Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, oktober 27, 2003

Na het boodschappen doen eventjes staan babbelen met buurman Dudo. Was koud een half uur thuis toen Thura langskwam om koffie voor me te zetten. Dat was genieten! Helaas hield ook die gezelligheid op toe zij weg moest en ik mijzelf aanspoorde om verder te gaan met de dingen die gedaan moesten worden.
Ik werd tijdens mijn karweitjes herhaaldelijk gestoord door de telefoon en éénmaal toen buurvrouw Johanna een van mij geleend CD'tje van Uriah Heep kwam terugbrengen alsmede een geleend exemplaar van de videofilm "The Fisher King" met Robin Williams.
Neen, niet de vader van Robbie. (Deze toevoeging geldt even voor de lezers van onder de 23.)




Of Ferdinand morgen even school wil skippen voor een stukje film waar hij 30 euro voor krijgt en een maaltijd bij een gele clown met een rode pruik?
Dacht het dus effe niet, meneer de castingmedewerkert!
Zomaar ouders aanraden hun kind ziek te melden. Een verfoeilijke aktie en bovendien niet voor het eerst dat de mensen van Hollands Glorie Casting zich ledig houden met het bewust naar beneden halen van het landelijk gemiddelde normenpeil.
Schande!


Het is maar goed dat ik hen aan de lijn had in plaats van mijn zoon. Hij had hen vast in iets minder vriendelijke bewoordingen de les gelezen...
En over les gesproken: met name dankzij zijn uitmuntende blokkeer-technieken had hij weer zijn partij gewonnen tijdens de karate-les van vandaag.
De jongetjes van Yakuzi hebben geen zin meer om satirisch te doen. Jammer. Ik denk dat het hun eigen besluit was. Of die van hun provider. Of dat het de schuld is van Sargasso. Ben benieuwd hoe lang zij het pruilen volhouden. Wat denkt U?






Die arme Karin Bloemen! Mensen willen haar vandaag de dag blijkbaar alleen nog maar naakt zien. Het maakt niet uit wat je presteert of hebt gepresteerd. Neen, alles wat men wil is jouw naaktfoto's zien. Triest. Ach, hele volksstammen zweren bij de ellende van anderen. Blijkbaar is er niets leukers te bedenken dan leedvermaak. Denk maar aan de populariteit van bladen als Weekend, Story en Privé. Of programma's als Expeditie Robinson, Dr. Phil, Fear Factor, Temptation Island, Spectaculaire Achtervolgingen, Big Brother, Oprah Winfrey, De Bachelor, Ricki Lake, Arrest & Trial, Real TV,
Shin Chan en Jerry Springer. Om er maar een paar te noemen.
Hmmm...geen wonder dat ik zo weinig televisie kijk: er blijft weinig over dat écht de moeite van het bekijken waard is...:-(




Tegenwoordig zijn organisaties als Het Rode Kruis en Artsen zonder Grenzen steeds vaker doelwit van aanslagen. Wat is dit voor wereld? Het wordt tijd dat er iets aan gedaan wordt. Maar wie moet dat doen: de president van de Verenigde Staten van Amerika wiens familie er persoonlijk (financiëel) belang bij heeft dat brandhaarden blijven bestaan?
De Verenigde Naties die het in de broek doen van angst bij de gedachte dat zij een standje krijgt van George W bush? Het kabinet Balkenende II dat weigert een scheet te laten zonder uitdrukkelijke toestemming van de in de vorige zin genoemde dictator?
Neen. If you want something to be done right, you have to do it yourself. Onder dat motto moeten burgers niet meer afwachten maar doen!
Om te beginnen iets tegen die sukkels die vinden dat regels voor iedereen gelden behalve voor henzelf. Tegen die idioten die leven volgens de levensvisie: "iedereen heeft recht op mijn mening.". Tegen domheid, hypocrysie en onrecht.
(Kan iemand dat laatste even in het Frans vertalen? Het lijkt mij een mooie kreet voor op een sticker of zo. Alvast bedankt.)




Heb ik nog steeds last van mijn allergie-aanval van gisteren (Boekenplanken uitgeruimd wat in zeker acht jaar niet was gebeurd) of ben ik dan toch verkouden?
In ieder geval had Ferdinand vanochtend nergens last van en huppelde hij vrolijk een nieuwe schooldag tegemoet.