Mensen in een rolstoel zijn niet per definitie doof. U hoeft dus niet luid te spreken en goed te ar-ti -cu -le -ren.
Het is een typisch voorbeeld van een onjuiste aanname. Er zijn er veel van. Maar hoe komt dat nu dat veel mensen ogenschijnlijk 'zomaar' van alles aannemen? Hoe komen zij bijvoorbeeld op het idee dat mensen in een rolstoel doof zijn? Heeft iemand hen dat verteld? Zijn er zo veel dove rolstoelgebruikers?
Persoonlijk denk ik dat mensen in hun kindertijd al leren om onjuiste verbanden te leggen: 'Iemand in een rolstoel is gehandicapt. Doven zijn gehandicapt. Conclusie: rolstoelers zijn doof.'
Natuurlijk niet per definitie want mensen in een rolstoel zijn vooral mensen. Gewoon, zoals u en ik. En sommige mensen zijn doof. De ene voor geluid, de andere voor argumenten.
Natuurlijk is het praktisch om kinderen vaardigheden als rekenen en schrijven bij te brengen. Maar hoe zit dat met het leren van zelfstandig nadenken, feiten in twijfel trekken en het leren omgaan met emoties? Meester Kanamori heeft daar een paar ideeën over:
(Een documentaire van drie kwartier. Zeer de moeite waard. Vind ik.)
===========================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Een opgeruimd karakter
1 uur geleden