Denk na!

Vandaag had ik een lekker rustig dagje waarop een nieuwe opdracht werd binnengehaald en wat boodschappen, administratie en huishouden werden gedaan. En bijna had ik mij in de supermarkt laten verleiden tot het kopen van iets dat ik niet nodig heb! Gelukkig heb ik geen hoog inkomen en heb mijzelf dus noodgedwongen aangeleerd na te denken over elke aankoop. Anders zou ik zomaar worden bedonderd.

Mensen worden graag bedonderd. Niet alleen in de supermarkt waar een 17-jarige zaterdaghulp een schort omdoet en U voorverpakte kaas verkoopt terwijl ze in een vlekkerig gemaakt schort staat te poseren voor een wand van voornamelijk plastic kazen. Ook bij de drogist waar U kiest voor bijvoorbeeld Panadol Plus omdat dat zoveel beter zou werken dan paracetamol van een of ander huismerk. Onzin.

Panadol Plus bestaat uit Paracetamol met een beetje Coffeïne. Coffeïne kan de werking van paracetamol versterken maar een dat is nog nooit onbetwistbaar aangetoond. U kunt dus ook gewoon huismerk-paracetamol wegslikken met een slokje koffie. Zelfde effect maar vele malen goedkoper. Er zijn mensen die liever een poedertje dan een pilletje hebben.

Voor hen heb ik de volgende tip: neem een doosje huismerk-pillen. Zet dat onder een stoelpoot. Ga zitten op de betreffende stoel.

Bovenstaand geldt ook voor pijnstillers die beweren dat ze goed werken tegen bijvoorbeeld menstruatiepijn. En daar moet U dan meer voor betalen. Terwijl het gewoon paracetamol is in een sjieker uitziend doosje. Laat U dus niet zomaar besodemieteren maar lees'ns een verpakking en denk na. Maar dat hoef ik U, mijn waarde lezer eigenlijk niet te vertellen. Toch? ;-)

Ook denken mensen slecht na bij bijvoorbeeld de aanschaf van een mobieltje. Terwijl er helemaal niets mis is met het mobiel dat U nu "al ruim een jaar" heeft. Zelfs niet als een of aardige verkoper U vertelt dat Uw "oude" mobiel toch écht niet meer meekomt in de huidige tijd. Laat hem niet voor U nadenken maar doe het zélf!

Meent U te worden bedonderd door een winkel? Aarzel dan niet om Uw ongenoegen hierover te uiten. Zo heel veel moeite kost het niet. Zo was ik verwikkeld in een akkefietje met Albert Heijn over de prijs van Nutella: een voordeelpot bleek omgerekend duurder dan de reguliere verpakking. Na wat heen en weer geschrijf en een telefoontje met excuses van de lokale winkelmanager haalde ik mijn gelijk en is de prijs van Nutella significant gedaald! Hoe ik dat aanpakte leest U hier.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Laurent Fignon

Uniek

Gek is dat. Het lijkt alsof ik niets heb gedaan vandaag...

Toch heb ik een dame geholpen met het aanpassen van haar website-tekst, iemand die een kamer verhuurt gekoppeld aan iemand die een kamer zoekt, een patroon voor het zelf maken van jongleerballen opgezocht en doorgestuurd, m'n kapper geholpen met het bepalen van de hoogte van de vergoeding voor een dagje filmen in zijn zaak, een en ander geregeld voor twee aankomende opdrachten, met hulp van mijn zoon een visitekaartje ontworpen voor m'n bedrijf, ben ik met hem de stad in geweest voor schoolspullen en zijn bezoek aan de orthodontist en natuurlijk is er nog wat aan het huishouden gedaan.

Gisteren in de tram viel het mij op dat een oma de werking van de OV-chip uitlegde aan haar niet-begrijpende en hoogstverbaasde kleinkinderen.

Is het U wel eens opgevallen dat het Journaal nooit de kwartaalcijfers toont van Grolsch of Bavaria maar wél die van Heineken? Of de burger laat weten dat het goed gaat met KLM maar niet de cijfers laat zien van bijvoorbeeld Martinair?

Het vertonen van de kwartaalcijfers van bijvoorbeeld Schiphol wordt standaard overgeslagen als die een keertje tegenvallen. Opvallend! Een zieke -licht paranoïde- geest zou kunnen denken dat de mensen achter de journaal-uitzendingen een extra inkomsten-bron hebben aangeboord...

Of is het gewoon een marketingtruc? Zo van: kijk eens hoe goed het gaat in ons land? Maar anderzijds probeert men ons wijs te maken dat het heel slecht gaat met de burger en diens financiën. "De burger heeft steeds minder te besteden" wordt de volgende dag opgevolgd door het bericht "Dit jaar gingen weer meer Nederlanders op vakantie". Geen wonder dat velen zo in de war raken. Afgaand op wat hen verteld wordt weten mensen zelf niet meer of ze het goed of slecht hebben.

Gelukkig is daar dan Steve Jobs en zijn team die ons wijsmaakt dat wij hééél gelukkig worden als we eenmaal de trotse bezitter zijn van een iPod, een iPad of een iPhone. Of we nu wel of niet daadwerkelijk wat hebben aan het apparaat.

Zo zijn er mensen die beweren specifiek een iPhone te willen hebben omdat ze een apparaat willen hebben waarmee ze kunnen internetten, bellen, sms'en, foto's maken en muziek kunnen luisteren. Ja hallo, dat kan allemaal ook met mijn ruim 5 jaar oude Nokia N93.

Grappig wel. De iPhone doet mij denken aan een foto uit de jaren '80. Een groep mensen ging gekleed in dezelfde Dr. Martens, dezelfde Palestijnen-shawl, droeg gelijke lederen jekkers en riepen dezelfde leuzen. Toch noemden zij zichzelf individu en uniek.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Appie Baantjer

Magiërs

Na de lunch bij m'n moeder trok ik vandaag met zoon en dochter doorheen regen, wind en felle zonneschijn naar de Pure Markt, een regelmatig terugkerend evenement waar diverse stalhouders zich presenteren met hun biologisch-dynamische handmade Fair Trade-produkten. Zo was daar ondermeer een mede-cursiste te vinden.

Zij zag hoe een vader en twee van zijn kinderen doorweekt door een park liepen maar toch genoten van wat het leven zoal te bieden heeft.

Ik voorspel dat steeds meer Westers-georiënteerde mensen zullen doorkrijgen dat geluksmomenten niet zozeer te vinden zijn in materieel bezit alswel als in het samen doormaken van emoties en gebeurtenissen.

Hier en hier deed ik ook al wat voorspellingen en hier komt er nog eentje:

Eerdaags komt er een yoghurt-drankje op de markt met bacteriën erin die ervoor zorgen dat onze poep dan lekker ruikt. Dan krijg je -zeg maar- een soort van Ambi-poep.

Sommige zaken liggen voor de hand om te voorspellen en anderen wat minder. Bovenstaande valt in de tweede categorie en dat ik op een dag 800 followers zal hebben op Twitter in de eerste. Een paar weken terug werd ik zomaar toegevoegd door mijn favoriete gitarist: Mick Box van Uriah Heep! En eergisteren besloot ene Tom Cruise om een abonnement te nemen op mijn berichtjes. Wat ik daar nu van moet denken?

Denken is een proces waarvan men denkt het wetenschappelijk te kunnen verklaren. Nou, voor mij is het allemaal pure magie.

Wie zegt dat wij geen magie meer kennen? Je haalt een schakelaar over en er schijnt licht. Wie zegt dat wij niet meer doen aan oude rituelen? Mensen knielen nog massaal voor een oud Romeins martelinstrument en drinken het bloed van iemand die eraan gestorven is. Elke zondag in de katholieke kerk.

Wij geloven wetenschappers die ons vertellen dat wij aan de aarde worden gebonden door een onzichtbare natuurkracht die mogelijk ouder is dan het universum: De zwaartekracht.

Wij geloven wetenschappers die ons vertellen dat onze kinderen doodgaan aan een mysterieuze ziekte als wij diezelfde wetenschappers niet toestaan ons kroost in te spuiten met een substantie die in sommige landen verboden is te geven omdat de gevolgen op de lange termijn nog niet bekend zijn: Mexicaanse Griep.

Wij geloven dat wetenschappers het probleem van Global Warming wel even zullen oplossen en juichen hen toe als ze allerlei bezweringen en formules in een filmpje aan elkaar plakken en het resultaat daarvan als een talisman aan ons verkopen: Al Gore en zijn "Inconvenient Truth".

Ik vertel het U hier, waarde lezers: Wetenschappers zijn de nieuwe magiërs.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ton van Duinhoven en Anton Geesink

Gaar

Dochter Eva heeft net lekker kip-met-cornflakes gekookt en vanmorgen toen zoon en ik haar ophaalden kwamen wij een collega-cursiste van mij tegen. Bij de supermarkt even gezellig staan kletsen met een lokale dakloze die indertijd mijn moeder had geholpen met haar verhuizing.

Het leven kabbelt voort maar heeft soms veel weg van een pretpark; Het ene moment zit je op een bankje in de schaduw een broodje te eten en het volgende moment wordt je door G-krachten geteisterd in een achtbaan. Gisteren was mijn zoon's laatste vakantiedag en dus mocht hij naar school. Om de boeken voor het nieuwe schooljaar op te halen. Die bleken echter nog niet geleverd en dus was hij snel weer thuis. Wij vermaakten ons met een paar programma's op Discovery Channel voordat wij een bezoekje aan de kapper brachten.

Thuis even Toos en Moos verzorgd, een wasje gedraaid en het een en ander uitgevoerd ten bate van mijn bedrijfje-in-oprichting. Tegenwoordig probeer ik het rustig aan te doen, wat helaas niet altijd lukt. Maar zo druk als bijvoorbeeld tijdens deze periode in mijn leven zal ik het niet snel meer hebben. Bij deze vraag ik U op het betreffende oude stukje te reageren omdat door het wisselen van commentaar-systeem er nu onder staat "0 Reakties". En dat staat zo sneu.

Sneu was het ook dat er vanmiddag twee van onze nieuwe vissen bruut zijn vermoord. 's Middags had ik met m'n zoon en zusje Eva vissen gekocht voor in de tuinvijver: vijf goudvissen en twee blauwe winde's. Die laatste twee waren binnen een uur vermoord door één der buurtkatten.

Ik vind dat zeer onrechtvaardig en het is ook niet voor niets dat ik geen katten-mens ben. Niet alleen ben ik allergisch maar ook ben ik ervan overtuigd dat als mensen een partner hadden met dezelfde karaktertrekjes als de kat, die partner het dan niet lang zou uithouden. Katten zijn ook meestal verre van trouw en lopen gewoon weg wanneer ze dat willen. Wanneer zag U voor het laatst een affiche op een boom of lantaarnpaal met de mededeling "Hond weggelopen"?

Bovendien komen katten er mee weg als ze overal en nergens hun urine, poep of braaksel achterlaten. Als een partner of hond dat doet krijgt-ie er flink van langs. Doet een kat hetzelfde dan gaat het van: "Ach, is m'n arme schattepettatje zo ziek dat-ie moest spugen op mijn hoofdkussen? Nou, dan gaan we morgen maar even naar de dokter om een pilletje te halen."

Als een mens de papegaai van de buren vermoord is-ie een dierenbeul die op z'n minst een boete moet betalen. Is het de hond die die papegaai de strot doorbijt dan moet-ie worden afgemaakt vanwege agressief gedrag maar is het de kat die het beest naar de andere wereld helpt dan "ligt het in de aard van het beesie en kan-ie er niks aan doen."

Gek genoeg wordt een mens niet als dierenbeul gezien als die niet-aaibare dieren vermoord zoals spinnen, kippen, muggen of koeien. Maar vermoord je een paard of een pandabeer dan zijn de rapen gaar!

Zeer (Een verhaaltje)

Hij ontmoette haar in een kroeg die oud genoeg was om te kunnen zijn bezocht door de slachtoffers van Jack the Ripper. Zij had het koud en dus leende hij haar zijn sjaal.

Die avond zag hij haar weer op een feestje en het eenpersoons bed waar zij die nacht samen in lagen was te smal om comfortabel in te kunnen slapen.

Een paar dagen later kwam zij langs in het pension waar hij logeerde. De huisbaas had als regel dat visite niet bleef slapen. Dat deed zij dan ook niet.

Sterker nog: het grootste deel van de nacht brachten zij samen door in de badkamer.

Waar hij haar vertelde dat zij mooi was.

Waar hij erachter kwam dat zijn longinhoud groot genoeg was om ruim drie minuten onder water te blijven.

Nat van badwater én van zweet lagen zij later bovenop de lakens.

Ook hier een te smal bed waardoor zij zich in vreemde houdingen moesten kronkelen.

Hij moest in slaap gevallen zijn want hij werd ruw gewekt door het signaal van haar horloge.

Zij bracht hem naar het station waar er te weinig tijd was voor afscheid nemen.

Vanaf zijn plekje achter in de bus draaide hij zich niet om om nog één laatste keer naar haar te kijken, wetende dat hij haar nooit meer zou zien.

Niet dat hij dat niet wilde maar zijn nek deed gewoon te veel zeer.

Flash Forward

De workshop van vandaag ging over zelfvertrouwen onderhandelen. Dat hoeft niet altijd over bijvoorbeeld de prijs van een hotelkamer te gaan maar kan ook gaan over het vormen van een nieuw kabinet. Het schijnt dat de onderhandelaars van de deelnemende partijen hebben afgesproken dat ze afspraken gaan maken. Nou, dat scheelt.

De 16 miljoen euro die "wij" hebben ingezameld voor Pakistan scheelt ook. Niet veel maar alle beetjes helpen. Dat denk ik ook als ik een paar tientjes overmaak naar een spaarrekening waar ik iets meer dan 2 procent rente over krijg.

1,2 miljoen Nederlanders maken in wezen verlies wanneer ze hun geld op een spaaarrekening hebben staan die minder dan vier procent oplevert. Het gaat dan om hen die meer dan een ton opzij hebben gelegd. Iets van 1 op de 8 Nederlanders beschikt dus over meer dan 100.000 euro! Zo arm zijn wij dus blijkbaar niet. Denk ik dan.

Ik denk ook dat wij een prettige avond hebben gehad die vooral bestond uit het -samen met buurvrouw Winonah- kijken naar een driedubbele aflevering van Flash Forward.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Conny Stuart en dat van Michel Montignac

Nepal

"Foundation" van Isaac Asimov is boek nummer 16 van dit jaar. Aangezien ik mij jaren geleden heb voorgenomen tenminste twee boeken per maand te lezen zit ik voor dit jaar lekker op schema. In dit eerste van zes delen van de Foundation-serie maakt de lezer kennis met de "wetenschap" der psycho-historie; Op basis van gegevens uit heden en verleden extraheren hoe de toekomst er uit komt te zien.

Mijn toekomst krijgt wellicht een nogal aparte wending. Vandaag is mij namelijk gevraagd of ik interesse heb in een TV-programma rond mijn persoon. Ikke in een reality-serie? Een camera die volgt wat ik zoal doe in mijn leven? Tsja, waarom niet, eigenlijk? Er zijn tenslotte ook mensen die er genoegen in scheppen te lezen wat ik beleef dus wellicht zijn er een paar mensen die dat ook daadwerkelijk willen zien.

Enfin: vandaag werd ik geïnterviewd (de interviewer was -en hoogstwaarschijnlijk is- ruim twee meter lang. Afgezet tegen mijn 1.40m vormde dat een alleraardigst contrast. Maar dit terzijde.) ten bate van de opdrachtgever van de betreffende produktie-maatschappij en binnenkort hoor ik er meer over.

Verder vandaag een leuk potje gezien. Nee, niet de zangeres Pink (Onze excuses voor deze ontzettend flauwe grap. De Redactie) maar ik refereer aan de voetbalwedstrijd Ajax versus Dinamo Kiev. Als Amsterdammer doet het mij deugd dat "mijn cluppie" door is in de Champions League.

De eerste helft hadden de Ferman en ik gemist omdat wij eerder op de avond naar de film waren geweest. Wij zagen Jackie Chan voor het eerst in 30 jaar een man van zijn werkelijke leeftijd spelen in de remake van Karate Kid. Jayden -zoontje van Will- Smith speelde een overtuigend recalcitrant mannetje dat niet graag in elkaar geslagen wordt.

Ook homo's worden niet graag in elkaar geslagen en mede daarom is er regelmatig ergens op de wereld aandacht voor hun zaak in de vorm van een gayparade. Vandaag was het de beurt aan Nepal.

Volle maan

Mijn zoon heeft gekookt vandaag (een eenvoudige docht voedzame pasta-schotel) en zijn moeder belde ons zomaar geheel en al spontaan! Mensen die ons persoonlijk kennen weten wat dat voor ons betekent.

Bij de sigarenman vandaag was er een vrouw die vroeg om een strippenkaart. Uit macht der gewoonte graaide de verkoper in het betreffende vakje onder de toonbank om pas seconden later te beseffen dat in Amsterdam het einde van dit vervoersbewijs kwam op 1 juli jongstleden.

Volgens mensen die het kunnen weten vergeet "maar 2 procent" van de passagiers om uit te checken met hun kaart. Zij zijn dus vier euro voor een tram- of busritje kwijt. Persoonlijk vind ik het toch wel vrij veel: één op de 50 mensen bij wie het mis gaat. (Leuk, dat goochelen met percentages!)

Binnen de Katholieke kerk blijkt nu meer mis dan wij al dachten; De Ierse priester Jim Chesney bleek het brein achter een bom-aanslag in 1972 (lang geleden, ik weet het maar is zwaar komkommertijd in nieuwsland) en zijn bazen wilden dat feit maar al te graag in de doofpot houden.

Is het echt zo erg gesteld met de Katholieke kerk of is er een wereldwijd complot gaande om de kerk zwart te maken?

Vaste lezers zullen weten dat ik niet geloof in complot-theorieën maar des te meer in complotten.

Tijdens een vergadering vanmorgen zaten wij complotten te smeden die er toe moeten bijdragen dat het snel allemaal goed komt met de goede doelen-stichting die ik samen met een buurvrouw heb opgericht.

In bed vannacht richtte ik mij ook op. Meerdere malen zelfs. Kon gewoon niet slapen. Pijn in mijn heup en druk op het hoofd.

Zou het te maken kunnen hebben met de volle maan?

Artiest

Vandaag een vriend geholpen met het installeren van zijn nieuwe computer en de lunch genoten bij m'n moeder. Moet nog wel even bijkomen van het feestje zaterdag. Ooit -toen ik nog jong was- had ik voldoende aan zes uurtjes slaap na een feestje om mij de volgende dag weer fit te voelen. Maar die tijden zijn voorbij...

De tijden dat de Nederlander vrijwel onbeperkt geld kon uitgeven zijn ook voorbij. De laatste jaren is de koopkracht behoorlijk gedaald en voorlopig is er uitsluitend een dalende lijn te bespeuren. Nog even en er valt geen geld meer te halen bij de burger. Een eventuele nieuwe regering zal dan een andere melkkoe moeten zien te vinden.

Ook de commercie ziet de burger vooral als melkkoe en poogt ons producten aan te smeren die wij absoluut niet nodig hebben. Speciale shampoos tegen een jeukende hoofdhuid bijvoorbeeld. Of een middel dat eelt op de voeten snel doet verdwijnen.

Wat men vergeet te zeggen in de reclames is dat onze voeten eelt nodig hebben om onze arme voeten te beschermen tegen al wat op ons pad komt. Hoge hakken bijvoorbeeld. En Spaanse kiezelstranden.

Kiezelstranden vindt U niet in onderstaande videoclip van Gavin Friday and the Man Seezer met "Apologia". Inderdaad, dit is het nummer dat ik een paar dagen geleden in mijn hoofd had en waarvoor ik hier een oproep deed met betrekking tot de titel en de artiest.

Nachtclub

De laatste paar dagen weer de nodige bekenden gesproken; Schoolmoeder Ria, buurvrouw Beppie, buurvrouw Hetty, buurvrouw Pieternella (die mijn zoon even kwam bedanken voor het in leven houden van haar kat en de plantjes tijdens haar vakantie) en nog zo wat.

Donderdag was ik weer naar een workshop in Amsterdam-Noord. Daarbij stak ik het IJ over met het veerpont. Omdat het de eerste dag was van Sail Amsterdam 2010 had ik de camera mee. Ook ziet U wat foto's van ons dagje Middelburg van laatst. Mijn zoon maakte daar de meeste foto's omdat ik liep te kletsen met een zekere collega-weblogger...;-)

Hieronder vindt U een paar van de ontstane resultaten. Geheel en al onbewerkt. Vooral omdat ik graag lui ben...;-)

Ondanks die luiheid toch gisteren maar wat lopen opruimen, samen met m'n zoon. Het resultaat mag er zijn: een volle verhuisdoos met vooral kleding die weg kan en een vuilniszak vol oude spulletjes en papieren die met de vuilnisman meekunnen! Bij het opruimen en schoonmaken draai ik graag een muziekje. Gisteren was dat een luisterschijfje van The Cure en nog wat andere muziek uit de tijd dat de letter "h" in "Prins Bernhard" nog werd uitgesproken door Journaal-lezers.

Omdat de meisjes dit weekend niet kwamen logeren kon ik gaan werken in een lokale nachtclub.

(Klikken is vergroten)

Nog niet (Een verhaaltje)

Zou iedereen de sterren zien zoals zij die zag? Zouden anderen de vreugde die zij ervoer op een ander manier ervaren? Zij streelde het wezen dat naast haar lag en probeerde zich bewust te zijn van haar geluk. Zij wist dat het niet voor eeuwig zou zijn maar wat is tijd voor wie gelukkig is? En zo droomde zij verder... In zijn dromen had hij samen met haar de wereld gered, een oorlog en een nucleaire ramp overleefd en ooit stond hij samen met haar aan de wieg van een nieuw begin voor de mensheid. Hij wist dat hij haar ooit in het echt zou tegenkomen en zo geschiedde. In zijn dromen was zij blond en hier zat hij naast een brunette. Maar zij was't. Zij wisselden blikken en woorden maar nooit meer dan dat. Nog niet.

Aanwijzen

Vandaag niets meer dan drie foto's die de zeer creatieve en gewaardeerde blog-collega Redstar maakte van ondergetekende, vorige week in Middelburg. Niet omdat ik geen inspiratie heb voor een "gewoon" stukje.

Zo zou ik U willen vragen of U dat ene liedje kent met in de tekst vermoedelijk de woorden "Beg, steal or borrow" én de zinsnede "till he knows". Het wordt gezongen met een vrij duistere mannenstem, het is niet Bob Dylan en vermoedelijk komt het uit het Wave-tijdperk. Verder vraag ik mij af wat die grote goudkleurige piepschuimen appel deed in mijn droom van vannacht, zou ik kunnen verhalen van mijn bezoek aan de (zeer leuke inval-)huisarts van vanmorgen en het bezoek van mijn zoon aan de kaakchirurg.

Natuurlijk zou ik ook kunnen schrijven dat ik op straat even sprak met buurvrouw Angela, buurvrouw Rinie en een voormalig collega-raadslid die niet toevallig ook de moeder is van mijn vaste oppas-baby.

Natuurlijk kan ik ook mijn gedachten met U delen over de internationale hulp aan het rampgebied Pakistan of over het falende systeem van microkrediet.

Of dat ik mij verbaas over reclames die mij een (extra) complex proberen aan te smeren. Zoals Sanex dat poogt met haar Dermo active complex. Nou nee, dank U! Ik hoef er geen complex bij.

Een terugkerend thema bij mij is ook mijn verwondering over de verschillen tussen mannen en vrouwen en de kracht van de menselijke geest.

Maar feit is dat ik mij vandaag een beetje lui voel en U achterlaat met het kijken naar de foto's waar ik het eerder in dit stukje over had...

U ziet het origineel en twee bewerkingen. Omdat smaak verschilt zal ik niet één ervan als mooiste aanwijzen.

Heet

"Het Verloren Symbool" van Dan Brown is boek nummer 15 van dit jaar. Natuurlijk gaat het weer over een eigenwijze Amerikaanse professor die in zijn eentje de wereld redt. Maar als je door deze verering heen leest wordt je interesse gewekt in symbolenleer en noëtische wetenschap. Verder is het een alleraardigst -hoewel soms wat ver gezocht- detective-verhaal.

Overal om ons heen vinden we symbolen. En overal zijn mensen op zoek naar de diepere betekenis van de dingen. De een zoekt dat in een betere gezondheid, de ander in een hogere bankrekening of in een andere manier om gewichtsverlies te bereiken.

De mens is altijd op zoek naar iets dat het leven zin geeft want blijkbaar kunnen we het niet verkroppen dat het na zoveel jaren voorbij is.

Ik ben daar geen uitzondering op en daarom blijf ook ik zoeken.

Je hoeft niet altijd te zoeken naar "het geheim van de vrijmetselarij" of naar bewijzen van het bestaan van een of ander wereldwijd complot. Nee, je kunt ook zoeken naar momenten van klein geluk.

Mijn zoon en ik vonden dat vandaag bij zijn moeder. Die lijkt op haar plek te zijn in de instelling waar zij tegenwoordig verblijft. Zij zat aardig op haar praatstoel, maakte geslaagde grapjes waar zij ook zelf om kon lachen en gaf onze zoon zelfs een spontane kus op de wang, voor het eerst in jaren!

Nu zit ik samen met mijn zoon naar de wedstrijd Kiev-Ajax te kijken. Leuk om te zien dat Luis Suarez door lijkt te hebben waarom het spelletje in kwestie VOETbal heet...;-)

Printerpapier

Vandaag lekker bij m'n moeder gegeten en gisteren kwam een huisvriend van de buren langs, op zoek naar drinkbare caffeïne. Je buren helpen met een kopje koffie vind ik gewoon één van die ongeschreven regels van het buren-zijn.

Chauffeurs van touringcars houden zich vaak niet aan de regels. Ik vind dat geen verrassing. Het is namelijk heel simpel: wie zich aan de regels houdt ontvangt een lager salaris. Hetzelfde geldt voor pizza-koeriers; Hoe sneller ze zijn, hoe meer pizza's zij op een dag kunnen bezorgen. Het belonings-systeem moet dus op de schop maar vooral moet er een verandering van mentaliteit plaatsvinden. Niet alleen touringcar-bedrijven en pizza-bakkers maar ook luchthavens en ziekenhuizen moeten af van het idee dat ze de beste, grootste of eerste moeten zijn.

Alsof meer mensen via Schiphol gaan vliegen als in een of ander vakblad staat dat het vliegveld door Japanse zakenvrouwen is verkozen tot meest vrouwvriendelijke luchthaven ter wereld. Of zoiets. Gaan meer mensen hun avond-hap bestellen bij Domino's als uit een test blijkt dat hun koeriers gemiddeld ruim 40 seconden sneller bezorgen dan de brommer-rijders van Pizza Hut?

Gaat U echt liever met Labeto dan met Eurolines nadat U heeft gelezen dat U met Labeto gemiddeld drie minuten eerder aankomt in Salou?

Vroeger waren chauffeurs nog trouw aan het touringcar-bedrijf waarvoor zij werkten. Maar ja, toen kende de directeur hen nog bij naam. Tegenwoordig moeten ze hun personeelsnummer opgeven als ze de baas bellen met een probleem. Natuurlijk heeft men dan geen hart voor de zaak meer. Zo dacht men vroeger: "Wat kan ik betekenen voor het bedrijf?" en denkt men nu:"Wat kan het bedrijf betekenen voor mij?"

Zo zijn er ook mensen die roepen:"Waarom zou ik wat moeten doen voor het tropisch regenwoud? Wat heeft dat regenwoud ooit voor mij gedaan?"

Welnu, dat tropisch regenwoud zorgt ervoor dat jij van dat nuttige spul in je longen kunt zuigen. Verder zorgen tropische regenwouden voor de opslag van broeikas-gassen, komt een kwart van alle ingrediënten voor medicijnen er vandaan, zorgen alle bomen en planten samen voor een groot deel van de wereldwijde regenval en verdwijnt er per seconde een stuk bos ter grote van een voetbalveld.

Bijvoorbeeld omdat mensen graag mahonie-houten raamkozijnen hebben, of teakhouten tuinmeubelen, of mooi wit printerpapier.

Overheersingsdrang

"Clearblue vertelt je dat je zwanger bent". Vermoedelijk bedoelden de tekstschrijvers van de betreffende reclame-uiting iets als "Clearblue vertelt het je als je zwanger bent." Het heeft namelijk bijzonder weinig zin om zomaar iedereen die het product in handen heeft te vertellen dat hij of zij zwanger is...

De kans dat ik zwanger raak is wel bijzonder gering. Niet alleen omdat ik een man ben maar bijvoorbeeld ook omdat ik tegenwoordig vaak thuis zit, deels gedwongen door een slechte heup.

Ook dit weekend bleef ik lekker binnen en vermaakte mij ondermeer met het schoonmaken van de oven, het zwabberen van de keukenvloer, het uitmesten van de kledingkast en meer van dat soort klusjes. Natuurlijk was er ook tijd voor mijn zoon. Zo keken wij bijvoorbeeld naar de pilot van de oude politie-serie "Starsky & Hutch".

Vandaag keken wij ook naar de herdenking van de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945. In het kader daarvan is de link van vandaag naar het bericht dat de Japanse premier Naoto Kan zijn excuses aanbood aan met name de Aziatische slachtoffers van de Japanse overheersingsdrang.

Hardop (Een verhaaltje)

Niemand wist wat haar ertoe bewogen had maar iedereen wist van de pijn in haar hart.

Haar smetteloze ziel had een schaduw geworpen op die van iedereen die haar ooit in de ogen had gekeken.

Wie haar maar een beetje kende wist dat haar uitbundigheid niet meer was dan een vermomming voor haar wanhoop.

Slechts weinigen waren verbaasd over haar daad en hoewel niemand wilde dat het gebeurd was vroegen de meesten zich af waarom het zo lang had geduurd.

Sommigen deden dat zelfs hardop.

Tonijn

Gisteren hadden m'n zoon en ik een ontmoeting met een zekere weblogger (ene Redstar. Klinkt bekend?) en diens zoon. Behalve dat het een zeer gezellige middag werd in het wonderschone Middelburg en de weergoden ons gunstig gezind waren bespraken wij ondermeer de volgende theorie:

Stel dat de PVV subliminale boodschappen verstuurt via de televisie -er van uit gaande dat er vooral door mensen die wat minder vaak voor zichzelf nadenken wordt gekeken...Zou dat wellicht de grote aanhang van Geert Wilders verklaren?

Natuurlijk spraken de zeer gewaardeerde collega-weblogger en ondergetekende over meer zaken maar dat gaat U lekker verder niets aan...;-)

Vanuit Amsterdam is het zo'n drie uren treinen naar Middelburg. Alltijd gezellig, zo'n lange treinreis. Zo kwam ik gisteren in contact met een stel jonge Amerikanen die net terug waren van een verblijf van zes weken in Oeganda. Eén der dames bleek nagenoeg bij mijn oom om de hoek te wonen. In een voorstad van Chicago, USA!

In dat verre land dat in 1492 werd ontdekt door Columbus (en 500 jaar daarvoor door de een of andere Viking en nog eens een paar eeuwen daarvoor door een vooralsnog onbekende Chinees) verdienen topmanagers vele miljoenen per jaar. Althans, dat krijgen ze.

Hetzelfde geld(t) voor de top van het bedrijfsleven in Nederland. De bedrijven zelf claimen dat ze de directie-leden zoveel moeten betalen "omdat die anders naar het buitenland vertrekken".

Nou, laat ze lekker proberen om zich een plekje te verwerven in de top van een Amerikaans bedrijf. Wedden dat ze dat niet lukt? Met hangende pootjes zullen ze terugkeren naar Nederland en genoegen nemen met iets minder dan een half miljoen per jaar.

Dat is het gemiddelde jaarsalaris van de Japanse topmanager.

Overigens is het helemaal niet bewezen dat wie meer geld krijgt ook beter presteert.

Evenmin is bewezen dat Omega-3 een gunstig effect heeft op de gezondheid. Toch moeten wij het goedje masaal tot ons nemen door meer vis (en volgens een enkele reclame-boodschap ook boter) te consumeren.

Wat men gemakshalve de burger "vergeet" te vertellen is dat er nu al een tekort aan vissen dreigt door overbevissing en dat veel vissoorten inmiddels zó vol zitten met dioxines en andere vergiften dat het eten daarvan onze gezondheid schaadt.

Zelfs de overheid is zeer passief wanneer het gaat om ons te waarschuwen voor het eten van tonijn.

Toevallig

"A Spot of Bother" van Mark Haddon is boek nummer 14 van dit jaar en maakt van alledaagse zaken hilarische situaties. Bijzonder knap geschreven!

Mijn kinderen zijn (natuurlijk!) ook bijzonder knap. Niet alleen qua uiterlijk maar ook op andere gebieden. Heb vandaag dan ook intens van hen genoten. Eigenlijk zouden we naar het tuincentrum gaan (ondermeer om vissen te halen voor de recent opgeknapte tuinvijver) maar omdat drie van ons last hadden van verkoudheid besloten wij tot een thuisblijf-dagje.

Heel verfrissend om series als Hannah Montana en Zack & Cody te kijken...

Niet echt mijn ding maar mensen die van dat soort series houden zijn ook maar mensen...;-)

"Mensen met een kiwi-allergie zijn ook maar mensen". Stelt U zich voor dat de voorzitter van de Bond van Lijders Aan Kiwi-Allergie (BLAKA) met deze boodschap de scholen langs zou gaan. Binnen de korste keren zouden groepen opgeschoten jongelui verklaren dat "die kiwi-lijers hun grote mond eens moeten houden" en verklaren dat de meeste mensen geen kiwi-allergie hebben en dat de leden van BLAKA dus abnormaal zijn.

Sterker nog, mensen van BLAKA* die door de straten marcheren met spandoeken met daarop Kiwi's met een rood kruis erdoor zullen worden uitgehoond en soms zelfs in elkaar geslagen worden. Niet door de individuele jongeren maar door die groepen. Individueel blijken het vaak boterzachte jongetjes die nog graag bij oma op schoot zitten. Maar dat terzijde.

Waarom zou je mensen vertellen dat ook jij maar gewoon een mens bent? De minderheid ontstaat pas als die zichzelf creëert. Al die mensen die op Obama stemden "omdat" zijzelf en Obama een donkere huidskleur hebben zijn net zo dom bezig als zij die een hekel hebben aan Obama "omdat" hij een donkere huidskleur heeft. En ze weigeren dat zelf in te zien.

*BLAKA is een fictieve organisatie die door mij bedacht is om als voorbeeld te dienen. O ja: enige overeenkomsten met bijvoorbeeld homo-rechten organisaties zijn niet zuiver toevallig.

A-Teamologie

Op het schoolbord in het toilet staat sinds vanmiddag in kleine-meisjes-handschrift "Ferdinand en papa zijn lief"...:-))

Vanmorgen haalden m'n zoon en ik de zusjes op om vervolgens met hen te gaan lunchen in de stad, verstoppertje te spelen in de tuin en te koken. In de tuin sprak ik met buurvrouw Hetty terwijl wij in de supermarkt nog buurvrouw Winonah tegenkwam en op straat buuvrouw Rinie.

Heb helaas nog wel veel last van mijn heup maar verder voel ik mij beter dan gisteren.

Gisteren schreef ik ondermeer over het systeem van uithuwelijken. Mensen denken vaak dat vooral vrouwen daar onder lijden. Misschien omdat ze het zich niet voor kunnen stellen hoe het is om niet te kunnen kiezen. De vrouwen in kwestie denken daar vaak (maar vaak ook niet) heel anders over.

Zoals de (vrouwelijke) lezers zullen weten kost het uitzoeken (en houden) van een partner ontzettend veel tijd, pijn en moeite. Veel dames in landen als India en Pakistan blijft al die ellende bespaart. Zij kunnen zich dus richten op die dingen in het leven die écht leuk zijn: shoppen met hun vriendinnen, soaps kijken, een studie volgen...

Wij denken ook dat in die landen homosexualiteit onderdrukt wordt omdat die "afwijking" daar bij wet verboden is. Maar homo-zijn is daar juist al sinds mensenheugnis toegestaan. Het waren de Engelse overheersers indertijd die vonden dat het sexueel aangetrokken zijn door mensen van hetzelfde geslacht een abominatie is.

Sowieso vindt men in veel culturen het hebben van sex met een sekse-genoot volkomen acceptabel; Als een vrouw zoent met een vrouw of een man met een man dan is dat veelal niets meer dan een uiting van genegenheid.

Iemand trouwens enig idee waar het woord "genegenheid" vandaan komt?

U bent hoogstwaarschijnlijk bekend met het begrip etymologie; De wetenschap die de herkomst van woorden onderzoekt.

Zelfs bedacht ik onlangs een term om de herkomst van bepaalde gedachte-kronkels te omschrijven. Het gaat om gedachtes als: "Oorlog is de enige juiste weg naar vrede"; "Geweld kan alleen met geweld worden bestreden"; "Iedereen die tegen vrede is sla ik helemaal in elkaar" en bijvoorbeeld:"Als je van je kinderen houdt dan spaar je de roede niet." Het woord om dit soort misvattingen te benoemen is vanaf nu A-Teamologie.

De link van vandaag verwijst naar mijn meest recente correspondentie met Albert Heijn. Leest ende verbaast U!

Verkeerd

Het was weer een fijn weekend en hoewel m'n verkoudheid en m'n slechte heup mij parten spelen valt dat natuurlijk in het niets vergeleken met de bosbranden, overstromingen, oorlogen en explosies in de wereld. En het huwelijk van Robbie Williams.

Trouwen, scheiden, trouwen, scheiden, trouwen, scheiden...in onze samenleving wordt het als volkomen normaal beschouwd om drie maal te trouwen en driemaal te scheiden.

Omdat wij onszelf zo geweldig vinden veroordelen wij culturen waarin mensen aan elkaar worden uitgehuwelijkt of waar mensen drie officiële partners tegelijk hebben.

Zij zijn namelijk anders en dus is dat verkeerd. Mensen met andere eet-gewoontes hebben verkeerde eet-gewoontes, mensen met een andere geloofsovertuiging hebben een verkeerde geloofsovertuiging, mensen met een andere sexuele voorkeur hebben een verkeerde sexuele voorkeur en ga zo maar door.

Sterker nog -en ik vind dit onvoorstelbaar- er zijn mensen die een hekel hebben aan anderen uitsluitend omdat die een andere huidskleur hebben of op een andere manier in dezelfde god geloven!

Wie heeft ooit bepaald dat "anders" synoniem staat voor "verkeerd"?

Buiging (Een verhaaltje)

De vrouw loopt gehaast richting tram. Haar houding en kleding verraden dat zij een zakenvrouw is die zojuist iets afgrijselijks beseft; Nu haar automobiel dienst weigert zal zij zich in het openbaar vervoer moeten begeven. Tussen het plebs!

Het duurt even voordat zij doorheeft dat zij het over haar te dure schoudertas gedrapeerde haute couture jasje heeft laten vallen.

Zij draait zich om maar iemand anders is haar voor.

Een ontheemde toerist ontfermt zich over het kledingstuk en biedt het haar aan.

Als een butler die zijn meester een kop thee aanbiedt op een zilveren dienblad. Met een lichte buiging.

Recensie

Vanmorgen, onderweg naar een workshop website-optimalisatie, kwam ik een zekere fractievoorzitter van een zekere hoofdstedelijke socialistische partij tegen op straat.

Op de cursus werd ons het een en ander bijgebracht over website-optimalisatie (verrassend, niet? ;-)) Wij kregen ook een aardige huiswerk-opdracht mee.

Ooit sprak ik voor een opdracht met een "manager personeel en organisatie" én met de "woordvoerder public relations" van datzelfde bedrijf.

Gewoon met de secretaresse en de reclameman dus.

"PR-zaken" is zo'n typisch bedachte functie die ooit werd uitgevoerd door "de baas" of een lid van de organisatie die toevallig beschikte over een vlotte babbel.

Ongetwijfeld zijn er PR-medewerkers die hun salaris meer dan waard zijn maar waarom zou de Brandweer moeten beschikken over reclamemensen? Hoeveel mensen stappen in geval van brand naar de concurrentie? Zelfs na een slechte recensie?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Mitch Miller

Barbarella

Vanmorgen ontving ik het groene licht om mijn eigen bedrijfje dan officieel op te starten. Nog "even" wat werk verrichten aan de website en visite-kaartjes en zo en even langs bij de Kamer van Koophandel en naar de bank voor het openen van een aparte rekening. Wil trouwens ook nog werken aan de website voor de stichting waar ik samen met de een buurvrouw een paar uurtjes per week in steek.

Voor mijzelf heb ik gelukkig geen pand nodig maar de Stichting heeft dat wel. Als entertainer werk je toch vooral uitsluitend op lokatie maar als sociaal raadsman heb ik toch een soort van kantoortje nodig. Dat kan dan zijn in het pand van waaruit wij tweedehands spulletjes inslaan en verkopen. Dat doen wij vooral voor hulpbehoevenden in de buurt. Het toeval wil dat de woningbouw-vereniging "iets" wil doen voor de buurt. En dus is men reuze-behulpzaam.

Behalve met m'n zaakje ben ik ook bezig met verkouden zijn en kijkschijfjes kijken met m'n zoon en visite van de vrouwelijke kunne. Zo keek ik laatst met een vriendin een paar afleveringen van Flash Forward en met een buurvrouw naar de cult-klassieker Barbarella!

Hanengevechten

Het "normale" leven neemt weer een aanvang en vandaag en gisteren kwam ik dus traditiegetrouw diverse bekenden tegen. Vandaag versierde ik ook nog een oppasklusje van een moeder die bij de sigarenman klaagde over haar zware leven.

Verder lekker in de tuin gewerkt, gedronken en gekletst. En ook nog een beetje gewerkt. Voor één van de drie stichtingen waarvoor ik in het bestuur zit en aan m'n eigen zaakje. Dresden is nog niet vergeten en vandaar dat U onderaan dit stukje een linkje vindt naar nog meer foto's van dat geweldige leuke zomerfestival...;-)

Kreeg ook nog leuk nieuws: over slegs weinige dagen zie ik m'n dochters weer...het leven is goed!

En nu verder met de reguliere stukjes...

Laatst zag ik er weer eentje: een moeder die haar jonge kind uitlegde dat je uitsluitend bij groen licht moet oversteken. Op zich niets mis mee om je kind al op jonge leeftijd een paar verkeersregels uit te leggen maar waarom niet eerst je kind leren vertrouwen op de eigen zintuigen en intuïtie? Want nu krijg je kinderen (en later dus volwassenen) die blindelings vertrouwen op een gekleurd lampje in een paal op straat en dan mogelijk overreden worden door een automobilist die de hoek om komt scheuren omdat ook voor hem het verkeerslicht op groen staat. Om nog maar te zwijgen over die tienduizenden fietsers en brommer-koeriers die vinden dat verkeerslichten uitsluitend dienen ter decoratie.

Leer je kind bijvoorbeeld niet om naar de klok te kijken voor etenstijd maar leer het naar het eigen lichaam te luisteren. Als de maag het kind al om vijf uur vertelt dat er eten in moet zal het kind gaan snoepen. Vervroeg dan gewoon het avondeten een uurtje. Is dat echt zo erg? Als het kind om zeven uur nog geen slaap heeft, is het dan nuttig om het te dwingen in bed te gaan liggen en een uur te laten dreinen? Of is het gewoon handiger en beter voor de vrede en rust in huis om het kind "pas" om acht uur in te stoppen en voor te lezen?

Als een kind van 14 in haar eentje de wereld rond wil varen, kun je haar dan tegenhouden? Je kunt het haar zeer zeker (en mijns inziens terecht) afraden maar een puber iets verbieden? Dat werkt meestal averechts. Neem de jongeman wiens moeder hem (vanuit hun Christelijke achtergrond) van jongsafaan simpelweg verbood alcohol en andere drugs te gebruiken (hij mocht zelfs een tijdlang niet met kinderen omgaan die niet in God geloofden); Op zijn elfde zat hij bij een jeugdbende, op zijn twaalfde rookte hij zijn eerste joint en op zijn dertiende liep hij zijn eerste alcohol-vergiftiging op.

Mensen verbieden stierengevechten te houden levert ook niet veel op. Ja, een morele overwinning voor dierenrechten-organisaties maar het aantal illegale gevechten zal toenemen. Denk ook maar aan de hanengevechten.

En al die toeristen die in hun fijne hotels aan de Costa d'Holanda genieten van in stukjes gehakte en gebraden inktvis en levend gekookte kreeften, spreken er schande van...

De link van vandaag is naar de website van een inmiddels bevriende fotograaf.

Foto's Dresden

Ondanks de visite tussendoor, de verkoudheid en het nog moeten uitzoeken van honderden foto's, hierbij het laatste deel van het verslag van onze werkvakantie:

Maandag was voor uitslapen en inpakken. En natuurlijk om souvenirs te kopen voor het thuisfront. Ons laatste avondmaal in Dresden nuttigden wij in een Turks restaurant. Eerder op de dag regelden wij nog wat papierwerk op het kantoor van de festival-directeur en liepen wij een laatste rondje over het terrein van Die Scheune. Een aantal collega's herkendde ik maar met moeite vanwege het ontbreken van kostuums en theater-schmink. Het afscheid van de kok was allerhartelijkst en ook van verscheidene winkeliers in de omgeving mochten wij de complimenten voor onze show in ontvangst nemen.

De dag van ons vertrek nog afscheid genomen van enkele vrijwilligers die tevens dienstdeden als afbrekers. De laatste restanten van de tenten, de Bratwurst-plek en de "Flammkuchen" (Duits voor barbecue) vonden een plekje en soms een laatste rustplaats in containers, auto's en vrachtwagens. Intussen wachtten wij op het Poolse taxibusje dat ons terug zou brengen naar Amsterdam.

De rit van zo'n negen uren verliep voorspoedig en ik kwam een eind verder in een meegebracht boek. Onderweg ook nog wat rek-en strek oefeningen gedaan ten bate van m'n heup

en inpiratie gekregen voor een paar verhaaltjes.

Thuis wachtte ons een gevulde koelkast en nog levende goudvissen. Dat dankzij de goede zorgen van buurvrouw Hetty.

Ter lering ende vermaeck bij deze nog enkele foto's met dank aan mijn zoon voor het nemen van de meeste daarvan en aan André Wirsig voor dat portret van ondergetekende waarbij ik voor de tent zit met een sigaretje. Zelf gebruikte ik vooral m'n trouwe ouwe Nokia N93 voor het maken van wat foto's. Ongetwijfeld eerdaags meer op Facebook en Flickr. (Klikken is vergroten)