Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Goed nieuws is natuurlijk dat Scott Pruit (klik) is opgestapt als hoofd van de Amerikaanse milieudienst EPA. Hoewel zijn opvolger vooral bekend is als lobbyist van de olie-industrie is het toch goed te weten dat publieke druk werkt. Scott Pruit was vooral bezig met zelfverrijking en het terugdraaien van maatregelen die het milieu moeten beschermen. Terwijl hij werd betaald voor het beschermen van het milieu.
Nik Spencer ontwikkelde een machine, ongeveer zo groot als een wasmachine, die direct thuis huishoudelijk afval omzet in energie. Stelt u zich een wereld voor waarin iedereen zo'n apparaat thuis heeft staan! Je zou bijna meer afval willen produceren...
Even geen foto van mijn eigen kat
maar van een kat van een buurvrouw:
De lolcat van deze week:
'Waarom zou je maar één droom hebben?
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Zoeken naar de juiste balans kan je je hele leven kosten. Denk aan de geluidstechnicus bij een concert die de juiste balans zoekt tussen vocalen en instrumenten. Zit die daar een paar minuten, roept: 'Hebbes!' en loopt vervolgens weg? Nee, die zit daar de hele avond en blijft constant zoeken. Balans verandert namelijk voortdurend. Of dat nu balans in muziek is, de balans tussen werk en gezin, de balans tussen 'druk zijn' en 'niets doen' of de letterlijke balans wanneer je als koorddanser werkt. Het blijft balanceren in het leven. Maandag was ik een uurtje later de deur uit dan gebruikelijk voor een maandag. Omdat ik niet naar de brouwerij ging maar naar de eerste lezing van een heuse musical. Het gebeurde in een studio achter dit hek:
Daar krijg ik een rol in. Dus. Het is een volkomen nieuwe (Nederlandstalige) productie, gebaseerd op een oud verhaal. Dat van The Elephantman. U weet wel: over een niet erg grote, wat misvormde man wiens relaties alleen maar mislukken en die zich laat betalen om zich te laten uitlachen. Er was sprake van echte typecasting want ik kreeg de rol van kastelein.
Het duurde allemaal langer dan verwacht en op advies van mijn collega ('het heeft weinig zin om voor twee uurtjes werken naar kantoor te komen.') ging ik deze stap in mijn acteer carrière maar even vieren. Hier vindt u meer informatie (en kunt u kaartjes kopen. Hint.): https://the-elephantman.nl
Thuis bleek de zon nog lekker te schijnen in de tuin dus daar zat ik een uurtje. Binnen deed ik mijn maand-administratie, knipte mijn nagels, chatte met een paar mensen, at de bami die een lieve buurvrouw mij in een bakje bracht en streek wat kleren tijdens het bekijken van een voetbalwedstrijd in het kader van het wereldkampioenschap en zag blije Belgen.
Later op de avond - het was inmiddels bijna nacht - een pot thee leeggedronken. In mijn eentje? Natuurlijk niet! Samen met een buurvrouw.
Dinsdag was ik nog niet helemaal klaar met Ymere. Er gaat erg veel mis bij die woningcorporatie. Deze dag kwam een aannemer mij vertellen dat hij de gaten in mijn keukenplafond zal dichten. Gaten die eerder zijn gemaakt door een andere door Ymere ingehuurde aannemer ten behoeve van de toekomstige installatie van Centrale Verwarming. Het plafond zal dus weer open moeten wanneer ik later CV krijg. Praktisch. NOT. Mijn meest recente correspondentie met Ymere vindt u hier. (klik) Ik belde een contactpersoon bij Ymere en deze vertelde mij het een en ander voor mij te zullen uitzoeken. Nu is mij dat - in de loop der jaren - tientallen keren (niet overdreven) eerder beloofd maar vooralsnog is mijn woning nog niet geïsoleerd, zijn mijn oude klachten nog steeds niet verholpen en ben ik nog steeds afhankelijk van een gaskachel voor verwarming.
Was dus al een tikje chagrijnig toen ik op het werk aankwam en dat ook daar een en ander niet volgens plan ging deed niet veel goeds met mijn humeur. Dat zijn zo van die dagen. Maar het bedrijf staat naast een molen en dat is toch altijd weer een mooi gezicht:
Onderweg naar huis nog telefonisch overleg gepleegd over een naderende ludieke actie van de lokale afdeling van de Socialistische Partij en bij thuiskomst trof ik de eerste gast van de avond al voor mijn deur aan. De vriend stond mij bij in het maken van de pizza (Ja, Di Mario, het is waar: ik maak en eet elke week pizza. Werd daartoe uitgedaagd door een buurvrouw en probeer elke week verbeteringen en/of variaties aan te brengen in de receptuur.) van die avond. Uiteraard weer een met een bloemkoolbodem.
Samen met een buurvrouw gingen wij aan de knabbel in de gemeenschappelijke binnentuin. Niet veel later bijgestaan door een andere buurvrouw.
Rond middernacht was de visite de deur uit en kon ik nog even een uurtje aan het werk in mijn functie van secretaris van een vereniging: e-mail verzendlijsten aanmaken. Best nuttig. Vooral wanneer je regelmatig berichten per e-mail verstuurt aan verschillende groepen mensen.
Woensdag dus nog een tikkeltje moe bij het wakker worden en of het daar door kwam weet ik niet maar ik miste mijn bus en dus de aansluitende bus. Dan sta je dus 28 minuten lang op een saaie bushalte je zonden te overdenken. Maar dat blijkt te kort...Werken was lastig deze dag want de internetverbinding viel uit, niet lang na de lunchpauze. Gelukkig waren een paar belangrijke taken al verricht. Tja, dan is het mooi weer, werken in de administratie zonder internetverbinding is tegenwoordig nagenoeg onmogelijk, een paar toeristen komen wat biertjes proeven en wat doe je dan? Dan neem je een paar collega's mee en doe je met ze mee!
Bij een vriend genoot ik van een babbeltje en het avondeten en thuis werd de dag - heel origineel - beëindigd met het delen van een pot thee met een buurvrouw.
Donderdag bleek 's ochtends de internetverbinding nog steeds tegen te vallen maar een handige collega loste het euvel op. Hoera! Mijn directe collega en ik togen aan de arbeid en er werd aardig wat werk verricht. Bijna jammer dat ik een uurtje eerder weg ging van kantoor want ik was net lekker op dreef. Maar anders had ik zangles gemist. De zangjuf toonde zich erg verheugd met het nieuws dat ik een rol in een musical heb bemachtigd. Toen ik op het bankje bij de tramhalte bij haar in de buurt zat en omhoog keek zag ik dit:
Onderweg sprak ik de moeder van een vroegere kleuterklasgenote van mijn zoon. Leuk haar weer even te zien!
Thuis mocht ik genieten van een bakje eten dat een lieve buurvrouw bij mij in de koelkast had geplaatst. Met een buurman besprak ik zaken voor de Bewonerscommissie en zo, ik reageerde op een paar e-mails, pleegde een paar telefoontjes en dronk thee bij een buurvrouw. Nog even een kleine handwas en hup, naar bed!
Vrijdag was ik keurig op tijd op het werk waar weliswaar niet alles vlekkeloos ging maar toch gaf het werken voldoening. Misschien had ik daardoor ook weer de energie om woningcorporatie Ymere aan te pakken. Er zijn in een enkele dag twee medewerker bijgekomen die mij beloofden 'volgende week' alles in orde te maken. Die toezeggingen ontving ik sinds minstens november 2015 dus inmiddels heb ik er weinig fiducie in. Heel gek. Toch weidde ik er maar weer eens een brief aan: http://vragen.blogspot.com/2018/07/nieuwe-ontwikkeling-betreffende-ymere.html
Tegen het einde van de middag was helaas de internetverbinding uitgevallen dus werd boekhouden lastig. Gelukkig kwam er afleiding in de vorm van een vriendin van vroeger die de brouwerij (en mij!) met een bezoek vereerde.
Bij thuiskomst bleek het zomaar opeens negen uur 's avonds te zijn. Prima tijdstip voor het delen van een pot thee met een buurvrouw.
Zaterdag bijtijds op want de avond daarvoor lag ik er redelijk op tijd in. In bed had ik nog boek nummer elf van dit jaar uitgelezen: 'Afvaart om Middernacht' is een klassieke SF-bundel van Fritz Leiber. Onderhoudend en zelfs enigszins educatief. Prettig. Voor de broodnodige afwisseling begon de dag met het delen van een pot koffie met een buurvrouw.
Bij een uurtje huishoudelijke klusjes verrichten kwam ik een verloren gewaande sok tegen. Nu is het stelletje dus weer compleet en heb ik geen weessokken meer in huis! Hoera!
Mijn zoon sprak ik toen wij samen zijn moeder bezochten. Altijd fijn hem te zien en met eigen ogen te zien dat het hem goed gaat.
Zowel op de heen- alsook op de terugweg rijdt de betreffende tram over de Amstel. Deze twee foto's maakte ik respectievelijk op de heen- en de terugweg:
Op de weg terug kwam ik een buurvrouw tegen en ook in de wachtruimte bij de kapper bleek zich een buurvrouw te bevinden. Thuis in de gemeenschappelijke binnentuin dus ook maar even met een buurvrouw staan babbelen, samen met een meegenomen buurman die met haar wilde kennis maken.
De tuinplanten van water voorzien omdat de weergoden vooralsnog andere plannen hadden en de die morgen gedraaide was opgehangen.
's Avonds zitten en liggen relaxen op een terras met een paar vriendinnen.
Was fijn.
Zondag bij het wakker worden nog even blijven liggen. Gewoon, omdat dat kon. Mailtjes verstuurd vanuit diverse functies (secretaris van een vereniging, entertainer en lid van de bewonerscommissie), in de binnentuin mij even in het script voor de komende musical verdiept
, kennisgemaakt met een nieuwe buurvrouw, koffie gedronken bij een buurvrouw, thuis de goudvissen verzorgd, BTW-aangifte ten behoeve van mijn eigen bedrijfje gedaan en tot besluit van de week een pot thee gedeeld met een buurvrouw.
===============================================
De muziek deze week is het nummer 'Candy' van Iggy Pop:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Armando en Steve Ditko
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
