Aan m'n moeder brachten de kinderen en ik vandaag een verrassingsbezoekje. Als extra verrassing was ook m'n schoonzus op visite. De wandeling duurt normaal nog geen tien minuten maar omdat ik op m'n krukken nog niet zo snel vooruitkom deden we er zo'n 20 minuten over.
Het weekend stond vooral in het teken van lol met m'n kinderen. Zo waren wij gisteren bij de stripwinkel en genoten wij van een filmpje en ondermeer een topografie-spel.
Tussendoor nog een paar verhaaltjes geschreven maar helaas niet zo veel aan lezen toegekomen. Ook niet van collega-weblogs...
Ik ben nu wel moe maar blij in de wetenschap dat er vooruitgang zit in mijn herstel.
In Libië zijn de meesten zeer verheugd nu langzaam het nieuws doordringt dat de voormalig leider Muammar Kadhafi dood is. Ruim 40 Jaar lang had deze, door onze Amerikaanse bondgenoten op de troon geplaatste, kolonel het land in Afrika in zijn greep.
Zoals veel dictators beloofde hij de burgers voorspoed en welvaart en jarenlang geloofde men zijn woorden. Uiteindelijk bleek dat hij eigenlijk alleen maar wat riep maar bijzonder weinig klaarspeelde wanneer het er echt op aankwam. Dat klinkt bekend, niet?
Voor het volk van Libië is het nu afwachten of de situatie erop verbeterd. Ik hoop het van ganser harte!
In elk geval kan men weer veilig over straat en dat is al heel wat! Maar is dat wel zo? Er is nu een nette overgangs-regering en er zijn geen gevechten meer? Wie zal de plaats innemen van de vermoordde kolonel? Wordt het een marionet van de VS, eentje van de Fransen of eentje die zal opereren onder de vlag van de VN? Gaat "Het Westen" blij zijn als het volk van Libië zelf de touwtjes in handen neemt, wellicht de banden met Westerse banken verbreekt en de Sharia invoert?
Allemaal vragen waarop de antwoorden achter de schermen van het wereldtoneel worden
De waarheid die de media (zullen) brengen is een véél betere dan die uit de werkelijkheid...
Vandaag staan wij stil bij de slachtoffers van overstromingen in Zuid-Oost Azië, van een aardbeving in Turkije, het overlijden van Morris Tabaksblatt, Henk Pleket en Marco Simoncelli