Koe

Met m'n kinderen keek ik 'The gods must be crazy', een komische film waarin een bosjesman probeert te begrijpen wat 'bezit' is en waarom 'zware mensen' (zoals hij u en ik noemt) daar zo dol op zijn. Hij heeft nog nooit meegemaakt dat iemand voor langere tijd gelukkig werd van iets te bezitten. Ook vraagt hij zich af waarom mensen bereid zijn voor dat 'bezit' met kogels op elkaar te schieten...

De kogel is door de kerk; na een hoop gesteggel (mooi woord, niet?) en gedoe zijn we er uit. Mijn zoon mag gewoon 3 VWO overdoen op zijn huidige school. Hoewel wij hem liever naar 4 VWO op een andere school hadden zien gaan.

Het was wel een onrustige week omdat wij in eerste instantie hoorden dat hij niet mocht doubleren en dus van school af moest. Waarna een vermoeiende en hectische tocht voerde langs andere scholen en gemeentelijke- en overheidsprocedures. Wij hadden namelijk voor 1 april moeten opgeven dat hij naar een andere school wilde. Alsof je maanden van tevoren weet wat er in juli gaat gebeuren!

Hoe dan ook: bij ons is de rust weergekeerd, worden boeken voor het volgend schooljaar besteld en maken wij een plan van aanpak om het volgend schoolseizoen goed aan te pakken. Wat dat betreft ben ik ontzettend blij met de mensen om ons heen want mijn zoon kreeg spontaan aanbiedingen voor (gratis!) bijlessen Frans, Duits, Grieks en Latijn!

Vol vertrouwen gaan wij nu vakantie vieren (althans: m'n zoon want ik moet gewoon werken) en laten u voor nu even achter met de vraag: die melk in de supermarkt die 20 cent duurder is dan het huismerk, komt die uit een ander soort koe?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jon Lord

Geval

The Swarm van Frank Schatzing is boek nummer vijf van dit jaar maar wel 898 pagina's dik en bovendien de Engelse vertaling van "Der Schwarm". Het is een indringend verhaal en eigenlijk een smeekbede om eindelijk'ns op te houden met de planeet te vernietigen. Maar net zoals in het echt zijn er ook in het verhaal mensen die het niets kan schelen wat er met het milieu gebeurd, zolang zij maar carrière maken of geld verdienen.

Wellicht dat die instelling u doet denken aan sommige politici...

Ik ken mensen die op geen enkele manier bezuinigen op bijvoorbeeld electriciteit 'want Amerika en China verbruiken zo belachelijk veel dat het niet uitmaakt wat ik verbruik.' Wat mij betreft is dat een compleet verkeerde instelling. Maar goed, als mensen het dan niet uitmaakt dat toekomstige generaties nog kunnen genieten van deze planeet dan is dat maar zo.

Maar nee, zo gemakkelijk geef ik mij niet gewonnen; ik zal blijven schrijven over mijn wensen en idealen en bijvoorbeeld op de politieke partij blijven stemmen die daar voor mij het dichtst bij staat. En ik roep ook bij deze anderen op hetzelfde te doen.

Inmiddels hebben wij er alles aan gedaan om voor mijn zoon de juiste keuze te maken betreffende het vervolg van zijn schoolcarrière en is de beslissing uit onze handen. Morgen hopen wij dan eindelijk het verlossende woord te horen: gaat hij naar 4VWO op een andere school of doet hij 3VWO op zijn huidige school overnieuw?

Na bellen, sms'en en e-mailen had ik vrijdag even nergens zin meer in, niet eens in het schrijven en/of publiceren van een 'verhaaltje op vrijdag'. Zaterdag beleefden wij een rustig dagje en vandaag mocht ik voordragen uit eigen werk op een heuse schrijvers/dichtersmiddag in een art gallery.

Die werd bezocht door ondermeer oud-klasgenote Christina, twittervriend George en vrienden Bas en Elsa en Ankie en Edgar. Hoewel er in de tuin bij het complex een trampoline stond hebben mijn kinderen zich die twee uren die ik daar was verveeld.

En hoewel er nog steeds mensen zijn die denken dat ík mij regelmatig verveel is dat toch geenszins het geval.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rutger Kopland, Sage Stallone, Richard Zanuk en Theresia Vreugdenhill

Update: voor een samenvatting van de dichtersmiddag verwijs ik u gaarna naar het weblog van @poeetweet: http://seizoensgebonden.blogspot.nl/2012/07/dichtersmiddag.html