Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Vroeger noemden f4scisten de J0den en hun supporters 'terroristen'. Nu noemen f4scisten de P4lestijnen en hun supporters 'terroristen'.
Goed nieuws vind ik dat wetenschappers moeten terugkomen van hun aanname dat zeesterren geen hoofd hebben; het heeft er schijn van dat de hele zeester één groot hoofd is. Koel, niet?
Onlangs kwamen vrienden uit Nederland mij opzoeken in De Panne; dit is hun kat:
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Hoe weet je of iemand 'rechts' is? Het duurde een paar jaar maar ik ontdekte een simpele methode: als iemand moord en brand schreeuwt als er iets ergs gebeurt met iemand van de eigen groep maar de schouders ophaalt als hetzelfde iemand van buiten de bubbel overkomt. Dood J00ds kindje? 'Zo erg dat ik er niet van kan slapen! Waar is de VN!?' Tienduizend dode Arabische kindjes? 'Ach, eigen schuld. Hoe laat begint de race van Max?'
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die
ik er in steek.
=============
Maandag vond ik het tijd voor een luchtiger onderwerp dan moord en doodslag in het Midden Oosten. Wilt u er toch wat informatie over die niet voortkomt uit indoctrinatie en geen nepnieuws is, raad ik u deze video aan van een boeiend kanaal.
Luchtige berichten dus. Over RayGun bijvoorbeeld, de beruchte Australische inzending op de Olympische Spelen op het nieuwe onderdeel 'Breakdance'.
Raygun's optreden beviel niet iedereen en een paar populisten (en dus tienduizenden van hun volgzame schaapjes) logen dat zij nul punten ontving. Bovendien zouden zij en haar man in het Olympisch Comité zitten. Onzin natuurlijk. Gewoon niet waar. Gelogen. Zo is er het kleinigheidje dat er bij breakdance helegaar geen punten worden gegeven door de jury.
Wappies geloven alles en wanneer een populist op een hondenfluitje blaast, verspreiden wappies met alle liefde het betreffende nepnieuws.
Waarom denkt u dat wappies alles geloven wat populisten willen dat zij geloven? En is er een remedie?
Standaard voor wappies is dat zij geruchten voor waar aannemen maar tastbare feiten niet.
In de zaak 'Joost Klein' bijvoorbeeld. Zonder ook maar een greintje bewijs verspreidden wappies vage geruchten als 'feiten'. Best triest eigenlijk. Bewijs voor zijn vermeend wangedrag bleek eenvoudigweg niet te bestaan en de diskwalificatie van Joost Klein was louter gebaseerd op een valse beschuldiging van iemand die hem niet aardig vond.
Oké, vooruit. Toch even een gedachte delen over een zeker 'populair' conflict. Omdat u er op staat: als kritiek op Isr4ël antisemitisme is, maakt kritiek op Iran mensen islamofoob.
Vertaald naar de Nederlandse situatie: wie als Nederlander kritiek uit op de regering is volgens domrechtse logica anti-Nederland. Zeker geen patriot dus.
De Nederlandse regering bestaat uit Nederlanders. Dus wie kritiek uit op de Nederlandse regering is tegen Nederlanders! Is dat logisch? Voor domrechts blijkbaar wèl.
Ik miste Nederland. Dus ging 'even' naar de regio Antwerpen omdat die streken mij meer aan Nederland doen denken dan de omgeving van De Panne waar ik werkte.
De deur uit. Die open bleek te staan omdat een vroeg thuiskomende collega in kennelijke staat vergat die achter zich te sluiten.
Het was acht uur 's ochtends dus de zon stond vóór in plaats van achter ons huisje:
Mijn reis deze dag bracht mij langs een bekende plek.
Voor een Geheime opdracht. Waar ik nog niets over kwijt kan. Anders zou het geen geheim meer zijn. Dus.
Tegen het einde van mijn paar uurtjes rondlopen in een gemeente in de buurt van Antwerpen, ontmoette ik een collega bij KFC (voor mijn derde keer fastfood sinds mei).
Waar wij werden herkend door fans die al eens eerder met ons op de foto waren geweest:
Twee keer met hen op de foto bij het theater!
En één keer in een winkelcentrum twee uren rijden verderop:
Toeval?
Bij het rondwandelen deed ik diverse winkels aan en kocht een riem. Want mijn broeken zakken af.
Ik kocht óók een zonnebril omdat ik mijn zonnebril in het theater had laten liggen. En een spiegel want de spiegel in ons verblijf hangt te hoog voor mij.
Omdat ik ben uitgenodigd voor een gemaskerd psychedelic trance party eind september kocht ik óók nog een masker:
Was even in verleiding om bij een Legowinkel de set 'Sneeuwwitje' te kopen maar de prijs weerhield mij van dat voornemen:
Onderweg naar huis ontving ik het nieuws dat een vriend niet lang meer te leven heeft. Toch een beetje een domper op de feestvreugde. Ik ontdekte óók dat de kersverse partner van een vriendin plotseling overleden was en uitte mijn condoleances.
Begin van de avond waren wij terug in ons 'vakantieparadijs'. Waar ik de tijd nam om de was te doen. Bij het washok ontdekte ik mijn goede timing: beide machines waren bijna klaar met draaien:
Één van de machines bleek het wasgoed te bevatten van een collega van de technische crew en wij maakten even een praatje.
Helaas was het droogrek bezet dus ik verzon een list:
Het ontstane kunstwerk doopte ik Stilleven met kleding en stoelen
Tijd voor koffie! Was namelijk ook even binnengelopen bij een Nespressowinkel:
Was bij thuiskomst die avond te moe om nog een activiteit te ontplooien dus genoot van een bad en las mij daarna bij over de huidige geopolitieke ontwikkelingen in de wereld.
Die zet zich steeds meer af tegen een groep die zichzelf 'Übermensch' noemt. De leden blijven er vreemd genoeg mee wegkomen om doelgericht journalisten, hulpverleners en kinderen te vermoorden. Van afstand uiteraard want f4scisten zijn per definitie laf. En vinden zichzelf superieur aan anderen: "Anderen onderdrukken, verjagen en vermoorden: wat is daar mis mee?", aldus David Ben Gurion.
Zelfs kinderen worden door sluipschutters doodleuk (...) van afstand van achteren door het hoofd geschoten. De regering van Bibi weigert onafhankelijke pers toe te laten in het gebied. Waarom eigenlijk? Wie niets te verbergen heeft laat toch gerust foto's en filmpjes maken om te bewijzen dat je netjes handelt?
In plaats daarvan worden de weinige journalisten die er zijn in G4za afgeslacht
en accounts die tòch beelden naar buiten weten te brengen gecensureerd en verbannen door Zuckerberg en diens mede-z¡onisten.
Wat vind u van censuur? Mag niemand censureren of zijn er uitzonderingen denkbaar?
Om een handvol multimiljonairs te beschermen, worden tienduizenden accounts en berichten op sociale media gecensureerd.
Da's niet goed.
En toegejuicht door domrechts. Da's niet goed. Over domrechts gesproken:
Gewoon even uit nieuwsgierigheid voor de mensen die Wilders, Lientje, Dilan en Pieter hebben gestemd: doen ze het goed, het door jullie gekozen kabinet?
En wie geven wappies nu de schuld van alles nu zij niet meer over de regering kunnen klagen omdat zij die letterlijk zelf gekozen hebben?
Dinsdag aan de koffietafel met een aantal collega's bleek weer dat wij niet helemaal op één lijn zitten qua humor. Wat natuurlijk helemaal prima is.
Voorbeeld: tijdens de Gert en James Zomerrevue werd een grap verteld.
Twee elektronen zitten samen in een kroeg. Zegt de ene tegen de andere: 'Waarom kijk jij zo sip?'. 'Ik ben niet blij met mijn nieuwe baan.'
Dus ik in een deuk en collegae mij verbaasd aankijken. Ik de grap uitleggen. Maar zij die nog steeds niet leuk vinden.
Soit.
Het regende een beetje dus de parade werd afgelast. Enerzijds jammer, anderzijds ruim de tijd om de kamer wat op te kuisen en cadeautjes te kopen voor het thuisfront en anderen.
Met de tram was ik in een half uurtje in het centrum van De Panne. Inclusief de tien minuten lopen naar de halte.
Na een redelijk succesvolle missie had ik nog een beetje tijd over en maakte die op aan het strand:
Bij het maken van deze foto dacht ik uiteraard aan het gedicht Woninglooze van J.J. Slauerhoff:
Was vroeg genoeg terug op de werklocatie om nog even een kopje koffie te doen met een parkmedewerker.
Volgens diverse fans speelden wij een goede eerste show van de week, al vond de regisseur het wat 'rommelig':
Kostuums ophangen,
inspuiten met wodka,
hapje eten,
genieten van de Plopsasingers,
handtekeningen uitdelen en op de foto met fans en een leuke avond beleven met de familie van een collega.
Hier was ik toevallig met andere fans op de foto elders in het pand.
Helemaal vanuit Noord-Ierland kwamen zij! Bovendien waren er ook nog vrienden van een andere collega die zich aansloten bij onze groep.
Die bleef tot het personeel op subtiele wijze tegen middernacht duidelijk maakte dat wij maar eens moesten gaan. Door stoelen te stapelen en de bar schoon te poetsen en zo. Duidelijk.
Dat de nachtreceptioniste en ik deze avond achter elkaar aanrenden door de lobby was geen hint of zo maar gewoon 'spielerei'. Leuke vrouw.
Een aantal van ons zocht nog de lokale nachthoreca op terwijl ik en anderen onze respectievelijke slaapkamers opzochten.
Woensdag tijdig wakker en naar een verlaten hotel:
Tot het pand wordt gesloopt is het een evenementlocatie. Waar wij een variant op paintball speelden. Met air soft guns vanwege de gelimiteerde ruimtes. Erg vermakelijk om door ruim honderd jaar oude gangen achter elkaar aan te rennen! De regisseur was de fanatiekste van allemaal; eindelijk op een legale manier op een stuk of 15 leden van de cast en crew kunnen schieten!
Mij schakelde hij in een van de potjes uit door mij op mijn trekkervinger te raken. Een teken van respect onder concurrerende scherpschutters: je wil je opponent niet vermoorden maar door zijn trekkervinger te raken kan die voorlopig niet meer schieten. "Maar ik mikte op je borst, hoor!" Van je regisseur moet je het maar hebben.
Tijdens de parade sprongen een paar collegae van de paradewagens. Om op de foto te gaan met de familie van onze Noord-Ierse collega:
De snack van de dag was een smaakvolle panini
en even dacht ik niet aan de vriendin wiens partner onlangs onverwachts overleed noch aan een paar stervende vrienden.
Was inmiddels toe aan mijn derde roller deo. Terwijl ik er normaliter twee per jaar opmaak.
Wie ook flink loopt te zweten is schrijfster J.K. Rowling. Zij ontdekte dat je niet weg kan komen met het verspreiden van hatelijke nepberichten over vrouwen die geen echte vrouwen zouden zijn en zo:
Nu Rowling - volkomen terecht - voor de rechter is gedaagd voor smaad was zij het opeens niet meer eens met haar eigen haat en verwijderde tientallen sociale media berichten. Erg laf.
En hypocriet: jezelf een man (Robert Galbraith) noemen, weigeren je geboortenaam (Joanne) te gebruiken om meer mannelijk over te komen en dat afkeuren in anderen.
Volgens hatelijke types als J.K. Rowling voldoet ook bijvoorbeeld Minister Faber niet aan de definitie van 'vrouwelijk'.
Ook Marjolein Faber is laf en hypocriet: nadat zij erop gewezen was dat er helemaal geen asielcrisis is, veranderde de NSB-fan radicaal van mening.
Naar mening van een fan zijn 'de zeven' geweldig! Hij gaf ons elk een prachtig cadeau om ons zijn dankbaarheid te tonen. De schat.
Wij hadden het heel gezellig met de familie van onze collega en zijn moeder liet ons zien hoe goed zij kan dansen tijdens het feest op het 'dorpsplein' van Plopsaland. Waar wij genoten van het vuurwerk.
Mensen vragen zich af waarom ik zo graag naar de bar kom:
Altijd leuk, kijken naar mensen die naar vuurwerk kijken:
En Irish Coffee drinken met heuse (Noord-)Ieren is een belevenis op zichzelf:
De familie zocht hun hotelkamers op en de meeste anderen gingen nog 'even' naar een verjaarsfeestje bij de buren: een heuse cocktailparty:
Met wat sfeerlicht wordt het ook in het meest onenerverende vakantiehuisje gezellig. Drank helpt. Zoals deze cocktail van collega's die zij 'Stripper Melon' hadden gedoopt. 'Want na een paar slokken wil je vanzelf strippen.' Origineel èn smakelijk!
Een collega en een logerende vriendin kwamen óók nog met een eigengemaakte cocktail aanzetten. En ook die was erg lekker. Helaas. 🤪
Wat ik zelf heel fijn vond was dat er eindelijk weer gelegenheid was om collega's die je anders weinig spreekt beter te leren kennen. En oké, ook met het dansen en drinken vermaakte ik mij. En natuurlijk hielp ik een beetje met opruimen; als iedereen een beetje helpt, hou je het een beetje netjes.
Al met al lag ik keurig iets na drie uur 's nachts op bed.
Donderdag was nog niet iedereen wakker terwijl ik al aan de ochtendkoffie zat. Na een whisky, een Irish Coffee, een biertje en een stuk of eh...vier?...cocktails.
Tijdens mijn tweede bakje koffie las ik iets waarvan ik dacht: stel dat mensen het Dagboek van Anne Frank willen verbieden, waarom zouden zij dat willen? Volgens mij om te voorkomen dat meer mensen weten hoe slecht de nazi's zijn.
Volgens de conservatieven die Het Dagboek van Anne Frank verboden, deden zij dat vanwege een passage over menstruatie. Want stel je voor dat tieners ontdekken dat menstrueren volstrekt normaal is. Brr!
Zijn mensen die niet willen dat mensen kunnen lezen wat Anne Frank schreef antisemieten omdat de Duitse jongedame Joods was? Dan kan dat worden gezegd van deze mensen die het boek verboden hebben. En nee, niet in 1942 maar in 2022.
Diezelfde fans van het f4scisme willen ook deze jonge vrouw het zwijgen opleggen 'want zij is een terroriste!' Exact wat de nazi's indertijd zeiden van Anne Frank en andere J0den. Zoals inderdaad f4scisten alle J0den (en sympathisanten) 'terroristen' noemen, noemen f4scisten nu alle P4lestijnen 'terroristen'.
Vraagje: als een groep voldoet aan (vrijwel) alle kenmerken van het f4scisme, mag je die groep mensen dan f4scisten noemen?
Interessant is volgens mij dat z¡onisten antisemieten zijn: zij hebben een hekel aan èchte J0den èn aan de P4lestijnen, toch echt ook een semitisch volk.
"Ja, maar H4mas behandelt de Isr4ëlische gijzelaars slecht!" bleek gewoon de zoveelste z¡onistische leugen. Sterker nog: alleen de acties van het IOF verwondden en vermoordden de Isr4ëlische gijzelaars.
De groep waar ik deze maanden mee werkte noem ik collega's. En ook deze dag reden wij rond in een parade:
Wanneer dat even kan maak ik graag een praatje met de pretparkmedewerkers die ons begeleiden. Anderen vinden dat raar 'want het zijn maar minimumloners'. Alsof mensen met een lager inkomen minderwaardig zouden zijn. Volgens mij worden zo zaadjes gepland voor f4scistische gedachten.
Terwijl ook die mensen gewoon verschillende mensen zijn: een afgestudeerd veearts, een studente sociologie, een jonge vader, een idealist...en de lijst gaat door.
Zijn er (groepen) mensen waar u zich verheven boven voelt? Op grond waarvan eigenlijk?
Wij kregen weer heerlijke hapjes als snack tussendoor:
Maakte zelf maar één foutje tijdens de voorstelling deze dag.
Maar deed dat met overtuiging dus het publiek merkte het niet. Navraag leerde dat het zelfs de regisseur was ontgaan. Zo werkt dat: je kunt als acteur een fout maken op het toneel maar als het publiek het niet doorheeft is het geen probleem. Gewoon doorspelen dus zonder dat je (gezicht) zegt: "O, sh*t!"
De 'pitstop' verliep weer erg soepel. Wat helpt is het prepareren van de kostuums: vlak voor de laatste scène alvast wat knopen en mijn stropdas losmaken, de spelden uit mijn hoed lostrekken en de ritsen van mijn schoenen openen.
En ik vraag tegenwoordig de collega die mij met het finalepak helpt de rits op de rug niet geheel te sluiten. Dan kan ik zelf direct na de voorstelling zonder hulp de betreffende onesie uittrekken door mijn schouderbladen bij elkaar te brengen en een aantal rugspieren te spannend en ontspannen. Praktisch.
Ook deze avond mochten wij op de foto met fans en genoot ik van de Plopsasingers.
En mijn dagelijkse 'medicijn':
Dat terwijl mijn collega's al naar huis waren 'want wij zijn moe'. De watjes. Tss!
Ik maakte in de hotellobby nieuwe vrienden en liet hen mijn kennis van het Frans bijspijkeren. Één van hen was een Fransman die Nederlands had geleerd voor zijn werk als zanger en acteur. Helaas is er momenteel weinig werk voor hem op dat gebied en dus werkt hij tijdelijk als pretparkmedewerker. Als je het mij vraagt een verspilling van talent. Maar hij heeft er vrede mee en dat siert hem, vind ik.
Iets na middernacht was ik thuis. En deed een paar lessen Frans voor ik ging slapen.
Vrijdag was het weer tijd voor het bijhouden van het nieuws. Veel tijd want vanwege verraderlijke rukwinden was de parade afgelast.
De broertjes Tate (klik. Vermakelijk) liepen weer eens in parade naar het politiebureau.
Andrew Tate mocht weer de bak in wegens mensensmokkel, oplichterij, witwassen en pedofilie.
Dus 'Alfaman' Thierry Baudet is groot fan van hem.
Wat is dat toch met zelfverklaarde alfamannen en hun haat voor vrouwen en seksuele voorkeur voor minderjarigen?
Kunnen 'alfamannen' met al hun versiertrucjes geen volwassen vrouw aan de haak slaan?
Wat vindt u van mannen als Baudet die vinden dat vrouwen niet mogen beslissen over hun eigen lichaam en als enig recht het aanrecht mogen hebben?
En waarom steunen mensen als Baudet zo graag dictators als Poetin en Orbán?
Typisch voor f4scistische dictaturen: "Weg met immigranten! Behalve als die dezelfde huidskleur hebben als onze Grote Leider!" Wat trouwens 'Führer' is in het Duits.
Goed. Genoeg dictators en hun aanhang uitgelachen. Er was ook op ander gebied lollig nieuws: er zijn dit jaar meer mensen aangevallen door koeien dan door wolven. Uiteraard zijn Big Agro en hun spreekbuis in de Tweede Kamer, Caroline van der Plas, nu voor het massaal afschieten van koeien. Toch?
Ondanks dat de parade was afgelast, was ik tijdig op locatie. Bij de fysiotherapeut.
Hij deed iets met mij waardoor er iets 'KNAK!' zei in mijn onderrug en opeens kon ik weer uit een stoel opstaan zonder met een pijnlijke trek op mijn gezicht naar mijn rug te grijpen. Fijn!
Dat was ook de tosti ('croque' zegt men in de regio) die ik verorberde in een nabijgelegen lunchroom.
Had daar ruim de tijd voor. Immers, de parade was afgelast.
Ook het eten na de voorstelling was weer dik in orde:
Ik genoot van de bijzondere wolken deze dag, van de Plopsasingers en van een feestje op het strand:
Het feestje was ter ere van de jongeman met het Syndroom van Down hier op de foto.
Groot fan van de show en een fijne vent.
Helaas vergat ik bij thuiskomst te controleren hoe laat (of vroeg) dat was maar ik ging slapen in de wetenschap dat ik een bijzonder fijne avond had gehad.
Zaterdag werd dat bevestigd toen ik op mijn telefoon keek: vier nieuwe contacten toegevoegd. En een gemist belletje en appje van een collega: "Waar ben je?" Ik wist niet dat men mij die nacht even kwijt was want hoorde mijn telefoon niet.
Dat heb je zo als je met een pas ontmoette collega-dichter een ode aan de maan staat te improviseren en declameren terwijl je tot aan de enkels in de branding staat. D'oh!
Iets na tienen werd ik wakker. Zonder kater. Of misschien was ik nog gewoon een beetje dronken. In elk geval...Houzee! Rustig douchen en aankleden en naar de lokale lunchroom voor een afspraak met de vriend die mij ook al tijdens de repetitieperiode in Mechelen was komen opzoeken.
Hij is met zijn vrouw een paar dagen in Oostende voor vakantie en besloot een uurtje in de tram te gaan zitten om zijn nieuwe vriend uit Amsterdam even te zien. Attent, niet? Ik heb fijne vrienden!
Wij spraken over zijn vakantie, mijn voorstelling en over het Nederland onder het kabinet Schoof/Wilders.
Geen parade door de regen die opeens met bakken uit de hemelen kwam dus wij hadden een uurtje meer tijd met elkaar dan verwacht. Fijn!
Dat waren ook de 'notes'. Behalve dat de vermoeidheid zich begon af te tekenen had de regisseur geen noemenswaardige opmerkingen voor ons. Dat had wèl onze zangcoach:
"Gisteren liep de geluidsband niet mee dus zonder het te beseffen zongen jullie ècht volledig live.
Compliment aan haar en onze andere zangcoach!
Een collega had de dag ervoor door een ongelukje op het toneel een wiplash opgelopen maar kon gelukkig tòch spelen.
Al hadden wij voor de zekerheid een extra repetitie waarin een paar rollen waren gewisseld. Gewoon, voor de zekerheid.
Bijna de hele zaal vol mensen vond de voorstelling van deze dag een staande ovatie waard. In België komt dat zelden voor dus wij genoten met volle teugen.
Twee van de toeschouwers bleken een buurvrouw en haar vriend te zijn. Wàt een leuke verrassing!
Zij hadden enorm van de voorstelling genoten
en zagen mij dansen tijdens de lobbyshow:
en ik mocht hen voorstellen aan een aantal van mijn sociale contacten in het belendende hotel.
Uurtje of wat bijkletsen en horen dat mijn geliefde Amsterdam nog steeds bestaat en zij gaven mij nog even een slinger naar huis óók!
Van de weeromstuit vergat ik hen uit te nodigen voor mijn verjaardag, enkele weken later.
Wie voorlopig nog niet jarig is, is Isr4ël. Althans, dat deel dat zich z¡onisten noemt. Wat - nogmaals - niets met Judaïsme te maken heeft.
Volgens een bekende rabbijn zijn z¡onisme en Judaïsme zelfs elkaars tegenpolen. Kort gezegd: een echte J00d kàn geen z¡onist zijn.
Z¡onisten verpesten het helaas voor de oprechte J0den en andere inwoners van Isr4ël. Die lijden nu dankzij Bibi en zijn vriendjes onder tegenaanvallen van ondermeer Libanon. Gek hoor, val je een land aan, gaan ze terugvechten! Tss!
Ook erg gemeen van Oekraïne om zomaar dat onschuldige Rusland binnen te vallen nadat Poetin ruim 10.000 Oekraïense burgers had afgeslacht. Schande! Als Poetin Rotterdam platlegt gaan de Nederlandse wappies dat toejuichen en met Russische vlaggetjes zwaaien (klik. Echt waar), want dat is tenminste normaal gedrag bij een invasie. Toch?
Rond middernacht ging ik slapen, anticiperend op een vroeg beginnende dag.
Zondag ging ik brunchen met vrienden uit Nederland. Zij wonen vlakbij de woonplaats van een van mijn kleine collega's en reden urenlang om mij te kunnen zien. Lief, niet? Ik heb fijne vrienden.
Na het eten
dropten zij mij bij het theater en gingen zelf voor een paar uurtjes het pretpark in.
Een plotselinge regenbui weerhield ons ervan de dagelijkse parade te lopen. Jammer want ik had wat meer tijd met mijn vrienden kunnen doorbrengen. Soit.
Tijdens de show was er een verrassing: tijdens een dansscène stond er een extra danser op het toneel. Het bleek de regisseur! 🕺
Het publiek was weer erg enthousiast en daardoor wijzelf óók.
De run is bijna voorbij; 1 september is de laatste van 54 voorstellingen. Voor de geweldige Ruth Beeckmans was deze dag de laatste show. Na het spelen van De Boze Stiefmoeder in deze voorstelling gaat zij andere dingen doen.
Een klein afscheidsfeestje dus. En nog voor de voorstelling een drankje:
En na de voorstelling een laatste foto:
Handtekeningen uitdelen, praatjes maken en op de foto met fans waarvan eentje ons op het einde van de voorstelling een lief cadeautje gaf
en vervolgens een leuke avond met mijn vrienden uit Nederland. Een achtbaanritje hoorde daarbij:
Hapje eten in een frietkot bij het strand voordat zij mij naar huis brachten en een grote tas met spullen meenamen naar Nederland. Die zal ik te zijner tijd bij hen ophalen maar scheelt mij sjouwen als ik de trein- en busreis terug naar Amsterdam aanvaard.
Mijn collega's gingen nog naar een café, tv-kijken bij de buren of met de auto voor een dagje naar huis in Nederland maar ik ging in bad en naar bed, mij voorbereidend op een dagje Brussel tijdens ons 'weekend'; onze wekelijkse vrije dag op maandag.
Met nog één minuut op de klok beschermde ik mijn derde plek op DuoLingo:
en voor het eerst sinds ik op Threads zit (een paar weken) ging een bericht van mij viraal:
De muziek van deze week is Let's Dance van David Bowie:
Posts
