Politicus

U heeft wellicht de foto's gezien en weet derhalve dat m'n kinderen en ik genoten hebben van een gezellig weekend. In de speeltuin kreeg ik een kopje koffie aangeboden van één van de buurvrouwen van wie ik de naam niet weet. Vrij uitzonderlijk, aangezien ik die weet van maar liefst 23 (ex-)buurvrouwen...;-) En we kwamen meerdere bekenden tegen. Zo liepen wij ook nog even over de markt alwaar dochter Eva haar overblijfjuf tegen het lijf liep. Die stond namens een politieke partij ballonnen uit te delen aan passanten. Nu wil het geval dat zij dat deed voor de partij waarvoor een zekere weblogger ooit deelraadslid is geweest! Goeie juf...;-)

Ik ging er financieel niet op vooruit ten tijde van mijn raadslidmaatschap omdat ik zat voor de enige partij die vindt dat raadsleden niet meer hoeven te ontvangen dan een onkostenvergoeding van ongeveer 150 euro per maand (betaal maar eens een oppas voor twee maal per week en kopiëer eens voor de gein een raadsverslag. De taxi die je moet nemen als je door een voortslepend debat de laatste bus hebt gemist is ook niet gratis. En nee, die kun je als raadslid niet declareren).

Mensen die voor de VVD zitten (bijvoorbeeld) krijgen de volledige 650 euro per maand op hun rekening gestort. Naast hun reguliere inkomen dus. Raadsleden van andere partijen kunnen vrijwillig een percentage afstaan ten behoeve van de partijkas. Op de website van de SP zult U vergeefs zoeken naar een mogelijkheid om vrijwillig een bedrag te storten in de partijkas. Bij bijvoorbeeld het CDA (waar je een poster kunt kopen voor E.35,-!) is die knop er wél.

Een en ander houdt in dat de SP geen geld hoeft te ontvangen van de burger de overheid om campagne te voeren.

Bij de Socialistische Partij worden de belangen van de burger -in mijn ogen althans- het best behartigt. Misschien dat ik daarom wel SP'er ben.

De favoriete partij van Hero Brinkman wordt over twee maanden opgericht. Gaat hij zich echt afscheiden van de PVV of doelde hij op de oprichting van de Wilders-jugend? Zijn laatste reaktie was dat het een grapje van hemzelf betrof...Misschien komt het omdat de PVV'ers hun teksten laten schrijven door stagiaires en daar momenteel te weinig van hebben. Daardoor moeten de partijleden opeens hun eigen speeches schrijven. En dat is natuurlijk heel moeilijk. Zeker als je geen argumenten kunt noemen die bij je uitspraken passen.

Na 9 juni weten we ook of Jan Peter Balkenende de politiek verlaat. Vermoedelijk wel want als hij geen premier kan worden mag hij van mama niet meer meedoen met zijn favoriete spelletje dat "politiek" heet.

Zijn partij, het CDA, wil het eigen risico in de zorg verhogen zodat nog meer mensen dan nu (momenteel ruim 300.000 mensen) het zich niet meer kunnen veroorloven. De zorgtoeslag zal niet meer toereikend zijn voor veel huishoudens.

Ook wil het CDA doorgaan met miliaire acties in Afghanistan. Al noemen ze dat "ondersteuning aan de lokale politie". Een partij die zich Christelijk noemt én voor het gebruik van geweld tegen burgers is kan ik moeilijk serieus nemen. Misschien dat ik daarom geen CDA'er ben.

Ook de ChristenUnie schuwt het gebruik van geweld niet, al dan niet onder restricties. Besparen op de zorg wil de partij ondermeer bereiken door de Pil uit het ziekenfondspakket te halen. Misschien dat ik daarom geen CU'er ben.

Ook de VVD wil bezuinigen op de zorg. Het benodigde geld wordt gehaald bij de patiënten en het verpleegkundig personeel. Om onduidelijke redenen worden de -meer dan redelijk betaalde- specialisten en managers buiten schot gelaten. Tsja, hun bonussen moeten natuurlijk op peil blijven en dat dan dan ten koste gaat van de kwaliteit van de zorg...ja, dat moet dan maar. Persoonlijk vind ik die gedachtegang vrij asociaal en misschien ben ik dan wel daarom geen VVD'er.

Trots op Nederland wil de kinderbijslag voor alle kinderen na het derde kind afschaffen (dat zullen SGP-leden niet leuk vinden!) en ook voor kinderen buiten Nederland is er straks geen Kinderbijslag meer. Dat wil TON ook laten gelden voor Nederlandse kinderen die buiten de EU wonen...(Yep: Kinderen buiten Nederland EN buiten de EU geen Kinderbijslag meer. Dat willen ze echt!). Je mag van Rita en haar vriendjes ook het recht in eigen hand nemen. Als je ex je bedreigt sla je die gewoon het ziekenhuis in en dan noem je dat "zelfverdediging. Dat mag van Rita. Alleen mensen die zwaar gehandicapt, oud zijn of een zware zorgtaak hebben krijgen nog een uitkering. Anderen werklozen krijgen helemaal niets meer...Dat wordt nog heel gezellig op straat! Mensen die zo dom zijn kan ik niet serieus nemen. Misschien dat ik daarom geen TON'er ben.

Ook de SGP wil de situatie in Afghanistan met geweld oplossen, is bovendien faliekant tegen sex voor het huwelijk en wil de kerk weer macht geven over de burgers, bijvoorbeeld waar het gaat om Aids-preventie. Ik zie dat liever niet gebeuren: Een dominee die verplicht bij mijn thuis langskomt en mij verbiedt seks te hebben omdat ik niet getrouwd ben. Misschien ben ik daarom geen SGP'er.

Van de Piratenpartij kun je niet veel verwachten in zaken die niets met internet en/of privacy van doen hebben. In die zaken stemmen zij dan gewoon niet mee in de kamer. Een serieuze politieke partij zal zich op alle vlakken moeten kunnen inzetten. Weigeren over andere belangrijke dingen mee te denken is feitelijk gewoon laf. Misschien stem ik daarom gen Piratenpartij.

De Partij voor de Dieren heeft absoluut mijn sympathie maar niet mijn stem. Bijvoorbeeld omdat de partij dieren in circussen zieliger vindt dan Polen in kassen. Persoonlijk vind ik mensen belangrijker dan dieren, hoe schattig die soms ook zijn...Bovendien wil de partij van alles maar ontbreekt het veelal aan een opsomming vna manieren om dat doel te bereiken. Tsja, iedereen wil vrede maar dan moet je toch met een reële oplossing komen. Dat doet de PvdD te weinig. Misschien dat ik daarom geen PvdD'er ben.

Zo. Nu weet U waarom ik wel of niet bepaalde politieke partijen steun. Met excuus voor de ontstane lange lap tekst...

Na de recente TV-debatten vind ik het nog moeilijker om te kiezen. De PvdA krijgt mijn stem niet omdat die partij om de paar dagen een ander standpunt lijkt in te nemen. Maar bijna was ik geneigd mijn stem aan Cohen te geven. Als vrijwel enige toonde hij de beleefdheid om mensen te laten uitpraten en daadwerkelijk te luisteren naar wat de ander te zeggen had. Zoiets zou bij Wilders niet eens opkomen. Die liep ook gewoon weg terwijl Cohen nog tegen hem sprak. Ik vind dat onbeschoft en misschien ben ik daarom wel geen PVV'er.

De voordeur zachtjes dichttrekken zodat de buren niet gestoord worden kost minder dan twee seconden maar de weigering die moeite te nemen verraad de echte egoïst. Als zo iemand zie ik de geblondeerde politcus.

Een fotoverslag

Vandaag was ik met een zekere broer en zus bij m'n moeder, de speeltuin en het buurthuis. Alwaar wij een ritje maakten met de grote paardenkoets. Met het weer viel het ook wel mee...

Veroordeeld

Als uit de naam van vrijheid mensen worden beroofd van hun vrijheid is er toch iets goed mis. Ik heb het dan vooral over de maatregelen ter terrorismebestrijding. Terwijl er per dag meer mensen sterven van de honger dan in honderd jaar door terroristische aanslagen ligt wereldwijd bij overheden toch de focus op het bestrijden van terrorisme. Typisch.

Zo zijn er meer dingen die ik niet begrijp. Neem het VVD-plan om te zorgen voor 100.000 arbeidsplaatsen tegen het jaar 2040. Dat klinkt natuurlijk fantastisch! Maar waarom beseffen zo weinig mensen dat tegen die tijd de bevolking zal zijn gestegen met misschien wel 300.000 inwoners? Dan stelt dat getal van 100.000 opeens niet meer zo veel meer voor. Toch?

Er zijn veel dingen die mij verbazen en een keuze te maken welke van die zaken ik hier opschrijf is net zo makkelijk als degeen die achter je staat in de lift in de billen knijpen...Vooruit: nog één kwestie dan...

Veel werkgevers wíllen dat hun werknemers gestresst rondlopen. Werknemers die rondlopen alsof geen probleem hen deert geven hen een ongemakkelijk gevoel. Dan denken ze meteen dat je het werk niet serieus neemt. Het is wel eens de reden geweest dat mijn contract niet werd verlengd. Gewoon omdat ik er openlijk voor uitkwam dat ik de gezondheid van mijn kinderen belangrijker vind dan cola-blikjes in de koelkast tellen. Toch waren die er altijd voldoende omdat ik die simpelweg tijdig bijbestelde. Zelfs in de light-variant ten behoeve van die collegae die aan de lijn deden. Toevallig.

Moet je dan maar liegen over je prioriteiten en zelfs je kinderen verloochenen om maar je baan te kunnen houden? Voor mij is het antwoord duidelijk maar er zullen ongetwijfeld mensen zijn die van alles zouden beweren om maar in dienst te kunnen blijven van die man of vrouw waar ze met zo veel tegenzin voor werken. Persoonlijk kan ik niet liegen en beweren dat ik de baan belangrijker vind dan mijn kinderen.

Sommige vragen stellen je voor een dilemma. Deze bijvoorbeeld:

Wat is belangrijker: dat de waarheid boven tafel komt of dat Willem Holleeder wordt veroordeeld?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gary Coleman en Dennis Hopper

Prooi (een gedichtje)

Zo hé! Na alle commotie rond #ruttesfout die vooral op twitter ontstond is het nu weer tijd voor de normale gang van zaken. U bent van mij gewend aan een "verhaaltje op vrijdag". Helaas...vandaag geen verhaaltje maar...een gedichtje (Ach, het is weer'ns wat anders moet U maar denken). Dat overigens zou maar op deze of gene lijsttrekker zou kunnen slaan... Fijn weekend allemaal!

Gij zijt een mens

een levend wezen dat droomt en vecht

en tot hen spreekt

die anders dan gijzelve omgang heeft

met die dromen en gevechten

Geen mens die luistert naar de woorden van een dwaas

want dat is die U bent

Doch zonder te beseffen dat men hoort noch ziet

wat U verbeeldt

verkondigt U het woord dat Gij ziet als zijnde het ware

Wie is de ware dwaas:

Hij die doolt in lege ruimtes

of hij die spreekt

zonder te spelen met de woorden van zijn naaste?

Wie is de ware wijze:

De denkende sterveling of de strijdende god?

Tot een strijd zal het komen

dan pas wordt bepaald

wat het antwoord is en wat de vragen zijn

Als die tijd daar is

verschijnt voor U het licht

dat opkomt en verdampt

U achterlatend in verwondering

en met de knagende leegte

veroorzaakt door het ontsnappen

van de laatste prooi.

#ruttesfout

Naar aanleiding van de Twitter-hausse #ruttesfout kon ik het niet laten het volgende tussendoor-stukje te schrijven:

Volgens Mark Rutte liegen de mensen van Netwerk als die -bij monde van marketing-specialist Alex Klein- vertellen dat een ondernemer met een inkomen van 130.000 euro per jaar er 1900 euro per jaar op vooruit gaat. De ondernemer zelf verklaarde: "Als ik erop vooruit ga gaan anderen er dus op achteruit" ("want ik kan rekenen" hoorde je hem erachteraan denken).

Volgens de auteur van Regengeluk (een roman over budgetteren) gaan inderdaad bijstandsouders en mensen met gehandicapte kinderen er zwaar op achteruit. Het extra'tje voor de veel-verdieners moet tenslotte ergens vandaan komen. Niet volgens Mark Rutte.

Volgens hem gaan de genoemde groepen er zelfs een beetje op vooruit. Hij kon helaas geen berekening laten zien want die moest nog worden gemaakt. Huh? Maar hoe weet hij dat dan? Tenzij hij in de toekomst kan kijken natuurlijk en die berekening al gezien heeft. Het is óf dat óf hij heeft ter plekke een onwaarheid verkondigt. Nee, vast niet. Een politicus die liegt? Onbestaanbaar!

De bijstandsmoeder zou volgens hem nu al tussen de 1500 en 1800 euro per maand ontvangen. Ik zal hem ten dienste zijn en het échte bedrag voor-rekenen:

Het normbedrag is 909,33. Maximaal kan aan toeslagen worden verkregen 259,81. De kinderbijslag is 278,55 per kwartaal en dus 92,85 per maand. Een bijstandsouder heeft dus maximaal (reken je mee, Mark?) E. 1261.99. Misschien dat Rutte denkt dat kinderbijslag per maand wordt uitbetaald? Een en ander komt van deze officiële websites af.

http://www.st-ab.nl/abwnorm29.htm

http://www.kinderbijslag.org/

Mark (kan ik nu al Mark zeggen, Mark?) kan zo mooi beweren dat een beginnend politie-agent maar 1500 per maand heeft en zich erover beklagen dat bijstandsmoeders (alsof er geen bijstandsvaders zouden bestaan, maar dat terzijde) massaal gebruik maken van huurtoeslag-regelingen en kinderbijslag krijgen zonder dat ze daar iets voor hoeven doen maar Mark (als je het niet goed vindt zeg ik wel weer gewoon Meneer Rutte, okee?): dat krijgt die politieman ook allemaal! Maar ik neem het je niet kwalijk dat je dat allemaal niet weet. Dat weten alleen mensen die dicht bij het volk staan. En kunnen rekenen.

Ik verheug mij nu al op volgende week en de tweets die worden aangeduid met #cohensfout en #balkenendesfout.

Voor nu hou ik het bij deze voorlopige "conclusie": Niet kunnen rekenen is toch écht #ruttesfout.

Geactiveerd

Voor wie dit leest: Ik was een paar dagen in Breda. Voor wie dit niet leest: ik was een paar dagen in Breda.

Had U geloof ik nog niet verteld dat mijn zoon inmiddels zijn derde bruine band in karate heeft gehaald. De volgende is de zwarte! Onnodig te zeggen dat ik baie trots ben op die jongen! Eigenlijk ben ik ook wel een beetje trots op mezelf: Twee dagen van weinig slapen en veel drinken in Breda en dan toch nog gisteren de vriendschappelijke interland Nederland-Mexico kijken, gevolgd door Star Wars: Return of the Jedi en dan ook nog stukjes van het verkiezingsdebat zien!

Bovendien vanmorgen op tijd op om mij op het veerpont te begeven dat mij naar het cursus-lokaal bracht. Vandaag was het de beurt aan de workshop financiën. Daar kwam het ter sprake dat slegs ongeveer 1 op de 20 mensen een soort van huishoudboekje bijhoudt en dus verreweg de meesten geen idee hebben van hun precieze inkomsten en uitgaven. Velen blijken abonnementen te hebben van mobieltjes die ergens ongebruikt in een la liggen of op een tijdschrift dat ongelezen de papierbak ingaat. Ook zijn er die hun pc voor 7,50 per maand hebben verzekerd tegen schade en diefstal. Zonder zich te realiseren dat diezelfde computer gewoon is meeverzekerd in hun reguliere inboedel-verzekering. Bijvoorbeeld.

Na afloop nog met een paar collega-cursisten een broodje gaan eten en wat gaan drinken. Vroegere mede pencak-silat cursist Jan schoof bij ons aan nadat ik hem toevallig op straat ontwaardde.

Toeval vind ik een leuk verschijnsel en ik ben er nog steeds niet uit of ik er al dan niet in geloof. Zo schijnt het dat ongeveer 16 procent van de gebruikers af en toe problemen ervaart met de OV-chipkaart. Persoonlijk heb ik het idee dat ik die 16 procent bèn! Bij 1 op de 7 keer inchecken gaat er iets mis. Gelukkig voor anderen ben ik meestal die zevende. Zo kreeg ik bij het Amsterdam Centraal station de melding:"Inchecken niet mogelijk" en miste ik mijn trein omdat ik alsnog een papieren kaartje moest kopen.

Bleek dat ik eerst via NS.nl en dan nog via een oplaadpunt op het station de kaart moest activeren voordat-ie voor treinreizen gebruikt kon worden. Voor inmiddels de vijfde keer in een jaar tijd. Misschien moet het ding om de drie treinreizen opnieuw worden geactiveerd?

In de link van vandaag wordt William "Captain Kirk" Shatner belachelijk gemaakt.

George Baker Selection

Vandaag was ik met zoon in de videotheek met m'n ledenpasje dat ouder is dan verreweg de meeste mensen die daar werken. De keuze viel op de kijkschijfjes van District 9 en die van Inglorious Bastards. Leuk hoor, dat film kijken. Maar dat is lezen ook.

Boek nummer 9 van dit jaar was "Duel" van Joost Zwagerman en boek nummer tien is "Honden van Riga", een nieuw rechercheur Wallander-avontuur van de hand van Henning Mankell. Een spannend detective-verhaal maar met een bijzonder serieuze toonstelling. Namelijk over het Letland van na de Tweede Wereldoorlog. Terwijl iedereen keek naar Hitler en zijn maatjes lijfde Rusland simpelweg Letland in. Pas eind jaren'80 normaliseerde de situatie maar nog steeds zijn er Russische troepen gelegerd rond de hoofdstad Riga en nog steeds helpt het om een belangrijk partijlid te zijn of te kennen als je een huis wilt kopen...Het aannemen van steekpenningen en het gebruik van list en bedrog is ter plaatse simpelweg een "way of life".

Je moet er wel je kruiwagens hebben en een hoop geld want zoiets als hypotheekrente-aftrek is daar niet bekend.

Een hypotheek is toch stiekem gewoon een banklening? Ik bedoel maar: een huiseigenaar is geen huiseigenaar tot-ie de bank heeft afbetaald. Dus eigenlijk valt het wel mee met het aantal huiseigenaren in Nederland aangezien de meeste huizen feitelijk in bezit zijn van deze of gene bank. Niet dat ik mensen misgun om een huis te bezitten maar mij is geleerd: kun je je iets niet veroorloven, koop het dan niet. Toch zijn er mensen die een huis voor 3 ton kopen terwijl ze minder dan 50.000 op de spaarrekening hebben staan. Is dat wel verstandig?

Gelukkig hebben we dan de hypotheekrente-aftrek. Die zorgt ervoor dat ook mensen die het zich eigenlijk niet kunnen veroorloven een huis kunnen kopen. Maar waarom is er dan geen reiskosten-aftrek zodat ook minder vermogende mensen minimaal twee maal per jaar op vakantie kunnen gaan?

Sommige vragen zijn gewoon ontzettend moeilijk uit het hoofd te beantwoorden. Bijvoorbeeld: Noem meer dan twee hits van The George Baker Selection.

Hand

Erg fijn, dat uitslapen en dan wat achterstallige klusjes doen in huis. Wasje draaien, vloertje boenen, formulieren invullen, songtekstje schrijven, struikje snoeien,...

Intussen geniet Superfer van zijn rust bij oma thuis. Bij haar hebben we heerlijk gegeten nadat we naar de film waren geweest.

De keus was gevallen op Iron Man 2. Een no-nonsense film waarin het verhaal ondergeschikt was aan de aktie-momenten en de special effects. En zo hoort dat ook met zo'n film. Er werd ontzettend veel opgeblazen in de film en lang niet alle schade werd veroorzaakt door ongelukken.

Ongelukken kosten de maatschappij verschrikkelijk veel geld. Vele malen meer dan die miezerige 7 miljard die immigratie ons zou kosten. Verreweg de meeste ongelukken gebeuren in huis. Indien U dus écht wilt dat er vele miljarden worden bespaard dan stemt U 9 juni op een partij die mensen wil verbieden thuis te zijn.

Ook studenten laten zich in hun stemgedrag leiden door sentimenten en niet door gezond verstand. Aan de ene kant zegt 87 procent van de ondervraagde studenten dat zij tegen afschaffing van de studiefinanciering zijn maar tegelijkertijd wil maar liefst 97 procent stemmen op partijen die de "stufi" willen afschaffen!

Zijn hedendaagse studenten gewoon ontzettend dom, lezen zij geen nieuwsberichten of partijprogramma's of is er iets anders aan de hand?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Driek van Wissen

Diner (Een verhaaltje)

Bij thuiskomst vond hij een briefje waarin hij werd uitgenodigd bij haar langs te gaan.

Hij wilde net aanbellen toen de deur openging. Met bonzend hart duwde hij de deur verder open en trad binnen.

De woonkamer bleek verlicht met uitsluitend kaarsen die in een kring op de grond waren opgesteld. In het midden daarvan zat een meisje van begin 30. Gehuld in een aan een grijns grenzende glimlach en een nieuw néglige.

Het kledingstuk was weinig verhullend en hij werd overspoeld met warme gevoelens.

Terwijl hij langzaam op haar afliep bleef zij hem lief glimlachend aankijken.

Zij wisselden geen woorden. Die waren niet nodig.

Zij maakten geen tijd voor het diner.

Liegen

Het schijnt te zijn dat je vanuit de ruimte een aarde zonder grenzen ziet. Zonder grenzen waren er ook geen grensconflicten. Zonder grenzen hoefden er geen miljoenen te worden besteed aan het bedenken en overtreden van grens-verdragen. Zonder grenzen gingen we allemaal in eigen land op vakantie en hoefden we geen toeristen-heffing te betalen of invoer-rechten.

Misschien helemaal niet zo'n gek idee, dat weghalen van grenzen. "Ja maar hoe zit dat dan met de eigen identiteit en zo?". Voor de oplossing hoeft U alleen maar even rond te kijken op een scholengemeenschap. Ook daar lopen groepen rond in hun eigen identiteit. De skaters en de emo's en noem ze maar op. Al die groepen zijn zichzelf maar leven toch samen. Het kan dus.

Scholen zitten vol met mensen met "een eigen identiteit". Die toevallig vrijwel identiek is aan die van hun beste vriend(in), dat dan weer wel. Maar zo werkt dat; eerst sluit je je aan bij een groepering waar je je prettig bij voelt en je échte eigen identiteit ontdek je wel in de loop der tijd. Ik denk persoonlijk niet dat echt alle emo's van de muziek van Tokio Hotel houden. En heus niet alle skaters luisteren ook thuis naar HipHop.

Maar ja, U bent misschien wel Feynoord-fan. Niets mis mee, hoor. Maar draait U ook thuis elke dag de hitsingle "Hand in hand, kameraden"?

De Olympische Spelen gaan er wel wat anders uitzien, zo zonder landsgrenzen. In plaats van landen zullen afzonderlijke atleten worden aangemoedigd. Veelal omdat ze uit een bepaalde streek komen. Degene die als eerste over de streep komt wint en krijgt geen nieuwe auto voor het breken van een of ander record maar gaat naar huis met de eer en in de wetenschap dat hij of zij voor vier jaar kampioen is.

In mijn ogen kan het ook geen kwaad als de gedachte achter de Olympische Spelen in ere wordt hersteld: Meedoen is belangrijker dan winnen. Sinds een paar decennia overheerst echter de gedachte "Winst maken is belangrijker dan wat dan ook".

Hoe worden mensen eigenlijk zo dat ze het krijgen van veel geld tot hoogste doel verheffen? Ik denk toch dat opvoeding daar een grote rol bij speelt. Veel ouders laten hun kinderen weten dat het belangrijk is om "de beste" te zijn. Maar dat is helemaal niet handig. Er kan er namelijk maar eentje de beste zijn en dat is mijn zoon dus dan zou je een heleboel mensen teleurstellen.

Misschien -en ik fantaseer nu een beetje- als het huidig management van BP beter was opgevoed hadden ze nu niet te maken gehad met die gigantische schandolievlek voor de kust van Amerika.

Maar ja, als mensen wordt geleerd dat je zelfs mag liegen om maar de indruk te wekken dat je de beste bent dan ontstaan dit soort excessen.

Persoonlijk heb ik liever dat mijn zoon slechte cijfers haalt dan dat-ie daarover zou liegen.

De link van vandaag is een ouwetje en helpt mensen beter te typen.

Leefomgeving

Een dag of tien geleden verloor ik de punt van m'n (zelfgemaakte) wandelstok: een metalen ring met een rubber dopje. Vandaag was ik op visite bij vriend Pieter en later bij m'n moeder. Mijn route leidt mij door een bepaalde straat. Normaliter loop ik daar aan de rechterkant op het trottoir maar vanwege een stapel vuilniszakken besloot ik links te lopen. Onder een struik in een voortuintje zag ik'm opeens liggen: het puntje dat ik kwijt was. Het was'em echt!

Ik ben een zeer tevreden mens die vele geluksmomenten mag beleven. Op deze foto's ziet U wat mij ook zo tevreden maakt: Mijn kinderen en stukjes van mijn leefomgeving.

Straffen

Vandaag was ik op cursus voor stembureau-leden. Wonderlijk genoeg zijn er wederom een paar regels veranderd. Zo zijn op 9 juni ook ID-bewijzen geldig die al verlopen zijn, mits niet langer dan vijf jaar. Bijkomend voordeel -voor mij althans- is het feit dat er een financiële vergoeding tegenover staat om vanaf 7 uur des morgens tot minimaal middernacht achter een tafeltje te zitten in een gymnastiek-lokaal. Want tsja, ook ik moet eten en geld verdienen doe ik het liefst met werken en niet door het te stelen.

Natuurlijk: als U geen eten had zou U liever sterven van de honger dan uit stelen gaan. Gewoon omdat stelen niet mag. Toch? Nee, natuurlijk niet. Net als de meeste dieven wereldwijd zou ook U gaan stelen als geldgebrek U daartoe noopt. Om die reden zal het verhogen van straffen op diefstal niet werken. Hooguit averechts..."Als ik een brood jat dan heb ik even te eten. Word ik daarbij betrapt dan ga ik de gevangenis in en heb ik minstens een paar weken lang te eten."

"Ja maar", hoor ik U denken, "Hoe zit dat dan met al die dieven die niet stelen uit honger maar uit hebzucht?" Dat is heel simpel: die krijgen overheidssteun en heten "bankdirecteuren". Niet dat alle bankdirecteuren schurken zijn maar om een punt duidelijk te maken wil ik nog wel eens overdrijven.

Dan heb je nog de tussenliggende groep: Zij die vinden dat zij te weinig geld hebben en vinden dat ook zij overbodige dingen zoals TV's en sieraden moeten kunnen kopen.

Stelt U zich even voor dat U uit Roemenië komt nadat U gehoord heeft dat het in Nederland goed toeven is. "Ja man, je hoeft helemaal niets te doen en krijgt toch zomaar 800 euro per maand!" Met die gedachte in het achterhoofd en het besef dat U in eigen land 60 uren per week moet werken voor 400 euro per maand steekt U de grens over.

Dan blijkt het niet allemaal rozegeur en maneschijn. De beloofde 800 euro blijkt 300 euro te zijn, een werkvergunning wordt niet verleend en je schrikt je te pletter als je er achter komt dat het huren van een eenvoudige kamer in het mooie Nederland al gauw 300 euro per maand kost. Minimaal! In eigen land had je daar een drie-kamerwoning voor! Tsja, daar zit je dan. Uit arren moede sprokkel je geld bij elkaar met verschillende klusjes en je ziet bij de supermarkt waar jij je wekelijkse pakje pasta van 50 cent koopt dat mensen met het grootste gemak voor 50 euro aan overbodige dingen uitgeven; Chips, cola, biefstuk, rubberen welkomstmatjes, voorbeschilderde paaseieren, sigaretten, plastic fotolijstjes, per stuk verpakte plakjes ontbijtkoek...

Een "vriend" vertelt je dat hij een methode weet om die mensen wat geld te ontfutselen. Het is heel eenvoudig en voor maar een uurtje per dag verdien je 500 per week. Jouw bezwaren "ja maar stelen mag niet en die mevrouw heeft er vast heel hard voor gewerkt om nu bij de supermarkt die tuinkabouter op zonne-energie te kunnen kopen!" worden weggewuifd met:"O, maar dat is geen probleem. Want iedereen in Nederland is verzekerd en die mensen krijgen het geld gewoon terug van de verzekering, dus eigenlijk is het geen diefstal".

U blijft natuurlijk bij het standpunt dat stelen slecht is en lijdt liever honger dan dat U iemand moet beroven die momenteel meer in de broekzak heeft zitten dan U in een maand verdient. Toch?

Mijn eigenste moeder is onlangs nog ten prooi gevallen aan zo'n bende geld-dieven. Iemand in de rij achter haar keek haar pincode af, stal haar pinpas en nog geen kwartier later was haar rekening leeggeplunderd. Hoogstwaarschijnlijk wordt zij volledig gecompenseerd door de verzekering. Is het niet door haar eigen danwel door die van de bank. Het komt dus allemaal wel goed. Behalve voor de dief als die eenmaal in mijn handen zou vallen...

Desalniettemin kan ik mij omstandigheden voorstellen die iemand dwingen uit stelen te gaan en voel ik een diep medeleven. Eigenlijk heel dubbel want tegelijkertijd voel ik minachting.

Misschien moeten overheden zich gaan focussen op de oorzaken van diefstal en niet op de gevolgen. Het kan nuttiger zijn om oorzaken dan om symptomen te bestrijden.

Hiermee wil ik diefstal niet bagatelliseren en bovenstaand verhaal is gedramatiseerd maar -U zult het gewend zijn van mij- ik poog U aan het denken te zetten mocht U ooit (weer) hardop denken over het verhogen van straffen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bobbejaan Schoepen

Wereldbrand

Dochter Eva kwam vrijdag een nachtje logeren. Wij keken met haar de film Pinokkio op tv. Bakje plofmais erbij en genieten maar. Zaterdag ging zij met mij en haar broer mee naar m'n moeder voor de lunch en daarna naar de huwelijks-receptie van de ouders van m'n oppas-baby.

In het gebouw kwamen wij nog vast te zitten in de lift. Maar de kinderen en ik raakten geen moment in paniek. Waarom zouden we ook? Nergens voor nodig. In paniek raken kost alleen maar onnodig veel energie en je hebt er helemaal niets aan. Hulp was er al na een paar minuten en na het zingen van een liedje was het probleem opgelost en konden we m'n dochter naar huis begeleiden. Onderweg kwamen wij stomtoevallig haar moeder tegen.

Met m'n zoon keek ik gisteren naar het huurschijfje "2012". De overtrokken special effects even daargelaten kijk je dan naar een film over hoop en overleven. Zo'n film is natuurlijk wat kort om alle zaken te belichten die omgaan in een mens die moet omgaan met angst, geloof, hoop en liefde maar stemde toch tot nadenken.

Zelf zou ik niet weten hoe ik zou reageren als ik zou weten dat onze planeet nog maar een paar dagen te gaan zou hebben tot het einde der tijden. Waarschijnlijk zou ik die beperkte tijd het liefst met m'n kinderen en andere geliefden doorbrengen. Zou ik onzelfzuchtig mijn eigen leven geven opdat anderen in leven blijven? Geen idee. Geen idee hoe groot mijn overlevingsdrang is en liever kom ik daar ook niet achter.

Feit is dat dagelijks honderden, zoniet duizenden, mensen leven onder vergelijkbare omstandigheden. Niet alleen mensen die in een vliegtuig zitten dat dreigt neer te storten maar ook mensen die beseffen dat de oogst is mislukt en dat er een wonder moet plaatsvinden, willen zij niet sterven van de honger. Voor maar een paar duizend euro per dag kan de hongerdood zo'n 38.000 mensen bespaard blijven. Maar al het geld dat er is in de wereld is oneerlijk verdeeld. Al die verhalen dat er te weinig geld is zijn gewoon onzin. Zelfs mijn 14-jarige zoon merkte onlangs terecht op dat de hoeveelheid geld in wezen hetzelfde blijft. Iemand zou die geldstroom beter moeten leiden.

Mensen die genoeg geld hebben om elk jaar een nieuwe auto te kopen misgun ik dat geld zeker niet maar ik denk wel dat er nog wat gewerkt kan worden aan bewustwording. Zo probeer ik persoonlijk om bewuste keuzes te maken over geldbesteding, het soort werk dat ik aanneem en de stukjes die ik schrijf.

Misschien is het een druppel op de gloeiende plaat maar -en ik schreef dit al eens eerder en zal dat ook wel vaker doen- vele druppels tezamen zijn in staat tot het blussen van de wereldbrand.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ronnie James Dio

Idealisme

Iemand (ik weet niet meer wie) zei ooit:"Wie leeft van hoop zal sterven van de honger." Ik ben het daar niet mee eens.

De woorden worden ook gelogenstraft door de toen 14-jarige William Kamkwamba uit Malawi. Doordat de oogst was mislukt hadden zijn ouders geen geld om hem naar school te sturen. Maar leergierig als hij is spendeerde hij al zijn vrije tijd in de bibliotheek om zichzelf het een en ander eigen te maken. Zo leerde hij zichzelf de basis van het Engels. Daardoor kon hij nog meer boeken lezen.

Op een dag kwam hij een foto tegen van een windmolen. Geïntrigeerd ging hij op zoek naar meer informatie. Op de vuilnisbelt schraapte hij onderdelen bij elkaar. Zijn dorpsgenoten lachten hem uit en spraken er schande van dat hij niet meewerkte op het land. Maar zijn vader geloofde in hem en doneerde zelfs zijn fiets die als basis zou dienen voor de windmolen die volledig bestond uit hergebruikt materiaal.

Toen het eerste gloeilampje brandde op zijn zelfgeproduceerde "elektriciteit van de wind" werd William niet meer uitgelachen. Sterker nog: de pers kreeg lucht van zijn project en toen hij mocht spreken op het toonaangevende TED-congres wachtte hem een staande ovatie. De jongeman kan met hulp van sponsors verder studeren en richt zijn pijlen nu op de toepassingen van zonne-energie.

Mensen als William Kamkwamba belichamen de hoop op een betere toekomst voor onze wereld. Die ligt niet in high-tech, noch in systemen als kapitalisme, conservatisme of communisme. Ook ligt onze toekomst niet in handen van aanhangers van cynisme, extremisme of experts op het gebied van arabisme.

Neen. Onze toekomst ligt in de handen van een gratis te verkrijgen eigenschap en wordt aangedreven door hoop en een beetje steun. Onze toekomst ligt in de handen van idealisme.

Meer (Een verhaaltje)

Toen hij haar zag leek het alsof zij was voortgekomen uit de kracht van zijn verlangen.

De afgelopen maanden werd hij elke dag wakker in de wetenschap dat de tijd rijp was voor een ontmoeting.

In gedachten had hij haar al zeker 100 keer gebeld en elke keer met hetzelfde resultaat. In zijn fantasie verliep het afspraakje naar volle tevredenheid.

Hij besefte wel dat hij zijn huis zou moeten opruimen. Want stel dat zij meteen met hem meewilde?

Eindelijk durfde hij af te spreken en zo kwam hij met haar in een pizzeria te zitten. De pizza was vast erg lekker maar dat deed niet ter zake.

Wat er wel toe deed was dat haar dij de zijne raakte en hij daardoor moeite had de conversatie op gang te houden.

Het wijntje smaakte er goed bij.

Dit smaakte naar meer!

Gitaarles

Zo. Dat energie-bespaar script is weg. Dat kostte alleen maar energie. Ja, ik luister naar m'n lezers...;-)

De problemen met reageren en laad-tijd lijken alleen te zijn bij mensen die Internet Explorer gebruiken. Firefox-, Safari-, Opera en Chrome-gebruikers hebben nauwelijks tot geen last van het euvel.

Bij grote projecten betrokken ambtenaren en politici kampen al jaren met het euvel dat mensen ervanuit gaan dat de begroting zelden klopt. Betuwelijn, JSF, Griekenland, Noord-Zuidlijn, Stedelijk Museum Amsterdam...U kent de voorbeelden. Toch wel vreemd dat de managers van die projecten altijd wel geld lijken te hebben voor hun eigen salaris. Waar komt dat geld dan vandaan?

Het Stedelijk wordt gesponsord door ondermeer Ahold en ABN-Amro. Maar de ABN leeft zelf van staatssteun. Waar komt dan het geld vandaan waarmee zij het Stedelijk sponsoren? Ik speelde die vraag door aan een contactpersoon in de gemeenteraad van de hoofdstad. Veel meer kun je als burger niet doen. Toch?

Intussen genoten wij van deze vrije Hemelvaartsdag. Mijn zoon -die onlangs nog met een stel vrienden genoot van een potje lasergame- zat gezellig een robot in elkaar te knutselen. Als het goed gaat zal er eerdaags een elektronisch nep-mens ons huis onveilig maken met gezoem en gereutel. Ik ben benieuwd!

Mijn voornaamste bezigheid vandaag was uitslapen tot half elf. Daarnaast is een stapeltje CD's omgevormd tot MP3's op de externe harde schijf, heb ik wat online-onderzoek verricht naar diverse misstanden en gepoogd wat orde aan te brengen in mijn financiële situatie.

Na het eten is het tijd voor gitaarles.

Blogspot

Natuurlijk, er gebeurt van alles in de wereld; Een enorme olievlek bedreigd miljoenen zeedieren, een vliegtuigongeluk kost het leven aan tientallen mensen, evenals een bomaanslag in Irak. Ook in Afghanistan en Sudan is het hommeles terwijl het nog steeds bijzonder weinig mensen kan schelen dat er nog steeds dagelijks zo'n 38.000 mensen wereldwijd gewoon sterven door een gebrek aan voedsel.

Zelf houd ik mij graag bezig met voedsel voor de geest. Lezen dus.

"Duel" van Joost Zwagerman was niet alleen het boekenweekgeschenk dit jaar maar was daarnaast voor mij boek nummer negen. Van dit jaar. In het verhaal is elke vergelijking met de perikelen rond het Stedelijk Musuem Amsterdam niet gebasseerd op louter toeval.

Dat waren ook mijn gesprekken met bekenden gisteren niet. Zo kwam buurvrouw Hetty op de thee en kwam ook vriend Pieter even langs. In de supermarkt sprak ik kort met een lokale pastor en onderweg naar huis heb ik nog staan babbelen met een vroegere schoolmoeder.

Vandaag heb ik vooral zitten babbelen met de moeder van m'n peetzoon die voor een dagje te gast was in de hoofdstad.

Van Roosnans ontving ik deze award en een daarbij behorende vraag: Noem 10 dingen waar je blij van wordt.

In willekeurige volgorde:

-Als m'n dochter fluistert "Papa, ik hou van jou"

-Als ik eindelijk weet hoe dat liedje heet dat al een tijdje in m'n hoofd zit

-Als een instantie positief reageert op een tik op de vingers die ik heb uitgedeeld

-Als ik m'n zoon hoor lachen

-Als een schurk (m/v) niet langer zijn of haar schurkenstreken kan uitvoeren

-De combinatie van mooi weer, een goed boek en een vrije middag

-Als ik een technisch probleem naar behoren heb opgelost, terwijl ik absoluut a-technisch ben

-Als ik inspiratie heb gevonden voor een vers "verhaaltje op vrijdag"

-Als ik tevreden mensen om mij heen heb

-Als ik iemand blij heb weten te maken

De award gaat naar twee andere bloggers, tezamen met de bijbehorende vraag. Morgen maak ik bekend wie dat zijn.

En over bloggers gesproken: Van een vaste lezeres heb ik begrepen dat zij vaak moeite ondervind bij het laden van deze pagina. Reageren schijnt al helemaal lastig te zijn. Zijn er nog meer mensen die daar moeite mee hebben hier en bij andere sites van blogspot?

Brief

Vanmorgen was ik op gesprek bij mijn cursusbegeleidster. Zij raadde mij aan om op zoek te gaan naar "opvulbaantjes" tot ik (naar alle waarschijnlijkheid vanaf oktober) weer fulltime aan het werk ben. En mij tussendoor te blijven oriënteren op een mogelijke toekomst als ZZP'er. Dat doe ik dan maar.

Eigenlijk best triest dat je pas als volwaardig lid van de maatschappij wordt gezien zodra je betaald werk verricht. Al is dat in een aantal gevallen volstrekt nutteloos.

Als je je paspoort kwijt bent ga je naar het politiebureau voor een proces-verbaal. Met dat papiertje en bijvoorbeeld een huurcontract ga je naar het stadhuis. Daar betaal je ongeveer 15 euro voor een uittreksel uit het bevolkingsregister (in wezen gewoon een uitdraai van het computerscherm). Dat laat je zien aan de collega achter het andere loket die dan vervolgens een nieuw paspoort voor je regelt. Je kunt dus net zo goed rechtstreeks een nieuw paspoort ontvangen. Maar dat levert niet voldoende werk op.

Of de boekhouder die allemaal cijfertjes optelt waarna de chef er een stempeltje onderzet en de papieren in een map in het archief verdwijnen. En weet wie het zegt: Ik ben zelf zo iemand geweest. Voor diverse bedrijven. Ook heb ik -net als Gerard Reve- ooit kaarten uit bakken gehaald en die daarna weer teruggestopt in diezelfde bakken.

Op elke 15 inwoners van dit land is er één ambtenaar aan het werk. Wij hebben het dan nog niet over de "nep-ambtenaren" zoals UWV, DWI (WW en Bijstand) en SVB (Kinderbijslag)-medewerkers. Zelf werkte ik ooit voor het GAK, de voorloper van wat men nu UWV noemt. Een paar weken van het jaar was het stevig aanpoten maar het kwam regelmatig voor dat wij deden aan wedstrijden "basketballen-met-propjes-en-prullenbakken" en "Wie laat zijn zelfgevouwen vliegtuigje het verst vliegen". Een collega die die spelletjes te kinderachtig vond zat rustig sokjes te breien voor haar aankomende kindje.

Een vriend van mij zit nu verplicht vanuit de bijstand te leren hoe je blaadjes papier aan elkaar lijmt zodat het een boek wordt. Daardoor heeft-ie geen tijd meer voor zijn vrijwilligerswerk in het buurthuis en op de school van zijn kleindochter. Maar ja, nu is hij wel in enen keer nuttig voor de maatschappij...Een pure en overbodige verspilling van zijn inzet en talenten!

Verspilling komt in meerdere vormen.

Mijn zoon en ik verbruiken 2 tot drie vuilniszakken per maand. Papier en glas houden wij apart. Onze afval-produktie schijnt onder het landelijk gemiddelde van iets meer dan 500 kilo per persoon per jaar te liggen. Persoonlijk vind ik dat wij het niet slecht doen op dat gebied. Wij staan er niet voortdurend bij stil maar pogen gewoon zo weinig mogelijk te verspillen.

Wat ik bijvoorbeeld pas verspilling noem is de 5000 euro die het de gemeente Amsterdam (en dus de burger) per maand kost om de lege zalen van het nog steeds niet heropende Stedelijk Museum schoon te houden. Ergens loopt er een directeur van een schoonmaakbedrijf rond met een gelukzalige glimlach omdat hij iemand 6 euro per uur betaalt om twee uurtjes per week door een lege zaal te schuiven. Het overige geld kan hij in eigen zak steken. Althans, zo stel ik mij dat voor.

Uiteraard vroeg ik de gemeente om opheldering.

Dat vroeg ik ook aan castingbureau Dutchcasting. Yep, alweer zo'n modellenbureau dat niet al te graag aan haar verplichtingen voldoet. Ongetwijfeld hebben ze daar een goede reden voor maar dat wil niet zeggen dat ik graag gratis werk. Betalen zullen ze. Vandaar deze brief.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Lena Horne en dat van Hans Dijkstal

Verslaafd

Boek nummer 8 van dit jaar is "Ik haal je op, ik neem je mee" van Niccolò Ammaniti. Het gaat over een jongeman die het naar eigen zeggen gemaakt heeft in de wereld en na jaren terugkeerd naar zijn geboortedorp waar in feite alles bij hetzelfde is gebleven.

Wat er ook gebeurt in de wereld of op het persoonlijk vlak, in wezen blijven mensen hetzelfde.

Je kunt een mens van toen een stok geven waarmee die kan tekenen, muziek kan maken en een dame mee kan versieren (door haar een klap op het hoofd te geven en haar een grot in te slepen.)

Of je geeft een man van nu een of ander electronisch geval waarmee die kan tekenen, muziek kan maken en een dame mee versieren (door haar het ding maar te tonen.)

Zoveel is er niet veranderd in honderduizend jaar tijd. Of het moest zijn dat mensen meer individueel zijn ingesteld en dat het welzijn van de groep hen geen biet meer kan schelen.

Neem de automobilist vanmorgen die het nodig vond door rood te rijden en een zekere voetganger bijkans van de sokken te rijden. Helaas voor de domme meneer loopt deze voetganger met een stok. Tsja, nu heeft-ie een kras op de lak. Hij stopte nog even verderop en wilde al uitstappen totdat hij de blik in mijn ogen zag. Toen koos hij eieren voor zijn geld. Eindelijk een verstandige aktie..*Grijns*

Bij mijn moeder genoten wij van kaasfondue tijdens deze moederdag. De Ferman stuurde zijn biologische moeder een e-mail voor moederdag (het zijn nu eenmaal moderne tijden) en later vandaag zal ik nog even bellen met de moeder van mijn dochters. Het eren van moeders zou meer moeten zijn dan een jaarljks verplichting.

Tegenwoordig wil iedereen de lusten en de rechten. Maar gaat het over de lasten en de plichten dan geeft men die graag aan anderen. Zo zijn er Amerikanen die het helemaal niet erg vinden dat er een ID-plicht komt voor iedereen met een Mexicaans uiterlijk. Maar o wee als er een ID-plicht zou komen voor iedereen met blond haar en blauwe ogen!

Mensen zijn nu eenmaal per definitie hypocriet. Ik ook. Zo haal ik bijvoorbeeld voor een tientje aan lekker eten bij de supermarkt terwijl ik ook een pakje pasta zou kunnen kopen van een paar dubbeltjes. Dan maar geen toetje en geen cola en chips voor bij het film-kijken 's avonds. Van die negen euro en nogwat kan een volledig gezin in een of ander arm land een maand in leven blijven!

Ja, ik ben verslaafd. Ik voel mij namelijk geenszins prettig als ik niet af en toe iets zou kopen dat ik strict genomen niet nodig heb. Een kijkschijfje, een zak chips, een abonnement voor extra-snel internet, een pakje sigaretten, een LED-lamp, een goudvis...Consumptie-artikelen zijn de nieuwe heroïne. Mensen steken zich zelfs in de schulden om iets te kopen dat ze niet nodig hebben! Ik ken een dame die zichzelf verplicht voelt tenminste wekelijks (!) een nieuwe tas, een stel laarzen of een jurkje te kopen.

En U: waaraan bent U verslaafd?

Morgenrood (Een verhaaltje)

Hij zag eruit als iemand die niet weet hoe een roos ruikt en die het zelfs niets kan schelen. De vergane glorie van een oudere jongere die al lang zo jong niet meer is en treurt om een verloren liefde. Maar nooit hardop.

Als een monument van de tijd waarin hij was opgegroeid stond hij aan de leuning van de brug. Het was één van de vele bruggetjes die de verschillende delen van de grote stad met elkaar verbond. Nog steeds werden de grachten eronder gebruikt voor het vervoer van diverse goederen. Maar dat was niet waar hij aan dacht. Hij zag het water niet, noch de woonboten. De vroege vogels die neerstreken op de door een natuurminnende wethouder aangelegde nepeilandjes gingen totaal aan zijn aandacht voorbij.

De vage rottingsgeur die opsteeg vanuit het water bereikte zijn neusgaten maar irriteerde hem niet. Zijn gedachten waren bij haar en haar geur.

Hij had zich zojuist verlost van een zware last maar voelde zich niet opgelucht.

Langzaam liep hij naar huis terwijl de nacht tot een einde kwam en de geluiden van een wakker wordende stad tot hem begonnen door te dringen. Instinctief wachtte hij met oversteken tot een paar luidruchtige fietsers waren gepasseerd. Hun grappig bedoelde opmerkingen over zijn uiterlijk negeerde hij. Ondanks de waterige kou hing zijn jas open en had hij zijn kraag niet opgestoken. Later zou de zon zijn best moeten doen de straten weer droog te krijgen. Maar vooralsnog was het de gestaag vallende regen die heerste.

Omdat verstandige mensen nog sliepen hoorde hij het geluid achter zich maar al te goed. Het was het stap-stap TOK, stap-stap TOK van iemand die met een stok liep.

Hij versnelde zijn pas.

Stap-stap TOK.

Dat deed ook degene achter hem.

Stap-stap TOK!

Hij onderdrukte de neiging achterom te kijken en liep door zonder zich af te vragen wie het was. In elk geval niet bewust. Niet dat hij bang was voor de demonen die hem in zijn leven achtervolgden maar je weet het maar nooit.

Stap-stap TO...'Hetzelfde maar weer?' vroeg een bekende stem. Hij schrok even op van zijn mijmeringen. Blijkbaar hadden zijn voeten hem als vanzelf over de drempel van zijn stamkroeg gevoerd.'Eentje dan.' loog hij gemakshalve. Meer tegen zichzelf dan tegen de barman.

Aan een hoekje van de toog hing Ome Jan voorovergebogen op zijn rechterarm die op de bar rustte. De vingers van zijn linkerhand losjes om zijn onafscheidelijke jonge borrel. In slaap gevallen of dood. Who cares?

Er waren niet veel mensen aanwezig die late nacht. Geen enkele nacht eigenlijk. In elk geval niet sinds de huidige eigenaar de tent had overgenomen en probeerde een hipper publiek aan te trekken. Officieel was het al voorbij sluitingstijd maar de bar was altijd open voor wie dat nodig had. Een overblijfsel uit de tijd dat er nog gerookt mocht worden gerookt in cafés. Toen de schepen nog van hout waren en de mannen van staal. En niet omgekeerd.

Een voor hem onbekende jonge vrouw zat vanaf haar kruk naar de deur te staren. Zij zag er niet echt verleidelijk uit, eerder verveeld. Te veel make-up ook en een veel te zoet en sterk ruikend parfum. Hij wist zeker dat hij haar nergens van kende.

Een Mojito in een vuil glas stond onaangeroerd binnen haar handbereik. Daarnaast stond een bakje met daarin drie zielige pinda´s die lagen te wachten om uit hun lijden te worden verlost. Hij vroeg zich bijna hardop af waarom zij in haar eentje aan de bar zat en niet aan een tafeltje. Daar kon zij tenslotte ook veel makkelijker haar duur ogende handtas kwijt die nu op een kruk naast de hare stond. Ofwel zat zij op iemand te wachten (de man met de stok?) ofwel betrof het een dame die haar werkplek op de Wallen was kwijtgeraakt en poogde hier nieuwe klandizie te scoren.

Haar verschijning was een anachronisme en dat besefte zij ook, besloot hij.

Er was iets in de manier waarop zij met één vinger een krul draaide in een haarlok die hem aan haar deed denken en hij wendde zich van haar af. Van haar die hem opeens zoveel aan die andere haar deed denken.

Alles deed hem nu eigenlijk aan haar denken. Het geëmailleerde retro-reclamebord dat aan de muur boven de defecte sigarettenautomaat hing; De manier waarop de DJ achter zijn apparatuur stond, met een koptelefoon geklemd tussen schouder en oor en een niet-brandend shagje bungelend in zijn linker mondhoek.

Zelfs de muziek die aangenaam zou kunnen zijn, ware het niet dat die veel te hard stond.

De man achter de bar probeerde hem een paar keer wat te vragen maar het was moeilijk zich te concentreren en de woorden te vatten. Het was vast weer iets over het rookverbod en het negeren daarvan, een stokpaardje van de bareigenaar. Niet dat hij enige moeite ondernam tot luisteren. Daarvoor was hij te ver weg met zijn gedachten.

Het ene drankje werden er vier tot hij wodka nummer vijf in één teug achterover sloeg, de barman een fijne nacht wenste, uit gewoonte de jongedame een knipoog gaf en zonder te betalen vertrok. Hij vertrouwde erop dat de barman het aantal streepjes op zijn bon netjes bijhield .

Het stemde hem tevreden dat hij eerder niet had besloten zijn jas uit te trekken. Weinig dingen zo irritant als een doorweekte koude jas te moeten aantrekken. Even viel het hem op dat er een wandelstok stond in de paraplubak bij de kapstok en hij fronste zijn wenkbrauwen in lichte verbazing. Maar wist, toen hij eenmaal bij de deur stond, niet meer waarover hij zich verbaasde.

Eigenlijk wilde hij niet thuis zijn want daar waren te veel mooie herinneringen.

De oude rockmuziek waar één of andere idioot een housebeat onder had gezet veranderde in zijn hoofd in het gekwaak van een wereldberoemde eend en hij wist dat hij er goed aan deed naar huis te gaan.

De jonge vrouw zuchtte uit irritatie omdat de man pas nu de openstaande deur achter zich dichttrok.

Half en half verwachtte hij weer het stap-stap TOK achter zich te horen van de man met wandelstok die hem eerder die late nacht leek te achtervolgen.

Er waren voetstappen.

Hij spitste zijn oren...

Stap-stap...Stap-stap...Nee, geen 'TOK'.

Zijn twee-kamer-appartement lag op de derde verdieping van een ruim honderd jaar oud pand. Normaal gesproken keek hij bij thuiskomst eerst even in de brievenbus. Maar vandaag niet. Vandaag was alles anders.

'VANAF vandaag is alles anders.' corrigeerde hij zichzelf hardop. In het trapportaal rook het naar een mix van goedkoop bier, urine en tabaksrook. Een buurvrouw maakte ruzie of bedreef luidruchtig de liefde met haar nieuwe vriendin maar dat interesseerde hem niet. Hij had geen zin in de lange klim, stond toch uiteindelijk te hijgen boven aan de trap en het welkomstmatje voor zijn deur lag scheef.

Geïrriteerd en naar adem happend bukte hij zich om het recht te leggen. Het schoof gemakkelijk over de gladde ondergrond die was bezaaid met zandkorrels en andere ellende. Er was geen sleutel nodig om de voordeur te openen, een flinke duw was voldoende om die te openen. De jas ging niet aan het haakje bij de deur maar het natte, stinkende vod werd achteloos geworpen over de rugleuning van een skai-leren twee-zits van onbestemde kleur en leeftijd.

Na vijf wodka's voelt een mens een sterke aandrang tot plassen. 'Shit! beetje naast de pot gepiest! Nou ja, morgen weer een dag en een doekje.' grinnikte de man, harder dan bedoeld en sloeg zich een hand voor de mond. Met z'n gulp nog open stond hij voor de wastafel, bekeek zichzelf afkeurend in de spiegel erboven, oefende zijn beste valse grijns en waste zijn handen. Met zeep en met het oude schuur-sponsje wat ook gebruikt werd om de toiletpot mee te boenen. Ondertussen zakte zijn broek van zijn billen naar zijn enkels.

Hij waste zijn handen voor de vierde keer die dag want het kleverige rode goedje wilde maar niet verdwijnen.

'Was zij nog maar hier,' verzuchtte hij, 'Zij had altijd al het talent om mij het bloed onder de nagels vandaan te halen'.

Probleem

Na de workshop vanmorgen sprak ik nog met een aantal mede-cursisten. Ondermeer over ouders die zo druk bezig zijn met conflict-vermijding dat zij vergeten hun kroost respect bij te brengen. Ouders van nu hebben het per definitie "te druk". Je kunt je afvragen waarmee dan. De primaire taak ligt toch bij het opvoeden van de kinderen. Waar zijn ze dan zo druk mee dat ze daar geen tijd meer voor hebben?

Een ander voorbeeld van die moderne "drukte" is mijn contactpersoon bij het DWI. Zij heeft het "zo druk" met haar werk dat zij geen tijd heeft om contact te onderhouden met de haar toegewezen cliënten. Huh? Zo druk met haar werk dat zij geen tijd meer heeft om haar werk te doen?

Het zal wel aan mij liggen, maar dat begrijp ik dus echt niet.

Ik begrijp wél dat een dronken idioot die de rust verstoort tijdens de Dodenherdenking op de Dam wordt aangehouden. Maar ik begrijp niet dat een andere idioot die vervolgens "Bom, bom!" roept gewoon vrij mag blijven rondlopen. Dat is namelijk degeen die de échte paniek heeft veroorzaakt waardoor uiteindelijk ruim 60 mensen gewond raakten.

De hoofdschuldige blijft in mijn ogen de media die er doelbewust op uit is om mensen bang te maken. Dat verkoopt nu eenmaal kranten en dat is belangrijker dan het verkopen van de waarheid.

Volgens diezelfde media is er bijvoorbeeld een integratieprobleem. Maar waar dan? Al eeuwenlang leven bevolkingsgroepen min of meer vreedzaam naast en door elkaar. Maar ineens is dat een probleem. Wat is dan precies dat probleem?

Het is gewoon zo dat er Hollanders in de jaren '60 naar Australië emigreerden en ook vandaag de dag nog hagelslag nemen op hun brood en nauwelijks Engels spreken. Wij vinden dat geen probleem. De Australiërs ook niet. Gaat het echter om onze eigen buren die "al na vijf jaar hier wonen" nog nauwelijks Nederlands spreken en nog steeds het liefst hun eigen eten koken, dan is dat opeens wél een probleem. Maar waarom dan?

Hoeveel last heeft U er persoonlijk van dat Uw buren graag schapevlees eten en Berbers praten? Eigenlijk is er dus helemaal geen probleem.

Vrijheid

Ook vanavond zullen er weer mensen zijn die opgelucht verzuchten:"Maar gelukkig zijn de tijden veranderd en zal zoiets niet meer kunnen gebeuren."

O nee? Worden mensen niet meer uitgebuit? Het nieuws nog gezien over die Poolse gastarbeiders die in de kassen moesten slapen? Of de Indonesische kroeppoek-bakkers die tot slavernij werden gedwongen? Nog steeds worden mensen in elkaar geslagen vanwege hun huidskleur of overtuiging. Nog steds worden jonge Filipijnse meisjes tot prostitutie gedwongen. Nee, niet in een of ander ver obscuur land maar gewoon hier, in ons eigen "vrije" Nederland.

Natuurlijk; Er zijn geen concentratiekampen. Behalve als je gevangenissen zo noemt waar mensen zitten zonder enige vorm van juridische bijstand of zelfs maar een aanklacht. Maar toch.

Volgens PVV-aanhangers is het allemaal de schuld van "die buitenlanders". Maar wacht us effe: dat zijn toch vaak diegenen die worden mishandeld? Dat is dan natuurlijk hun eigen schuld. Hadden ze maar in eigen land moeten blijven.

Het wordt tijd -na zestig jaar zijn mensen toch wel wijzer geworden?- dat de problemen structureel worden aangepakt. Zwaardere strafen op mensenhandel? 8 Jaar cel voor iemand die een ander een gebroken neus slaat vanwege diens huidskleur? Nee, natuurlijk niet. Het gaat om een verandering van mentaliteit en helaas kan dat jaren duren.

Maar dat geduld moeten wij maar met z'n allen zien op te brengen.

Anders moeten we toch maar stemmen op Geert Wilders en de partij van zijn vrijheid.

Nieuws

De niet-ontplofte SUV in New York van gisteren zet mij aan het denken. Het was bijvoorbeeld de tweede niet-ontplofte automobom van de Pakistaanse Taliban in drie jaar tijd. Tevens hun tweede poging tot terroristische aanslag in diezelfde tijd.

Ze kunnen het dus beter "amateuristische aanslag" noemen. Je zou denken dat de Taliban na jaren ervaring wel zou weten hoe je een bom in elkaar zet die ook daadwerkelijk ontploft. Toch? Misschien wil iemand de handboeken van de IRA en de ETA even voor ze kopiëren?

En een zelfmoord-terrorist die de auto uitspringt vlak voordat die hoort te ontploffen? Daar had ik nog nooit van gehoord. Was het misschien een uitzendkracht, ingehuurd via suicideterrorists4hire.org ?

Bovendien ging het om een vrij nieuwe SUV. Waarom dan geen huurauto? Als de organisatie al te weinig geld heeft voor echte bommen, hoe komen ze dan aan het geld voor een nieuwe SUV?

Je zou welhaast denken dat het niet-ontploffen van de autobom zo bedoeld was. Misschien dreigde men aankomend jaar minder geld te stoppen in het potje van de terrorisme-bestrijding en was er weer een bedreiging nodig? Dan heeft men weer een goede reden om de broer van de senator te bellen. U weet wel, die van die groothandel in surveillance-camera's.

Intussen zou men toch moeten weten dat camera-toezicht net zo effectief is tegen bomaanslagen als het inkopen van anti-gif dat is tegen een invasie van wurgslangen.

Of prikkeldraad tegen een invasie van Mexicaanse immigranten.

Erg hypocriet zijn ze ook, die mensen die vinden dat alle illegalen maar weer terug moeten naar hun moederland. Maar ze willen geen afscheid nemen van die goedkope tuinman, die aardige kindermeid annex schoonmaakster of van die kerel die voor drie dollar per uur hun nieuwe tuinhuisje in elkaar timmert.

Net als die rare Hollanders die vinden dat alle buitenlanders het land uit moeten, behalve als het gaat om de topscorer van hun favoriete voetbalclub of de straatveger. Die mogen dan weer wél blijven, vreemd genoeg.

Vreemd genoeg was het dit jaar geen Ajax, Feyenoord of PSV dat er met de kampioensschaal vandoor ging maar lukte het FC Twente om de competitie winnend af te sluiten. Volledige verdiend, daar niet van. Maar wat zegt dat allemaal over het niveau van het voetballen hier te lande? Vergeleken met het huidig Europees topniveau zitten wij hier naar de zaterdag-amateurs te kijken terwijl wij grof geld betalen om "topclubs" aan het werk te zien. Kijkt U maar naar de aankomende wedstrijd tussen Ajax en Feyenoord, dan begrijpt U wat ik bedoel.

Soms ben ik blij dat ik geen voetbal-liefhebber ben. Ik zou mij doodschamen wanneer er in de krant stond "Voetbalfans veroorzaken geen overlast". Let wel: het feit dat voetbalsupporters een keertje de boel heel laten is nieuws!

Series van vroeger

Vanwege Koninginnedag geen verhaaltje op vrijdag. Volgende week zal ik dat goedmaken met een iets langer verhaaltje. Vooralsnog is het de beurt aan politici om ons verhaaltjes te vertellen.

Tegen verkiezingstijd gaan er altijd weer stemmen op om sommige bevolkingsgroepen het stemrecht te onthouden, danwel te ontnemen. Zo mocht ooit de groep die bekend staat onder de noemer "vrouwen" niet stemmen. Ook zijn er die vinden dat uitsluitend mensen van een bepaalde sociale klasse en hoger mogen stemmen. Er zijn mensen die mentaal minder validen (of whatever de gangbare politiek correcte term is) willen verbieden te stemmen. Maar als het hebben van een minimale hoeveelheid IQ-punten een maatstaf wordt dan mag ook die ene bekende dame die ooit bij BNN's IQ-quiz lager scoorde dan een aap (hoe heet zij ook al weer? Nee, niet die aap maar die vrouwelijke BN'er?) niet meer stemmen.

Mag iemand stemmen die nog maar sinds kort in ons land woont? Ik vind van wel. Hij of zij wil immers langere tijd in ons land verblijven. Ontneem je hen stemrecht dan moet je dat ook weghalen bij Nederlanders die op het punt staan te emigreren. Zij willen hier immers niet meer wonen? Maar zouden nog wel wat te zeggen hebben over hen die nog blijven. Dat is toch eigenlijk niet eerlijk.

Stel je voor dat iedere Hollander die emigreert nog even snel op Wilders stemt? Terwijl zij liggen te gniffelen in een of ander ver oord zucht de rest van ons onder een dictatuur. Nu al moet je oppassen met wat je zegt maar met Wilders aan de macht wordt dat ronduit gevaarlijk.

Vaak blijkt dat kruispunten minder gevaarlijk zijn om over te steken als de stoplichten -om wat voor reden dan ook- niet werken. Opeens gaan mensen op hun oordeel vertrouwen en niet op een gekleurd lampje.

Mobieltjes hebben ook gekleurde lampjes. En het worden er steeds meer. En dat blijft zo zolang mensen de behoefte voelen een apparaat te kopen dat nog meer kan dan het vorige. Als ze het eenmaal hebben bekijken ze wel wat ze er eigenlijk mee kunnen. Zo zijn er die minimaal eens per twee jaar een nieuw mobieltje kopen. Niet omdat de oude stuk is maar omdat er een model is uitgekomen dat nog meer kan. Alsof het nuttig is een mobieltje te hebben waarmee je niet alleen kunt bellen, sms'en, internetten, TV-kijken, spelletjes op kunt doen, muziek op kunt luisteren en films en video's mee kunt maken.

Mij lijkt dat ruim voldoende. Maar ja, wie ben ik?

De link van vandaag is voor liefhebbers van series van vroeger.