoorbeeld dat de viering van de Winterzonnewende niet genoten kan worden in de Werkplaats (andere Loges zeggen 'Tempel' maar ons clubje besloot ooit dat dat woord teveel als religieus klinkt) van de lokale Vrijmetselarij. Tsja, ga in je eentje thuis voor een computercamera maar strak in het pak in volle contemplatie naar een kaarsvlam staren terwijl je naar zachtjes weerklinkende klassieke muziek luistert nadat je een spiritueel betoog hebt aangehoord.
Woensdag maar weer gewoon aan het werk. Na mijn dagelijkse rondje (sociale) media uiteraard. Waarbij mij dit bericht in het oog sprong:
Duidelijk bericht van de overheid, toch? Elke winkel moet dicht behalve, mits, met uitzondering van, indien, tenzij...Ben nu wel blij dat Mark Rutte geen kinderen heeft. Het zou een hele klus worden voor klassenassistenten en kinderpsychologen om het arme warrige kind hoop te geven op een toekomst met een beetje duidelijkheid.
Heb meerdere malen toch echt duidelijk mijn werkgever en collega's laten weten dat ik data die ik niet ontvang niet kan verwerken. Praktisch gezien: een boodschappen- of benzinebonnetje of reisdeclaratie die ik niet ontvang zal ik niet verwerken omdat ik die niet kán verwerken. 'Dan moet je maar om bonnetjes vragen!' Behalve dat ik dat inmiddels enige tientallen keren gedaan heb, vind ik het een beetje absurd om elke werkdag elke collega te appen: 'Heb jij nog een bonnetje voor mij?'
Er zijn meer keuzes binnen het bedrijf waar ik als de afdeling Financiën niet zo heel blij mee ben: dat het bier niet alleen rechtstreeks bij ons besteld kan worden maar ook via een distribiteur van lokale producten, feitelijk een transportdienst voor winkels die hun producten bij mensen thuis geleverd willen krijgen maar zelf niet 'even' de zaak kunnen verlaten om de producten bij de klant te brengen. Die een flinke vergoeding vraagt voor de dienstverlening. Waarna bijna de complete winstmarge is verdwenen. Uit praktische overwegingen niet erg handig, spullen verkopen zonder daar winst op te maken. Vind ik.
Met een buurvrouw haalde ik ons wekelijks voedselpakket op
en wij stapten even een lokale coffeeshop in voor pijnstillende middelen voor mij.
Essentieel, nietwaar? In de zaak loopt een kat rond. Een prachtig diertje, als ik zo vrij mag zijn dat op te merken. Doet mij denken aan de - helaas inmiddels overleden - internetsensatie 'Grumpy the Cat'.
's Avonds kwam een vriend van mij gezellig eten en - vaste lezers raden het wellicht - het werd laat.
Donderdag kon ik gelukkig een beetje uitslapen. Beetje opruimen en afwassen. Voor zover dat gaat met een wandelstok of met een hand aan het aanrecht om mijn rechterbeen te ontlasten.
Een buurvrouw kwam op de thee en wij vroegen ons af hoe het een gemeenschappelijke vriend zou vergaan. 'Nu je het zegt, ik zag ook al een tijdje geen bericht van hem op Facebook voorbij komen.' Even later: 'Da's gek, hij zit blijkbaar niet meer op Facebook.' Een korte Google-zoektocht later bracht zijn overlijdensbericht naar mijn computerscherm. Hij overleed afgelopen mei.
'Verdorie, had ik maar eerder contact gezocht.' Dan voel je je even schuldig en vervolgens verdrietig. Maar zo gaat dat helaas. Heb een paar honderd vrienden/(goede)kennissen/bevriende (oud-)collega's en dito buurvrouwen maar om die nu allemaal een keer per week of zo een berichtje te sturen...zoveel tijd heb ik gewoon niet.
Dus ik ging even wandelen. Uitwaaien. De spinnenwebben in mijn kop verjagen. De watten in mijn hoofd laten oplossen. Liep een lokale ondernemer tegen het lijf die mij (vanaf anderhalve meter afstand) vertelde dat hij het erg moeilijk heeft met het virus en de lockdown en zo. 'Alsof je verdrinkt maar elke twee minuten gunt iemand je twee seconden lucht - in de vorm van een beetje overheidssteun - maar je voelt je voortdurend hopeloos en uitgeput.'
Mijn vriendin was even bij mij maar helaas werd mijn humeur er toch niet beter op. Het valt niet altijd mee om positief te blijven. Dus ik zocht mijn toevlucht tot Facebook met een semi-grappig tevens semi-serieus bedoelde vraag: 'Kun je eenmaal ontdooide velletjes bladerdeeg weer invriezen en later gebruiken zonder ziek te worden of dood te gaan aan voedselvergiftiging?' Ik doe dat namelijk: als ik na het maken van appelflappen of zo nog een paar vellen overheb leg ik die - in het pakje - gewoon weer terug in de vriezer voor een volgende poging tot iets lekkers bakken. Normaliter direct na het bakken maar dit keer had ik per abuis de overgebleven plakjes een weekje in de koelkast laten liggen.
Ontving zo'n 90 reacties. Wat ik best veel vind. Na wat gedachtewisselingen kwam daar uit: 'In principe moet je eenmaal ontdooid voedsel nooit weer invriezen om voedselvergiftiging te voorkomen. Maar bladerdeeg bestaat alleen maar uit meel en boter dus daar ga je niet dood aan. Alleen de smaak zal wat minder worden.' Maar met bladerdeeg is het eigenlijk net als met cadeautjes: het gaat om de inhoud, niet om de verpakking.
De dag beëindigde ik met het kijken van een aflevering Star Trek: Discovery. Waarbij mensen naar een alternatieve realiteit reisden. Zou ik soms ook wel eens willen doen. Bovendien - een fijne traktatie voor fans van het genre Science Fiction - kent de serie een prachtige gastrol van David Cronenberg.
Vrijdag was ik wakker voordat de wekker ging. Van de pijn. Omdat ik toch wakker was maar aan het werk gegaan: data van nieuwe leveranciers invoeren en zo. Raar vind ik dat eigenlijk: naar een andere leverancier overstappen omdat die iets goedkoper is zonder dat de oude leverancier dat netjes te laten weten. Bovendien een verkeerde besparing want de nieuwe is een stuk verder weg en met de kosten van transport erbij (de benzine voor de auto om het op te halen en parkeerkosten) is het per saldo nog duurder ook. Maar goed, de beslissing is niet aan mij. Er gaan ook zeker wel dingen goed hoor, bij het bedrijf waar ik werk. Zoals...eh...nou...bijvoorbeeld...eh...
Mijn koffiepauze deelde ik met een buurvrouw en later op de dag bewoog ik mijn benen op een wijze die ooit op lopen leek. 'Scheel kijken van de pijn' blijkt niet zomaar een uitdrukking. Maar: missie volbracht! Paar kleine boodschappen gehaald bij een andere supermarkt dan waar ik normaliter heen strompel. Daarbij kwam ik langs een zogeheten 'postzegelpark':
Thuis nog een uurtje of anderhalf aan het werk waarmee het weer lukte om geen achterstand op te lopen.
Even een verhaaltje verzonnen en gepubliceerd voor ik na het doen van een dutje ging koken en eten. Althans, dat was het plan. Een paar uur en een paar gemiste berichten later, was het een paar uur en een paar gemiste berichten later. De wandeling bleek een zwaardere aanslag op mijn gestel dan ik had verwacht. Ben gewend na 20 tot 40 minuten uit mijzelf wakker te worden uit een dutje na een wandeling. Dit keer niet dus.
Zaterdag was in het nieuws dat Neerlands bekendste hulpsinterklaas is overleden aan de gevolgen van corona. Bram van der Vlugt speelde de rol - met zichtbaar plezier - 25 jaar lang. 'Ja maar hij was al oud!' Nou en? Zonder het virus had-ie wellicht nog tien jaar of nog langer geleefd.
Zelfs in Zweden is inmiddels de overheid er - eindelijk - van overtuigd dat het virus daadwerkelijk een bedreiging vormt. Nu is het ook daar verplicht een mondkapje te dragen in het OV. Beetje jammer voor de duizenden doden die voorkomen hadden kunnen worden. Dat is meer dan de omringende landen bij elkaar. Maar tot voor kort leek het de Zweedse overheid een fantastisch idee om de mensen hun eigen verantwoordelijkheid te laten nemen 'want mensen hebben recht op vrijheid!' Ja, maar geldt dat ook voor de vrijheid om dood te gaan en anderen mee te nemen het graf in?
Ook via (sociale) media werd bekend dat het nieuwste Amerikaanse legeronderdeel, 'Space Force' (naar een nerdy TV-serie
en met een logo dat een 'ripoff' is van dat van de Galactische Federatie der Planeten
uit de Star Trek franchise) na een jaar lang overleggen en bestuderen van door amateurs en professionals geopperde opties een naam heeft voor de soldaten die met laserzwaarden asteroïden die op de Aarde afschieten te lijf zullen gaan, met phasers Russische ruimtesoldaten zullen beschieten en stiekem verliefd gaan worden op rondborstige aliens die hun hersenen willen eten. De naam is geworden...tromgeroffel...(en totaal niet gelinkt aan de stripverhalen en latere films van Guardians of the Galaxy.
Echt waar niet, hoor. Heus!)....nog even wat meer tromgeroffel...'Guardians'. Zonder dat er ook maar één asteroïde of buitenaardse invasie is geweerd kostte het geintje de Amerikaanse belastingbetaler al zo'n 13 miljard dollar. Maar ja, dan heb je wel wat. Geen idee wat precies maar dat doet er niet toe.
Sowieso vrij nutteloos want ook de VS ondertekende een verdrag waarin de landen van de Aarde afspraken de ruimte nooit te militariseren. Trump is niet iemand die zich ook maar wat aantrekt van welk verdrag dan ook maar Biden zou zomaar zich wél aan internationale afspraken kunnen houden. Weggegooid geld dus. Maar gratis materiaal voor honderden stand-up comedians.
Omdat ik na het een uurtje werken voor de Vrijmetselarij en daarna nog een half uurtje voor een club die nóg geheimer is (zo geheim dat ik u er niet meer over vertel dan dit) tijd over had (zat dingen om te doen in huis hoor maar met sommige dingen moet ik wachten op hulp of op de tijd dat ik weer kan bukken en zo) keek ik toch maar eens op Netflix een aflevering van Space Force. Dacht in eerste instantie dat het een documentaire was maar het is zó grappig dat het echt kan zijn hoe het onder Trump gegaan is: 'The president said on Twitter he wants to see boobs on the moon. But I interpreted it as 'boots on the moon.'' Bovendien speelt een van mijn favoriete acteurs er in mee: John Malkovich!
Van een buurman en diens vriendin kreeg ik een kerstelijke banketstaaf. Niet goed voor de slanke lijn, wel voor de sfeer in het trapportaal. Mjammie!
Bij mijn korte wandeling van deze dag zag ik deze prachtige dieren:
Diverse collega-bloggers lieten mij weten dat verse stukjes van mij sinds kort niet meer automatisch verschijnen in hun leeslijst. Heb een half uurtje zitten rommelen met mijn instellingen en hoop dat mijn 'feedlink' nu weer naar behoren werkt. Laat u het even weten? Als het goed is kunt u nu ook makkelijker (rechtsonder dit blog de links vinden naar recente Engelstalige stukjes van mijn hand.)
Een stukje wandelen is niet meer zo heel erg jottem. Om toch in beweging te blijven hield ik mij vandaag bezig met de oud-Hollandse traditie 'bakplaat schrobben'. Nadeeltje: last van mijn rug omdat ik tijdens die actie op mijn linkerbeen steunde om mijn rechterbeen te ontzien. Voordeel van de pijn en een beetje kunnen schrijven: ik bedenk interessante manieren om mensen een 'natuurlijke' dood te laten sterven. Met name mensen die boven mij op de wachtlijst staan voor een operatie.
Zondag was in het Nederlandse stukje Twitter 'Primark' het gesprek van de dag. 'Trending' heet dat in nieuw Nederlands. Waarom? Door een krantenartikel
waarin mensen zeiden dat zij naar Antwerpen waren gegaan 'omdat in Nederland alles dicht is'. 'Nou, ik begrijp het wel hoor want voor een arm gezin loont het om bij Primark te kopen omdat die winkel goedkoop is.', luidde een verdediging. Beetje rare verdediging want hoeveel goedkoper is het om vanuit Utrecht naar Antwerpen te reizen om vervolgens een paar euro te besparen op een shirtje van slechte kwaliteit dat ook nog eens - hoogstwaarschijnlijk - het product is van kinderarbeid.
Het bleek te gaan om twee jongedames die als smoesje gebruikten 'Wij hadden echt dringend kleding van de Primark nodig.' Bovendien vertelden zij de journalist desgevraagd: 'Nee hoor, wij zijn niet bang voor het virus want wij hebben het allebei al gehad.' Laat ik hen maar voor het gemak dom onwetend noemen. 'Hebben jullie wel eens een gewoon griepje gehad?' zou ik als journalist als volgende vraag hebben gesteld. 'Kregen jullie het daarna nooit meer? Dan weet je dus dat als je eenmaal een virus het opgelopen dat niet betekent dat je het nooit meer zult krijgen. Echt waar.' Maar ja, president Bolsonaro zei het ook: 'Ik heb het virus al gehad dus heb geen vaccin nodig.'
Opvallend hoeveel mensen op een artikel reageren zonder het eerst te lezen. Haalde dat geintje in het verleden wel eens uit: een kop plaatsen boven een blogstukje dat niets met het stukje te maken had. Gewoon, om te kijken welke mensen uitsluitend op de kop reageerden en welke mensen de moeite namen het stuk te lezen. Erg vermakelijk! Ga het eerdaags weer eens doen, denk ik.
Ik maakte er een lekker zondags dagje van: aquarium schoonmaken,
bladwijzers sorteren (en heel veel weggooien of gebruiken in een blogstukje voor later, lezen, pijn lijden, e-mailen, appen, eten en zo verder. De avond was voor een virtuele verhalen vertel-sessie met verhalenvertellers uit diverse werelddelen. Leuk en boeiend.
Intussen lijkt het probleem met de RSS-feed van dit blog te zijn opgelost: na de 'make-over' klopte de code niet meer. Als het goed is nu weer wel.
De muziek van deze week is wellicht een tikkie deprimerend maar daarom niet minder mooi. Vind ik. Hier is Nick Cave and the Bad Seeds met Into my Arms:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jeremy Bulloch, Geert van Waveren en Bram van der Vlugt
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Voor wie een partner heeft, heeft gehad of zal krijgen:
Wanneer u iets van uw partner verlangt, hoopt u dan dat uw partner dat aanvoelt, geeft u hints of zegt u het rechtstreeks?
In vervolg daarop: als uw partner iets van u verlangt, voelt u dat dan aan, wilt u dat hij of zij hints geeft en pikt u die altijd op en wilt u liever dat hij of zij het verlangen gewoon uitspreekt?
Kortom: 'Lieverd, ik vind het vervelend om jouw rotzooi te moeten opruimen.' of 'Lieverd, ik wil dat jij jouw eigen rotzooi opruimt.'
Weet u direct wat uw partner bedoelt wanneer hij of zij zegt: 'Schat, ik heb het koud'?
Stelt u een vraag om daar achter te komen of wacht u tot uw partner zegt:
'Ik wil dat je de thermostaat een graadje hoger draait/mijn sjaal voor mij pakt/het bovenlicht sluit/je warme armen om mij heen slaat want ik had een rotdag/thee zet.'?
Wacht u rustig af tot uw partner iets meer zegt? Negeert u hem of haar? Knikt u begrijpend?
Zelf vroeg ik ooit een ex-partner: 'In al die jaren dat jij meermaals tegen mij zei: 'Schat, ik heb het koud.', wat wilde je dan dat ik deed? Haar antwoord: 'Als je dat nu nog steeds niet weet ga ik je het zeker niet vertellen.'
============================================ In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/ =========================================
Posts
