TV kijken

Voor m'n oudste dochter en duizenden andere basisschool-leerlingen begon vandaag de Cito-toets. Heel veel succes en plezier allemaal!

Vandaag een verjaarsetentje bij m'n schoonmoeder en eerder op de dag een sollicitatiegesprek betreffende een klein bijbaantje als aanvulling op mijn inkomen als zelfstandige. Gisteren werkte ik mijn website bij en plaatste enkele nieuwe foto's van mij aan het werk, waaronder deze:

Gisteravond hadden wij visite van een buurvrouw die wij blij konden maken met een behoorlijke zak vol kleren waar mijn zoon is uitgegroeid maar die haar zoon prima zullen passen. Qua gezondheid schiet het hier wat minder op, helaas: zoon is nog flink aan het snotteren en mijn hoofdpijn is erg aanwezig.

Dat er in de gemeenschappelijke binnentuin een hoogwerker staat te brullen en schilders naar elkaar staan te brullen helpt ook niet erg. Bovendien zijn wij als bewoners weer'ns niet ingelicht over de huidige werkzaamheden. Woningcorporatie Ymere was erg snel met de beschuldigende vinger wijzen naar de aannemer. Ik denk dat ik maar weer'ns een stukje ga schrijven over wanbeleid en miscommunicatie...

Gisteren verscheen ook een stukje van mijn hand op de Amsterdamse opiniesite Amsterdam Centraal. Dit maal ging het over werkloosheid. En in het verlengde daarvan: bezuinigen. Een dilemma voor bedrijven en instellingen: mensen een volwaardige baan bieden kost geld maar als op gegeven moment niemand meer betaald werk verricht is er niemand meer die je product of dienst wil of kan afnemen. Het vinden van een oplossing laat ik graag over aan mensen met een obsessie voor het oplossen van dit soort vraagstukken.

Wat is het toch met mensen en hun obsessie voor tijd?
'Je MOET opstaan WANT het is al acht uur!' Alsof de wereld vergaat indien je niet binnen vijf minuten hebt ontbeten, je tanden hebt gepoetst, bent aangekleed en buiten staat.

Natuurlijk kan het handig zijn om tijdig je bed uit te komen. Bijvoorbeeld wanneer je een winkel moet openen of om half negen een machine moet opstarten in een fabriek.

Maar vroeg opstaan op een vrije dag 'want in bed blijven liggen is zonde van je tijd.'? Een vreemd argument van mensen die vier uren per dag bezig zijn met soaps kijken en online spelletjes spelen via Facebook of twee uren per dag met hun handen in de aarde wroeten en als hobby 'tuinieren' opgeven.

Kortom: waarom is drie uren in bed liggen tijdverspilling maar geldt dat niet voor drie uren gamen of TV kijken?

Wijnliefhebber

Vandaag zitten m'n zoon en ik verkouden thuis en gisteren hadden wij een etentje met vrienden. Het was erg lekker en vooral het toetje was erg vullend. Zodoende gaf de weegschaal vanmorgen een hogere waarde aan dan vorige week om dezelfde tijd. Wij proberen weliswaar te letten op wat wij eten en wat meer te bewegen maar ja, soms wil je ook gewoon lekker eten. Maar of wij ook verslaafd zijn?

Mensen als Lance Armstrong, Nelissen en Rasmussen zijn vooral verslaafd aan winnen en aandacht en daarom zoeken zij hun toevlucht tot doping. Dat dat moreel onjuist is en slecht voor het lijf maakt niet uit. Als het supergrote ego maar gevoed wordt. Dat door hun gedrag de Tour de France meer een Tour de Farce wordt, daar staan de heren geen moment bij stil. Zij moesten per sé winnen en dan is alles geoorloofd. Door die instelling raakten deze wielrenners ook nog'ns verslaafd aan liegen.

'Ik ben niet verslaafd maar kan gewoon niet zonder', was ooit een uitspraak, voorbehouden aan alcoholisten en sigaretrokers. Tegenwoordig gaat die uitspraak ook op voor mensen die twee uren per dag doorbrengen op sociale media. Er zijn zelfs mensen verslaafd aan chocola eten en aan lipgloss!

Gek genoeg noemen mensen die dagelijks drie uren besteden aan TV-kijken zich niet verslaafd maar 'gemiddelde Nederlander'.

Zoals mensen iemand die dagelijks tien biertjes drinkt een alcoholverslaafde noemen en zelf 'maar twee flessen wijn per dag' drinken: eentje overdag en eentje bij het eten en soms nog eentje 's avonds' en daarom zichzelf niet verslaafd noemen maar een wijnliefhebber.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Cecil Womack