Missen
Foto's van de show van afgelopen zaterdag staan inmiddels online maar m'n online-CV heb ik nog niet bijgewerkt. (De juiste droom staat nu wel op de goede plek!) Evenmin als het lijstje met uitspraken van m'n zoon. Heb namelijk even wat andere dingen aan m'n hoofd. Zoals de verjaring vandaag van Dayna, zusje van Eva en Ferdinand, m'n twee oudste kinderen. Natuurlijk speelt ook de naderende vakantie in Tsjechië een rol en de begrafenis van Tante Mary, de dag ervoor. Verder is er natuurlijk ook nog de gewone arbeid, doet de was zichzelf nog immer niet en heeft een jochie van tien af en toe wat begeleiding nodig... Daarnaast is er ook nog wat partijwerk te verrichten en worden af en toe wat hand en spandiensten verricht voor diverse personen en instellingen.
Iemand opperde laatst dat het lijkt alsof ik een onredelijke angst heb om mij te vervelen en weer een ander dacht dat het misschien wel zo is dat ik mij graag onmisbaar maak. Wat ik zelf denk? Wat denkt U?
Momenteel vind ik het even moelijk om te denken. Vandaar ook dat ik mij heb afgemeld voor het bijwonen van een raadscommissie vergadering vanavond. In mijn hoofd heerscht nu de leegte die strakjes zal overheersen in het huis waar ik een zeer groot deel van mijn jeugd in doorbracht. Vanmorgen met m'n moeder en schoonzus een begin gemaakt met het leegruimen van de kasten terwijl mijn broer zich bezighield met het papierwerk. Ongelooflijk wat een herinneringen je dan tegenkomt: foto's, vazen, kopjes en boeken, allemaal hebben ze wel een verhaal te vertellen. Zit ja al in een "emotional rollercoaster" krijg je te horen dat een aangetrouwd nichtje niet lang meer te leven heeft. Verder kom je te weten dat de meneer die sinds voor jouw geboorte trouw elk jaar de kachel kwam schoonmaken tot jaren nadat je zelf vader bent recentelijk is overleden. Bij de toko waar je langsgaat voor de lunch hoor je dat de eigenaar al weet dat Tante Mary is overleden. De Tam Tam gaat rap in de wereld van de Nederlandse Indo's. Een vriend haalt jeugdherinneringen op aan Tante Mary, een week voordat zij overlijdt. Zelf gaf zij al een korte toespraak tijdens het kerstdiner 2005: "ik ben blij dat wij hier met ons allen in gezondheid en harmonie bijeen zijn."
Tsja, dan kun je je wel'ns aan iemand hebben zitten ergeren maar dan nog kun je wel van iemand houden.
En haar missen.
Een opgeruimd karakter
1 uur geleden