Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Goed nieuws is dat er overal mensen zijn die verbazen, verwonderen dan wel gewoon een glimlach veroorzaken. Zelfs in dat kleine landje dat men kent als 'Nederland'. In Utrecht bijvoorbeeld waar Jan is de Man (niet zijn echte naam) wijkbewoners vroeg naar hun favoriete boeken en die informatie gebruikte voor een kunstwerk dat hij maakte samen met graffiti artiest Deef Feed (niet zijn echte naam. Denk ik.):
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Het is vrij normaal om de gedachten te richten op wat er niet goed gaat in ons leven. Met wat oefening kun je dat omdraaien en je richten op wat er wél goed gaat in het leven. 'Balen dat ik mijn linkerbeen kwijtraakte in een auto-ongeluk.' wordt bijvoorbeeld: 'Fijn dat ik mijn rechterbeen nog heb en nooit geweten dat ik zo goed was in rolstoelbasketbal.' Wat je ook kunt doen is de zaken accepteren zoals die zijn en letterlijk besluiten dat je eigenlijk best tevreden bent.
In welke fase verkeert u?
Maandag was het flink doorzetten op het werk: er was een nieuwe (tijdelijke) collega die ons wat administratieve ondersteuning komt bieden. Als voormalig directiesecretaresse is zij geen onbekende van administratieve processen en als haar iets is uitgelegd (ik vertel mensen die ik iets mag aanleren niet alleen hoe iets gedaan wordt maar leg vooral het idee erachter uit. Zodat zij weten waarom. Dat lijkt te helpen.) pikt zij dat razendsnel op. Heel fijn! Tijdens het inwerken van mijn nieuwe collega diende de reguliere dagelijkse boekhouding te worden gedaan en moesten overzichten worden gemaakt ten behoeve van de kwartaalafsluiting.
Op de maandagavondclub kwamen uitspraken voorbij als 'De werkelijkheid is nooit af' en hadden wij een interessante gedachtewisseling (wij doen niet aan discussiëren. Het gaat niet om 'welles' of 'nietes' maar om van elkaar leren door te luisteren naar valide argumenten.) over de verschillen tussen generaties. Erg interessant weer!
Er was een Broeder jarig dus daar moest op geklonken worden!
Dinsdag werd ik ruw gewekt. Door werklieden die vroeger dan gepland mijn woning binnentraden voor poging nummer weet-ik-niet-meer om mijn huisje te voorzien van een werkende CV-installatie. Woningcorporatie Ymere vindt dat elke huurder meer huur moet betalen van de gaskachel af moet en aan de centrale verwarming 'want dat is veiliger en wij geven om uw welzijn'. Lief, niet?
Toch gek dan dat de meeste doden en gewonden door koolmonoxide-vergiftiging te betreuren zijn door slechte ventilatie van de woning maar dat Ymere 'geen geld' heeft om huurwoningen van betere ventilatie te voorzien. Ook heeft men bij Ymere blijkbaar het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid niet gelezen. Daarin staat namelijk dat mensen met een nieuwe CV-ketel vaker in het ziekenhuis liggen met koolmonoxidevergiftiging dan mensen die thuis een gaskachel hebben.
Hoe dan ook: toen de heren met koffiepauze waren bij hun bestelbus kwam een buurvrouw mij koffie brengen en samen met mij opdrinken. Lief! Tja, zelf kon ik even geen bonen malen en water laten koken:
Toen zij weg was en de mannen weer aan het werk, ging ik van de weeromstuit ook maar aan het werk: er dienden verslagen geschreven te worden, lijsten met data te worden bijgewerkt, printerinkt te worden besteld, stukken gearchiveerd en nog zo wat vanuit mijn functie van secretaris. Nam ook de tijd om stukjes te schrijven om dit blog mee te vullen en om telefonisch een vraag te beantwoorden van mijn reguliere werkgever.
Iets na vier uur 's middags mocht ik de heren de hand schudden en danken voor hun inspanningen. Zij lieten mij achter met een aangesloten en naar behoren opererende CV-installatie.
Of het keukenraampje ooit nog open kan
om mijn kookluchtjes te laten ontsnappen
is een vraag voor later.
Het heeft wat voeten (klik) in de aarde gehad maar dan heb je ook wat. Het is even wennen dat het in mijn beide kamers nu even warm is. Ook keek ik even raar op toen ik de douche voluit aanzette en de douchekop naar het plafond draaide, de straaltjes water meer dan twee centimeter omhoog kwamen.
's Avonds mocht ik mee-eten met een buurvrouw en haar man. Daarna nog lopen schoonmaken en opruimen en naar bed.
Woensdag traditioneel begonnen door een pot koffie te delen met een buurvrouw. Vervolgens voor het eerst sinds tijden weer eens een 'rondje blogs' gedaan, nagels geknipt, mailtjes beantwoord en een stapel papieren aangepakt. Langzamerhand wordt het nog eens ordentelijk in mijn woning en mijn leven!
Een nieuwe aquariumlamp gehaald voor mijn goudvissen en mijzelf getrakteerd op de meest recente strip in de serie 'De Rode Ridder'. Boodschappen gedaan en een uurtje voor de Loge gewerkt.
's Avonds at ik bij een vriend die vlakbij deze gracht woont,
waarna ik met een vriendin naar de bioscoop toog voor een vertoning van de rolprent 'Dumbo' van Tim Burton. Dat werd dus niet de familiefilm die ik verwacht had te zien maar al met al was de film vermakelijk. Bovendien werd ik na afloop getrakteerd op een ijsje. Wat wil een kind nog meer? :-)
'Fijn hoor, zo'n dag dat je niet naar kantoor hoeft en dus lekker de hele dag thuis zit te niksen.'
Donderdag fijn gewerkt aan het verwerken van de achterstand in mijn werk op de brouwerij. Mede dankzij de hulp van een tijdelijke collega die administratief goed onderlegd blijkt te zijn. Fijn! Bij de voordeur van het pand stond een asbak (een bak gevuld met grind) op een standaard. De standaard is er nog maar de bak is na hevige rukwinden nog slechts een herinnering:
Een buurvrouw kwam gezellig mee-eten waarna ik mij achter mijn laptop zette om diverse werkzaamheden te verrichten alvorens de buurvrouw terugkwam en samen met een collega van haar en mij aan de thee ging. En voor je het weet is het 11 uur en dus bedtijd.
Vrijdag genoten van het zonnetje. Voor zover ik mij buiten kon begeven. Een collega trakteerde op de lunch en ik wist een paar boekhoudkundige uitdagingen (Hoe verwerk je in een systeem een betaling waarvan de factuur via een ander systeem is opgesteld? En meer) het hoofd te bieden. Het heeft er schijn van dat het nieuwe systeem en ik aan elkaar beginnen te wennen.
Ik bleef maar kort op de vrijdagmiddagborrel want er stond een gezellig avond gepland. Met een buurvrouw samen genoot ik van fijn gezelschap en optredens van verrassend hoog niveau van muzikanten, dichters en verhalenvertellers.
'Gekke' foto's mogen er ook zijn, natuurlijk.
Zaterdag begonnen met kleine huishoudelijke klusjes als het zwabberen van de keukenvloer en dergelijke. Met een buurvrouw deelde ik een pot koffie en het mooie weer spoorde mij aan om eindelijk eens mijn tuinvijver weer eens schoon te maken. Een buurvrouw was er bij toen ik ontdekte dat de enige onlangs nog levende vis inmiddels - net als zijn voorgangers die door een buurtkat voor lunch werden gehouden - ook het loodje had gelegd. Toevallig was zij net bezig met het ingraven van een nieuwe plant in de gemeenschappelijke binnentuin en zo had de overleden vis een prima graf.
Meteen maar mijn nog wél levende vissen verzorgd door hun aquarium schoon te maken, nieuw voer voor ze te halen en een nieuwe lamp te bestellen nadat ik ontdekte dat de eerder gekochte nieuwe lamp niet de juiste fitting had.
Had die avond nog kunnen uitgaan maar besloot te doen alsof ik verstandig ben geworden en thuis te blijven. In mijn eentje thuis zitten gaat mij steeds beter af. Dat is een prettige wetenschap.
Zondag een raar gevoel bij het wakker worden: 'O, ja, het is 'langer licht'.' Wat onzin is natuurlijk want het enige dat gebeurde is dat de klok een uur is verzet. Als een kind dat roept 'Kijk eens mama, ik ben gegroeid!' terwijl het net heeft ontdekt dat je als je op je tenen staat iets verder weg kunt zien. Of je ogen dichtdoen en dan zeggen: 'Nee hoor, ik zie het niet en wat je niet ziet is er niet.'
Korte babbeltjes met diverse buren in de tuin en op straat op weg van en naar de supermarkt, aan mijn administratie gewerkt en aardig wat lopen opruimen. Voorjaarsschoonmaak?
Had 's middags even een buurvrouw op visite en later in de dag (zeg maar tegen bedtijd) een andere buurvrouw uitgebreid op de thee. Hoe vaak wij elkaar ook zien, er blijft blijkbaar altijd wat te vertellen. En soms zitten wij samen gewoon stil te zijn. Dat mag ook.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
