Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Goed nieuws vind ik dat er altijd nog mensen zijn die zich hard maken om vooroordelen de wereld uit te helpen. 'Wij blijven niet ons leven lang kinderen, wij zijn geen kleine engelen en wij zijn niet ziek', laat deze jongedame met het Syndroom van Down de wereld weten. Moedig! Maar bovenal: zeer terecht!
‘We are not kids forever, we are not little angels, and we are not sick’ — Vlogger María José ‘Majo’ Paiz Arias is dispelling myths about Down syndrome pic.twitter.com/sYplcVCDzl (klik voor filmpje)
Traditioneel worden vooroordelen bewust in stand gehouden. Gelukkig is het ook traditioneel dat er gebroken wordt met tradities zodra blijkt dat die achterhaald zijn. Zo zal het prototype 'maffe Indiaan' niet langer dienen als mascotte van honkbalploeg Cleveland Indians.
In Amerika laaide een variant op de Zwarte Piet-discussie op. Prima: racisme moet besproken worden.
Billy de Kat houdt goed in de gaten
wie er allemaal langs 'zijn' tuin loopt:
De lolcat van deze week:
'Geen cent naar cultuur!
En onze cultuur moet behouden blijven!'
=========================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'You can't always get what you want'. Onlangs schreef ik over restricties (klik) en dat die vooral mentaal zijn. Wat ons écht weerhoudt van doen wat wij willen zijn natuurwetten. Dat is bijvoorbeeld de reden dat wij niet zonder hulpmiddelen kunnen vliegen. Eigenlijk is er dus niet zo heel veel dat wij niet kunnen. Wat mij bij de vraag brengt: waarom doen wij vaak niet wat wij willen doen?
Maandag mocht ik iets later beginnen met repeteren dan gebruikelijk. De extra tijd benutte ik door een half uurtje langer in bed te blijven liggen, een factuur op te stellen en nog zo wat administratieve zaken af te handelen. Na de laatste voorstellingsdag (31 oktober. Dus als u de voorstelling nog wilt zien...https://the-elephantman.nl/) stop ik weer energie in het communiceren met wooncorporatie Ymere. Nu even niet.
De repetitiedag kostte veel energie want voor het eerst doorliepen wij de hele voorstelling in (bijna) alle kostuums en met (bijna) alle rekwisieten. Lastig want straks in het theater ziet alles er net even anders uit dan in de door ons gebruikte oefenruimte.
Hier een foto van de buitenkant van onze oefenruimte. Ik noem het 'stilleven met ladder, boom en rode deur':
Het script bleef de hele dag in mijn tas zitten als teken dat mijn teksten langzamerhand aardig bekend zijn.
Tegen acht uur 's avonds thuis en de gracht naast mijn woning zag er zo uit:
Lekker stukkie kip gegeten en niet veel later thee gedronken met een buurvrouw die er getuige van was dat ik een paar leuke berichten ontving. Vreugde is leuker wanneer je het gevoel kunt delen.
Na het versturen van een paar e-mails en het bedenken van een paar 'lolcats' was het opeens 11 uur 's avonds en dus tijd om mij te vleien in de armen van Morpheus. Wéér geen televisie gekeken dus. Shazbat!
Dinsdag weer wat puntjes op i's gezet met het repeteren voor de musical. Het was een goede dag! Daarom trakteerde ik mijzelf - na het avondeten met aansluitend koffie bij een buurvrouw - die avond op een biertje in een naburig café
waar ik met een vriendin had afgesproken om ons te laten verrassen door het wekelijks evenement Witte Geit?(klik) : drie verschillende muziekacts van elk zo'n twintig minuten. Erg leuk voor beginnende artiesten maar ook voor reeds gevestigde muzikanten die voor klein publiek nieuw materiaal willen uitproberen. Leuk!
Een van de artiesten was niet komen opdagen maar ook met twee muziekoptredens was het een goede avond.
Woensdag zag ik in de tram een schooljuffrouw worstelen met ruim 20 Openbaar Vervoer chipkaarten: voor elk kind onder haar hoede had zij er eentje gekocht en nu moest zij al die kaartjes een voor een tegen het scanapparaat aan houden. En niet vergeten die handeling te herhalen bij het uitstappen later. Dat moet toch makkelijker kunnen?
Ook in de oefenruimte van The Elephantman werd er geworsteld deze dag. Steeds minder met teksten maar meer met rekwisieten, decorstukken en muzieknoten. Ook dat is onderdeel van het proces. Terwijl de regisseur ingewikkelde zaken doorneemt met de orkestleider en/of een acteur kan de rest even ontspannen:
Het was nog best lekker weer in de pauze:
Al met al was ik 's avonds rond zevenen bij een vriend voor het avondeten en half negen thuis. Was door een vriendin uitgenodigd om mee te gaan naar de film die avond maar helaas...
Toch vermaakte ik mij prima. Met het versturen van e-mails en het schoonmaken van de oven bijvoorbeeld.
Donderdag oefenden wij onze kostuumwisselingen. Voor sommige castleden zijn er haastverkledingen bij en het is wel zo handig de minuten en seconden te tellen tussen de ene en de volgende scène en of er eventueel hulp nodig is van de aanwezige kleedster(s). Deze dag kwam ook de officiële trailer voor onze voorstelling online:
Vlakbij huis zag ik dit plaatje:
Thuis wat lekker eten opgewarmd dat eerder door een buurvrouw was gekookt en later op de avond haar gezellig op visite gehad.
Vrijdag speelden wij de hele voorstelling in de oefenruimte. Twee maal. De eerste keer strak volgens het script en de regie-aanwijzingen en de tweede keer wat losser, speelser. Bij beide manieren van spelen zie je wat moois ontstaan en soms gebeurt er dan iets wat eigenlijk niet de bedoeling was maar stiekem mooier is dan gepland. Dát zijn de momenten waarop de magie plaatsvindt. Dat is mooi.
Op het einde van de werkdag werden alle kostuums, rekwisieten en decorstukken ingepakt voor vervoer naar het theater waar wij gaan spelen: Het Zonnehuis (klik) in Amsterdam-Noord.
Zaterdag draaide de wasmachine. Twee maal. Voor mijzelf en voor een buurvrouw. Bij haar dronk ik een kop koffie en later op de dag dronk ik koffie met een andere buurvrouw. Met haar bezocht ik een lokaal bioscoopcomplex. Daar zagen wij de rolprent 'Studio 54', een documentaire over de legendarische New Yorkse discotheek. Boeiend verhaal!
Onderweg schoot ik dit plaatje van een stuk nieuwbouw:
Niet lang na het eten had ik even een collega op bezoek. Gezellig!
Tijdens het strijken die avond zag ik de filmklassieker 'Enemy of the State', over een overheid die niet alleen criminelen afluistert maar ook onschuldige burgers. En hen daarmee bestempelt als criminelen. Een oud verhaal maar eng dichtbij de waarheid van onze huidige wereld. Denk maar aan de recente verdwijning van columnist Khashoggi waar de regering van Saoedi Arabië bewust over loog (eerst was hij voor zijn verdwijning 'al vertrokken uit het consulaat in Turkije' maar inmiddels 'raakte hij verwikkeld in een handgemeen met 15 mensen en viel daarbij per ongeluk in een elektrische bottenzaag waarna per ongeluk zijn ledematen zoek waren geraakt.') en de Amerikaanse president Trump die beweert de leugens te geloven. Dat Saoedi Arabië tijdens de verdwijning van Khashoggi 100 miljoen dollar overmaakte naar de staatskas van de Verenigde Staten van Amerika is vast puur toeval. Al zullen weinigen dat geloven. Helaas heeft het er alle schijn van dat liegen en bedriegen de norm is geworden.
Zondag lekker rustig wakker geworden. Met koffie, een hardgekookt ei en babbelen met een buurvrouw. Een andere buurvrouw kwam ook nog even langs en bracht - superlief! - eten mee voor die avond. Heerlijk rustig aan gedaan, deze dag.
Af en toe denk ik aan mijn gezondheid. Daarom goede koffiebonen (en die zelf met de hand malen voor extra lichaamsbeweging...;-)), bananen en kiwi's:
Boodschappen gedaan, plantjes water gegeven, e-mails beantwoord, koffie gedronken bij een buurvrouw en haar man waarna een andere buurvrouw bij mij thee kwam drinken, lakens gewisseld en een en ander bestudeerd als voorbereiding op de technische doorloop van de voorstelling.
De muziek van deze week is van Rammstein. Hier is 'Sonne':
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Paul Allen en Wim Kok
=============================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
