Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, december 28, 2003

Regoned heeft flink gebruik gemaakt van onschuldige mensen door hen te laten denken dat er een heuse inventarisatie van illegalen in Nederland plaatsvind. Eén der vragen luidt:""Wilt U deze (vermoedelijke) illegalen aangeven?" Bij een aantal mensen (waaronder buurvrouw Debbie die mij op het bestaan van deze "organisatie" wees) is de aktie in het verkeerde keelgat geschoten. En terecht. Dit is niet leuk. Wat mij echter zorgen baart is dat er echt mensen bestaan die bereid zijn gratis en voor niets hun buren aan te geven.


Mocht ik ooit Pasja zijn dan worden juist déze mensen op transport gezet. Zo.




Nadat ik een beetje had doorgeslapen een begin gemaakt met het voorbereiden van de slaapkamer op de aankomende schilderbeurt. Ik bedoel maar: na zo'n tien jaar hier gewoond te hebben zit ik nog steeds tegen het woningbouw-behang aan te kijken.
In de loop van de middag kwam buurvrouw Janine mij een presentje brengen en kwam Sebastian mij namens een paar anderen uitnodigen voor een verlaat ontbijt/diner. Gezien het feit dat buurvrouw Angélique net op de thee was verschenen en ik nog vrij veel (huishoudelijk) werk voor de boeg had heb ik hem verzocht de rest mijn groeten over te brengen en zonder mij te dineren.




Terwijl ik met een half oog naar "Falling Down" kijk begint de omvorming van de slaapkamer gestalte te krijgen.
Met een aantal kinderen samen probeerde ik te bedenken wat een kunstenaar met een kunstwerk bedoeld heeft. Ferdinand's interpretatie:"Volgens mij is't een vis met een gebroken hart." Dat is wat hij ziet in een stel gekleurde buizen...




Gistermiddag op straat nog staan praten met buurvrouw Veronique die samen met haar man Mohamed en hun zoontje Anouar net thuiskwam. Even later bedankte buurvrouw Petra mij nog voor het door mij in haar brievenbus gestoken kaartje. Een kwartiertje later gaf buurman Marco mij een verhandeling over de gevaren van het niet naar guldens omrekenen van de euro.




Wat zal ik jullie nu eens vertellen over Medusa's laatste feestje? Het was behoorlijk druk. Heb weer een aantal bekenden ontmoet. Ondermeer hem, hullie (18 plus!) en zullie. De muziek vond ik soms wat tegenvallen en de sfeer was heel goed. Wat betreft m'n optreden kan ik heel kort en vaag zijn: nog nooit eerder heb ik staan jongleren terwijl iemand mij in brand stak...




Na afloop nog met een aantal feestgangers wezen chillen bij buurvrouw Angela bij wie ik naar alle waarschijnlijkheid m'n sjaal heb laten liggen. Maar die komt vast wel terecht.
En nu zeg ik niets meer behalve dan: Welterusten!