Maandag was het ook erg warm dus ik deed nog een handwas, mijn administratie, werkte mijn
bij, verwerkte de tientallen visitekaartjes van evenzovele mensen in een databestand en deed het verder lekker rustig aan, onder meer met een gezellig tweepersoons etentje om mijn zoon te trakteren bij sneleetrestaurant 'De Gouden Bogen'. Boek nummer 9 van dit jaar is The Science of Getting Rich van Wallace D. Wattles die heel lang geleden schreef over The Law of Attraction. Mij gaat het niet om rijk worden in de zin van 'veel geld bezitten' maar wel over het aantrekken van geluk. Feitelijk is dat natuurlijk gewoon een 'mindset'. Nuttige tips!
leerde mijn moeder mij (en haar thuiszorg hulp) loempia's bakken. En het bijbehorende sausje klaarmaken. Lekker!
Verder hield ik mij bezig met mijn administratie (het was weer de eerste van de maand), een en ander regelen voor de Bewonerscommissie als penningmeester, legde ik de laatste hand aan het kasboek van de loge, zette nog een stapel dvd's te koop op
, haalde de was binnen en ruimde wat op. Ook voerde ik een aantal kleine reparaties uit (een horlogebandje, een fotolijstje...)
Donderdag was ik wat nerveus voor een sollicitatiegesprek maar onterecht. Het gesprek met de directeur van een nieuw bedrijf en een dame van de gemeente erbij die voor mij bemiddelde ging zeer ontspannen en de uitkomst is dat ik over een paar weken (op proef dus 'met behoud van uitkering') 32 uren per week aan de slag kan als barista. De eisen waren: je moet van koffie houden, van mensen en een vlotte babbel hebben. Verdere opleiding wordt door het bedrijf verzorgd. Om het te vieren (en even uit te puffen) vervoegde ik mij bij mijn vriendin in het lokale zwembad en 's avonds gingen wij uit eten aan het strand van Wijk Aan Zee. Ook om te vieren dat wij inmiddels drie jaren, zeven maanden en een dag samen in een relatie zitten.
(Net een heus tropisch strand, niet? Mede dankzij het prieel met rieten dak.)
(Dat gekke ding zorgt er voor dat wat je fluistert tientallen meters verderop makkelijk gehoord kan worden)
(Prachtige wolkenformaties kondigen een naderend onweer aan. De weergoden hebben goed naar Bob Ross gekeken! Ziet u het vliegtuig hieronder?)
Op de weg terug zaten wij in het noodweer,
gingen wij even langs bij de vrouw van mijn schoonvader en naar de loods van
Rataplan Design om wat zaken te regelen.
Voor
vrijdag was dit mijn takenlijstje (naast natuurlijk reguliere taken als koken en zo):
-Teennagels knippen
-Twee artikelen schrijven en inleveren voor
Amsterdam Centraal
-Een verhaal bedenken, schrijven en publiceren voor mijn eigen weblog
-Mailen: elf mensen
-Bellen: drie mensen
-Sms'en: twee mensen
-Kasboek afronden
-Zwabberen
-Folders verspreiden
-Kopen: speelgoed tbv verjaardag 2-jarige
-Foto's sorteren
-Kostuum passen voor mogelijk komende opdracht
-Uitgeleende elektrische schroevendraaier terughalen bij buurman (Bleek niet thuis te zijn)
-Cd's samenstellen en branden voor onderweg naar vakantiebestemming
-Les Frans
-Les Social Media
-Les Spreker
(Ik leer nu eenmaal graag en momenteel volg ik drie cursussen. Online.)
Ondanks de hitte (28 graden Celsius en volop zon in Amsterdam) heb ik het volledige lijstje kunnen afwerken en was dus best trots op mijzelf. Ook toen mijn weg werd geblokkeerd door een alfa-mannetje: op de stoep stond een brede man zichzelf nog breder te maken. Hij stond dwars op de stoep, armen in de zij en met de benen gespreid, verwachtend dat mensen - om hem te passeren - om hem heen over het fietspad zouden lopen. Hij kende mij nog niet, dat was duidelijk. Ik loop recht op hem af en speel 'chicken'. Terwijl ik recht op hem afloop doe ik alsof hij niet bestaat en ik zie zijn gezicht betrekken: 'O jé, wat nu? Deze situatie ken ik niet!' Op het laatste moment doet hij keurig een stap opzij en draait om zijn as zodat ik onbelemmerd mijn weg kan vervolgen. Was hij niet opzij gestapt dan was ik tegen hem opgebotst met de woorden: 'Sorry, ik vermoedde dat je je niet asociaal wilde gedragen door de hele stoep in je eentje te blokkeren. Fijne avond nog!' Om dan zijn reactie af te wachten.
's Avonds op straat sprak ik nog met twee buurmannen. Erg gezellig weer!
Wij aten brood met knakworst.
Zaterdag stuurde ik een bezwaarschrift naar de gemeente om te zorgen voor kwijtschelding van de gemeentelijke belastingen. Met €140/maand na aftrek van vaste lasten kan ik een bedrag van €360 eenvoudigweg niet betalen. Dus dan maar allerlei papieren opsturen en formulieren invullen. Ook was ik met mijn oudste dochter samen op de tweede verjaardag van het dochtertje van vrienden van ons.
(En ja, dat ben ik in dat lekker warme konijnenpak. Gelukkig was het maar 34 graden. In de schaduw.)
Ook startte de Tour de France vanuit Utrecht. Persoonlijk vind ik het jammer dat aangekondigde stiptheidsacties van de Politie geen doorgang vonden. Mij had het grappig geleken als de tourrenners waren gecontroleerd op drugs en ontbrekende achterlichten...
Onderweg er vandaan stonden wij op treinstation Amsterdam Rai:
's Avond moedigde wij een vriendin van ons aan die een serieuze poging onderneemt een wereldrecord te breken: het wereldrecord knuffelen!
(Sommige foto's zien er anders uit dan u van mij gewend bent. Ik ben nieuwe filters ontdekt. Zodoende.)
Zondag stond mijn vriendin op de markt in Rotterdam terwijl ik haar huis schoonmaakte in afwachting van de kinderen om met hen aan het zwembad te genieten van een heerlijke middag! Het weer gooide helaas roet in het eten...eh...water in het zwembad en dus brachten wij de middag gewoon thuis door. Ook gezellig! En ik had de tijd om het laatste deel van een online cursus te volgen.
Eigenlijk best grappig dat er nog steeds mensen zijn die ervan overtuigd zijn dat ik mij te pletter verveel 'want jij bent toch werkloos?' Eigenlijk zeggen zij alleen maar dat wanneer zij werkloos zouden zijn zij helemaal niets meer zouden doen. Wat een arm leven dan eigenlijk, zeg! Althans, in mijn optiek. Binnenkort hebben zij geen smoesjes meer om mij lastig te vallen met de klusjes waar zij zelf te lui voor zijn. Pardon...'geen tijd' voor hebben. Binnenkort werk ik namelijk 32 uren per week in een 'participatiebaan'. Dat wil zeggen dat ik vier dagen per week half zeven mag opstaan en acht uren mag werken. In ruil voor die inspanning (tenminste twee maanden lang) wordt het mij toegestaan mijn bijstandsuitkering (€852/maand) te houden. Ik mag ervoor kiezen dit aanbod te weigeren maar dan kan mijn uitkering met 30 procent worden gekort. Niet dat ik denk dat mijn klantmanager dat zal doen want zij is erg aardig. Maar toch vind ik het een rare wet die dwangarbeid gedoogt. De Europese Commissie heeft al geoordeeld dat het in voorkomende gevallen om een pure vorm van dwangarbeid gaat maar u weet inmiddels hoeveel onze regering zich aantrekt van internationale regelgeving.
Afgelopen week maakte ik ook tijd om foto's te sorteren. Veel weggooien bijvoorbeeld. Al is dat niet echt meer nodig met diensten als Flickr en dergelijke. Hier
mijn album van april van dit jaar. Mei en juni volgen. Rechtsboven in het album ziet u een soort TV'tje als symbool. Hier op klikken start een diashow. Wel zo makkelijk!
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Mitch Henriquez en Bob Smalhout
Posts
