Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, mei 22, 2019

Waar is het vertrouwen gebleven?

Vroeger vertrouwden wij elkaar. Ik heb het over de jaren'70 tot '80. Toen mensen vaak hun keukendeur niet op slot hadden en buren gewoon bij elkaar naar binnen liepen. Toen kinderen langs gingen bij 'oudjes' in de buurt, boodschappen voor hen deden en oude spelletjes met hen speelden. Zonder dat hun moeder doodongerust thuis zat met de vraag waar haar kinderen toch konden zijn. Die ongerustheid was niet nodig. Want men vertrouwde elkaar.

Tegenwoordig overheerst wantrouwen. De enkeling die nog steeds zijn keukendeur niet op slot draait wordt voor gek verklaard en - met de hulp van mobieltjes - zijn ouders constant op de hoogte van wat hun kinderen doen. En omgekeerd. Dat laatste vergeten ouders nog wel eens.

Maar raar is het eigenlijk wel want waarom zijn wij tegenwoordig zo bang? Er zijn immers veel minder inbraken en berovingen dan eertijds en zelfs minder aanslagen. IS en de Taliban zijn immers veel minder actief in Europa dan indertijd de RAF, de IRA en de ETA.
'Welke raket doet meer pijn?
Die wordt afgeschoten door een blanke christen
of die afgeschoten wordt door een getinte moslim?

Zelf denk ik dat het komt omdat wij indertijd nauwelijks weet hadden van wat er een straat verderop gebeurde. Laat staan in een straat in een gemeente in een ander land. Maar nu worden wij constant bestookt met horrorverhalen. Die waren er vroeger natuurlijk ook. En in grotere getale. Maar die bereikten ons zelden.

Tenzij je toevallig een tante had die een vriendin in Frankrijk had wonen die daar in de krant had gelezen dat er mensensmokkelaars actief waren in Mozambique waarna de tante in kwestie dat verhaal komt vertellen op de verjaardag van je moeder. Anders zou je dat nooit te weten zijn gekomen. Maar als kind maakte het sowieso niet uit want die verhalen waren niet meer dan verhalen. Sprookjes bijna. Mythen. Want zo iets slechts kon niet echt bestaan, toch?

Inmiddels weten wij beter en zijn wij niet naïef meer. Maar soms was ik dat liever nog wel geweest.


==========================================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/