1987

Vandaag was ik met m'n vriendin en m'n zoon op bezoek bij diens natuurlijke moeder en daarna bekeken wij de voorstelling Corteo van het Cirque du Soleil. De complimenten zijn niet alleen voor de artiesten maar zeker ook voor degeen die het lichtplan opstelde en bijvoorbeeld ook voor de riggers. Gisteren waren wij even bij vrienden langs voor een broodje en een kopje koffie.

Vrijdag niet zonder moeite m'n vertaalde verhalenbundel te koop gezet. Later lekker gegeten bij m'n moeder (en ook m'n zoon weer'ns gezien) en daarna naar een klassiek concert in een kerk. Er werden werken van Wagenaar, Bosmans en Fauré ten gehore gebracht en de solist op cello kon heel mooi buigen.

Jammer dat er zo nodig moet worden geknot op kunst en cultuur. Niet zozeer omdat duizenden werkloos op straat komen te staan maar vooral vanwege de levensvreugde die muziek en andere kunstvormen leveren. Hoeveel levensvreugd haalt men eigenlijk uit de HRA?

Inperken van de Hypotheek-aftrek zou duizenden banen kosten. Afschaffen van crimineel gedrag zou nog veel méér banen kosten. Moeten wij dus maar crimineel gedrag stimuleren voor de werkgelegenheid van politie-agenten, verzekeraars, artsen en glaszetters?

Overigens: ook kunst levert banen op. En zo kan ik nog wel even verder gaan. De vraag is: moet iets worden gestimuleerd omdat werkgelegenheid zaligmakend is?

Aan de andere kant worden zaken afgeschaft 'omdat ze geld kosten'. Kindercursussen bij het buurthuis worden geschrapt 'omdat schaakles geven aan kinderen meer kost dan oplevert.'

Ik vraag de verantwoordelijke beleidsmakers (ministers, ambtenaren, wethouders): 'Hoeveel geld kost u de maatschappij jaarlijks en hoeveel heeft u in geld totnogtoe opgebracht?'

Werken (hoewel ik het liever noem: doen wat ik leuk vind en daar geld voor krijgen) levert mij een inkomen op en een bezoekje aan de kapper een nieuw kapsel. Normaliter laat ik mij knippen bij het lokale 'mannetje op het plein' maar ditmaal ging ik (gisteren) naar de Kappersakademie. Jongelui leren er het vak en voor een redelijk bedrag word je er keurig geknipt. Ik was er ooit een keer eerder geweest. In het geboortejaar van de docente: in 1987.

Duisternis (Een verhaaltje)

Net terug van een kroegbezoekje dat volgde op het bijwonen van een klassiek concert dat volgde op een etentje bij m'n moeder. Een goede avond, derhalve! Deze afgelopen dag wilde ik heel veel doen maar het enige wezenlijke dat werd gedaan was m'n vertaalde verhalenbundel voorzien van een voor- en achterkaft en aanbieden aan de drukker.

Voor wie behoefte heeft aan meer dan 100 pagina's van mijn verhaaltjes, vertaald in het Engels hoeft maar op deze link te klikken.

Voor ik't vergeet: reageren op het stukje van gisteren (foto's!) mag nog steeds...: http://terrebel.blogspot.com/2012/05/gynaecoloog.html

Het is net vrijdag geweest en dus is het tijd voor een vers verhaaltje. Ditmaal reuze-vers want geschreven tijdens het concert waar ik eerder vandaag (of voor hen die gaarne de liefde bedrijven met mieren: gisteren) bij was:

=========
Zij waren de laatsten. Alleen zij tweetjes waren nog over.
Zij waren getuigen van de laatste zonnestralen. De laatste ooit.
Zij waren de stille getuigen van de laatste ondergaande zon.
Zij zeiden geen woord want hun lichaamstaal was voldoende.

Innig ineen verstrengeld versmolten hun zielen en lichamen met de zee, de zon en de aarde.

Onder het toeziend oog van het laatste licht versmolten alle kleuren die ooit waren tot één prachtige eeuwig durende duisternis.