Profiteren

Zaterdag ging m'n moeder mee toen ik broer en zus trakteerde op een bezoekje aan restaurant "De Gouden Bogen".

Oma verbaasde zich erover dat mijn kinderen liever rustig een boekje zitten te lezen dan rondrennen, schreeuwen en anderszins keet schoppen. Tsja, wat kan ik zeggen? Net als ik zijn mijn kinderen gewoon graag lui en rotzooi trappen is nu eenmaal vermoeiender dan rustig zitten lezen.

De volgende dag wilden wij graag naar de speeltuin. Maar helaas: die is op zondag gesloten vanwege de bezuinigingen. Vreemd genoeg heeft degene die heeft besloten dat de speeltuin op zondag dicht moet (eerst was-ie ook op zaterdag dicht maar na protesten werd "opeens" de beslissing teruggedraaid) een financieel extra'tje gekregen ter hoogte van een jaarbegroting van de speeltuin "omdat hij de bezuiniging zo goed heeft doorgevoerd".

Dus duizenden kinderen mogen op zondag niet genieten van een middagje spelen opdat een of andere bobo zijn bonus krijgt. Ik vind dat een onjuiste verhouding.

De verhoudingen in de wereld staan nogal scheef. Zo is het bedrag dat wordt uitgegeven aan doping-bestrijding in de Tour de France maar liefst drie maal zo hoog als het totale budget van alle deelnemende ploegen. Daarnaast is het natuurlijk onzin om te controleren op het gebruik van doping omdat vast staat dat zeker 90 procent van alle topsporters één of andere vorm van doping gebruikt. Mensen die geen doping gebruiken kunnen namelijk de prestaties niet leveren die de Tour-renners leveren: Berg-op en berg-af, dan 8 uurtjes slapen en de volgende dag nog een rit over ruim 200 kilometer winnen? Mij maak je niet wijs dat dat fysiek mogelijk is.

Het bedrag dat wordt uitgegeven aan terrorismebestrijding is ontzettend veel hoger dan het aantal mensen dat jaarlijks omkomt dooor terroristische aanslagen. En dat aantal staat weer in schril contrast bij het aantal mensen dat jaarlijks omkomt door malaria. Dat zijn er ongeveer 150.000. En dat terwijl - ik schreef het al een paar keer eerder- er dagelijks ongeveer 35.000 mensen gewoon doodgaan van de honger. Het bedrag dat internationaal wordt uitgegeven om honger te bestrijden is een schijntje vergeleken bij het bedrag dat wordt verdiend in de wapenhandel. Ironisch genoeg wordt de bulk van dat geld verdiend in landen waar de meeste hongerlijers wonen.

Wie wil weten waarom deze scheve verhoudingen bestaan hoeft alleen maar te zien welke mensen er financieel gezien het meest van profiteren.

Er is een petitie om de kamer ervan te overtuigen de wachtgeld-regeling af te schaffen. Als U ook vindt dat ook politici gewoon de WW in moeten, tekent U hier: