Vuvuzela's

Vandaag op straat sprak ik even met buurman Billy en kort daarvoor met buurvrouw Rinie. Ook buurvrouwen Winonah en Linda kwam ik nog even tegen.

Vanmorgen sprak ik met de nieuwe begeleidster van de biologische moeder van mijn zoon. Het blijkt dat men in de betreffende inrichting helemaal niets wist van het (psychiatrisch) verleden van mijn ex. Of ik ze maar even alles over haar wilde vertellen vanaf zo'n 20 jaar geleden tot een paar maanden terug? Natuurlijk wilde ik dat...Want oude dossiers (zelfs elektronische blijkbaar. Toch wel knap!) raken zoek en de therapeuten die haar de laatse paar jaren haar hebben behandeld hadden "geen tijd" om zich bezig te houden met aantekeningen in dossiers te zetten. Zelfs haar verjaardags-datum bleek niet bekend. Is dat verloren raken van dossiers een typisch Hollands verschijnsel?

Dat is wél het verschijnsel oranje-gekte: Als het Nederlands voetbalteam een wedstrijd speelt dan laat je vallen waar je mee bezig was; je kinderen, je werk, de politiek en de wereldproblematiek. Vervolgens versier je jezelf en je direkte omgeving in zoveel en zo raar mogelijke oranje gekleurde artikelen en doe je alsof je sinds je geboorte een enorme voetbalfan bent terwijl je op internet nog even moet opzoeken wat "buitenspel" ook alweer betekent.

Er zijn ouders die hun leerplichtige kinderen hebben meegetroond naar Zuid-Afrika om daar voor de Nederlandse TV-camera's te laten zien hoeveel zij over hebben voor het "steunen" van Oranje. Welnu: wat mij betreft hebben zij daar een jaarsalaris voor over als boete aan de leerplicht-inspectie.

Natuurlijk zijn er ook échte fans. (Voor de goede orde: Dat zijn mensen die het team óók steunen na een verlóren partij.)

Bij het zien van die volwassen kerels die achter een bal aanrennen (toegegeven: een mooi potje voetbal zie ik graag. Net als een mooi potje darts. Bijvoorbeeld) viel het mijn zoon en mij op dat er sinds de tijd van de Romeinen eigenlijk niet zo veel is veranderd: Een stel machthebbers bouwt een arena en zet daar mannen in die knokken om de eer van hun stad of land. Af en toe gaat het mis en wordt er eentje van het veld gedragen, onder luid gejoel van het plebspubliek (U dacht toch niet echt dat de eigenaren van de gladiatoren bij elke wedstrijd een paar van hun investeringen dood lieten gaan. Toch?). Tussen de wedstrijden door wordt het publiek zelfs heden ten dage nog vermaakt door een leeuw. Al is dat tegenwoordig een man in een oranje leeuwenpak.

Intussen krijgt het volk niet mee wat de machthebbers achter hun rug om (en vaak zelfs in de VIP-loges) beslissen.

Dat machthebbers vooral doen wat goed is voor henzelf en hun vrienden en niet zozeer voor de burgers is van alle culturen en alle tijden en zeker niet typisch Hollands.

Voor mijzelf heb ik bepaald wat échte Hollanders zijn:

Een echte Hollander is tolerant zonder voorwaarden;

Echte Hollanders bemoeien zich met hun eigen zaken;

Echte Hollanders zijn zuinig en kopen niets dat zij zich niet kunnen veroorloven.

De conclusie moge duidelijk zijn: aanhangers van de PVV en van de VVD zijn geen echte Hollanders. Eerder zijn zij mensen die tégen vrijheid zijn en anderen graag hun wil opleggen. Dat lijkt verdacht veel op een dictatuur.

Laatst stelde ik bij wijze van grap dat als een dictator in Nederland aan de macht wil komen hij als eerste de Eerste Kamer zou moeten afschaffen. Die moet namelijk alle wetten die de Tweede Kamer bedenkt eerst goedkeuren. Nu mag U raden wat Wilders wil...

Het is voor mij duidelijk dat André Rouvoet niet meer wil dat mensen op de ChristenUnie stemmen. Puur met opzet heeft hij gewacht tot 11 juni voordat hij met het plan kwam om de tegemoetkoming in de kinderopvang te verlagen. Ik vergelijk zijn aktie met die van de zwaar gewonde soldaat op een marktplein: nog snel even de pin uit een granaat trekken om wat onschuldige burgers op te blazen terwijl je weet dat je er zelf al aangaat. Een ontzettend lafhartige streek. Ik heb hem dan ook opgeroepen om af te zien van zijn wachtgeld en gewoon de WW in te gaan, net als gewone burgers.

U vindt misschien dat ik mij een beetje teveel druk maak om de landelijke politiek. Daar heeft U natuurlijk volkomen gelijk in. In het overgrote deel van de wereld weet men niet eens hoe je Rouvoet spelt. Laat staan dat men weet wie dat is. In een bijzonder groot deel van de wereld is men al blij als men drinkbaar water heeft. Terwijl wij hier zeuren als de loodgieter van de woningbouw niet binnen 24 uur onze lekkende kraan komt repareren.

In een groot deel van de wereld is men blij als men iets te eten heeft. Terwijl wij zeuren als de supermarkt ons favoriete merk chips niet in huis heeft.

Klimatologen wereldwijd maken zich zorgen over de toekomst van onze planeet. En wij zeuren over Vuvuzela's.